ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    'เจ้าสัตว์กินพืช'มันเป็นของผม!! (1827)

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 9 พ.ค. 55



              ณ อาณาจักรฮิแลนด์ มีประชาชนหลายล้านคนที่อาศัยอยู่ในที่แห่งนี้ เพราะที่แห่งนี้มีธรรมชาติ ป่าไม้ แม่น้ำและสัตว์ป่ามากมาย ใครๆก็อยากมาอยู่ในที่แห่งนี้ ประชาชนทุกคนมีความสุข  มีราชินีที่ปกครองบ้านเมืองให้เจริญรุ่งเรือง แต่น่าเสียดาย..ที่พระราชาท่านทรงเสียสละชีพของท่านเพื่อการคงอยู่ของอาณาจักรแห่งนี้จากบางสิ่งที่ไม่มีใครทราบหรือรู้ได้ แม้กระทั้งราชินีก็เช่นกัน และอาณาจักรแห่งนี้ได้ แบ่งเขตออกเป็น 3 เขต

     

     

             
              เขตที่ 1 คือป่าเหนือ เป็นเขตที่อุดมสมบูรณ์ที่สุดใน 3 เขต ในเขตนี้จะมีพวกสมุนไพรอยู่มากมาย สมุนไพรพวกนี้มีสารพัดประโยชน์ที่สามารถใช้รักษาอาการบาดเจ็บให้หาย  และฟื้นคืนชีพให้คนตายได้ แต่...ในทุกๆที่ก็ต้องมีผลดีและผลเสียของมัน เพราะโลกแห่งนี้ไม่ได้ดีเสมอไป มีดีก็ต้องมีร้าย และที่นี้ก็เช่นกัน มีสมุนไพรที่ใช้ประโยชน์ได้ และก็ต้องมีสมุนไพรที่นำความตายและการเจ็บไข้มาให้ด้วยเช่นกัน อีกอย่างคือ ป่าเหนือแห่งนี้อุดมสมบูรณ์ได้เพราะมีสิ่งหนึ่งที่คอยกระตุ้นให้มันเจริญเติบโต และสวยงานขึ้นมา นั้นก็คือพวกสัตว์ แต่พวกสัตว์ส่วนมากมันจะอยู่ในป่าลึก ถ้าไม่มีผู้ใดหลงเข้าไป ก็คงเป็นโชคของคนผู้นั้น..

     

     

             
               เขตที่ 2 คือ ป่าตะวันออก เขตนี้เป็นเขตของคนกลุ่มหนึ่ง ที่มีพลังเหนือมนุษย์ทั่วไป ดังนั้นประชาชนธรรมดาจึงไม่นิยมที่จะเข้าไปที่นั้น เพราะที่นั้นเป็นเขตหวงห้ามที่พระราชาทรงประกาศเอาไว้ ก่อนที่ท่านจะเสียไป แต่ก็ยังมีคนบางกลุ่มที่ไม่ฟังได้เข้าไปที่นั้น และไม่รอดกลับมาให้เห็นอีก ที่แห่งนี้จึงเป็นปริศนาต่อไป

     

     

              
              เขตที่ 3 หรือสุดท้าย คือส่วนกลาง เป็นเขตที่มีประชาชนอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก และเขตนี้ก็มีปราสาทส่วนกลางที่เป็นที่อยู่ของราชินี และข้ารับใช้คนอื่นๆ เขตนี้ก็ไม่มีอะไรเป็นพิเศษมากนัก ที่เด่นๆก็คงจะเป็นการค้าขายสินค้าต่างๆ ที่ได้รับมาจากอาณาจักรอื่น ไม่ก็พวกสมุนไพรที่เก็บมาจากป่าเหนือ และเขตนี้เป็นที่ ที่ปลอดภัยที่สุด
    ! แต่ก็อันตรายด้วยเช่นกัน เมื่อ เขาคนนั้น ได้เกิดขึ้นมา มันก็ทำให้ประชาชนทุกคนเดือดร้อนไปตามๆกัน

     

     

