ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    {Fic EXO} My angel `HunHan´

    ลำดับตอนที่ #7 : 'My angel 06 [100%]

    • อัปเดตล่าสุด 11 ธ.ค. 56


    Minor!


    '
    MY ANGEL 06



     

             ...บ้านตระกูลโอ...

     

            “วันนี้คุณหนูของป้าหล่อที่สุดเลยนะค่ะ” เสียงของกาอินเอ่ยชมเซฮุนเด็กหนุ่มที่เขาเลี้ยงดูมาตลอดเวลา6ปี พร้อมกับช่วยเซฮุนแต่งตัวใส่ชุดสูทสีดำ หูกระต่าย ที่เตรียมไว้สำหรับงานเลี้ยงที่บริษัทของตระกูลโอ เนื่องจากวันนี้ทางบริษัทของเขามีงานเลี้ยงฉลองรายได้ของบริษัทที่ปีนี้บริษัทของเขานั้นมีรายได้เป็นอันดับ1 ของเอเชียทางด้านธุรกิจทางภาพยนตร์ แล้วพร้อมกับเลี้ยงหุ้นส่วนที่มาจากฝั่งยุโรปเป็นครั้งแรกด้วยภายในวันเดียวกันไปเลย ทำให้วันนี้ป้ากาอินต้องมาช่วยเซฮุนแต่งตัวให้ดูดีเหมาะกับงาน

    “โถ่ แสดงว่าวันอื่นผมก็ไม่หล่อน่ะสิครับป้ากาอิน พูดแบบนี้ผมน้อยใจนะเนี่ย” เซฮุนพูดกับกาอินพร้อมกับกอดเอวอ้อนอย่างน่ารัก

            “เปล่านะค่ะ คุณหนูของป้าหล่อที่สุดอยู่แล้ว ปล่อยป้าได้แล้วนะค่ะคุณหนูโตเป็นหนุ่มแล้วมากอดป้าแบบเด็กๆเลยนะ ถ้าอีกหน่อยคุณหนูมีแฟนป้าไม่โดนแฟนของคุณหนูเล่นงานป้าตายเลยเหรอค่ะเนี่ย ฮ่าๆ” กาอินพูดอย่างติดตลก เพราะทุกวันนี้เซฮุนยังกอดอ้อนเธอแบบเด็กๆไม่เปลี่ยนไปเลย

            “แฟนเหรอครับ? ผมคงไม่มีหรอกครับป้าทุกคนเขามองว่าผมเย็นชาทั้งนั้นน่ะ ฮ่าๆ” เซฮุนพูดพร้อมกับหัวเราะไปด้วย คนอย่างเขาจะมีแฟนได้ที่ไหนกันในเมื่อคนอื่นต่างมองว่าเขาเป็นคนเย็นชา ชอบเก็บตัวแบบนี้

            “อย่าพูดแบบนั้นสิค่ะ ไปกันเถอะค่ะเดี๋ยวจะสายเอานะ คุณท่านรอนานแล้ว”  กาอินพูดตัดบทของเซฮุนทันทีหลังจากที่ได้ยินเซฮุนคุณหนูของเธอพูดแบบนั้น เธอรู้ดีว่าเซฮุนจริงๆแล้วต้องการแค่คนที่เข้าใจเขา คนที่เขาสามารถพูดคุยระบายเรื่องเศร้าต่างๆที่เขาต้องเจอแค่นั้นจริงๆ

     

     

     

     

     

     

              ...บริษัทOh Group

     

     

            วันนี้ที่บริษัทของเขาดูคึกคักเป็นพิเศษ เพราะมีการตกแต่งแสงสีเสียงอย่างอลังกาล เหล่าพนักงานของบริษัทต่างคนก็ใส่ชุดที่พวกเขาคิดว่าดูดีที่สุดมาร่วมงานในวันนี้ และมีนักข่าวจากสถานีต่างๆมาทำข่าวภายในงานนี้ด้วยเช่นกัน

     

            “เธอๆดูสิท่านประธานพาลูกชายมาด้วยล่ะ หล่อมากๆเลยเนอะ”

            “ดูสิ ลูกชายท่านประธานดูเย็นชาสง่าเหมือนพระเอกในนิยายเลยอ่ะแก”

             “ตัวสูง หล่อ ขาว สเป็คฉันเลยอ่ะ มีแฟนหรือยังน่ะ”

