คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 2/2
ทันทีที่เดินมาถึงรถชาลิดาก็รีบเปิดประตูเข้าไปนั่งคู่กับเพื่อน เธอยังอุ้มใบบัวไว้แนบอกแต่ตอนนี้เด็กหญิงหลับไปแล้ว เป็นโอกาสให้เธอคุยกับสุรกิจได้สะดวกขึ้น โดยไม่ต้องคอยปลอบหนูน้อยไม่ให้ร้องไห้งอแงอีก
“ตกลงมันยังไงกันน่ะกิจ
เรางงไปหมดแล้ว”
“เจ้านายเราหาคนเลี้ยงคุณหนูมานานแล้ว
พี่เลี้ยงคนก่อนๆ คุณหนูก็ไม่เอาใครเลย พอรู้ว่าคุณหนูติดครูพี่เลี้ยงก็เลยตั้งใจจะมาชวนให้ไปเป็นพี่เลี้ยงส่วนตัวให้คุณหนูที่บ้าน
เราว่าเป็นโอกาสของเธอแล้วนะ คุณวัชรวยมากเงินแค่สามล้านมีให้เธอได้อยู่แล้ว
เธอก็แค่ตอบตกลงรับงานนี้ไปก็พอ”
“เรารักใบบัวนะกิจ
แต่รู้สึกไม่มั่นใจยังไงก็ไม่รู้
คือเราไม่เคยทำงานเป็นพี่เลี้ยงส่วนตัวให้ใครมาก่อน
อีกอย่างเราไม่รู้ว่างานนี้มั่นคงแค่ไหน ถ้าวันหนึ่งเขาให้เราออก เราก็ต้องหางานใหม่
แล้วความรู้แค่ม.หกอย่างเราถ้าไปเริ่มต้นใหม่ก็คงไม่ได้เงินเดือนเท่าที่เก่า
กิจก็รู้ว่าเราภาระเยอะแค่ไหน” ชาลิดาอธิบายเหตุผลของตนเองให้เพื่อนฟัง
เพราะกว่าที่เธอจะเข้ามาเป็นครูพี่เลี้ยงในโรงเรียนเอกชนแห่งนี้ได้ก็ไม่ใช่ง่ายๆ
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง
คุณวัชตั้งใจจะให้เธอคอยดูแลคุณหนูไปเรื่อยๆ อยู่แล้ว ถ้าดาวไม่ลาออกเองหรือทำผิดอะไรร้ายแรงรับรองว่าคุณวัชไม่มีทางให้ออกแน่นอน
เรารับประกันได้ เพราะเราทำงานกับคุณวัชมานานแล้ว” สุรกิจให้คำรับรองแทนเจ้านายอย่างหนักแน่น
ชาลิดาคิดตามเพื่อนก็เห็นว่าน่าจะเป็นโอกาสดีอยู่ไม่น้อย
เธอเองถ้าทำงานที่ไหนก็อยากจะทำไปนานๆ แต่เรื่องหนี้สามล้านจะง่ายเหมือนที่สุรกิจว่าจริงหรือ
หญิงสาวถามตัวเองอยู่ในใจก่อนจะหันไปมองนอกรถ เมื่อเห็นคนที่จะให้คำตอบแก่เธอเดินตรงมา
เขาเปิดประตูเข้ามานั่งที่เบาะหลังเองโดยไม่รอให้สุรกิจไปเปิดให้
ก่อนทำสัญญาณมือให้เธอนั่งที่เดิมไป เพราะเห็นว่าใบบัวหลับแล้ว
จะย้ายไปย้ายมาก็เกรงว่าหนูน้อยจะตื่น
“ขอโทษนะครับคุณครู
ที่ยังไม่ทันได้คุยกันให้เรียบร้อยก็ต้องออกมาก่อน
ว่าแต่เรื่องที่คุยค้างกันไว้เมื่อครู่นี้ตกลงยังไงต่อนะครับ” ศิวัชถามเข้าเรื่องทันที
เขาอยากจบเรื่องนี้ภายในวันนี้ให้เรียบร้อย
ชาลิดาหันไปสบตาเพื่อนก็เห็นอีกฝ่ายพยักหน้าให้เธอเล่าไปตามความจริง
หญิงสาวลังเลเพราะนึกอายกับเรื่องภายในครอบครัวของเธออยู่เหมือนกัน
แต่ดูท่าทางแล้วจะไม่เล่าไปตามจริงก็คงไม่ได้ เธอจึงเล่าเรื่องทุกอย่างไปจนหมด รวมถึงเรื่องที่เธอต้องแต่งงานกับเสี่ยประจักษ์ด้วย
“สามล้านเหรอครับ”
