คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : 4 | ความแค้นแปรเปลี่ยนเป็นพลัง
.
.
.
"นายเป็นใคร!"ผมถามเขาไป
"ชั้นคือโซโกะไงล่ะ!!...แปลงร่าง!!"
OHMA ZI-O!!
"โซโกะ...งั้นเหรอ"
"หึ..สายไปแล้วล่ะ ชั้นไม่ปล่อยแกไปหรอกเฟ้ย!"
"ย้าาาาาาา"
"ยะ...อย่านะ"
"ไม่!"
"แกจะไม่มีวันได้ฆ่าใครอีก!!"
"นี่แก!!"
"ฟินิส...แกทรยศชั้น"
"ชั้นแค่ทำสิ่งที่ถูกต้อง"
"เอ้านี่..นายน่ะ เฮ้ย!"
"ชั้นเหรอ"ผมพูด
"อืม...เอานี่ไป แล้วใช้มันแปลงร่างซะ"
"เอาล่ะ...แปลงร่าง!!"
.
.
.
.
ฮ้าววววว...
7:59 น.
"ฝันโคตรเหมือนจริงเลยว่ะ"
"เธอคนนั้นน่ารักดีนะเนี่ย"
.
.
.
ตูมมมมม
"คราวนี้อะไรอีกเนี่ย"
"อนาเธอร์ไรเดอร์สินะ....เดี๋ยว"
"นั่นมัน...อัลฟ่า"
เจ้านั่นพูดกับทุกคน
"ส่งตัว โอโซเระ ชิน มาซะ"
"ไม่อย่างนั้น..."
คนบางส่วนถูกจับไปและกำลังจะถูกประหาร
ผมมองดูจากในเชลเตอร์ที่ผมอยู่
"เฮ้ย!! นั่นมันเจ้าอายากะนี่นา มันกล้ากับผู้หญิงด้วยเหรอวะเนี่ย"
"กูไม่สนละ"
ผมหยิบไดรเวอร์ของตนเองออกไปก่อนจะก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วจนมาหยุดอยู่ที่หน้าของอัลฟ่าในที่สุดผมมองหน้ามันด้วยแววตาอาฆาตสักพักก่อนจะเอ่ยขึ้น
"แกรอฉันอยู่สินะ..อัลฟ่า"น้ำเสียงที่ผมพูดออกไปเต็มไปด้วยความโกรธจนเก็บได้ไม่มิดอีกต่อไป
"หึ..มาได้ก็ดี"มันเค้นเสียงหัวเราะอย่าเย้ยหยันออกมาภายใต้หน้ากากนั่นอย่างผู้เหนือกว่า
"งั้นก็...แปลงร่าง"ผมแปรงร่างด้วยแววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความโมโหคนตรงหน้าอย่างมาก
และเมื่อแปลงร่างเสร็จสมบูรณ์ผมได้พุ่งเข้าไปหามันอย่างรวดเร็วและตรงๆราวกับคนโง่ที่ไม่มีแผนในการต่อสู้ด้วยซ้ำ
"แกคงจะลืมไปแล้วสินะ...ว่าฉันกับแกระดับมันต่างกันนะ"เจ้านั่นสามารถหลบหมัดที่ผมปล่อยออกไปได้อย่างง่ายดายก่อนจะถอยหลังเพื่อสร้างระยะห่างสักนิด
"อะไรอีกล่ะ"ผมพูดขึ้นอย่างไม่เข้าใจแต่มันก็ควักอาวุธของตนเองออกมาเล็งมาที่ผมซะแล้ว
ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!
เสียงกระสุนปืนมากๆถูกลั่นไกออกมาที่ตัวผมอย่างต่อเนื่องความเจ็บปวดมากมายเริ่มไล่ตามจุดที่ถูกยิงจนผมทรุกตัวลงกับพื้นก่อนจะล้มลงนอนเพราะความเจ็บปวด
"อีกเดี๋ยวฉันจะเชือดไก่ให้ลิงดู...ส่วนแกเป็นแค่ผู้ชมก็รอชมไปละกัน"มันเริ่มเล็งปืนไปที่กลุ่มคนที่ถูกจับไว้
"ฉันไม่ยอมให้แกทำหรอกเฟ้ย!!!จงออกมาโอโซเระเค็น!!!"ผมตะโกนออกมาด้วยร่างกายที่บาดเจ็บก่อนดาบเล่มหนึ่งจะออกมาหัวเข็มขัดและผมบรรจุสปิริตโทเท็มเข้าไปที่ตัวดาบด้วยแรงกายที่ยังเหลืออยู่
ผมและเจ้านั่นเข้าปะทะร่างกายกันอย่าง ดุเดือด! เลือดพล่าน!
