ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอน10
ตอน10
“เรามาไกลแล้วน่ะกลับเหอะเดี๋ยวเราไม่เจอนุ่นกับคุณก็ไม่ได้ทำงานกันพอดี”
“ไม่ต้องห่วงหน่ะราตรีนี้อีกยาวและอีกอย่างถ้าพวกเขามาก็โทร.หาชั้นแล้วสิ”ทำทำทีล่วงกระเป๋าเพื่อจะเอาโทรศัพท์มือถือออกมา
“อ่าวเครื่องมันดับนี่”
“กำ”-*-
“นายก็โทร.ตู้ซิอย่าโง่ดิอย่าโง่”แป้งเอานิ้วดันหัวหล่อๆของเขา
“เธออย่าว่าชั้นโง่อีกน่ะคือ...ชั้นจำเบอร์พี่คุณไม่ได้” ( _#_ ) ทำหลบสายตาแป้ง
“นายเลิกเกาะไหล่ชั้นเดินเป็นเด็กๆได้ไหม”ทั้งคู่เดินสวนกระแสผู้คนกลับทางเดิม
“ไม่ได้!!ชั้นกลัวหลงง่า”ทั้งคู่ยังเดินเบียดผู้คนไปเรื่อยๆ
“ทำไงดีเราจะทำก่อนก็ไม่ได้กล้องก็อยู่ที่คุณ หวังว่าเขาจะฉลาดพอทำไปก่อนน่ะ โอ๊ย!!!จะบ้าตายมากับนายนี่ซวยแท้ๆ”
“อ่าว!!!เธอนี่มาโทษกันงี้ได้ไง”ระหว่างที่แป้งหันหลังก็เผลอไปชนคนที่กำลังเลือกซื้อของเข้าให้แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร
.
“โอ๊ย!!!”นุ่นเซมาชิดคุณที่กำลังเลือกนาฬิกากะลาไม้อยู่
“เป็นไรเหรอ?”คุณจับไหล่เธอ
“ปละ..เปล่าไม่เป็นไรเมื่อกี้มีคนชนแล้วหนีน่ะ”-.-; เว่อร์ไปหน่อยมั้ง
“เอาแขนมานี่ชั้นจะใส่นาฬิกาให้”คุณซื้อให้นุ่นเพราะเขาไม่กล้าที่จะให้แป้งคนเดียวโดดๆ
“อืมขอบคุณน่ะ” -///- ใจง่ายจริงๆ นุ่นไม่กล้าที่จะมองหน้าทำให้เธอเหลือบไปเห็นของที่จะให้ตอบแทนนาฬิกา
“เดี๋ยวชั้นมาน่ะ”แป้งไม่รอคำตอบก็วิ่งแจ้นไปสักพักก็เธอก็วิ่งกลับมาพร้อมกล่องพอมือจับ
“อ่ะนี่ชั้นให้”
“ให้ทำไหมอะไรเนี๊ย”คุณแกะออกก็เห็นว่ามันเป็นนาฬิกาปลุกรูปหมูสีดำ
“นาฬิกาต้องแลกกับนาฬิกาสิจริงไหม?”^ ^;เธออยากจะให้พ่อหนุ่มคนนี้มองนาฬิกาปลุกทุกๆ24ชั่วโมงจังแต่...
“อืมขอบใจเอ่อเราไปสัมภาษณ์ป้าคนที่สานปลาคนนั้นดีไหม”คุณเอานาฬิกาปลุกใส่ในกระเป๋าเป้ส่วนนาฬิกาข้อแขนอีกเรือนกลับเก็บไว้ในกระเป๋าเสื้อ
เขาจะเอาไปให้ใครกัน?
.
