2900100

ลำดับตอนที่ #1 : 2900101

            มีใครบ้างไหมในโลกนี้ที่จะมีความสุขได้ตลอดเวลา จะมีใครบ้างไหมที่ไม่เคยคิดทำลายตัวเองหรือคนรอบข้าง ในเวลาปกติคงไม่มีใครคิดถึงหรอก แต่ถ้าเวลาที่เรารู้สึกเดียวดายและหว้าเหว่ มันก็คิดได้เหมือนกันนะ

            บางคนอาจเกิดมาพร้อมกับทุกอย่างที่คนรอบข้างคิดว่ามีความสุข ส่วนบางคนเกิดมาไม่มีอะไรที่น่าตื่นเต้น นั่นเป็นการมองแบบรูปธรรมเกินไป อันที่จริงแล้วคนเรานั้นเกิดมาก็ไม่มีอาไร มีแต่สายสะดือด้วยกันทุกคนนั่นแหละ

            เราก็เป็นคนนึงที่เกิดมาพร้อมกับสายสะดือ สายสะดือที่สร้างความผูกพันธ์ให้เรากะแม่ตั้งแต่อยู่ในท้อง แต่พอเราลืมตาดูโลก มันก็ไม่มีค่าอะไร แม่ก็ตัดทิ้ง อยู่กะเราได้ไม่นานก็หลุดออกไป นี่มันเป็นเรื่องที่ทุกคนก็รู้ดีอยู่ละ

            บางคนนั้นโชคดีที่ได้อยู่กับพ่อแม่ ส่วนบางคนนั้นอาจจะไม่ได้เรียกว่าโชคร้าย แต่มันก็ไม่ดีนักที่ได้อยู่กับคนอื่น เราก็เป็นหนึ่งในนั้น ที่พอเกิดมาได้ไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์ ก็ต้องไปอาศัยอยู่กับย่า ด้วยเหตุผลเพราะความยากจน พ่อแม่ต้องทำงานตัวเป็นเกลียวเพื่อขยายฐานะทางครอบครัว การอยู่กับคนอื่นนี่ก็ไม่ได้เลวร้ายนัก มันอาจจะดีด้วยซ้ำ เพราะคนอื่นที่ว่า ก็สอนให้พ่อเราใช้ชีวิตเหมือนกัน

            คนเราพอเกิดมา คนเราพอมีชีวิตอยู่ ก็ต้องเรียนรู้ที่จะเอาตัวรอด คนกับสัตว์นั้นก็ไม่ต่างกันหรอก ถึงแม้ว่าเราจะมองว่าสัตว์นั้นชั้นต่ำ แต่ทั้งเราและสัตว์ที่ว่าก็ต้องการที่จะอยู่รอดเพื่อดำรงเผ่าพันธุ์ด้วยกันทั้งนั้น แต่คนเราก็ยังไม่หยุดถามตัวเองว่า เราเกิดมาทำไม? เกิดมาเพื่ออะไร?