ชายหนุ่มทวนคำหลังจากฟังจบ เขากะแล้วเชียวว่าต้องเป็นหนี้จากการพนัน “แล้วคุณครูจะแน่ใจได้ยังไงว่าหมดหนี้ก้อนนี้แล้วจะไม่มีหนี้ก้อนใหม่มาให้ตามชดใช้อีก”
“ดาวบอกป้าไปแล้วค่ะว่าจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ดาวจะใช้หนี้แทนป้า
ถ้ามีอีกดาวจะไม่ช่วยป้าอีกแล้ว”
หญิงสาวยืนยันทั้งที่ไม่แน่ใจสักนิดว่าป้าจะทำอย่างที่รับปากเธอได้จริงๆ
ศิวัชเงียบไปเพื่อไตร่ตรอง
ความจริงแล้วเขาไม่ชอบไปพัวพันกับคนที่เล่นการพนัน
แม้เงินสามล้านสำหรับเขาจะไม่ใช่เรื่องใหญ่
แต่เขากลัวปัญหาจากคนในครอบครัวของหญิงสาวมากกว่า
ทว่าเมื่อมองหลานสาวที่หลับปุ๋ยอยู่ในอ้อมกอดของชาลิดา
เขาก็จำเป็นที่จะต้องตัดสินใจ
“ตกลงครับ
พรุ่งนี้ผมจะไปรับใบบัวที่โรงเรียน แล้วจะเอาเงินไปให้ที่บ้านด้วย
คืนนี้คุณครูก็คุยกับทางบ้านให้เรียบร้อย เก็บเสื้อผ้ากับข้าวของที่จำเป็น
แล้วก็ไปจัดการลาออกจากโรงเรียนด้วย เสร็จแล้วจะได้ย้ายมาอยู่ด้วยกันเลย”
“ดาวต้องไปอยู่ที่บ้านคุณวัชด้วยเหรอคะ”
หญิงสาวถามอย่างตกใจ เพราะคิดไว้ว่าจะทำงานแบบไปเช้าเย็นกลับ
ไม่เคยคิดว่าจะย้ายไปอยู่กับเขาเลย
“ใช่ครับ
หน้าที่ของคุณคือดูแลใบบัว ทำให้แกคุ้นเคยกับผมโดยเร็วที่สุด ผมเพิ่งได้ตัวยายหนูมาจากแม่ของแกเมื่อไม่นานนี้เอง
แกก็เลยยังไม่คุ้นกับพ่ออย่างผม หน้าที่ของคุณครูก็มีแค่นี้แหละครับ
ส่วนเรื่องเงินเดือนคุณครูเสนอมาได้เลย
ผมจะแยกส่วนหนึ่งเพื่อหักจากหนี้สามล้านให้ทุกเดือน แล้วก็ผมไม่คิดดอกเบี้ยนะครับ
ถ้าทำงานดีก็จะขึ้นเงินเดือนให้ด้วย”
สำหรับเขาในเวลานี้ขอแค่ให้เจ้าตัวเล็กมีความสุขก็พอ
ชาลิดาหันไปสบตากับเพื่อนอีกครั้งก่อนจะตอบตกลงอย่างไม่มีทางเลือก
อย่างไรในบ้านก็คงไม่ได้มีแค่เขา เธอ และใบบัวแน่ เพื่อนเธอก็ยังอยู่ แม่บ้านทำงานบ้านก็คงต้องมี
และเขาก็ดูไม่ใช่คนเจ้าชู้หรือพวกหัวงูอย่างเสี่ยประจักษ์ด้วย
ชายหนุ่มคงไม่มาพิศวาสพี่เลี้ยงเด็กอย่างเธอหรอกน่า
+++++++++++++++++++
ชาลิดาได้ลงจากรถที่หน้าปากซอยทางเข้าบ้าน
เธอส่งใบบัวคืนให้ผู้ปกครองอย่างระมัดระวัง
เพราะเกรงว่าหนูน้อยจะตื่นขึ้นมาแล้วร้องงอแงอีกครั้ง
ก่อนจะเดินกลับบ้านด้วยหัวใจที่เบาหวิว เพราะจนถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่แน่ใจนักกับทางที่ตนเองเลือก
กระทั่งถึงบ้านเธอจึงนำเรื่องเปลี่ยนงานใหม่ไปบอกให้ป้าและน้องสาวรับรู้
“หมายความว่าเจ้านายใหม่พี่ดาวจะให้ยืมเงินก่อนงั้นเหรอ
แต่มันตั้งสามล้านนะ แล้วเขาคิดดอกเบี้ยเท่าไหร่” ฟ้ารดาถามอย่างแทบไม่อยากเชื่อว่าจะมีเจ้านายที่ไหนใจดีขนาดนี้
“เขาไม่คิดดอกเบี้ย บอกแค่ว่าพรุ่งนี้จะเอาเงินมาให้
จากนั้นพี่ก็เก็บของไปทำงานกับเขาได้เลย”
ความคิดเห็น