สร้างตัวละคร OC

ลำดับตอนที่ #17 : 「Fic Black Butler」คำสาปของอสูร

"ถึงรูปร่างจะเหมือนผู้หญิง..แต่ผมนะเป็นผู้ชาย"

"เห็นผมยิ้มแบบนี้...ใช่ว่ามันจะเป็นเรื่องดีเสมอไปหรอกนะครับ"

ชื่อ : เอ็มม่า เนโร่ เบลช[Emma Nero Blase] [สมบูรณ์ดั่งเปลวไฟสีดำ]

ชื่อเล่น : เนโร่ [Nero] [สีดำ]

อายุ : 20 ปี

สัญชาติ : อังกฤษ

เผ่าพันธ์ุ : มนุษย์

ลักษณะรูปร่าง : มีเรือนผมสีชมพูยาวเหมือนผู้หญิงมัดทวินเทลนิดหน่อยโดยจะใช้โบว์สีชมพูเป็นตัวมัด ดวงตาสีฟ้าสดใส ผิวขาวซีดเนียนดั่งผู้หญิง รูปร่างคล้ายเหมือนผู้หญิงอีก ส่วนสูง 165 ซม. น้ำหนัก 51 กก.

สัตว์ที่ต้องการจะอยู่ : หงส์แดง

นิสัย : เป็นคนที่มีนิสัยร่าเริง ยิ้มง่ายและยิ้มตลอดเวลาแทนเป็นรอยยิ้มที่ใสซื่อมากๆ แต่ก็เป็นคนขี้กลัวเป็นอย่างมาก เป็นคนที่ชื่นชอบในการกินขนมมากๆหรือง่ายๆเป็นคนที่รักการกินขนมไม่ว่าจะไปที่ไหนต้องมีขนมอยู่ ถึงจะขี้กลัวแต่ก็เป็นคนรักสนุกมากแต่ไม่กล้าหลังจากเกิดเหตุการณ์ในอดีตขึ้นมาและเป็นคนที่ชอบมองทสีหน้าอามรณ์ของคนอื่น เป็นคนที่ชอบที่จะหลงทางมากๆถ้าไม่มีคนไปด้วยนี้อย่าหวังว่าจะได้กลับมาที่เดิมแต่ก็เป็นคนเจ้าเล่ห์เจ้าแผนการณ์หน่อยๆในเรื่องการบริหารและเป็นที่มีนิสัยชื่นชอบการแต่งเพลงและเล่นดนตรีในยามว่างเป็นคนที่โกธรหรือโมโหยากมากแต่ถ้าโมโหขึ้นมาจะเป็นคนที่ไม่สนใจวิธีการหรือโลกเลยแต่ถ้าเจอของที่กลัวนั้นจะกลายเป็นคนเงียบไม่สามารถขยับไปไหนได้เลยกลัวจนบ้างครั้งก็ตัวสั่นเป็นที่พยายามไม่ให้คนอื่นเดือดร้อนและพยายามทำให้มันดีแทนเป็นคนที่ไม่ถือตนมากไม่ไว่จะเป็นพ่อบ้านคนรับใช้คนสวนต่างๆเป้นคนที่ให้เกียรติคนอื่นเสมอ(แต่ก็ยังมีความรู้สึกกลัวอยู่บ้าง)เป็นคนที่รักในความสะอาดเหมือนผู้หญิงหน่อยๆ(สกปรกได้แต่ขอไม่เยอะจนเกินไป)เห็นแบบนี้ยังเป็นคนที่รักในการอ่านหนังสือถ้าไม่มาตามไปจะอยู่แต่ในห้องสมุดอย่างเดียวสนใจสิ่งต่างๆไม่สถานที่ท่องเที่ยวประวัติศาสตร์เป็นคนที่ชอบคิดอะไรอยู่คนเดียวเกี่ยวกับครวบครัว(จริงๆที่เสียไป)แทนชอบฝันที่เรื่องราวในอดีตจนบางครั้งก็เป็นภาพหลอนจนบางครั้งก็นอนไม่หลับ

ประวัติ : เนโร่เป็นลูกบุญธรรมของตระกลูเบลช เดิมที่แล้วเนโร่นั้นเป็นคนของตระกลูเวเทน แต่เพราะเกิดอุบัติเหตุขึ้นทำให้ตระกลูเบลชรับเลี้ยงเนโร่มาเพราะคนในตระกลูเบลชยังไม่มีผู้สืบทอดแต่ก่อนที่หน้านั้นคงต้องย้อนไปก่อนที่เนโร่จะมาเป็นลูกบุญธรรมของตระกลูเบลชก่อน