"อะไรอีกล่ะ"
SnipeRiser!! Assault Rifle mode!!
《ปังๆๆๆๆ》มันยิงผมรัวๆ แบบไม่หยุด
"อึก!...แกนี่มัน.."
ผมถึงกับล้มลง แต่ยังไม่คืนร่างแบบตอนที่แล้ว
"จงออกมา...โอโซเระเค็น"
ผมใส่สปิริตโทเท็มเข้าไปที่ดาบของผม
Dragon Totem Set! Flaming drago slash!!
"พวกมันต้องตายเพราะแก..."อัลฟ่าเล็งปืนไปที่กลุ่มคนที่ถูกจับมันเอาไว้
"..ดูซะให้เต็มตาละ..โอโซเระ..."
ปังๆๆๆ!!!
"ไม่!!!อายากะ!!!!"ผมกรีดร้องออกไปอย่างสุดเสียงเมื่อกระสุนพวกนั้นพุ่งไปคนสำคัญของผมวินาทีที่กระสุนพุ่งผ่านร่างเธอผมเหมือนโลกทั้งใบได้แตกสลายลงไปแล้ว
"เธอต้องตาย...เพราะแกเลยนะ"อัลฟ่าหันมาพูดกับผมแต่ผมรู้สึกได้ว่าใต้หน้ากากนั่นมันกำลังยิ้มอยู่!!ไอ้เศษเดนนั่นกำลังยิ้มอยู่!!!!
ผมหยิบอีกเหรียญใส่เข้าไปไดรเวอร์ด้วยอารมณ์มากมายสิ้นหวัง,เศร้า,โกรธแค้น,เกลียดชังและเจ็บปวด...
"อ๊าาาาาาาาา"
ผมใส่อีกเหรียญเข้าไปหวังว่าจะช่วยอะไรได้ไม่มากก็น้อย...
"แล้วแกจะได้เห็น...ว่าชั้นน่ะ...ฆ่าแกได้"
"เข้ามาสิ"ผมพูด
"ย้าาาาาากกก"ผมและเจ้านั่นเข้าปะทะร่างกายกันอีกครั้ง
"ครั้งนี้...แก....แกต้องชดใช้"
กงเล็บที่มีลักษณะคล้ายหมาป่าได้ออกมาที่มือทั้งสองข้าง
"แข็งแกร่งขึ้นงั้นสินะ"
"ย้าาาาาา"
ผมฟันไปที่ตัวของมันโดยไม่สนใจอะไรอีก
"อั่ก!....แกนี่มัน.."
"ชั้นต้องใช้มันแล้ว"
ชิน:เปล่าประโยชน์!!
ชินได้จับล็อคขาของอัลฟ่าแล้วโยนขึ้นฟ้าก่อนที่อัลฟ่าจะกดไกปืนได้ทัน
แล้วชินก็กระโดดขึ้นไปแล้วใช้เข่าฟาดไปที่กลางหลัง
อัลฟ่า:อ๊าาาาาาา
แล้วอัลฟ่าก็ได้ร่วงลงมา ก่อนที่ชินจะเข้าซ้อมอัลฟ่าอีกครั้ง แต่คราวนี้อัลฟ่าหยิบสไนป์ไรเซอร์แล้วใช้มิสต์ไรซ์ได้ทัน
หมอกควันมากมายคลุมตัวของอัลฟ่าไว้แล้วเจ้านั่นก็หายตัวไป
"อีกแล้วเหรอ..."
"แต่...เฮ้ย!! อายากะ"
ผมเจ้าไปโอบร่างของเธอคนนั้นเอาไว้
"เธอน่ะ...สัญญากับชั้นได้มั้ย"
"อะไรล่ะ"น้ำตาของผมเริ่มไหลริน
"เธอจะต้องปกป้องทุกคน....ไว้ให้ได้"
"ได้ ชั้นสัญญา"
เธอตายในอ้อมแขนของผม
"ไม่!! ฟื้นขึ้นมาสิ อายากะ..."
"ม่ายยยยยย!!"
สิ่งที่ผมรู้ตอนนี้ นั่นคือ ผมจะต้องทำตามที่ผมสัญญากับเธอคนนั้นให้ได้
.
.
.
.
.
Written by
INSANITYTHCH
ความคิดเห็น