             
              ‘เขาคนนั้นเป็นลูกของผู้ปกครองอาณาจักรแห่งนี้ เขาเป็นคนเย็นชาและโหดร้าย เอาแต่ใจตัวเอง มันจึงทำให้เป็นที่ลำบากใจต่อผู้เป็นแม่หรือราชินีในปัจจุบันที่ไม่มีพระราชาอยู่เคียงข้าง และผู้เป็นแม่ที่มีลูกเพียงคนเดียวก็อยากจะให้ลูกเป็นคนดี ท่านจึงได้จัดการเรื่องหนึ่ง ที่ท่านทำได้ ให้แก่ เขาคนนั้นและปกติเขาต้องโกรธ แต่มันกลับผิดคาด เขาคนนั้น สนุก ดีใจ รังเกลียด แค้นเคือง แต่ก็สะใจ

             
              ช่างเป็นความรู้สึกที่ประหลาด เขาคนนั้นมีความสุขหรือ ที่ได้ทำสิ่งนั้น ทำสิ่งที่ทำให้ คนๆหนึ่งเจ็บปวด มีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นงันหรือ แล้วในอนาคตข้างหน้า เขาจะมีความสุขไหมนะ เขาจะเสียใจกับอดีตที่ทำลงไปหรือไม่ อนาคตไม่อาจล่วงรู้ได้ เพราะปัจจุบันคือตัวกำหนด...    

     

     

              
              ‘เด็กชายคนหนึ่ง ที่เป็นลูกของพระราชาของอาณาจักรอื่น แต่เพราะเกิดภัยพิบัติอย่างหนึ่งที่ไม่อาจทราบได้ มีเพียงพระราชาคนนั้นที่รู้ แต่พระราชาคนนั้นก็ไม่เคยบอกเรื่องนี้ให้เด็กชายคนนั้นทราบ ดังนั้นพวกเขาถึงได้มาอาศัยอยู่ ณ ส่วนกลางที่อาณาจักรฮิแลนด์กับพระราชินี และเด็กชายคนนั้นเป็นเด็กดี มีน้ำใจ น่ารักและเป็นที่เอ็นดูของเหล่าประชาชน เด็กชายคนนั้นจึงมีความสุขเรื่อยมา แต่...เขาจะไม่มีความสุขแล้ว

             
              เพราะเรื่องราวมันกำลังจะเริ่มยังไงล่ะ เพราะความรู้สึกและอารมณ์ต่างๆ จะเข้ามาสู่จิตใจของเด็กชายคนนั้น และสุดท้าย เขาจะได้สิ่งใด... ความรัก ความโลภ ความเกลียดชัง ความสุข ความเคียดแค้น หรือ ความตาย

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .
    .
    .
    .

    ถ้าพวกคุณอยากรู้ก็ติดตามชมเรื่องราวของพวกเราสิ

    แล้วพวกคุณจะรู้ว่า ความเศร้า ความสุข และการตายทั้งเป็น

    มันจะเป็นเช่นไร!?

     

     
    จบบทนำค่ะ = =
    ป๊อปขอถามอย่างหนึ่งนะว่า 'ดราม่า' กับ 'แฟนตาซีน' มันต่างกันยังไงอ่ะ
    เพราะน้องของป๊อป เขาอ่านตอนนี้แล้วบอกว่า มันดราม่ามาก!! อ๊ากกกกก! ป๊อปงงไปหมดแล้ว หรือน้องมันจะเข้าใจผิดไปเองแว๊ สมองป๊อปมันชั่วววว!! คิดแบบนี้แต่ได้แบบนั้น ยังงี้ป๊อปคงต้องไปขอของวิเศษของโดเรม่อนแล้วใช่ไหม TToTT ....ช่างเถอะ ป๊อปแต่งไปแล้วนิ คราวนี้ก็ไม่อยากลบแล้วด้วย เพราะกลัวคนอ่านเขาเบื่อ!! ไปล่ะ ขอให้คนอ่านทุกๆคน โชคดี -w-b

    ปล. คราวนี้ป๊อปจะไม่เรื่องมากล่ะ ป๊อปจะพยายามแต่งออกมาดีๆนะเออ

    ปปล. รักคนอ่านที่สุด อย่าพึ่งเบื่อกันล่ะ >A<~♥♥♥ (เอาอันใหญ่ไปเลย)



     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×