fic คุณชายตัวร้ายกับนายพี่เลี้ยงจอมซ่า [khundong]

ลำดับตอนที่ #4 : chapter 2

"ทำไมจะไม่มีสิทธิ์ล่ะก็ฉันนี่แหล่ะ นิช-ชะ-คุณ!



ก็ฉันนี่แหล่ะนิชคุณ!


ก็ฉันนี่แหล่ะนิชคุณ!


ก็ฉันนี่แหล่ะนิชคุณ!




"มะไม่จริงอ่ะก็ไหนพี่แทคยอนบอกว่าคุณนิคคุณสติไม่ค่อยดีนี่ แต่นายก็ดูสติดีไม่ใช่หรออย่ามาโกหกผมซะให้ยาก"



"ฉันนี่แหล่ะนิชคุณและฉันก็สติดีทุกอย่างไม่เชื่อลองถามป้านวลข้างๆนายสิ"




"จริงหรอครับป้า" ผมถามป้าที่น่าจะชื่อว่านวลที่ยืนเงียบอยู่นาน



"ใช่จ่ะงั้นป้าขอตัวก่อนนะคะ" ป้านวลตอบเสีบงนุ่มก่อนจะเดินออกไป



"ทีนี้จะเชื่อได้หรือยังว่าฉันคือนิชคุณและฉันสติดีทุกอย่าง"



"ไม่รู้แหล่ะก็ในเมื่อผมรับงานนี้มาแล้วผมก็ต้องทำให้เต็มที่สิจะสติดีหรือไม่ดียังไงผมก็ต้องทำงานอยู่แล้ว"



"หึก็ได้ถ้าคิดว่าจะทนฉันได้ก็ทนไป"



"แสดงว่าคุณรับผมแล้วใช่ใหม"



"หึใช่รออยู่นี่แหล่ะเดี๋ยวฉันมา"







Special notes nichkhun pass




"หึใช่รออยู่ที่นี่แหล่ะเดี๋ยวฉันมา"



ผมบอกเด็กนั่นก่อนจะเดินขึ้นไปข้างบน


แกร๊กก

ผมเปิดประตูห้องและตรงไปหยิบโทรศัพท์และกดโทรหาคนบางคน





ตื๊ด ตื๊ด



รอสักพักคนที่ผมกำลังโทรหาก็รับสาย





"ฮัลโหลไอ้แทค"



(อือว่าไงวะไอ้คุณ)



"แกส่งใครมาดูแลฉัน"



(เจอกันแล้วสินะ)




"เออเจอกันแล้ว"



(คิดซะว่ามันคือความหวังดีของเพื่อนคนหนึ่งก็แล้วกันนะไอ้คุณถ้ายังคิดว่าฉันเป็นเพื่อนก็ขอให้แกรับอูยองเข้าทำงานแต่ถ้าไม่แกก็ไล่ออก)



"หื๊ยยยยเออรับก็รับวะ" ผมสบถออกมาอย่างหัวเสียก็เล่นเอาความเป็นเพื่อนมาขู่กันนี่ฝากไว้ก่อนเถอะ


(ให้มันได้อย่างนี้สิเพื่อน)



"หึฉันจะไม่ไล่นายจางอูยองอะไรนั่นออกก็ได้แต่ฉันจะทำให้นายนั่นลาออกเอง"



"แกนี่มันจริงๆเลยไอ้คุณ"



"เดี๋ยวยังมีอีกเรื่องเคลียร์กันก่อน"



(เรื่องไรวะ)




"ทำไมแกถึงบอกไอ้เด็กนั่นว่าฉันสติไม่สมประกอบ"



(เพื่อสมจริงแค่นี้แหล่ะบาย)


ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด




"เห๊ยฝากไว้ก่อนเถอะ" ผมพึมพำก่อนจะเดินลงไปข้างล่าง











"นี่นายน่ะตามฉันมา" ผมบอกนายนั่นก่อนจะเดินนำมาที่ห้องๆหนึ่งซึ่งอยู่ด้านบนสุดมันคือห้องใต้หลังคาที่ถูกจัดเป็นห้องเก็บของเอาซี่นายอูยองทนได้ก็ทนไป




"นี่แหล่ะห้องนอนของนาย"



"หะห้องนี้หรอ" 


เด็กนั่นถามผมพร้อมกับชี้ไปที่ห้อง หึดูทำหน้าเข้าสิสะใจชะมัด




"ใช่ห้องนี้แหล่ะห้องนอนของนายอยู่ได้ก็อยู่อยู่ไม่ได้ก็ลาออกไปซะ"




"ผมอยู่ได้" เด็กนั่นสวนขึ้นมาทันควัน




"แล้วฉันจะคอยดูว่านายจะได้ซักกี่น้ำจางอูยอง" ผมกระซิบใส่หูเด็กนั่นก่อนจะเดินลงไปด้านล่างปล่อยให้เด็กนั่นยืนอยู่คนเดียว