     เนโร่เด็กหนุ่มผู้มีใบหน้าเหมือนผู้หญิงและเป็น 1 ในตระกลูใหญ่ที่เป็นที่จัดตามองอยู่ เนโร่นั้นมีชื่อว่า ลูซิเฟอร์ เนโร่ มิเกล เป็นว่าที่ผู้สืบทอดตระกลูคนต่อไป เนโร่นัี้นมีความสามารถในด้านดนตรีเป็นอย่างมากแทนด้านการบริหารก็เช่นกันจนในวัยของเนโร่อายุ 7 ปี ผู้เป็นพ่อยังให้เนโร่นั้นได้ช่วยเกี่ยวกับงานบริหารถ้าเป็นเด็กทั่วไปคงทำไม่ได้แต่มันไม่ใช้กับเนโร่ จนอายุของเนโร่ 10 ปี ได้เกิดอุบัติขึ้นภายในเพลิงไฟเนโร่ได้เห็นเพลิงไฟที่อยู่รอบๆตัว

     "คุณ..พ่อ..คุณ.แม่"

     เนโร่ร้องตะโกนอย่างคนเป็นบ้านั้นไม่พอหลังจากการสูญเสียพ่อแม่ของเนโร่ไม่พอมีคนมาบอกว่าพ่อและแม่ของเนโร่โกงเงินไปหลายแสนหลายล้านแต่เพราะการที่เนโร่เป็นคนที่สังเกตในหน้าและดวงตาทำให้รู้ว่าคนๆนั้นพูดเป็นเรื่องโกหก

     "ผม..ไม่เชื่อ.."

     "อา ฉลาดนัก ไอเด็กเปต แต่ใบหน้าแกสวยดีนะ"

     แค่คำพูดนั้นชายคนนั้นก็เริ่มที่จะจับจุดต่างๆบนร่างกายของเนโร่ไปหมดไม่ว่าจะยังไงถึงเนโร่จะไม่ยอมชายคนนั้นก็ต่อยเนโร่จนจะไม่มีสติ

     "หวาน..จังนะ.. เอาไปเด็กนี้ไปไว้ที่บ้านซะ"

     ชายคนนั้นกว่าออกมาพร้อมกับจับคางของเนโร่ที่ตอนนี้สติทั้งหมดของเนโร่กำลังจะหาย

     "หึหึ ถ้าเชื่อแต่แรก แกคงไม่ต้องมาเป็นแบบนี้หรอก ก่อนไปมาดูบ้านที่แสนรักก่อนที่จะการเป็นของเล่นของฉันละนะ"

     ชายคนนั้นกล่าวออกมาพร้อมกับจับผมของเนโร่ขึ้นพร้อมมองดูบ้านที่ตอนนี้อยู่กลางเปลวเพลิงที่แดงร้อนละอุนั้นทำให้เนโร่คิดถึงเรื่องพ่อแม่ที่อยู่กลางไฟเหมือนกับบ้านที่เป็นสิ่งสุดท้ายในชีวิตที่เหลืออยู่ของครอบครัว เนโร่มองไปทางชายคนนั้นด้วยแววตาที่น่ากลัวแต่ก็ไม่ไว้เพราะก่อนหน้าที่ทั้งถูกต่อยและมีเซ็กกับคนๆนั้น

     บ้านที่เป็นสิ่งสุดท้ายของเนโร่ได้หายไปกลายเป็นซากอาคารที่พังและเนโร่ที่ 2 ปีหลังจากเกิดเรื่องได้การเป็นของเล่นกับชายคนนั้นจนการเป็นว่าตอนนี้เนโร่นั้นเป็นโรคซึมเศร้ากลัวไปทุกอย่างไม่ว่าจะอะไรก็กลัวหมดการเป็นคนว่างเปล่าเหมือนหุ่นเชิงแต่ได้มีคนมาจับชายคนนั้นและเข้ามาหาเนโร่

     "ไม่เป็นไรนะ..เนโร่."

     "....."

     "ฉันชื่อ.ออสก้า มิเลน เบลช เป้นเพื่อนของพ่อหนู"

     "...."

