พิชิตใจนายอินเตอร์สุดหล่อ ตอนที่ 1

1

     แนะนำตัวก่อนล่ะกัน ฉัน พริก เป็นนักเรียนห้อง ม.4/1 ฉันเรียนสายวิทย์-คณิต ตอนฉันจบม.3 เกรดเฉลี่ยของฉัน 3.89 ตัวของฉันไม่มีอะไรดีซักอย่างนอกจาก หัวสมองระดับปรมจารย์ ก็ใช่ว่าฉันจะเรียนเก่งอะไรหรอกนะ ที่สอบได้ก็ฟรุ๊คๆทั้งนั้นแหละ ฉันก็เรียนเก่งแค่วิชาคณิตอย่างเดียวอ่านะ แต่พวกวิชาอังกฤษ วิทยาศาสตร์อะไรงี้เกรดมันช่างน้อยกว่าวิชาอื่นเหลือเกินและนี่ก็เป็นวันนี้เป็นวันเปิดเทอมขึ้นม.4 ของฉันวันแรก ตอนมัธยมต้นฉันก็เคยเรียนที่โรงเรียนนี้มาแล้ว ก็มันใกล้บ้านฉันนี่ ขนาดแค่ใกล้ๆฉันก็มาโรงเรียนเกือบ 8 โมงเช้า ยิ่งถ้าเกิดเรียนไกลๆ มีหวังได้เจอฉันที่โรงเรียนตอนเที่ยงๆแน่

เฮ้ย มาสไม่เจอกันตั้ง 2 เดือนแกเป็นไงบ้างว่ะ

          ฉันทักเพือนสนิทของฉันยัยนี่ชื่อมาส งงกับชื่อมันไหมฉันก็เคยถามมันมันก็บอกว่าไม่รุความหมายของชื่อมัน ฉันว่ามันต้องแผลงมาจากไม้แน่ๆ เพราะมันเป็นผู้หญิงไง ฉันคิดว่าอ่านะ ยัยมาสสูง 157 ซม. ซึ่งมันต่างจากฉันมาก ฉันออกจะเป็นผู้หญิงห้าวๆ หลายคนบอกว่าปากฉันวอนโดนตีนแล้วฉันก็สูงตั้ง 175 ซม. คงไม่มีผู้ชายหน้าไหนชอบฉันหรอกก็ตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยมีแฟนเลยซักคน คิดแล้วก็เซ็ง นี่ฉันก็กะว่าจะมาหาเอาตอน ม.4 นี่แหละ นักเรียนเข้าใหม่เยอะ มันก็น่าจะมีคนหล่อๆ เข้ามาบ้างล่ะน้า

ก็งั้นๆว่ะ ไม่มีอะไรเลย ฉันก็คุกอยู่แต่ในบ้านไม่ได้ออกไปไหนเลย ไอ้มาสตอบฉัน มันก็เหมือนกับฉันแหละไม่ได้ไปไหนเหมือนกันเลย

เฮ้ย ว่าแต่เข้าห้องกันเหอะว่ะ ครูแม่งเรียกและ ไอ้มาสเรียกฉัน แล้วฉันก็เดินเข้าห้องอย่างโดยดี

นักเรียนทุกคนค่ะ วันนี้เป็นคาบเรียนแรก เรายังไม่มีการเรียนการสอนครูจะให้นักเรียนออกมาแนะนำตัวกับเพื่อนๆนะค่ะ ยัยครูคนสวย ซึ่งฉันแน่ใจว่าจะต้องเป็นครูที่ปรึกษาห้องเรียนฉันแน่ๆบอกกับนักเรียนในห้อง

 คุณครูในห้องเริ่มให้นักเรียนชายในห้องแนะนำตัวก่อน นักเรียนชายแนะนำตัวเองไปเรื่อยๆ ฉันก็นั่งฟังไปเรื่อยๆ จนถึงนายคนนึง

สวัสดีครับ ผมนายธนาชน   ชริตานันธ์ มาจากเซนต์เบรน อินเตอร์เนชั่นเนล สคูลครับ โห คนอะไรมันจะขาวได้ใจขนาดนี่ หน้าตาก็ดีแล้วก็มาจากโรงเรียนนานาชาติเชียว ไม่ทราบว่าพ่อแม่นายนั่นตกอับหรือไงว่ะ ถึงให้ลูกมาเรียนที่โรงเรียนรัฐบาลนี่ 

เฮย พริก

พริก

อ้ายยยยยยยยยยยยย พริก ตาแกแนะนำตัวแล้ว

ได้ยินแล้วโว้ย ตะโกนอยู่ได้

เอ่อ...สวัสดีค่ะชื่อมานิดา   นิติ จบมาจากโรงเรียนนี้และค่ะ ฮิฮื  ฉันแนะนำตัวไปอย่างเก้ๆกังๆ

555+ ดูยัยนั่นดี ตาก็ตี่จนมองไม่เห็นอยู่แล้วยัยหมวยเอ้ย ตี่แล้วยัยเซ้ออีก เสียงพวกผู้ชายจากข้างหลังห้องตะโกนขึ้นมา ไอ้สัสรุจักไอ้พริกน้อยไปล่ะ ฝากไว้ก่อนเถอะมึง

