คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Chapter 11
หลังจากที่ทั้งสองมาถึงรถแล้วนั้นก็มีชายผู้มีผมสีดำสนิท
ดวงตาสีเขียวเข้มเดินออกมาตอบรับด้วยรอยยิ้ม
“สวัสดียามเช้าเดม่อน”
“หึ
ไม่คิดว่านายจะมารับ ราฟ”
“ก็จะได้มาเจอก่อนเจ้าเซฟนิ”
ราฟกล่าวออกมาพร้อมกับมองไปที่คริสแปปนึงก่อนที่จะเปิดประตูรถให้แล้วกลับไปด้านหน้าคนขับ
คริสที่เห็นแบบนั้นก็มองราฟอย่างอารมณ์เสียแล้วเปิดประตูเข้าไป
“ฉันเป็นบอสนายนะราฟ”
“ครับ
แต่ผมไม่อยากเปิดให้ท่าน”
ราฟกล่าวตอบคริสด้วยน้ำเสียงที่ประชดประชันแต่เด็กชายก็ไม่สนใจใยดีทั้งสองคนมองดูวิวที่กำลังเลื่อนเพราะรถกำลังเคลื่อนตัวอยู่ในถนน
วิวของลอนดอนจน
“จริงสิเดม่อน
เป็นไงกลับการไปเรียนที่ไหนนะ โรงเรียนพ่อมดแม่มดใช่ไหม”
“โง่
เซนคุงเขาเรียนที่ฮอตวอตส์ต่างหาก”
“ผมไม่ได้คุยกับท่าน”
ราฟกล่าวประชดให้กับคริสแล้วหันหันไปยิ้มให้กับเด็กชายทื่นั่งอยู่ข้างหลังตัวเองนั้นทำให้คริสมัหมั่นไส้อยู่หน่อยๆ
“เงียบได้แล้วคริส
ฉันจะนอน”
เด็กชายกล่าวออกมาอย่างอารมณ์เสียหน่อยๆแต่สายตาของเด็กชายนั่นสนใจแต่วิวที่ตอนนี้ดูเหมือนฝนจะตกลงมาหน่อยๆแล้วนั้นทำให้เด็กชายหลับตาลง
“อา
หลับก็ได้นะเซนคุง เดียวถึงสนามบินแล้วบอก”
หลังจากที่เด็กชายได้ยินเสียงของคริสเด็กชายก็เข้าสู่นินทาไปในที่สุดนั้นจึงทำให้คริสและราฟยิ้มออกมาถึงคริสจะเห็นเด็กชายเป็นหุ้นเพราะทั้งคริสและเด็กชายเข้าหากันเพื่อหาผลประโยนช์ก็ตามแต่จริงๆคริสนั้นคิดว่าเด็กชายที่ตอนนี้หลับอยู่ที่ไหล่ของตนนั้นเป็นน้องชายตัวเล็กๆเท่านั้นเช่นเดียวกับราฟที่มีความรู้สึกเอ็นดูและต้องการปกป้องเด็กชายเหมือนกับน้องชายคนนึงเท่านั้น
เปลวไฟที่ส้มแดงที่อยู่รอบๆตัวของเด็กชาย
บรรยากาศที่เย็นเยือก ความมืดที่ปกคลุมอยู่นั้นทำให้ที่นี้ชังเงียบและน่ากลัว
เสียงร้องขอความช่วยเหลือในเปลวไฟที่คลอกหญิงสาวและชายหนุ่มใบหน้าที่ตอนนี้เละดูไม่เหมือนหน้าคน
เด็กชายได้แต่มองเปลวไฟที่กำลังลุกโชนอย่างน่ากลัวเด็กชายพยายามที่จะขยับตัวออกไปจากเปลวไฟที่เหมือนกำลังจะมาทางตัวของเด็กชายแต่เด็กชายพยายามเท่าไรก็ไม่สามารถขยับตัวไป
ร่างคนทั้งสองที่มีเปลวไฟคลอกอยู่เลยมาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ
เปลวไฟที่ตอนนี้กำลังขยับเป็นวงเล็กเด็กชายได้ยินเสียงต่างๆนานา
บรรยากาศเริ่มที่จะเย็นขึ้นเรื่อยๆไม่พอตามตัวของเด็กชายมีไฟที่กำลังไหม้อยู่ที่แขนทั้งสองข้างและขาเช่นกัน
“แก!!เพราะแก!!!ไอลูกทรยศ”
“ไอลูกบ้า”
“เพราะแก!!! เพราะแก!!”
เสียงต่างๆที่ทั้งสองกล่าวออกมานั้นทำให้เด็กชายยิ่งเขาอ่อนใจสั่นเป็นอย่างมากเพราะคนตรงหน้าที่ถูกเปลวไปคลอกอยู่นั้นคือพ่อกับแม่ของเด็กชายเอง
“คุณ..พ่อ..คุณ..แม่.”