         
           และเสียงของเหล่าพนักงานภายในงานดังขึ้นทันทีที่เห็นประธานของบริษัทที่พวกเขาทำงาน พาลูกชายเพียงคนเดียวมาร่วมงานวันนี้ด้วย ทำให้เป็นที่สนใจของเหล่าพนักงานเป็นอย่างดี ยิ่งเฉพาะกับพวกพนักงานหญิงแล้วก็ยิ่งดูได้รับความสนใจเป็นพิเศษ เพราะโดยความหล่อ สูง ขาว สมบูรณ์แบบของเซฮุน ทำให้พนักงานหญิงหลายคนเพ้อฝันอยากจะเป็นแฟนของเขาทันทีหลังจากที่ได้เห็นหน้า

     

            “เสน่ห์แรงนะแก ทำพนักงานผู้หญิงบริษัทปั่นป่วนไปหมดแหละ” เสียงของคุณโอพูดขึ้นลอยๆแต่จงใจจะให้ลูกชายของเขาได้ยิน เพราะตั้งแต่ที่เขากับลูกชายก้าวเข้ามาภายในงานก็มีเสียงของพนักงานหญิงต่างให้ความสนใจกับลูกชายของเขาเป็นพิเศษ

            “หึ รุ่นป้าทั้งนั้นใครจะเอา” พูดจบเซฮุนก็เดินนำหน้าพ่อของเขาไปทันที

     

     

     

            “เฮ้ย! คริส ซิ่วหมิน” ลู่ฮานตะโกนเรียกเพื่อนของเขาทั้งสองคนทันทีหลังจากที่เห็นว่าเพื่อนทั้งคนก็มาร่วมงานเลี้ยงวันนี้ด้วย

            “คิดไว้แล้วต้องเจอนาย” คริสพูดขึ้นทันทีหลังจากที่เดินไปหาลู่ฮาน เพราะงานเลี้ยงวันนี้เป็นงานของบริษัทOh Group บริษัทที่ลู่ฮานมาฝึกงาน

            “พวกนายมากันได้ไงอ่ะ?” ลู่ฮานถามขึ้นอย่างสงสัยที่เจอเพื่อนของเขาทั้งสองคนในงานเลี้ยงวันนี้

            “ก็มาทำข่าวกับรุ่นพี่น่ะสิ บริษัทภาพยนตร์ยักษ์ใหญ่ ช่องรายการต่างๆก็ให้ความสนใจทั้งนั้นแหละ จะพูดไปนี้ก็เป็นงานแรกที่พวกเราได้ทำกันเลยอ่ะ” ซิ่วหมินตอบลู่ฮาน สาเหตุที่เขามาในงานวันนี้ก็เพราะว่าพวกเขามาทำข่าวนั้นเอง

            “อ่อ แสดงว่าพวกนายก็ได้เริ่มฝึกงานแล้วอ่ะดิ เร็วจังเลยนะ”

            “อย่าบอกนะว่านายยังไม่ได้ฝึกงานเลยน่ะ?” คริสถามลู่ฮานทันทีหลังจากที่ได้ยินลู่ฮานพูดแบบนั้นกับพวกเขา

            “ใช่ ฉันยังไม่ได้เริ่มฝึกงานเลย ยังไม่ได้เจอกับประธานบริษัทเลย คงได้เจอในงานเลี้ยงวันนี้ครั้งแรกอ่ะ” ลู่ฮานตอบคริสไป เพราะตัวเขายังไม่ได้เริ่มฝึกงานเลยสักอย่าง ท่านประธานของบริษัทบอกกับเขาว่าให้มาเจอกันที่งานเลี้ยงของบริษัทวันนี้เลยทีเดียว และก็จะแนะนำพี่เลี้ยงของเขาตลอดเวลาในการฝึกงานที่บริษัทด้วย

            “น้องลู่ฮานครับ ท่านประธานมาแล้วเดี๋ยวพี่พาไปหาท่านประธานเลย” เสียงของพนักงานรุ่นพี่เดินมาเรียกลู่ฮานให้ไปทำความรู้จักกับท่านประธานบริษัทที่เขาจะฝึกงานทันทีหลังทราบว่าท่านประธานของพวกเขาเดินทางมาถึงงานเลี้ยงแล้ว

            “ได้ครับ นี้ฉันไปก่อนนะเดี๋ยวคุยเสร็จจะมาหานะ” ลู่ฮานหันไปบอกกับเพื่อนของเขาก็จะเดินตามพนักงานรุ่นพี่ไป

     

            “ท่านประธานครับ ผมพาน้องศึกษาฝึกงานมาทำความรู้จักกับท่านน่ะครับ” เสียงของพนักงานเลขาประจำตัวคุณโอเอ่ยขึ้นทันทีหลังจากที่เขาได้ไปตามลู่ฮานให้มาแนะนำตัวเองกับประธานบริษัท

