คิดไม่ออกแต่ Yaoi แน่นอน {6927}

ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 4

 
ตอนนี่สึนะกำลังรอให้ลิฟท์ขึ้นไปถึงชั้นบนสุด

แน่ว แน้ว

" ห๊ะ เสียงลิฟท์นี่แปลกจัง " พอลิฟท์เปิด สึนะก็เดินออกมาและยังสงสัยว่าใครเป็นคนตั้งเสียงลิฟท์แบบนี่ (ไรเตอร์เองจ๊า) พอเดินไปเรื่อยๆก็เจอประตูบานหนึ่งที่เด่นสะดุดตาเพราะรูปที่ติดประตูไม่เคยเห็นมาก่อนแต่คับคล้ายคับคายังไงไม่รู้

" รูปประตูนี่มันคุ้นๆ....คิดไปเองมั้ง ลองเข้าไปดูดีกว่า " สึนะเดินเข้าไปเปิดประตูแล้วเดินเข้าไปแต่ก็ยังไม่หายสงสัยว่าแฟมมิลี่นี่มีอะไรที่แปลกมากๆ

ฝั่งมุคุโร่

ตอนนี่มุคุโร่ที่กำลังจะไปหาสึนะแต่ก็ต้องเจอปัญหาอย่างหนึ่งคือ มุคุโร่หลงทาง!

" ไม่น่าเชื่อว่าผมจะหลงทาง ผมนี่ทั้งหล่อทั้งฉลาดแต่ทำไมผมถึงหลงทางได้ มุคุโร่จะเป็นลม " (กรี๊ด!!! มุคุรั่ววว แล้วววว)

กลับมาทางสึนะดีกว่า อย่าไปสนสับปะรดเลย

พอสึนะเดินไปได้สักพักแล้วก็ได้เจอคนๆหนึ่งและคิดว่าต้องเป็นบอสของแฝมมิลี่นี่แน่ สึนะจึงเดินเข้าไปใกล้ๆ แล้วพอบอสของฝ่านนั้นหันกลับมา ก็ทำให้สึนะต้องตกใจเพราะบอสฝั่งนั้นคือ โลกิ ผู้ว่าจ้างที่ให้ไปฆ่าบอสของ....แฟมมิลี่ 

" หมายความว่าไง โลกิ " สึนะถามเสียงตื่นก็ โลกิเป็นคนสั่งให้ไปฆ่าบอสของแฟมมิลี่นี่แล้วบอสของแฟมมิลี่นี่คือ โลกิ งั้นหรอ งงไปหมดแล้วโว้ยยยย

" ก็อย่างที่เห็น " โลกิพูดเสียงเข้ม หึหึ...เตรียมตัวไว้ได้เลยวองโกเล่รุ่นที่ 10

" ยังไง? ฉันไม่เข้าใจ นายจ้างให้เราไปฆ่าบอสของแฟมมิลี่นี่แต่นายเป็นบอสนี่แล้วจะให้ฉันฆ่านายหรอ โลกิ " สึนะถาม ตอนนี่หน้าสึนะดูตกใจและสับสนไปหมด

" โง่จริงๆ ใช่ซะที่ไหน วองโกเล่รุ่นที่ 10 คุณนะโดนผมหลอกแล้ว ผมนะต้องการที่จะฆ่าคุณต่างหาก และแผนมันก็ตรงตามที่วางไว้เป๊ะ หึหึ " โลกิพูด มันทำให้สึนะหน้าซีดเป็นไก่ที่กำลังจะโดนต้ม

" ว่าไงนะ!? แปลว่านายหลอกพวกเราหรอ " ไม่น่าเชื่อเด็กแค่นี่จะคิดได้ถึงขนาดนี่

" ก็ใช่นะสิ คุณก็ฉลาดขึ้นมาหน่อยหนึ่งแล้วนิ แล้วคุณพร้อมรึยังครับ " โลกิพูดพลางหยิบของที่อยู่ในกระเป๋าขึ้นมา แล้วเดินไปหาสึนะที่กำลังสับสน จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว พอสึนะรู้ตัวโลกิก็มาอยู่ตรงหน้าตนแล้ว

" โล...กิ นายจะทำอะไรนะ อุ๊บ! " ทันใดนั้นสึนะก็โดยขโมยจูบไปซะแล้ว 
 (กรี๊ด สึนะมีชู้...ว้ายๆ/โดน x burner ยิงใส่) 

