ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เมื่อต้นน้ำเจอความสุข
วันนี้อากาศดี แต่ต้นน้ำไม่ได้ออกไปไหน นานมากแล้วที่ต้นน้ำไม่ได้สนุกกับเพื่อน ต้นน้ำเป็นลูกคนเดียว พูดน้อย จะพูดมากก็เฉพาะเวลาอยู่กับพ่อแค่สองคน ขี้อาย อยู่ที่โรงเรียนจึงไม่ค่อยมีเพื่อน เธอเรียนไม่เก่ง แต่เธอก็เป็นเด็กที่ดีมากๆ เว้นแต่ที่เธอชอบเก็บตัวเงียบ เพ้อฝันไปไกลๆ จินตนาการไปเรื่อยๆ ครั้งหนึ่งเธอก็นึกอยากผจญภัยบ้างเหมือนกับเด็กคนอื่น อยากเที่ยวเล่น แต่เธอก็ได้แค่คิด เพราะไม่ได้ลงมือทำ
พ่อของต้นน้ำ ให้ต้นน้ำช่วยทำความสะอาดห้องเก็บของ พ่อของเธอบอกว่า วันนี้อากาศดี ตอนทำความสะอาดคงไม่ร้อนเหนอะหนะ และฝนก็จะไม่ตกทำลายการทำความสะอาดของพ่อลูก
"ต้นน้ำ เรายังไม่ต้องทำอะไรมากหรอก วันนี้" พ่อพูดกับต้นน้ำ
"ค่ะ ต้นน้ำต้องทำอะไรบ้างล่ะ ให้เช็ดถูโต๊ะใหญ่กี่ตัวกันคะ" ต้นน้ำถาม
"โอ ลูกรัก พ่อไม่ให้ลูกเหนื่อยขนาดนั้นหรอก" พ่อพูดอย่างสงสาร "ลูกแค่คัดของที่ไม่ใช้ออกเท่านั้น"
"จ้ะ คงจะมีของเล็กๆสำหรับลูกไว้ใช้ได้บ้าง" ต้นน้ำพูดอย่างไม่โลภ
"คนดีของพ่อ ลูกจะเอาไปเท่าไหร่ก็ได้จ้ะ ของของเราทั้งนั้น" พ่อปลื้มกับลูกสาวคนเดียว
"ขอบคุณค่ะ ลูกรู้ว่าเราไม่ได้รวย ขอแค่มีบางอย่างเอาไว้ใช้ก็พอแล้วจ้ะ"
"โอเค งั้นลูกเอาไปแค่หนังสือเก่าๆเล่มเดียวก็ได้ใช่ไหมล่ะ" พ่อลองพูดแกล้ง
"นั่นแหละจ้ะ ลูกของแค่นั้นพอ พ่อก็รู้ว่าต้นน้ำชอบอ่านหนังสือมาก" ตั้นน้ำพอใจและไม่สะทกสะท้านกับคำพูดประชดองพ่อเลยแม้แต่นิด ทำเอาพ่อทึ่งในตัวลูกสาวมากๆ
ต้นน้ำกับพ่อ ช่วยกันคัดของไม่ใช้ไปทิ้ง มีบางอย่างที่ต้นน้ำแยกใส่กล่องไว้ใช้เอง แต่ก็ไม่มีอะไรที่ชอบมากจริงๆ แต่แล้วต้นน้ำก็ไปสะดุดอะไรบางอย่าง เธอลองใช้ผ้าปัดฝุ่นออก แล้วเธอก็เห็นหนังสือเล่มโตอยู่ตรงหน้า เธอตกใจกับขนาดของหนังสือและรูปปก หน้าปกบ่งบอกถึงความเก่า และแน่นอนที่หนังสือไม่ได้เขียนเร็วๆนี้ หนังสือเก่ามาก ปกสีฟ้า มีก้อนเมฆลอย มีเจ้าหญิงเจ้าชาย มีเด็กยากจนและรุ้งกินน้ำอยู่บนปก ชื่อเรื่องว่า "รวมเรื่องสั้นวันฟ้าใส" ลองดูในเล่มแล้วไม่มีภาพใดๆ แต่ต้นน้ำกลับรู้สึกว่า นี่แหละใช่เลย เธอกระโดดตัวลอยพร้อมกับร้องว่า "พ่อ! นี่แหละที่ลูกตามหามัน" บัดนี้ต้นน้ำผู้เรียบร้อยได้กลายเป็นเด็กหญิงผู้ร่าเริงอะไรอย่างนั้นไปแล้ว แต่ละตอนของเล่มนี้เป็นคนละเรื่อง ต้นน้ำชอบมากๆ เธอเปิดอ่านเรื่องแรกดู พบว่าสนุกมาก พ่อของเธอพอใจแล้วให้เธอไปนอน ต้นน้ำติดใจเอาหนังสือไว้ใต้หมอนแล้วหลับ และเธอก็ฝันเป็นหนังสือตอนแรก~~~
