ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คิดไม่ออกแต่ Yaoi แน่นอน {6927}

    ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 5

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 297
      1
      28 ก.พ. 55


    " ลั้นลา ลั้นลา ลาลา บ้านข้อยอยู่ที่บ้านนอก ข้อยสิออกทำงานหาตัง ทำแล้วบ่เคยมีตัง แล้วจะทำ ไปทำไม ไปแดรกปลาร้าดีกว่า ไปแดรกปลาร้าดีกว่า ข้อยสิว่าสนุกกว่าเด้อ "

    ตอนนี่มุคุโร่กำลังร้องเพลงอย่างรื่นเริงหรรษาโดยที่ไม่รู้ว่าตนได้ลืมเป้าหมายที่แท้จริงคือต้องไปสมทบกับร่างบาง (บังอาจลืมทูน่า ฉันจะทำให้แกอกหัก/คุณให้ผมเล่นอย่างนี้เองนี่/ฉันไม่ได้บังคับนา จะเล่นก็ได้ไม่เล่นก็ได้ ก๊ากๆๆ/ตาย!)

    พอมุคุโร่เดินไปร้องเพลงไปเรื่อยๆ ก็ได้เจอสิ่งหนึ่ง

    " O.0 โอ๊ะ! นี่...มัน ไม่น่าเชื่อ มันเป็นสิ่งที่ผมอยากเห็นมันอีก...แต่ตอนนี่ผมพบมันแล้ว โอ๊ววว "
    คุฟุฟุ ในที่สุด ในที่สุด มันก็มาอยู่ในมือผมแล้ว มันก็คือ ตะลึงตึงตึง ตะลึงตึงตึง


    " ทูน่าของผมเมื่อ 10 ปีที่แล้ว กรี๊ดๆ (กรรม มุคุโร่แต๊วแตกแล้วง่า - -") ทำไมมันมาอยู่นี่ได้ละนี่ "  อืมมมม มุคุโร่พลางคิดไปคิดมา คิดกี่ทีก็คิดไม่ออกเลยแหะ ขี้เกียจคิดละไปดีกว่า ลั้นลา ลั้นลา

    มาฝั่งสึนะดีกว่า

    " งืมๆ...อยากกินสับปะรดจังเลยœœœ~ งืมๆ "  (ทูน่าฝันไรนี่ -O-") 

    OK ข้ามไปเลยดีกว่า

    " ในที่สุดก็มาถึงสักที เธอตายแน่ " โลกิได้มาถึงหน้าบ้านของเด็กสาวแล้วพลางทำหน้าโหดยังงี้  

    ปึง! โครม! ตุ๊กแก!? 

    โลกิได้ถีบประตูบ้านลงไปกองกับพื้นแล้วก็มีเสียงตุ๊กแกดังขึ้นมา เสมือนว่ามันจะเตือนภัยว่าสิ่งที่น่ากลัวกำลังจะมา

    นิ้งน่อง นิ้งน่อง....

    เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ใครโทรมาอีกวะ โลกิจึงได้หยิบโทรศัพท์แล้วกดรับสาย

    " ฮัลโหล ใครครับ "

    " โลกิ งานเป็นยังไงบ้าง " ได้มีเสียงปริศนาพูดขึ้นมาและเสียงปริศนานี่จะต้องเกี่ยวข้องกับแผนการนี่เป็นแน่

    " เออ.... " ทำไงดีนี่มันนายท่าน ซวยละทีเนี่ยจะรายงานท่านไปยังไงดี 

    " โลกิ " เสียงปริศนาพูดขึ้นอีกครั้งและเสียงทางสายดูท่าจะอารมณ์เสียมากขึ้น

    " ระ...ระ..เรียบร้อยดีครับ ท่านไม่ต้องห่วง " โกหกท่านไปสะแล้ว ทำไงดี ตอนนี่โลกิรู้สึกกลัวมาก หน้าซีดเหงื่อไหลเต็มตัว ทั้งที่อากาศมันก็ไม่ได้ร้อนมากนัก 

    " จริงหรือโลกิ ถ้าไม่จริงแกเตรียมตัวตายแน่ "

    ตี๊ด ตี๊ด.

    เสียงปริศนาพูดเสร็จก็วางสายทันที

    .....ต้องรีบ...ต้องรีบทำให้เสร็จ ถ้ารู้ว่าโกหกต้องตาย..ไม่ๆๆ ต้องไม่ตายสิ ถ้างานเรียบร้อยก็ไม่ตาย โลกิคิดได้ดังนั้นจึงรีบไปหาเด็กสาวที่เป็นตัวปัญหาในครั้งนี้

    ทางเด็กสาวผู้ตกเป็นจำเลย

    " คิคิ แผนการนี้ต้องเป็นอะไรที่เริ่ดมากๆ ก็สาวสวยคนนี้เป็นคนลงทุนทำแผนการนี้เองเลยนี่นา " สภาพตอนนี้ของเด็กสาวชั่งดูไม่ได้เลยสักนิด เสื้อผ้าหน้าตาก็กระเซอะกระเซิงเนื้อตัวมีกลิ่นเหม็น และมันก็เป็นไปตามที่เธอคิดไว้เป๊ะ เพราะเธอต้องการให้เป็นแบบนี้อยู่แล้ว แล้วตอนนี้เธอเหมือน คนเก็บขยะ มาก จนใครๆก็ดูไม่ออกว่าเป็นเธอแน่

    " เอ้าๆ มากันได้แล้ว เราจะไปกันแล้วนะ " เสียงตะโกนเรียกของเจ้าของรถเก็บขยะพูดขึ้นเพื่อให้เตรียมขึ้นรถและจะออกเดินทางไปเก็บขยะในที่ต่างๆ 

    " คร้าบ/ค่า" เสียงของทุกคนที่เป็นคนเก็บขยะรวมทั้งเด็กสาวตอบรับและเตรียมตัวขึ้นรถเก็บขยะ

    คิคิ ไปก่อนละเด้อ ขออย่าให้เจอกันอีกเลย บ๊ายบีนะจ๊ะ จุ๊บจุ๊บ

    และในที่สุดเรื่องราวก็ได้จบเพียงเท่านี้ (สะที่ไหนละ)

    ต่อๆๆ

    -สึนะ-

    " ที่นี้มันที่ไหนนะ! ทำไมมันมืดแบบนี้ละ " ทำไมถึงมาอยู่ที่นี้ได้ ตอนนั้นยังอยู่กับโลกินี่ 
    แต่เดี๊ยวก่อน ก่อนที่เราจะสลบเรากินน้ำประหลาดเข้าไปนี่ แต่ที่นี้มันน่ากลัวยังไงไม่รู้ บรรยากาศมันวังเวงแปลกๆ  สึนะจึงเดินสำรวจรอบๆ แต่มีอย่างหนึ่งที่สึนะไม่ได้สำรวจทั้งที่มันอยู่ใกล้ตัวมากๆ


    จบตอนที่ 5

    ตอนนี้สั้นไปนิดหนึ่ง เดี๊ยวพรุ่งนี้มาต่อตอนที่ 6 ค่า



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×