 พอนักเรียนในห้องแนะนำตัวครบหมดแล้ว คุณครูก็ให้พวกเราไปเรียนวิชาคอมพิวเตอร์ต่อ ตึกคอมพิวเตอร์อยู่อาคาร 4 ชั้น3 โรงเรียนฉันเป็นโรงเรียนฉันเป็นโรงเรียนที่มีความพร้อมทุกอย่าง ทั้งห้องเรียน แล้วก็มีหอประชุมที่จุได้เกือบ 2 พันคน คนที่เรียนอยู่แถวนี้ก็มาเรียนที่นี่กันหมดแหละ ฉันเข้ามาในห้อง ห้องคอมพ์ห้องนี้ฉันไม่เคยเรียนมาก่อนเลยเพราะว่า มันมีไว้สำหรับนักเรียน ม.ปลายเท่านั้น ส่วนนักเรียนม.ต้นก็เรียนอยู่อีกฝั่งนึงนะ ฉันเข้ามาในห้องแล้วก็รีบๆหาที่นั่ง

เฮ้ย มาสมานั่งตรงนี้ ฉันเรียกไอ้มาส มานั่งตรงที่ฉันจองไว้ ไอ้มาสมันไปเข้าห้องน้ำนะ ฉันก็เลยมาจองโต๊ะก่อน

 หลังจากที่ครูสอนเสร็จแล้ว ฉันก็เลยนั่งเล่นเกมส์ แล้วก็หันไปเจอนายวอก ที่มาจากนานาชาติ นายนั่นนั่งถัดจากฉันไป 2 โต๊ะ

นิกๆ นิกคือเพื่อนที่มาจากโรงเรียนเดียวกับฉัน

แกถามไอ้คนที่ขาวๆ คนนั้นหน่อยดิว่ามาจากโรงเรียนอะไร

เออๆ

นายๆ นายวอกชี้ตัวเอง

เออ แกนั่นแหละ ยัยนี่ถามว่าแกมาจากโรงเรียนไรอะ นายนิกพูดจบก็โบ้ยมาให้ฉันทันที

เซนต์เบรน นายนั่นตอบห้วนๆ

ไม่เชื่อ ฉันตอบกลับไป ฉันไม่เข้าใจจิงๆว่าทำไมตัวเองถึงตอบไปอย่างนั้น

จิงๆ นายนั่นเอนตัวมามองฉัน เพราะไอ้นิกมันบังฉันอ่าดิ

ไม่เชื่อ

ก็บอกว่าจิงๆไง แล้วเธอล่ะชื่อไร

เราชื่อ พริก แล้วนายล่ะ

เราชื่อมาร์ค

ไม่เชื่อหรอกว่านายจบมาจากนานาชาติ

ก็บอกว่าจิงๆไง

ออดดดดดดด.....ออดดดดดดดดดด

 เสียงออดดังขึ้น แล้ววันนี้วันแรกครูก็เลยให้นักเรียนทำความสะอาดห้องเรียน ฉันรีบวิ่งไปเอากระเป๋าแล้วก็รีบวิ่งไปคว้าเอาไม่กวาด

ว้า หมดแล้วอ่ะ ฉันพึมพำกับตัวเองเบาๆ แล้วก็นึกได้ว่าเอาที่โกยก็ได้ว่ะ

โอ้ยเจ็บ ใครแม่งเหยียบตีนกูว่ะ ฉันหันไปด่านายวอก ก็นายนั่นเล่นเหยียบตีนฉันนี่แต่ยังดีนะที่ฉันอุทาน ไปเป็นคำที่ไพเราะอิอิ (ตรงไหน -_-;)

ก็อยากเหยียบ ทำไมอ่ะ นายนั่นตอบอย่างหน้าตาเฉย

นี่ แนะ 555+ สมน้ำหน้า ขอเอาคืนบ้างล่ะ แต่หนักกว่าล่ะกัน

    พวกเพื่อนๆในห้องหันมามองเรากับนายนั่นกันทั้งห้อง  คงคิดว่าเกิดการรุมสกรรมกันขึ้น หลังจากนั้นฉันก็รีบวิ่งลงมาข้างล่างทันที

เธอๆ เธอเป็นแฟนกับมาร์คเหรอ เพื่อนในห้องฉัน รุสึกว่าจะชื่อมิ้นนะ ถามฉันตอนเดินลงมาจากตึกด้วยกัน

เปล่า!!! บ้าเหรอ ฉันเฮ้วใส่ยัยมิ้น

เราไม่ได้เป็นแฟนกับนายนั่น ไม่เคยรุจักกันด้วย ถามนายนั่นดูดิ ฉันหันไปบอกยัยมิ้น นายนั่นทำเป็นไม่รุเรื่องจะบ้าใหญ่แล้ว ถึงนายจะหล่อแต่ฉันก็ไม่ได้ชอบนายนะเว้ย

     หลังจากนั้นฉันก็รีบเดินมารอขึ้นรถประจำทางกลับบ้าน แล้วก็สังเกตเห็นว่านายนั่น กลับทางเดียวกับฉัน ผู้ชายคนนี้ไม่น่าจะเข้าใกล้ที่สุด อันตรายอย่างมากกับตัวฉัน ฉันว่าฉันต้องหนีห่างจากตัวนายนี่ให้ไกลที่สุด ชีวิตฉันคงจะอยู่อย่างสงบเหมือนเดิม -_-;