ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คิดไม่ออกแต่ Yaoi แน่นอน {6927}

    ลำดับตอนที่ #13 : ตอนที่ 9 - มาต่อให้แล้วค่า

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 172
      0
      3 มี.ค. 55


    ศึกชิงแหวนของวรุณทั้งสองได้รู้ผลแล้วคนที่ชนะคือ เรียวเฮ และคู่ต่อสู้ของรอบต่อไปคือ อัสนี ระหว่าง แรมโบ้กับเลวี่

    " โอ๊สสส ชนะแล้ว "

    " อืม ยินดีด้วยนะ "

    " เจ้าหัวสนามหญ้าก็ใช้ได้นี่หว่า "

    " สุดยอดเลยครับรุ่นพี่ "
    (ดูเอาเองละกันว่าใครพูด)

    ทั้งสึนะ โกคุเดระ ยามาโมโตะต่างก็มาแสดงความยินดีให้กับเรียวเฮ แต่ก็ต้องมาเครียดอยู่เรื่องหนึ่งนั้นก็คือเรื่องของแรมโบ้นี่แหละตัวปัญหา

    " เฮ้ออออออ ศึกต่อไปเป็นของแรมโบ้แล้ว ฉันว่าอย่าให้สู้เลยดีกว่านะ " สึนะกังวลเรื่องของแรมโบ้มากเพราะยังเป้นเด็กอยู่

    " ไม่ได้! " รีบอร์นพูดแล้วกระโดดถีบสึนะ

    " โอ๊ย~ เจ็บนะ "

    " เป็นอะไรมากมั้ย " สึกิถามเพราะเขารู้ว่าตนในอดีตและตัวเขาในตอนนี่ก็ไม่อยากให้แรมโบ้สู้ แต่มันจำเป็นถ้าไม่สู้ก็ต้องตายแต่ถ้าสู้ก็อาจมีหวังแต่ที่แน่ๆเขารู้อยู่แล้วละว่าผลมันจะออกมาเป็นยังไง

    " ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณนะสึกิจัง " 

    " ไม่ต้องห่วงเรื่องแรมโบ้หรอกนะพวกเราทำได้แค่เชื่อมั่นและคอยเป็นกำลังใจให้แค่นี่ก็พอ " สึกิพูดปลอบใจสึนะ

    " อืม ขอบใจนะ " แล้วทั้งหมดก็ทยอยกลับบ้านของตนส่วนสึกิก็ไปอาศัยอยู่ที่บ้านสึนะ

    เช้าวันต่อมา

    " สึนะ สึกิ กินข้าวได้แล้วนะจ๊ะแล้วก็สึนะวันนี่ไปเรียนไม่ใช่หรอ " นานะหรือแม่ของสึนะได้เรียกทั้งสองคนให้ลงมากินข้าวเพราะนี่มันก็สายแล้วแต่ทั้งสองก็ยังไม่ตื่นสะที อีกอย่างวันนี่สึนะต้องโรงเรียนด้วยนี่

    " คร๊าบ/ค๊า " พอนานะเรียกจบทั้งสองคนก็รีบลงบันไดมา แหม เหมือนกันจริงๆ นานะคิด

    ตอนนี่สึนะและสึกิกำลังกินข้าวอยู่

    " สึกิจังจ๊ะ " นานะเรียกสึกิ

    " ค่ะ " 

    " แล้วหนูไม่ไปเรียนหรอ "

    " อะ...เอ่อ หนูขอไปเรียนกับสึนะเขาละกันค่ะ " ขอตอบแบบนี่ไปละกัน

    " เอ๊ะ!? " สึนะที่กำลังกินข้าวอยู่ก็ต้องตกใจในคำพูดที่สึกิพูดออกมาที่ว่าสึกิจะมาเรียนกับเขา แล้วที่เรียนเดิมของเธอละ ทำไมไม่ไปเรียน ????

    " งั้นหรอจ๊ะ....แต่นี่มันก็ 7.55 น. แล้วนะ " นานะมองดูนาฬิกา

    พรูดดด!!

    ระหว่าที่สึนะกินข้าวอยู่ดีๆเมื่อได้ยินที่แม่ตนพูดก็ทำให้สึนะที่เคี้ยวข้าวอยู่ในปากพ่นออกมา (ตอนนี่รู้สึกเหมือนสึนะซกมกจัง -O-")

    " งั้นผมไปแล้วนะครับ ไปกันสึกิจัง " สึนะจึงรีบหยิบกระเป๋าแล้วก็ลากสึกิให้รีบตามมาแล้วก็วิ่งออกจากบ้านเพื่อไปโรงเรียน

    ในห้องเรียน....