สึนะขัดขืนไปมาน้ำตาก็เริ่มไหลและเหมือนมีน้ำอะไรไม่รู้อยู่ในคอด้วย พอสึนะดื่มน้ำเข้าไปหมดโลกิก็ปล่อยสึนะออก สึนะตอนนี่ทั้งร้องไห้แล้วก็อายมากที่โดนคนอื่นจูบ

" อ๊าก!....เจ็บ...เจ็บไปหมด ฮือๆๆ แก...เอา..อะไรให้ฉันกิน อึก! " แต่อยู่ดีๆสึนะก็รู้สึกเจ็บปวดมาก สึนะดิ้นทุรนทุรายรู้สึกเจ็บเหมือนร่างจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ฮือๆๆ เจ็บไปหมด ทนไม่ไหวแล้ว มุคุโร่ช่วยด้วย ช่วยด้วย ฮือๆ 

" อ๊าก! " ในที่สุดสึนะก็ทนไม่ไหว จึงได้สลบไป

" คุณยังไม่ตายหรอก เพราะนี่มันแค่เริ่มต้นเท่านั้น หึหึ "  วองโกเล่รุ่นที่ 10 คุณกับผมยังมีเรื่องที่ต้องสะสางกันอีกเยอะ

นิ้งน่อง นิ้งน่อง... 

เสียงโทรศัพท์ของโลกิดังขึ้น ชิ มาขัดจังหวะจริงๆ

" ฮัลโหล คุณเป็นใคร " โลกิถามเสียงขุ่น

" เย้! ไชโย! ในที่สุดก็โทรติดสักที โทรหาตั้งนาน คิคิ " 

" คุณเป็นใคร " โลกิพูดอีกครั้งและดังกว่าเดิมอีกด้วย 

" โทษทีค่า คุณจำได้ไหมที่คุณไปเอายามาจากฉันอ่ะ " น่ากลัวชะมัด เด็กสาวคิด

" อ่อ! เธอนั้นเองแล้วโทรมาทำไม อยากได้เงินเพิ่มหรือไง " หึ ผู้หญิงมักง่ายจะมาขอเงินเพิ่มละสิ

" ไอ้บ้า! ใช่สะที่ไหนละ " เด็กสาวได้ยินดังนั้นก็ตะโกนด่าใส่ อารมณ์เสีย กะจะมาบอกเรื่องยาสักหน่อย อะไรวะ! ดันถูกดูถูกอีก ถึงเงินจะอยากได้ก็เถอะ แต่ฉันรักศักดิ์ศรีมากกว่าเงินย่ะ สู้เว้ย 

" ฉันไม่ได้ต้องการเงินเว้ย! ฉันจะมาบอกถึงเรื่องยาที่ฉันให้ไปฉันให้ยาคุณผิดชนิด คุณอย่าพึ่งเอาไปใช้กับใครเข้าละ " แฮกๆ เหนื่อยพูดเร็วเกิน

" ว่าไงนะ! แล้วเธอให้ยาอะไรกับฉันมา " ชิให้ยาผิดงั้นหรอ

" คือ...แบบว่า..ที่คุณขอมันเป็นยาเกี่ยวกับยาชาชนิดพิเศษใช่ไหมล่ะ แต่ฉันให้ผิดเป็นยา... " ไม่กล้าบอกอ่ะ คุณท่านก็น่ากลัวสะด้วย ToT คิดผิดสะแล้วที่โทรมา

" บอกมาเร็วๆ ว่าคือยาอะไร " ยังงี้มันก็ผิดแผนนะสิ ผู้หญิงบ้าอะไรก็ไม่รู้

" แล้วคุณเอาไปใช้กับใครหรือยังล่ะ ถ้าคุณยังไม่ได้เอาไปใช้เดี๊ยวฉันส่งยาตัวใหม่ไปให้ "
ขอแถไปเรื่อยๆก่อนละกัน ไม่กล้าบอกอ่ะ อย่าพึ่งใช้กับใครเลย สาธุ

" หึ ไม่ทันแล้ว ฉันพึ่งใช้ไปเมื่อกี้ "

" กรี๊ด! " ฮือๆ คำขอของข้อยส่งไปไม่ถึงหรือนี่ ตายเป็นตาย ย๊าก!
 