แล้วฉันจะคอยดูนะ จางอูยอง


  End nichkhun pass



หลังจากที่คุณนิชคุณเดินลงไปแล้วผมก็ได้แต่มองห้องนี้อย่างปลงๆ เห๊ออออเอาวะจางอูยองมาถึงขั้นนี้แล้วจะถอยไม่ได้เด็ดขาดอย่าลืมสินายต้องทำเพื่อน้องนะ


ผมพูดให้กำลังใจตัวเองก่อนจะเปิดประตูเข้าไป




แกร๊กก



โอ้โหนี้มันห้องเก็บของชัดๆเหอๆคิดว่าแค่นี้จะหยุดจางอูยองได้หรอหึๆคิดผิดแล้วนิชคุณ



"เอาหล่ะก่อนอื่นปัดฝุ่นก่อนดีนะที่มันไม่ค่อยมีฝุ่นซักเท่าไหร่" ผมพูดก่อนจะลงมือปัดฝุ่น





10นาทีต่อมา





"เห๊ออออเสร็จซักทีต่อไปคงต้องจัดของให้เข้าที่สินะเอาหล่ะเริ่มไก้ไฟทติ้งงงงง"






25 นาทีต่อมา





"แฮกๆเหนื่อยชะมัด"  ผมพูดพลางมองดูผลงานหึๆเก๋ไก๋ที่สุดดีนะที่พอมีเตียงที่ไม่ได้ใช้อยู่บ้างไม่งั้นคงได้นอนพื้นแหล่ะเห๊ออมอมแมมหมดเลย

อาบน้ำดีกว่า



"ว่าแต่ห้องน้ำอยู่ไหนวะเนี่ยยยย"



"อะอ้าวคุณคะหาอะไรอยู่หรอคะ" ป้านวลถามผมขณะที่ผมกำลังมองหาห้องน้ำอยู่




"หาห้องน้ำอยู่ครับป้า"ผมตอบป้านวลไป




"อ๋อหาห้องน้ำหรอคะ เดินตรงไปเลี้วยซ้ายเลยนะคะจะเจอเลย"



"ขอบคุณครับป้านวล"ผมพูดก่อนจะเดินไปตามที่แกบอก



"อ๊าเจอแล้วอาบน้ำดีกว่าไม่ไหวแล้ว" หลังจากที่พูดเสร็จผมก็เปิดประตูห้องน้ำทันทีเลยครับไม่ไหวแล้ว





30นาทีต่อมา





"อ๊าสดชื่นจัง"  ผมพูดพลางเดินขึ้นไปบนห้องจากนั้นก็จัดของใช้ให้เข้าที่เข้าทาง



ก๊อกๆๆ


"ครับ" ผมขานรับแล้วเดินไปเปิดประตู



"คุณหนูบอกว่าถ้าคุณจัดของเสร็จแล้วให้ลงไปพบคุณหนูที่ด้านล่างด้วยค่ะ"



"ครับเดี๋ยวผมตามไป" ผมบอกป้านวลก่อนจะเดินลงไป









"คุณต้องการจะพบผมมีอะไรหรอครับ"



"ฉันหิวและมันคือหน้าที่ของนายที่จะต้องทำอาหารให้ฉันทานเพราะฉะนั้นไปทำอาหารได้แล้ว"




"ครับ"  ผมพูดก่อนจะหันหลังเดินไปที่ห้องครัว



"เดี๋ยว"



"ครับ"



"ต่อไปนี้นายจะต้องเรียกฉันว่าเจ้านายเข้าใจไหม"




"เข้าใจครับเจ้านาย"




"ดีงั้นไปได้แล้ว"



"ครับ"












ผมเปิดตู้เย็นดูก็พบแต่ไข่ไก่สงสัยของหมดมั๊งเดี๋ยวว่างๆค่อยไปซื้อดีกว่า

ผมพูดแล้วหยิบไข่ไก่ออกมา   อืมมมมไข่พวกนี้จะทำอะไรได้นะ




"จริงสิ ไข่ม้วนไง" ผมพูดพร้อมกับลงมือทำ





10นาทีต่อมา




"อ้าเสร็จแล้วไข่ม้วนแสนอร่อย" ผมพูดพลางมองดูไข่ม้วนที่ถูกตัดเป็นชิ้นพอดีคำ





"อาหารมาแล้วครับ"



"นี่อะไร"



"ไข่ม้วนครับผมตั้งใจทำให้เจ้า.."





"เอาไปเททิ้งฉันไม่กินของต่ำๆแบบนี้หรอก"



___________________________________________________________________________________________________________


สวัสดีจ๊าอย่าเพิ่งกระโดดถีบไรท์นะ555พี่คุณใจร้ายอ่ะด้งอุตส่าตั้งใจทำฮื๊อๆไม่รักพี่คุณแล้ววว


อ๊ามีคนบอกไรท์ลงตอนแรกน้อยไปไรท์เลยจัดการลงตอนนี้ยาวๆหน่อย(ยาวตรงไหนแฟ๊ะ)


ขอบคุณทุกคนที่คอมเม้มไห้ไรท์นะคะไรท์จะพยายามทำให้ดีที่สุดค่ะมีคำผิดตรงไหนก็บอกไรท์ได้นะคะ