            “สวัสดีครับท่านประธาน ผมชื่อลู่ฮาน เป็นนักศึกษาที่จะมาฝึกงานภายในบริษัท ขอความกรุณาด้วยนะครับ” ลู่ฮานแนะนำตัวกับท่านประธานพร้อมกับก้มหัวให้ตามศักดิ์ความเป็นผู้ใหญ่กับเด็ก

            “อ่อ ชื่อลู่ฮานเหรอ ฉันได้ยินเรื่องของนายมาบ้างเพิ่งได้เจอตัวจริงก็วันนี้เอง แต่นายไม่ใช่คนเกาหลีนิใช่มั้ย? เสียงของคุณโอพูดคุยอย่างเป็นกันเองกับลู่ฮาน เพราะถ้าเขาวางมาดประธานหน้ายักษ์ใส่ลู่ฮานก็คงไม่ไหว เขาไม่อยากให้ลู่ฮานรู้สึกกดดันที่ต้องมาฝึกงานที่บริษัทของเขา

            “ใช่ครับท่าน ผมเป็นคนจีนครับ แต่มาเรียนต่อมหาลัยที่เกาหลีได้3ปีแล้วครับผม” ลู่ฮานตอบคุณโออย่างเกร็งๆ เพราะนี้เป็นการเจอกันครั้งแรกทำให้ลู่ฮานทำตัวไม่ค่อยถูก ยิ่งต้องมาเจอกับผู้บริหารคนเก่งแบบโอ  ซองฮุน ด้วยยิ่งทำให้เขายิ่งตื่นเต้นไปอีก

            “ฮ่าๆ นี้ไม่ต้องเกร็งก็ได้นะลู่ฮาน ทำตัวสบายๆ ฉันไม่ดุนายหรอก เห็นหน้านายก็อดนึกถึงลูกชายของฉันไม่ได้ หน้าของนายกับลูกชายฉันนี้ก็แอบคล้ายๆกันนะ แต่ลูกชายฉันรายนั้นวันๆหาแต่เรื่องปวดหัวมาให้ฉันตลอด” คุณโอพูดพูดตามความจริง เพราะถ้าดูดีๆแล้วใบหน้าของลู่ฮาน กับลูกชายเขาคล้ายกันมาก แต่กันเพียงแค่หน้าของลู่ฮานจะหวานกว่าก็เท่านั้น

            “ท่านประธานครับคุณหนูเดินมาแล้วครับ” เสียงของเลขาคุณโอเตือนเจ้านายทันทีที่เห็นหน้าลูกชายของเจ้านายของเขา เพราะพนักงานทุกคนในบริษัทต่างรู้ดีว่าพ่อลูกคู่นี้ไม่ค่อยลงรอยกับเท่าไหร่หนัก

            “ไอ้เด็กบ้าคนนั้นนิ สรุปว่าเป็นลูกของคุณโอจริงๆเหรอเนี่ย แต่ทำไมถึงดูดีขนาดนั้นนะ แถมยังหล่อมากๆอีกด้วยอ่ะ” ลู่ฮานบ่นพึมพำคนเดียวทันทีหน้าจากเห็นหน้าของเซฮุนเด็กที่เขาเคยช่วยตอนที่โดนพวกของชานยอลรุมทำร้าย แต่วันนี้เซฮุนที่เขาเห็นครั้งนี้กับครั้งที่แล้วต่างกันมาก เซฮุนครั้งที่แล้วสภาพเหมือนไปฟัดกับหมามาเลย แต่ที่เขาเห็นเซฮุนวันนี้ดูดีมากๆ ตัวสูง ขาว ใบหน้าหล่อแบบนิ่งๆ บวมกับชุดสูทหูกระต่ายที่ใส่ ทำให้เซฮุนดูดีขึ้นไปอีกกว่าเดิม

            “นี้เจ้าเซอุนลูกชายฉันเอง เขาจะดูแลเป็นพี่เลี้ยงของเธอตลอดเวลาที่ฝึกงานที่บริษัทนะลู่ฮาน” คุณโอแนะนำเซฮุนให้กับลู่ฮานได้รู้จัก พร้อมกับบอกว่าเซฮุนจะเป็นพี่เลี้ยงดูแลเขาตลอดเวลาที่ฝึกงานของบริษัทด้วย

            “สวัสดี ฉันชื่อลู่ฮานนะ เอ่อฝากตัวด้วยนะหลังจากนี้คงต้องรบกวนนายอีกเยอะน่าดู” ลู่ฮานแนะนำตัวเองอีกครั้ง พร้อมกับพูดฝากตัวเองให้เซฮุนในฐานะที่ต้องฝึกงานด้วย