พ่อของต้นน้ำ ให้ต้นน้ำช่วยทำความสะอาดห้องเก็บของ พ่อของเธอบอกว่า วันนี้อากาศดี ตอนทำความสะอาดคงไม่ร้อนเหนอะหนะ และฝนก็จะไม่ตกทำลายการทำความสะอาดของพ่อลูก
"ต้นน้ำ เรายังไม่ต้องทำอะไรมากหรอก วันนี้" พ่อพูดกับต้นน้ำ
"ค่ะ ต้นน้ำต้องทำอะไรบ้างล่ะ ให้เช็ดถูโต๊ะใหญ่กี่ตัวกันคะ" ต้นน้ำถาม
"โอ ลูกรัก พ่อไม่ให้ลูกเหนื่อยขนาดนั้นหรอก" พ่อพูดอย่างสงสาร "ลูกแค่คัดของที่ไม่ใช้ออกเท่านั้น"
"จ้ะ คงจะมีของเล็กๆสำหรับลูกไว้ใช้ได้บ้าง" ต้นน้ำพูดอย่างไม่โลภ
"คนดีของพ่อ ลูกจะเอาไปเท่าไหร่ก็ได้จ้ะ ของของเราทั้งนั้น" พ่อปลื้มกับลูกสาวคนเดียว
"ขอบคุณค่ะ ลูกรู้ว่าเราไม่ได้รวย ขอแค่มีบางอย่างเอาไว้ใช้ก็พอแล้วจ้ะ"
"โอเค งั้นลูกเอาไปแค่หนังสือเก่าๆเล่มเดียวก็ได้ใช่ไหมล่ะ" พ่อลองพูดแกล้ง
"นั่นแหละจ้ะ ลูกของแค่นั้นพอ พ่อก็รู้ว่าต้นน้ำชอบอ่านหนังสือมาก" ตั้นน้ำพอใจและไม่สะทกสะท้านกับคำพูดประชดองพ่อเลยแม้แต่นิด ทำเอาพ่อทึ่งในตัวลูกสาวมากๆ
ต้นน้ำกับพ่อ ช่วยกันคัดของไม่ใช้ไปทิ้ง มีบางอย่างที่ต้นน้ำแยกใส่กล่องไว้ใช้เอง แต่ก็ไม่มีอะไรที่ชอบมากจริงๆ แต่แล้วต้นน้ำก็ไปสะดุดอะไรบางอย่าง เธอลองใช้ผ้าปัดฝุ่นออก แล้วเธอก็เห็นหนังสือเล่มโตอยู่ตรงหน้า เธอตกใจกับขนาดของหนังสือและรูปปก หน้าปกบ่งบอกถึงความเก่า และแน่นอนที่หนังสือไม่ได้เขียนเร็วๆนี้ หนังสือเก่ามาก ปกสีฟ้า มีก้อนเมฆลอย มีเจ้าหญิงเจ้าชาย มีเด็กยากจนและรุ้งกินน้ำอยู่บนปก ชื่อเรื่องว่า "รวมเรื่องสั้นวันฟ้าใส" ลองดูในเล่มแล้วไม่มีภาพใดๆ แต่ต้นน้ำกลับรู้สึกว่า นี่แหละใช่เลย เธอกระโดดตัวลอยพร้อมกับร้องว่า "พ่อ! นี่แหละที่ลูกตามหามัน" บัดนี้ต้นน้ำผู้เรียบร้อยได้กลายเป็นเด็กหญิงผู้ร่าเริงอะไรอย่างนั้นไปแล้ว แต่ละตอนของเล่มนี้เป็นคนละเรื่อง ต้นน้ำชอบมากๆ เธอเปิดอ่านเรื่องแรกดู พบว่าสนุกมาก พ่อของเธอพอใจแล้วให้เธอไปนอน ต้นน้ำติดใจเอาหนังสือไว้ใต้หมอนแล้วหลับ และเธอก็ฝันเป็นหนังสือตอนแรก~~~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น