คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : บทที่ 5/1
บทที่ 5/1
ชาลิดาเดินมาส่งป้ากับน้องที่หน้าบ้านก่อนจะได้เวลาอาหารค่ำ
หลังจากที่ทั้งคู่พยายามจะขออยู่ร่วมโต๊ะกับเจ้าของบ้านให้ได้
แต่หลังจากรอแล้วรออีกศิวัชก็ไม่ได้เอ่ยปากชวน ฟ้ารดาจึงชวนแม่กลับเพราะยังอยากจะมีภาพลักษณ์ที่ดีในสายตาของชายหนุ่มอยู่
หากก็ไม่วายกำชับให้เธอทำตามแผนที่สั่งเอาไว้ ทั้งที่เธอยังนึกไม่ออกเลยว่าจะทำให้เจ้านายหลงรักน้องสาวได้อย่างไร
อีกอย่างเขาก็เพิ่งเลิกกับแฟนมา จะมีแฟนใหม่ได้เร็วขนาดนั้นเชียวหรือ
“มาพอดีเลยคุณดาว คุณใบบัวร้องหาใหญ่แล้วค่ะ”
ยิ้มบอกหญิงสาวที่เดินกลับเข้ามาพอดี
“โอ๋ๆ อย่าร้องนะคะ
มาหม่ำๆ กันดีกว่า” ชาลิดารีบตรงเข้าไปอุ้มหนูน้อยมาปลอบทันที
พร้อมกับนึกเสียวสันหลังวาบเพราะรู้ว่าชายหนุ่มกำลังมองมา
จากที่เห็นเขาตอบน้องสาวของเธอก็พอรู้ว่าเป็นคนดุไม่ใช่น้อย
จึงนึกกลัวว่าจะถูกเขาดุเอา เธอจึงรีบอุ้มใบบัวไปนั่งที่เก้าอี้สำหรับกินข้าว
“ให้ผมลองป้อนข้าวใบบัวดูบ้างได้ไหม”
ศิวัชถามอย่างนึกสนุก หลังจากนั่งมองหลานสาวกินข้าวอยู่ครู่ใหญ่
“ได้สิคะ”
หญิงสาวบอกพลางลุกขยับที่ให้อีกฝ่าย ก่อนจะส่งชามข้าวที่ถืออยู่ให้เขา
“เอาละมากินข้าวต่อนะคะใบบัว
เดี๋ยวคุณพ่อป้อนให้เอง” ชายหนุ่มบอกพลางตักข้าวยื่นไปตรงหน้าลูกสาว
พร้อมกับอ้าปากเป็นตัวอย่างด้วย
แต่เจ้าตัวเล็กกลับขมวดคิ้วแล้วหันหน้าหนีไม่ยอมให้ความร่วมมือ เขาจึงดึงช้อนกลับมาไว้ในชามตามเดิม
เพราะเกรงว่าถ้าบังคับหนูน้อยจะร้องไห้งอแงเสียก่อน แล้วหันไปหาหญิงสาวเพื่อส่งชามข้าวคืนให้เธอ
แม้ใบหน้าของชายหนุ่มจะเรียบเฉย
หากชาลิดายังมองเห็นความผิดหวังซ่อนอยู่ในดวงตาของเขา
และไม่ใช่เพราะความเห็นใจเท่านั้นแต่ยังเป็นหน้าที่ของเธอด้วย ที่จะทำให้ใบบัวเปิดใจยอมรับเขาในฐานะพ่อ
เธอจึงส่งชามข้าวกลับไปให้เขาอีกครั้ง
“ข้าวยังไม่หมดชามเลยค่ะ
เรามาลองกันใหม่นะคะ”
ศิวัชรับชามข้าวกลับมาอย่างไม่เข้าใจ
ก่อนจะสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อหญิงสาวกล่าวคำขอโทษเขา แล้วเอื้อมมือของเธอมาจับมือเขาเอาไว้
เขาจึงค่อยเข้าใจวิธีของเธอมากขึ้น แล้วยอมปล่อยให้มือขาวบางของหญิงสาวประคองมือเขาถือช้อนไปตรงหน้าใบบัว
ยายหนูมองเขาก่อนจะหันไปมองพี่เลี้ยงของตัวเอง และเขายอมรับเลยว่าช่วงเวลานั้นเขาลุ้นจนแทบลืมหายใจ
ก่อนจะผ่อนลมหายใจยาวอย่างโล่งอก เพราะปากเล็กๆ