เด็กชายกล่าวออกมาเสียงสั่นดวงตาที่มีแต่ความหวาดกลัวต่อสิ่งที่อยู่ข้างหน้าเปลวไฟที่เริ่มที่จะปีบเข้ามาหน้าของทั้งสองก็เริ่มที่จะมาใกล้หน้าของเด็กชายไปทุกๆที
เด็กชายพยายามที่จะขยับตัวหนีแต่ก็ไม่สำเร็จจนหน้าของทั้งสองมาอยู่ต่อหน้าของเด็กชายแบบชัดๆ
เลือดที่ไม่รู้มาจากไหนไหลลงมาที่หน้า
มือของหญิงสาวผู้เป็นแม่ของเด็กชายมาอยู่ที่คอแล้วปีบของของเด็กชายอย่างแรงจนหน้าของเด็กชายซีด
“ไอลูกทรยศ
แกต้องตาย”
“ตาย
ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย
ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย
ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย
ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย
ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย
ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย
ตาย ตาย”
เสียงของชายหนุ่มผู้เป็นพ่อกล่าวออกมากระซิบเหมือนสะกดเด็กชายไว้แรงปีบของหญิงสาวเริ่มปีบที่คอของเด็กชายแรงขึ้นเรื่อยๆ
“เซนคุง!!!”
“เดม่อน!!!”
คริสกับราฟตะโกนออกมาโดนที่หน้าทั้งสองซีดเป็นอย่างมากเด็กชายที่ตื่นขึ้นมาหอบหายใจอย่างแรงและพยายามเอาลมเข้าไปเป็นอย่างมากนั้นจึงทำให้คริสและราฟที่เห็นถอนหายใจออกมา
“ข..ขอน้ำ..”
เด็กชายกล่าวออกมานั้นทำให้ราฟหยิบน้ำมาจากด้านหน้าทำให้เด็กชายเอาถุงยาออกมาแล้วหยิบเอายาออกมากินจากนั้นใบหน้าของเด็กชายที่ซีดก็จาดลงไป
“เป็นอีกแล้วเหรอ
เดม่อน”
“หึ
ตามนั้น..ราฟไม่ขับต่อไปเหรอจะถึงสนามบินแล้วนิ”
“เข้าใจแล้ว”
จากนั้นราฟก็กลับไปขับรถต่อโดยที่ในรถก็เงียบแต่เด็กชายที่เห็นแบบนั้นก็หันมามองคริส
“คริสโตเฟอร์”
“อะไรเหรอ
เซนคุง”
“นายบอกอยากได้อำนาจนิ
ใช่ไหม”
เด็กชายกล่าวออกมาพร้อมกับรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์นั้นทำให้คริสที่ได้ยินแบบนั้นถึงกับเปลี่ยนสีหน้าไปเย็นชาบรรยากาศในรถเย็นเยือกกว่าเดิม
“นายจะบอกอะไรกันฉัน
เซน เดม่อน”
“นายเป็นลูกครึ่งเผ่าวิเศษนิ
คงรู้เรื่องของโวลเดอมอร์ใช่ไหม”
“อา
พอรู้มาบ้างแต่โวลเดอมอร์เป็นผู้ที่จะใช้ศาสตร์มืดนิ”
คริสกล่าวออกมาพร้อมคิดตามสิ่งที่เด็กชายกล่าวออกมาถึงตัวเองพอจะรู้เรื่องนั้นอยู่บ้างเพราะตนเป็นลูกครึ่งเผ่าวิเศษตาตัวของคริสก็ไม่คิดที่จะสนใจเท่าไร
“ถ้าโวลเดอมอร์ขยายอำนาจจากอังกฤษมาถึงอิตาลีได้ละ”
“อำนาจที่อยู่กับแก๊งเวลต้าอาจจะมาอยู่กับลิโอแฟมีลี่ได้สินะ”
“ตามนั้น”
เด็กชายกล่าวออกมาพร้อมกับมองใบหน้าของคริสที่ตอนนี้มีแต่สีหน้าแห่งความโลภและราฟที่ขับรถให้อยู่นั้นก็ยิ้มออกมา
ราฟที่ขับรถให้อยู่นั้นจริงๆเป็นมีชื่อว่า
ราฟาเอล แคลิโอ เป็นมือขวาที่คริสไว้ใจที่สุดและเป็นคนที่รู้ความลับของคริสและเด็กชาย
“แต่..เซนคุง
โวลเดอมอร์ต้องการที่กำจัดเลือดผสมและคนธรรมดานะ”
“ต้องพูดว่ามักเกิ้ลจ่างหากละ”
“อาใช่
มักเกิ้ล อำนาจที่ฉันต้องการนั้นคือการปกครองมักเกิ้ลในอิตาลี”
คริสกล่าวออกมาอย่างจริงจังนั้นทำให้เด็กชายคิดเพราะคริสถ้าไม่นับเป็นเผ่าวิเศษก็เป็นเพื่อมักเกิ้ลธรรมดาที่โวเดอมอร์ต้องการกำจัดออกมาจากโลกเวทย์มนต์
“แต่
คริสโตเฟอร์ลืมอะไรไปหรือป่าว”
ความคิดเห็น