ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คิดไม่ออกแต่ Yaoi แน่นอน {6927}

    ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 3

    • อัปเดตล่าสุด 28 ก.พ. 55



    " นาย...เป็นผู้ว่าจ้างงั้นหรอ!? " สึนะตกใจมากเพราะดูยังไงมันก็เด็กชัดๆ

    " รีบอร์น นี่หรอผู้ว่าจ้างทำไมเด็กแบบนี่อ่ะ " สึนะถามรีบอร์น

    " จะไปรู้ได้ไงเล่า รับๆไปเหอะ อย่าเรื่องมาก " รีบอร์นพูดตัดบท รับงานมาแล้วก็ต้องทำจะเด็กจะแก่รับแล้วก็ต้องทำนั้นแหละ

    " ไช่ครับ อย่างที่อัลโกบาเลโน่บอกนั้นแหละครับรับมาแล้วก็ต้องทำ คุฟุฟุ " มุคุโร่ที่ไม่ได้มีบทมานานได้พูดขึ้น (แหะๆ เกือบลืม) 

    " แล้วนี่จะคุยกันอีกนานไหม จะได้คุยเรื่องงานสักที " เด็กชายปริศนาพูดขึ้นอย่างอารมณ์เสีย ทำไมอิตาลี่มันรถติดยังงี้ก็ไม่รู้ แล้วยังต้องมานั่งฟังคนอื่นบ่นอีก เซ็ง

    " อืม แล้วงานที่จะให้ทำคืองานอะไรล่ะ " สึนะถามด้วยความสงสัยว่าเด็กแค่นี่จะสั่งให้ไปทำงานแบบไหน

    " ให้ไปฆ่าบอสของ.....แฟมมิลี่ " เด็กชายตอบและอธิบายรายละเอียดลักษณะของบอส....แฟมิลี่ 

    ผ่านไปสักพักเด็กชายหรือโลกิก็อธิบายเกี่ยวกับงานเสร็จ แล้วได้เดินออกไปจากฐานทัพวองโกเล่

    " แปลกจังน๊า เด็กตัวแค่นี่จะให้ไปฆ่าคน เนอะมุคุโร่ " สึนะถามมุคุโร่

    " คุฟุฟุ เขาก็อาจจะมีความแค้นส่วนตัวของเขา " มุคุโร่พูด แล้วจึงเดินออกไปพร้อมที่จะไปทำงาน สึนะก็เดินตามมุคุโร่ไป

    .....แฟมมิลี่

    ทั้งสองคนมาถึง....แฟมมิลี่ และกำลังจะเริ่มไล่ล่าบอสของฝั่งนั้น ทั้งสองคนเข้าไปทางด้านหน้าประตูบานใหญ่แต่ก็ต้องตกใจเมื่อมีลูกน้องและนักฆ่าของฝ่ายนั้นเตรียมพร้อมที่จะสู้เหมือนกับว่าฝ่ายนั้นรู้อยู่แล้วว่าสึนะและมุคุโร่จะต้องมา

    " นี่มันหมายความว่าไง มุคุโร่ ทำไมฝ่ายนั้นเหมือนจะรู้ว่า เราจะมาล่ะ " สึนะถามขึ้น มันไม่น่าจะเป็นไปได้นิเรายังไม่ได้ปล่อยข่าวอะไรสักนิด งานมันก็พึ่งสั่งวันนี่

    " ผมก็ไม่ทราบ แต่ผมว่ามันต้องมีอะไรที่ไม่ชอบมาพากลแล้วละ " พอมุคุโร่พูดเสร็จฝ่ายนั้นก็วิ่งเข้ามาหมายจะฆ่าศัตรูที่มีอยู่แค่ 2 คนให้สิ้นชีพ

    " คุณพร้อมรึยังครับ " มุคุโร่ถามขึ้น

    " ก็ต้องพร้อมนะสิ ถามมาได้ "สึนะตอบกลับ ทั้งสองคนก็ลุยเข้าไปฟาดฟันศัตรู
    เบื่องหน้าที่มีเป็นร้อยกว่าคน 

    ผ่านไปสักพัก นักฆ่าฝ่ายนั้นก็พ่ายแพ้ให้กับมุคุโร่และสึนะ

    " เฮ้ออ แค่นี่เองหรอ " สึนะบ่นพลางจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่เพราะระหว่างต่อสู้เสื้อผ้าก็
    ลุดหลุ่ยไปบ้าง

    " ยังไม่หมดนะครับ ยังเหลือบอสอีก 1 คน คุณนี่ลืมไปแล้วหรือไง " มุคุโร่พูดเตือนขึ้นมาตอนนี่ลักษณะเสื้อผ้า ทรงผมของมุคุโร่ ไม่เปลี่ยนไปจากเดิมเลย สุโค่ยจริงๆ 

    " แหะๆ โทษที ลืม " พอพูดเสร็จทั้งสองคนก็ตรงไปยังที่ที่บอสของ....แฟมมิลี่อยู่ พอตรงไปสักพักก็เจอทางแยก 2 ทาง 

    -เอาไงดีนะ ทางมันมี 2 ทางจะแยกหรือไปด้วยกันดีถามดูก่อนดีกว่า- สึนะคิด

    " เอาไงดี มุคุโร่ " 

    " แยกกันไปดีกว่าครับ " มันก็ดีกว่าไปด้วยกันทางเดียวเพราะจะทำให้เสียเวลาอีกด้วยทางไปผิดทางก็ต้องเริ่มใหม่อีกเสียเวลา

    " อืม งั้นฉันไปทางซ้ายนะ " เชอะ! อะไรกันนึกว่าจะไปด้วยกันสะอีก 

    " ครับงั้นผมไปทางขวา ถ้างานเสร็จ มาเจอกันหน้าประตูนะครับ " ทั้งสองตกลงกันได้แล้วจึงเดินแยกไป

    ฝั่งสึนะ 

    " เชอะ! มุคุโร่บ้า บ้า บ้าาา........... " สึนะบ่นกับตัวเองพลางนินทามุคุโร่
    ต่างๆนานา

    " เอ๊ะ! " นี่มันลิฟท์นี่ ลองไปดูดีกว่า

    ฝั่งมุคุโร่

    " หืม...ทางตันหรอครับเนี่ย ดูเหมือนว่าคุณจะถูกทางนะครับ " คุณนี่โชคดีหรือโชคร้ายกันแน่นะ ยังไงก็ขอให้คุณโชคดีละกันครับ คุฟุฟุ แล้วเดี๊ยวจะตามไปสมทบทีหลังนะครับ


    จบตอนที่ 3

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×