ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คิดไม่ออกแต่ Yaoi แน่นอน {6927}

    ลำดับตอนที่ #16 : ตอนที่ 12

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 144
      0
      7 มี.ค. 55


    " แฮกๆๆ " ตอนนี่สึกิและมุคุโร่วิ่งจากบ้านร้างมาจนถึงโกคุโยแลนด์เพราะได้เจอ......(คงรู้นะ) และทั้งสองคนก็เหนื่อยมากกกกกกกกกกก

    " โอ๊ยยย เหนื่อย " สึกิพูดอย่างอารมณ์เสียพลางคิดว่าตนจะไม่ขอเข้าใกล้บ้านร้างนั้นอีกแล้ว

    " ผมก็เหนื่อยเหมือนกัน แต่คุณนี่วิ่งไม่รอกันเลยนะครับ แฮกๆ " มุคุโร่พูดขึ้นมา

    " แหะๆ โทษทีก็คนมันตกใจ ขอโทษน๊า " สึกิไหว้มุคุโร่เป็นการใหญ่

    " ครับๆ ไม่เป็นไร " ยังไงมันก็ผ่านไปแล้ว สึกิจึงเอามือลง

    " แล้วแผนการล่ะครับ " มุคุโร่ถาม

    " อะ...อืม ก็แผนการที่ฉันคิดมันเป็นแบบนี่.............................. " สึกิก็อธิบายถึงแผนการให้ฟัง

    " มันคงไม่ยากใช่ไหม " สึกิถามขึ้นมาอีกครั้งเพราะมุคุโร้ได้ฟังแผนการจบก็เงียบไปเลย

    " ผมว่าผมทำไม่ได้หรอก " มุคุโร่ปฏิเสธที่จะต้องทำแผนการนี่ มันยากสำหรับผม

    " -O- ยากหรอฉันว่าง่ายนะก็แค่ นายปรับเปลี่ยนนิสัยใหม่แล้วไปทำดีกับสึนะแค่นี่เอง สบายๆ จิ๊บๆ " มันก็ง่ายดีออก ยากตรงไหน?

    " ผมรู้สึกสะอิดสะเอียนที่ต้องไปทำดีกับพวกมาเฟีย " มุคุโร่พูดพลางทำท่ากอดตัวเองและหันไปมาพลางทำหน้าแอ๊บแบ๊วแบบว่าหนูกลัวจังเลย เห็นแล้วน่าจับฆ่าหมกส้วมจริงๆ

    " ไม่ได้ๆนายต้องทำนายคิดดูนะ นายทำแผนการนี่ได้แต่กำไรและกำไร " สึกิพูด

    " ยังไงละครับ " ผมสงสัยจริงๆว่ามันได้กำไรตรงไหนครับ(ว่ะ)

    " โอ๊ยยยย นายนี่โง่จริงๆ " ทำไมเป็นแบบนี่ล่ะเนี่ยไม่คิดว่ามุคุโร่ในอดีตจะโง่ขนาดนี่ ฉันไปคบกับมันได้ยังไงฟ่ะ

    " -*- " มุคุโร่

    " อ่ะๆ อย่าพึ่งโกรธเดี๊ยวฉันบอกให้ฟัง ถ้านายทำดีกับสึนะ สึนะก็จะเชื่อนายมากขึ้นชอบนายมากขึ้นรักนายมากขึ้นและนายก็จะได้สึนะมาเป็นพวกอีกอย่างนายก็จะได้เห็นรอยยิ้มของสึนะด้วยน๊าาา สึนะน่ะน่ารักจะตายเวลายิ้มเนี่ยถ้านายอยากเห็นก็ต้องทำดีกับสึนะเอาใจสึนะ แล้วนายก็จะได้สึนะไปครอบครองไง " หุหุ ไม่รอดแน่สึนะเตรียมใจไว้เลย มุคุโร่มันโง่มันเชื่อแน่นอน

    " งั้นหรอครับ น่าสน " ก๊ากๆๆๆ เห็นไหมถ้าไปแทงหวยร้อยทั้งร้อยก็ถูก

    อืมมมม มันก็จริงนะครับถ้าผมทำดีกับวองโกเล่ผมก็ได้วองโกเล่มาครอบครองและก็จะได้เห็นวองโกเล่ยิ้มด้วย.....คงจะน่ารักน่าดู เอ๊ะ! ว๊ากกกกกกกก คิดอะไรเนี่ย เครียดๆ ต้องห้ามคิดแบบนั้นกับวองโกเล่ โอ๊ย ผมจะบ้าตาย ภาพวองโกเล่ยังอยู่ในความคิดผมอยู่เลย ToT

    " OK งั้นมาเริ่มขั้นแรกเลยนะ " เมื่อสึกิเห็นมุคุโร่แสดงอาการที่รู้ๆกันว่าต้องคิดเรื่องสึนะอยู่แน่ๆ 

    " ครับ " ต้องไม่คิด ต้องไม่คิด....อ๊ากกกกกก ทำไมผมสลัดภาพของวองโกเล่ออกไปไม่ด้ายยยยยยยยยย

    " ขั้นแรกคือ.....นายต้องเรียกชื่อของสึนะให้ได้ก่อน "  

    " ห๊ะ!? เรียกชื่อวองโกเล่นะหรอครับ " มุคุโร่ดูแปลกใจมาก เรียกชื่อวองโกเล่งั้นหรอ?