     แต่อย่างนั้นเนโร่ก็ไม่ตอบมีแต่ถอยหลังหนีท่าเดียวแต่เพราะออสก้าแสดงความอ่อนโยนและเล่าเกี่ยวกับพ่อของเนโร่นั้นทำให้เนโร่นั้นขยับเข้าไปหาและได้เห็นรอยต่างๆนานาบนร่างกาย จนออสก้าพามายังคฤหาร์ของตนเองและให้หมอรักษาร่างกายแว่าเป็นยังไงบ้างโดยมีลิลลี่ภรรยาสาวอยู่ข้างๆ

     "เด็กคนนี้..เป็นโรคซึมเศร้าครับ.และร่างกายอาจจะไม่แข็งแรง"

     "หมอจะบอกว่าไรค่ะ"

        "นั้นสิหมอ"

        "เด็กคนนี้อาจจะมีร่างกายที่แข็งแรงเหมือนคนปกติครับ"

         หมอกล่าวออกมาพร้อมมองไปยังเนโร่ที่นอนเพราะผิวที่ซีดกล่าคนปกติจากการที่ไม่ได้โดนแดดเลยเป็นเวลา 2 ปีนั้นก็ทำให้เด็กหนุ่มคนนี้ไม่อาจจะอยู่กับแดดนานๆได้อีก

        "ผมเตรียมยาให้แล้ว..อีกอย่างร่างการของเด็กคนนี้ขาดสารอาหารเป็นอย่างมาก ช่วยให้เด็กคนนี้กินอาหารเยอะด้วยนะครับแต่ขอให้เป็นประโยนช์ด้วย"

        "อีกอย่างครับ อย่างให้ออกแดดนานนะครับก่อนผมจะไปเด็กคนนี้ต้องการความใส่ใจมากๆครับเพราะโรคซึมเศร้านั้นรักษาได้ยากมาก"

หลังจากนั้นออสก้าและลิลลี่ก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เนโร่กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้งแต่มันก็เป็นเรื่องที่ยากมากอยู่เพราะในตอนแรกนั้นเนโร่นั้นเป็นคนที่กลัวคนไปหมดจนเวลาผ่านไปเนโร่อายุ 13 ปี เริ่มที่จะหายแต่ก็ไม่หมดและดีขึ้นเป็นลำดับ เนโร่เลยกลับมาเล่นโวโอลินที่ตนเองชอบและไว้ผมยาวหลังจากที่ตัดผมไป

       "เนโร่ มาดื่มชากับแม่เร็ว"

       "ครับ"

ตอนนี้เนโร่ยอมรับทั้งสองไม่ว่าจะออสก้าและลิลลี่แทนด้วยคนรับใช้ต่างๆและเลยที่จะยิ้มออกมาให้เห็นแล้วแต่ก็ยังกลัวอยู่ทั้งออสก้าและลิลลี่ยังให้สัญญากับพ่อแม่ของเนโร่ที่ตอนนี้อยู่ที่สุสานว่าจะดูแลเนโร่เเป็นอย่างดีและเนโร่ได้เปลี่ยนชื่อมาเป็น เอ็มม่า เนโร่ เบลช ลูกบุญธรรมของตระกลูเบลช จนอายุ 18 ปี เนโร่ได้ถูกขอให้เป็นผู้ดูแลตระกลูต่อนั้นทำให้เนโร่ตกลงถึงแม้จะยังกลัวอยู่บ้าง

     

ชอบ : 

- ขนม เพราะชื่นชอบและอร่อย(ถึงจะถูกห้ามกินยังไงก็ตาม)

- เพลง เพราะชื่นชอบที่จะเล่นมันและฟัง

- เรื่องสนุก เพราะชอบแต่ก็ไม่กล้าเพราะกลัว

เกลียด /ไม่ชอบ : 

- เปลวเพลิงที่เป็นกองไฟใหญ่ เพระาเหตุการณ์ในอดีต

- อดีต เพราะกลัวมากกก

งานอดิเรก : แต่งเพลง เล่นดนตรี เดินเล่น(ถึงจะออกแดดนานๆไม่ได้) อ่านหนังสือ กินขนม

ลักษณะคำพูด : เนโร่จะพูดด้วยน้ำเสียงที่หวานแล้วจะสุภาพ

(ตอนปกติ)

"ผมอยากออกไปเดินเล่นข้างนอกนานกว่านี้จัง"

(ตอนโกธร)

"คิดว่าผมใจดี..และยิ้ม ผิดแล้ว หึหึหึ มาสนุกกับผมดีกว่านะครับ"

(ตอนกลัว)

"ไม่...เอา..ขอร้อง..ได้โปรด..."