    " เอ้าๆ นั่งที่กันได้แล้ววันนี่จะมีนักเรียนใหม่เข้ามา "

    ----------------------------------------------------------------------------------------------------
    มาต่อแแล้วค่ะ 

    คุณครูได้เข้ามาในห้องและได้แนะนำนักเรียนใหม่นั้นก็คือสึกินั้นเอง (ป.ล.สึกิหน้าเด็กเลยได้เรียนชั้นเดียวกับสึนะ)

    " มากิระไปนั่งข้างๆ ซาวาดะ " ครูพูดแล้วก็ชี้ไปทางโต๊ะข้างๆสึนะ

    " ค่ะ " สึกิขานรับแล้วก็เดินไปที่โต๊ะเรียน

    ปิ๊งป่อง ปิ๊งป่อง

    เสียงออดหมดเวลาคาบเรียนดังขึ้น (คาบสุดท้ายแล้ว)

    " นักเรียนอย่าลืมทำการบ้านที่ครูสั่งด้วยละ "  ครูสั่งการบ้านให้กับนักเรียนแล้วครูก็เดินออกไป

    " รุ่นที่ 10 กลับกันครับ " " ป่ะสึนะ "

    " อืม...สึกิจังกลับกันเถอะ " สึนะขานรับโกคุเดระและยามาโมโตะแล้วจึงหันไปทางสึกิที่กำลังจะเก็บกระเป๋าแล้วชวนกลับบ้าน

    " เอ่อออ คือว่า...สึนะกลับไปก่อนเลยนะ เรามีธุระนิดหน่อยนะ " สึกิปฏิเสธสึนะที่จะกลับด้วยกันเพราะตนมีธุระที่จะต้องไปทำ

    " อืม งั้นหรอแล้วเดี๊ยวเจอกันนะ " สึนะพยักหน้าแล้วเดินจากออกไปพร้อมกับเพื่อนของ
    เขา

    ที่โกคุโยแลนด์....

    " ในที่สุดก็ถึงสะที คิดถึงมุคุโร่จัง " ตอนนี่สึนะได้มาอยู่หน้าโกคุโยแลนด์ที่มานี่ก็ไม่มีอะไรมากหรอกก็แค่.....คิดถึงมุคุโร่แค่นั้นเองถึง 10 ปีที่แล้วจะยังไม่ได้เป็นคนรักกันก็เถอะแต่เค๊าคิดถึงมากๆก็ไม่ได้เจอกันตั้งแต่เจอเหตุการณ์นั้นเลยนี่นาเลยอยากมาพบนะ แต่ก็สงสัยจริงๆน๊าว่าทำไมถึงมาเป็นคนรักกันได้ อืมมมมม คิดไม่ออกแหะ อย่าไปสนดีกว่า แต่ว่าถ้าในอดีตไม่ได้รักกัน......อนากคตมันก็ต้องเปลี่ยนสินะ คิดแล้วก็เศร้าเหมือนกันนา

    และแล้วสวรรค์ก็เข้าข้างสึกิเมื่อสึกิความคิดแปลกๆขึ้นมา 

    " จริงสิ! ถ้าตอนนี่ไม่ได้รักกันแต่ถ้าทำให้รักกันล่ะ " หึหึ คิดออกแล้วว่าจะทำยังไงเตรียมตัวไว้เลยนะ มุคุโร่กับสึนะ(ในอดีต) เมื่อสึกิคิดได้ดังนั้นก็ดีใจใหญ่เพราะตนกำลังจะกลายเป็นพ่อ(แม่)สื่อที่จะทำให้ตนกับมุคุโร่ในอดีตมารักกัน แล้วสึกิก็เดินเข้าไปในโกคุโยแลนด์

    " มีคนอยู่ไหมค่าาาาา " สึกิได้เข้ามาในตัวตึกโกคุโยแลนด์แล้วและกำลังตะโกนเรียกหาคนที่อยู่ในตึกนี้เพราะสงสัยว่าทำไมเงียบจัง (ปกติก็เงียบอยู่แล้วนะ - -") 

    " ไม่มีคนอยู่ค่าาาาาา " และก็มีเสียงปริศนาตะโกนตอบกลับมา

    " ไม่อยู่แล้ว ตอบกลับมาได้งายยยย -O- " สึกิก็ตะโกนถามไปอีก

    " มีแต่สับปะรดกับสัตว์ ไม่มีคนอยู่ค่าาาาา " อ้าว กวนอีก (หุหุ ชักเพี้ยนล่ะเรื่องนี่ -lol-)

    " งั้นขอพบสับปะรดได้ไหมค่าาาา " หึหึ กวนมาก็ขอกวนกลับละกัน

    " ค่าาาาา รออยู่ตรงนั้นนะค่าาา " เสียงปริศนาเมื่อได้ยินคำขอพบจากสึกิจึงบอกให้สึกิรออยู่ที่เดิมเพราะเดี๊ยวตนจะไปหาเอง (ไม่ต้องบอกก็รู้นะว่าใคร)

    จบตอนที่ 9

    เฮ้อออ ไม่รู้ทำไมเขียนไปเขียนมาอยู่ดีๆก็เริ่มเพี้ยนขึ้นเรื่อยๆ T^T
     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×