" โอ๊ย! หูจะแตก จะกรี๊ดทำไม " ผู้หญิงอะไรนี่ บ้าป่าววะ

" OK ฉันพร้อมที่จะบอกละว่ายาที่ให้คุณเป็นยาอะไร คุณพร้อมที่จะฟังแล้วใช่ไหม อย่าตกใจละ " สมาธิ จงมา จงมา บุ๊ย บุ๊ย (เริ่มเพี้ยนละ) 

" บอกมาเร็วๆเลย เสียเวลามามากล่ะ " 

" คือมันเป็นยาที่ทำให้ผู้ที่กินมันเข้าไปเป็นผู้หญิงและก็ย้อนเวลาไปด้วยอะ "

" ห๊ะ! " ผมได้ยินอะไรผิดหรือป่าว หรือว่าหูผมคงไม่ดีผมคงต้องไปหาหมอสะแล้ว

" คุณฟังไม่ผิดหรอกค่ะ " T_T หูผมยังดีอยู่สินะ 

" แล้วคุณมียาแก้ไหม " ผมถาม เฮ้อออ แผนที่วางไว้ผิดหมดเลย

" เออ...ก็มีแต่ว่ามันคงไม่ทันหรอกเพราะถ้าคนที่โดนรู้สึกตัว ยามันก็จะออกฤทธิ์เลย "

" หึหึ เธอ...เตรียมตัวตายไว้เลยนะ " ผมโค-ตะ-ระโมโหสุดๆแล้ว ยัยนี่ทำแผนผมพังไม่เป็นท่า

" ใจเย็น ใจเย็น พองหนอ ยุบหนอ " ซวยแล้วไงละ ถ้าจะหนีจะทันไหมนี่ แต่เดี๊ยวลองพูดให้ใจเย็นลงก่อนดีกว่า คิดดีเข้าไว้ คิดดีเข้า...

" ไม่เย็นแล้วโว้ย! เดี๊ยวผมจะไปหาเธอเดี๊ยวนี่ละ อย่าหนีไปไหนละ " โลกิพูดจบก็ปิดโทรศัพท์แล้วสั่งให้ลูกน้องดูแลวองโกเล่รุ่นที่ 10 ไว้ และตนก็จะออกเดินทางไปอังกฤษเพื่อไปจับตัวการที่ทำให้แผนที่วางไว้ผิดไปหมด หึหึ เตรียมตัวตายได้เลย

ฝั่งเด็กสาวผู้ตกเป็นจำเลย

ทำยังไงดี ฮือๆๆ จะหนีไปดีไหมนะ แต่เดี๊ยวก็คงตามเจอ หรือว่าจะไปศัลยกรรมดี อึ๊ยœ~ ท่าจะเจ็บไม่เอาดีกว่า หรือว่าจะไปหลบอยู่ใต้น้ำดี ไม่ๆๆเราว่าน้ำไม่เป็น หรือจะไปขอความช่วยเหลือจากเพื่อนดีแต่ เอ๊ะ! เราไม่มีเพื่อนนี่หว่า แงๆๆๆ หรือว่าจะปลอมตัวเป็นตุ๊กตาล้มลุกดี แต่ถ้าเขาโมโหขึ้นมาแล้วถีบฉันล่ะ กรี๊ดดด ทำไงดี

" น้องคร๊าบ พี่มาเก็บขยะ มีขยะอะไรให้พี่เก็บไหมคร๊าบ " เอ๊ะ! พี่คนเก็บขยะแต่เดี๊ยวก่อนถ้าปลอมตัวเป็นคนเก็บขยะล่ะ อืมๆ ความคิดดีไม่เลว เขาก็คงคิดไม่ถึงด้วยว่าฉันจะมาปลอมตัวเป้นคนเก็บขยะ คิกคิก พระเจ้าทรงโปรดฉันแล้ว 

" น้องคร๊าบ อยุ่หรือป่าว...ไม่อยู่มั้ง งั้นพี่ไปนะคร๊าบ " แล้วคนเก็บขยะก็จากไป

จบตอนที่ 4 

สนุกกันหรือป่าวเอ่ย ถ้าสนุกก็ช่วยเม้นเป็นกำลังใจหน่อยนะค่า ^O^ 

 

รูปประตูค่ะ คิกๆๆ