(ตอนดีใจ)

"ขอบคุณนะ งั้นขอกินนะ"

(ตอนเดินหลงทาง)

"เอะ..หลงอีกแล้ว.."

เพิ่มเติม : 

     - ตอนยังไม่ไว้ผม

 

     - เนโร่ไว้ผมเพราะเคยสัญญากับครอบครัวของตนว่าถ้าถึงตอนอายุ 13 ปีจะไว้ผมให้ตามที่พ่อม่ต้องการ แต่ทั้งสองก็ไม่สามารถเห็นได้แล้ว

     - ออสก้า มิเลน เบลช

  

     - ลิลลี่

     

Role play

"สายัณห์สวัสดิ์เหล่ามนุษย์ ข้ามีนามว่า 'อิสลิน' เจ้าชื่ออะไรล่ะ"เสียงอันน่าขนลุกดังขึ้นไปทั่วห้องสีดำสนิทพร้อมกับบรรยากาศอันหนาวเหน็บ

:: "ผมชื่อ..เอ็มม่า เนโร่ เบลช..ครับ"เนโร่กล่าวออกมาเบาแล้วดูกลัวหน่อยๆ

"งั้นเหรอ...เอาล่ะ(ชื่อของลูกท่าน)เจ้าช่วยบอกข้าทีที่เจ้าเรียกข้ามีอันใดหรือไม่"

:: "อา..ไม่รู้จะขอมาก.ไปไม่นะครับ..ผมอยากได้เพื่อน..ที่ทำให้ผมไม่กลัว..ผมอยากที่จะหายจากโรคซึมเศร้าครับ.อย่างมีคนที่เชื่อใจได้ครับ"เนโร่กล่าวออกมาดีกว่ารอบที่แล้วแต่ก็ยังดูรู้สึกกลัว

"ความปรารถนาของเจ้าช่างสมกับเป็นสิ่งที่เรียกว่า 'มนุษย์' สิ้นดี"

::"ก็..ผมเป็นมนุษย์นิครับ"เนโร่กล่าวพร้อมยิ้มให้ด้วยความใสซื่อ

"เอาล่ะ...ข้าเลือคนที่เหมาะแก่สำหรับเจ้าไว้แล้วขอให้โชคดีล่ะกัน"

::"ขอบคุณนะครับ"เนโร่กล่าวตอยแต่คราวนี้ดังกว่าเดิม

มุมสนทนาผู้ปกครอง

สวัสดีค่ะ เราชื่อชูวิ้งชูวับชูวับชูวิ้งชาลาล่า~จะเรียกเราสั้นๆว่า 'เรน' ก็ได้นะคะไม่ทราบว่าคุณคือ??

= ชินะค่ะ

ถ้าไม่ติดจะตามล่าเรามั้ยอ่า??

= ไม่อะ

ถ้าเราดองจะไม่ฆ่าเราใช่มั้ยคะ!

= ไม่ฆ่าหรอค่ะ

เรา(อาจ)จะสุ่มเลือกคนที่จะคู่กับลูกของท่าน ท่านอยากจะคู่กับใครเป็นพิเศษมั้ย?

＝ ใครก็ได้ค่ะ

ถ้าเกิดว่าเราสร้างความรักระหว่างคุณหนูและพ่อบ้านท่านจะไม่ว่าไรเราใช่มั้ย

＝ ไม่เลยดีด้วยเราจะได้ฟิน คิคิ

ถ้าติดเราอาจจะของเฟสขอท่านเพื่อนำมาโรลกับลูกๆของผู้สมัคร(รวมถึงเรา)ได้มั้ย

＝ ได้ค่ะ

งั้นสุดท้ายก่อนจากขอนิยามหรือไม่ก็บอกความรู้สึกให้ลูกของท่านได้มั้ยคะเอาแบบตามที่ท่านสบายใจเลยคะ!หรือจะมีเรื่องระบายก็ระบายออกมาเลยค่ะ!

= เนโร่ไม่ได้ก็กลับมาหาพี่คนนี้ได้เสมอนะครับ แม่จะให้อ้อมกอดแสนอบอุ่นเป็นการปลอบ

B

E

R

L

I

N

❀