เพื่อนสนิทแสบซ่า ขอรักเธอ

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

ความโกลาหล
โรงเรียน มัธยมแห่งหนึ่ง
"อ๊ากกกกกกกก ยัยโหดดดดดดดด หยุดเดี๋ยวนี้นะ"
เสียงวิ่งตะโกนตามหลัง ร้องเรียกให้ฉันหยุด แต่มีหรอว่าคนอย่างฉันจะยอมหยุดง่ายๆ
หึ รู้จักคนอย่างปุ้นน้ำน้อยไป
"ทำไมฉันต้องทำตามคำสั่งนายหะ ไม่โว้ย"ฉันตะโกนบอกไป
"เธอทำฉันได้เจ็บแสบมากเลยนะ จำไว้นะโว้ย จับได้เมื่อไหร่จะเอาคืนให้สาสม"
เสียงร้องยังคง ตะโกนตามหลังไม่หยุด
ฉันวิ้งฝ่าผู้คน อย่างไม่เหลียวหลังกลับ พวกรุ่นน้องตามอาคารเรียนมอง
อย่างเอื้อมระอา เพราะมันเป็นประจำอยู่แล้วที่จะเห็นฉันกับนายเบสิคเพื่อนร่วมชั้นเรียนเดียวกัลวิ่งไล่ล่ากัลอย่างเมามันทุกวัน ส่วนมากคนจะมองเป็นเรื่องขำขันและต่างมองดูแล้วอมยิ้มกัลทั้งนั้น
ฉันวิ่งไปข้างหน้าอย่างไม่คิดชีวิตจนกระทั้ง
"อ๊ากกกกกกกกกก หลบไป อาจารย์หลบไป หนูเบรคไม่อยู่"โครมมมมมมมมมมมมมม
"ประภาการ เธอทำอะไรของเธอเนี่ย"
"อาจารย์หนูขอโทษ หนูไม่ได้ตั้งใจ" ฉันพูดแก้ตัว พร้อมสีหน้ารู้สึกผิด
"เธอไม่ต้องมาพูด แล้วทำไมต้องมาวิ่งกันบนอาคารเรียนนี้ด้วย"
"ก้เพราะนายชานุกร เค้าจะทำร้ายหนู หนูก้เลยต้องวิ่งหนีค๊"ฉันโบ้ยความผิดให้เบสิคไปทันที
"เฮ้ย จะบร้าหรอ ไม่ใช่นะครับอาจารย์มันไม่เกี่ยวกับผมเลย ก็ยัยนี้เธอมาแกล้งผม ผมก้เลยต้องสั่งสอนวะบ้าง"
"ใครแกล้งนาย นายต่างหากที่เริ่มก่อน"ฉันเถียงกลับ
"หยุดทั้งสองคนเลย เอาเป็นว่าพวกเธอผิดทั้ง 2คน"
"อาจารย์ครับ/ค๊"
"แล้วพวกเธอจะต้อง ทำงานชิ้นที่ชนพังไปมาคืนด้วย"
ชะตากรมของฉัน