“เขามุงอะไรกันอ่ะ”ทำเบี่ยงดูคนที่อยู่กลางวงลอมดู
“แค่คนร้องเพลงน่ะเรารีบตามหาพี่นายและก็นุ่นดีกว่า”
“แต่ชั้นว่าชั้นชอบเพลงนี้น่ะ”ทำจับมือแปงลากไปที่ร้านขนมจีนใกลๆเพื่อจะฟังเพลงนี้
ฉันก็นึกไม่ออก ว่าไปหลงรักเธอเมื่อไร
รักเธอได้อย่างไร บอกกับใจไม่ได้เลย
รู้ว่าวันที่ผ่านได้ใกล้ชิดและได้คุ้นเคย
หัวใจที่นิ่งเฉย กลับหวั่นไหว เมื่อตอนใกล้กัน
* รู้ตัวอีกที ก็คิดถึงเธอทุกวัน
แม้ไม่เจอะกัน ก็ฝันถึงเธอทุกคืน
** เธอคือความหมาย ที่ใจฉันหาเจอ
ยินดีเสมอ ที่เธอเข้ามาในหัวใจ
ผู้ชายอย่างฉัน ไม่ดีพร้อม
ไม่เลิศเลอกว่าใคร...
ฉันมีเพียงความจริงใจ ที่อยากให้เธอ...
รับรู้และมองเห็น
ฉันไม่มีคำตอบ ว่าใจฉันรักเธอเมื่อไร
ฉันรู้เพียงแค่ใจ ในวันนี้มีแค่เธอ
เรื่องที่ยากที่สุด ในวันนี้ก็คือเรื่องเธอ
ฉันจะทำอย่างไร ให้เธอนั้นเปิดใจให้กัน
รักเธอได้อย่างไร บอกกับใจไม่ได้เลย
รู้ว่าวันที่ผ่านได้ใกล้ชิดและได้คุ้นเคย
หัวใจที่นิ่งเฉย กลับหวั่นไหว เมื่อตอนใกล้กัน
* รู้ตัวอีกที ก็คิดถึงเธอทุกวัน
แม้ไม่เจอะกัน ก็ฝันถึงเธอทุกคืน
** เธอคือความหมาย ที่ใจฉันหาเจอ
ยินดีเสมอ ที่เธอเข้ามาในหัวใจ
ผู้ชายอย่างฉัน ไม่ดีพร้อม
ไม่เลิศเลอกว่าใคร...
ฉันมีเพียงความจริงใจ ที่อยากให้เธอ...
รับรู้และมองเห็น
ฉันไม่มีคำตอบ ว่าใจฉันรักเธอเมื่อไร
ฉันรู้เพียงแค่ใจ ในวันนี้มีแค่เธอ
เรื่องที่ยากที่สุด ในวันนี้ก็คือเรื่องเธอ
ฉันจะทำอย่างไร ให้เธอนั้นเปิดใจให้กัน
*,**,**
(เพลงที่ใจหาเจอ ของ เสือใหญ่)
“นายลากชั้นมาทำไม”เธอใช้อีกมือแกะมือของทำออก
“ชั้นเกิดหิวขึ้นมากะทันหันน่ะ”แป้งทำท่าจะเดินหนีออกไป
“ตอนแรกไหนเธอบอกว่าเราไม่ควรแยกกันเดี๋ยวจะหลงไม่ใช่เหรอ”ทำยิ้มอย่างผู้มีชัย
ทั้งคู่นั่งรอขนมจีนโดยฟังเพลงคลอไปเรื่อยทำได้มองผมของแป้งที่ปลิวตามสายลมยามค่ำดั่งเต้นระบำตามเพลงรักและหน้าที่อ่อนงามตามฉบับสาวล้านนา
“อิ่มจังเลย”เจ้าทำลูบท้องแบบไม่ต้องบอกก็รู้ว่าอิ่มท้อง
“ก็แกล่อไปตั้ง5จานไม่ใช่เหรอ”เจ้าทำยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แบบไม่บอกก็รู้ว่าอิ่ม...ใจ
แกงั้นเหรอ?
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น