            “หวัดดี ทำงานกับฉันอย่าคิดว่ามันจะสบายนะ ฉันไม่ใจดีแบบพ่อของฉันหรอก หึ” เซฮุนพูดขู่ลู่ฮานทันทีก่อนจะต้องทำงานร่วมกันกับเขา

            “พูดจาให้มันดีๆหน่อยสิเซฮุน ลู่ฮานเขาเป็นพี่แกนะ แล้วอีกอย่างไม่ต้องไปพูดขู่เด็กฝึกงานของฉันด้วย” คุณโอดุลูกชายของตนทันทีเมื่อเห็นว่าเซฮุนทำตัวไม่เหมาะสม

            “พูดไปเถอะยังไงสุดท้ายผมก็ต้องดูแลไม่ใช่ไง” พูดจบเซฮุนก็เดินออกไปทันที

            “ขอโทษแทนลูกชายฉันด้วยนะลู่ฮาน เซฮุนมันก็เป็นแบบนี้นะปากไม่ดี อย่าไปถือสามันเลยนะ” คุณโอต้องรีบขอโทษแทนลูกชายตนเองทันที ในเมื่อคนเป็นลูกไม่ขอโทษคนเป็นพ่ออย่างเขาก็ต้องขอโทษแทนลูก เพราะเขาเองก็มีส่วนผิดที่ไม่สามารถสอนให้เซฮุนมันเป็นคนดีมีมารยาทคนกับอื่นๆได้

     

     

            “ขอบคุณแขกทุกท่านผู้เกียรติมีทุกท่าน ที่ยอมเสียสละเวลาอันมีค่ามาร่วมงานเลี้ยงของทางบริษัทของผมนะครับ วันนี้นอกจากจะเลี้ยงฉลองรายได้ และเลี้ยงฉลองการร่วมหุ้นกับฝั่งทางยุโรปแล้วผมก็มีอีกหนึ่งอย่างที่อยากจะให้ทุกท่านทราบเรื่องเกี่ยวกับลูกชายของผมโอ เซฮุน นับตั้งแต่วันนี้ลูกชายของผมจะเข้ามาช่วยที่บริษัท ในฐานะรองประธานของบริษัท ถือเป็นโอกาสที่ดีที่จะได้ให้ลูกชายของพ่อเริ่มฝึกงานต่างๆของบริษัท เพราะในอนาคตผมจะให้ลูกชายของผมมาบริหารตำแหน่งประธานบริษัทแทนตัวผมเอง งั้นเอาเป็นว่าเชิญทุกท่านรู้จักเซฮุนลูกชายเพียงคนเดียวของผมเลยครับ” สิ้นเสียงที่คุณโอพูดจบก็มีเสียงปรบมือดังลั่นต้อนรับอนาคตประธานบริษัททันที

            “สวัสดีครับทุกท่าน ผมโอ เซฮุน ตามที่พ่อของผมได้พูดไปนะครับ หลังจากนี้ผมขอฝากเนื้อฝากตัวกับทุกท่านนะครับ"”เซฮุนพูดจบก็โค้งทำความเคารพแขกรับเชิญทุกท่าน พร้อมกับรอยยิ้มที่สดใส ถึงเขาจะไม่ค่อยยิ้ม แต่ถ้าในกรณีแบบนี้ เขาก็จำเป็นต้องยิ้มให้กับแขกทุกคนในงาน หรือเรียกง่ายๆว่าสร้างภาพนั้นเอง

            “นี้ลู่ฮานเซฮุนนี่เวลาก็น่ารักดีนะ ดูเป็นเด็กใสๆไม่เป็นอันตรายเลยอ่ะ เขาน่าจะยิ้มเยอะๆเนอะ” ซิ่วหมินพูดตามความจริง เพราะเวลาที่เซฮุนยิ้มนั้นมันดูสดใสมากๆ

    ซึ่งลู่ฮานก็เห็นด้วยกับที่เพื่อนของเขาพูด เขาชอบเวลาเซฮุนยิ้มมากกว่าตอนตีหน้านิ่งๆ ถึงแม้ว่าตอนเซฮุนหน้านิ่งๆจะดูหล่อก็จริง แต่ตอนที่เซฮุนยิ้มมันดูน่ารัก สดใส มีเสน่ห์มากกว่าซะอีก

            “พรุ่งนี้เตรียมตัวให้พร้อม ฉันจะบอกงานทั้งหมดให้นาย รับรองมันไม่ง่ายแบบที่คิดหรอก” เซฮุนที่เดินมาตอนไหนก็ไม่รู้ จู่ๆก็หูกระซิบข้างหูของลู่ฮาน แล้วเดินออกไปทันที

     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×