    " เอ้า ก็นายเอาแต่เรียกสึนะว่า วองโกเล่ วองโกเล่ เลยต้องให้นายปรับเปลี่ยนการเรียกชื่อของสึนะก่อนนะสิ " ก็แหมๆ เรียกแบบนั้นมันจะไปสนิทกันได้ยังงายยยย จริงไหมล่ะ?

    " ก็...ได้ครับ " มุคุโร่ตอบพลางคิดว่า ทำไมผมต้องยอมด้วยล่ะเนี่ย? หรือว่าผมแพ้ผู้หญิงประเภทนี่ (ประเภทไหนย่ะ : สึกิ/ก็ประเภทที่ว่านำรำคาญจู้จี้จุกจิกแบบแม่สอนลูกอะไรประมาณนี่ผมล่ะเกลียด : มุคุโร่/ย๊ากกก ตายซะ : สึกิ)

    " นายต้องเรียกสึนะว่า สึนะ นะเข้าใจไหมห้ามเรียกว่า วองโกเล่เด็ดขาด แล้วก็อีกอย่างฉันว่าจะให้นายไปเรียนที่เดียวกับสึนะด้วยนะ แล้วก็ยาจะหมดฤทธิ์ล่ะ ฉันไปก่อนนะ " สึกิพูดพลางลุกขึ้นเตรียมที่จะไปที่นามิโมริต่อ

    " โอ๊ะ! อีกอย่างนายไปเรียนได้อาทิตย์หน้านะ แล้วเจอกัน บ๊ายบาย " แล้วสึกิก็เดินจากไปส่วนมุคุโร่นะหรออึ้ง ทึ่ง เสียว? 

    อาทิตย์ต่อมา (ไวเหมือนขี้ อุ๊ย...ไวเหมือนตดค่ะ)

    เฮ้ออออ ตอนนี่ศึกชิงแหวนก็จบไปแล้วตอนแรกก็นึกว่าจะแพ้.....แต่ก็ชนะและก็ไม่มีใครบาดเจ็บด้วย ดีใจจังแต่ที่ยังกังวลอยู่ก็เรื่องของมุคุโร่นี่แหละ อยากรู้จังว่ามุคุโร่เป็นยังไงบ้าง ในขณะที่สึนะกำลังคิดเรื่องมุคุโร่อยู่คุณครูก็ได้เดินเข้ามา

    " เอ้าๆ นั่งที่กันได้แล้ว วันนี่จะมีนักเรียนใหม่ " เมื่อคนในห้องได้ยินว่าจะมีนักเรียนใหม่มาก็ทำให้ทุกคนแปลกใจ ดีใจ ตกใจ หลายๆแบบปนกันปายยย 

    " เข้ามาได้แล้ว " คุณครูเรียกนักเรียนใหม่ให้เดินเข้ามา

    " ครับ " แล้วนักเรียนใหม่ก็เดินเข้ามา

    " กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด "

    " หล่อจังเลยเธอ "

    " ไม่เห็นจะหล่อตรงไหน " เมื่อนักเรียนใหม่เดินเข้ามาก็ทำให้ในห้องมีเสียงวิจารณ์ถึงนักเรียนใหม่ในหลายๆแบบ

    " เงียบกันได้แล้ว แนะนำตัวสิ " คุณครูพูดดุนักเรียนแล้วหันไปทางนักเรียนใหม่ให้แนะนำตัวเอง

    " ผม โรคุโด มุคุโร่ ครับ "  " ห๊ะ!!! " สึนะ+โกคุเดระ+ยามาโมโตะร้องออกมาเพราะเมื่อได้ยินชื่อของนักเรียนใหม่ก็ทำให้ทั้งสามคนตกใจมากเพราะก่อนหน้านั้นทั้งสามคนอยู่ในโลกส่วนตัวจึงรู้แค่อย่างเดียวว่ามีนักเรียนใหม่แต่ใครจะไปรู้ว่าจะเป็นมุคุโร่นี่นา ส่วนสึกินะหรอรู้อยู่แล้ว จะตกใจไปทำไมล่ะ

    " นายมาอยู่ที่นี่ได้ไง " สึนะ

    " มันต้องมาทำร้ายรุ่นที่ 10 แน่เลยครับ " โกคุเดระ

    " 555++ เพื่อนสึนะนี่นา " ยามาโมโตะ 

    " หือ พวกเธอรู้จักกับนักเรียนใหม่งั้นหรอ " คุณครูถาม

    " อะ...เอ่ออ รู้จักครับ " สึนะตอบ 

    " งั้นมุคุโร่เธอไปนั่งข้างหลังซาวาดะละกันถ้าไม่เข้าใจอะไรก็ถามซาวาดะนั้นแหละ " 

    " ครับ " แล้วมุคุโร่ก็เดินเข้าไปนั่งที่

    อึ๊ย~ ทำไมมุคุโร่ถึงมาอยู่ที่นี่ได้เนี่ยแล้วโคลมล่ะอยู่ไหนและแถมยังมานั่งข้างหลังตูอีก จะโดนทำอะไรไหมเนี่ย ซวยจริงๆเลย....

    จบตอนที่ 12

    ไปเที่ยวมาค่ะ และพึ่งกลับมา(แต่จริงๆกลับมานานแล้วโว๊ย)ยังไงก็อ่านให้สนุกๆนะค่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×