ที่ยอมอ้ารับข้าวที่เขาป้อนให้เป็นครั้งแรก
แม้ว่าบนมือของเขาจะมีมือของหญิงสาวจับเอาไว้อยู่ก็ตาม
“เก่งค่ะ ใบบัวเก่งมาก”
ชาลิดายิ้มกว้างให้เด็กหญิง เพราะเธอเองก็กลัวว่าวิธีนี้จะใช้ไม่ได้ผลอยู่เหมือนกัน
พร้อมกับพยายามซ่อนความขัดเขินเอาไว้ ถ้าไม่ใช่เพราะใบบัวเธอคงไม่มีโอกาสได้จับมือเขา
แต่ทุกอย่างก็เป็นไปตามหน้าที่เท่านั้น ห้ามคิดไปไกลกว่านี้เป็นอันขาด
หญิงสาวได้แต่ย้ำกับตัวเองอยู่ในใจ
ชายหนุ่มฟังเสียงใสๆ
ที่ชมลูกสาวเขาอย่างพลอยยิ้มไปด้วย
ก่อนที่เขาจะรู้ตัวว่าตัวเองกำลังพยายามเรียนรู้วิธีเลี้ยงเด็กจากเธออยู่
เขายอมรับว่าเขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเด็กเลย จะเล่น จะอุ้ม จะโอ๋
เขาไม่รู้อะไรสักอย่าง และพอได้ยินเสียงร้องไห้เขาก็ทำอะไรไม่ถูกแล้ว
การเลี้ยงเด็กกลายเป็นปัญหาใหญ่ยิ่งกว่าตอนที่เขาประชุมเครียดเรื่องงานเสียอีก
และในบ้านก็ไม่มีเด็กเล็กๆ มานานแล้ว พอใบบัวมาอยู่ทุกคนจึงพากันเงอะๆ งะๆ ไปหมด
ศิวัชมองมือขาวบางที่จับมือของเขาเอาไว้
เธอหันไปคุยกับลูกสาวของเขาเป็นระยะ
และหันกลับมาอธิบายกับเขาด้วยว่าไม่ให้ตักข้าวคำใหญ่เกินไป อะไรที่ใบบัวชอบหรือไม่ชอบ
หลังจากกินข้าวเสร็จแล้วจะต้องทำอะไรต่อ เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใบบัวมีฟันกี่ซี่แล้ว
และเพิ่งรู้ว่าจะต้องแปรงฟันซี่เล็กๆ นั้นให้ยายหนูด้วย
ตลอดเวลาที่ฟังเขาเห็นถึงความตั้งใจของหญิงสาว เธอดูอ่อนโยนและเข้าใจเด็ก
จึงไม่แปลกที่ลูกสาวของเขาจะติดเธอแจ
ชายหนุ่มวางช้อนลงเมื่อหญิงสาวส่งผ้าให้เขาเช็ดปากให้เจ้าตัวเล็ก
และแน่นอนว่าจะต้องมีมือของเธอจับมือของเขาเอาไว้ด้วย ความใกล้ชิดนี้เองที่ทำให้เขาเริ่มสังเกตเธอมากขึ้น
หญิงสาวเป็นเพื่อนเรียนกับสุรกิจ
เขาจึงเดาว่าเธอน่าจะอายุยี่สิบสองปีเท่ากับคนของเขา ความจริงแล้วเขาไม่ค่อยชอบป้าและน้องสาวของเธอนัก
แต่สุรกิจบอกเขาว่าเธอไม่เหมือนป้ากับน้อง เขาเองก็เริ่มคิดอย่างนั้น
แต่ถ้าจะให้มั่นใจจริงๆ ก็ต้องอาศัยเวลาดูเธอให้มากกว่านี้อีกนิด
+++++++++++++++
ยิ้มค่อยๆ
เปิดประตูออกมาจากภายในห้อง เมื่อเจ้านายไม่ต้องการให้เธออยู่รับใช้อะไรอีก แม่บ้านสาวร่างท้วมจึงรีบวิ่งกลับไปยังที่พักของตนเอง
ซึ่งอยู่ติดกับห้องพักของคนรับใช้คนอื่นๆ และทุกคนกำลังนั่งดูโทรทัศน์กันอยู่พอดี
“คุณดาวนี่เป็นคนยังไงน่ะกิจ
ไม่เหมือนป้ากับน้องสาวแน่นะ” ยิ้มรีบถามชายหนุ่มรุ่นน้องที่นั่งอยู่
ความคิดเห็น