ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 'My angel 02 [100%]
...Seoul Arts High School...
"เฮ้ย! ไอ้ฮุนมาแล้วสงสัยทะเลาะกับพ่อมาอีกแน่ๆเลยว่ะ" เสียงของจงอินดังขึ้นขณะที่เห็นหน้าของเพื่อนรักของตน หลังจากที่นั่งรอมานานเกือบชั่วโมง
"อย่าทำหน้าเครียดดิไอ้ฮุน ทะเลาะกับพ่อทุกวันยังไม่ชินอีกไงว่ะ?" เทาเพื่อนในกลุ่มของพวกเขาอีกหนึ่งคน ซึ้งเป็นคนจีนเพียงแค่คนเดียวในกลุ่ม เทามาอยู่เกาหลีได้3-4ปีแล้วทำให้ภาษาเกาหลีของเขาไม่ค่อยมีปัญหาในการสื่อสารกับพวกเพื่อนๆเท่าไหร่หนัก
"เซ็งว่ะ เข้าเรียนกันมึงสายล่ะคาบแรกของอาจารย์คังอินด้วย" เซฮุนพูดขึ้นก่อนจะเดินนำเพื่อนทั้งสองของเขาไปยังห้องเรียน
...โรงอาหาร ตอนพักลางวัน....
"เฮ้ย! พวกมึงเลิกเรียนแล้วไปคาราโอเกะกัน อยากปลดปล่อยว่ะ อีกอย่างวันนี้วันศุกร์ด้วยช่วงหลังๆน่าเบื่อไม่มีเรื่องลงไม้ลงมือให้กูทำแล้วมันรู้สึกแปลกๆ" จงอินชวนเพื่อนในกลุ่มของเขาก่อนจะหาไปคุยกับนักเรียนหญิงกลุ่มหนึ่งที่เดินมาขนมมาให้เขา ไม่แปลกหรอกเพราะในโรงเรียนกลุ่มของพวกเขาจัดว่าเป็นดาวเด่นของโรงเรียน เรื่องที่มีสาวๆตามกรี๊ดถือเป็นเรื่องปกติ
"ไปร้องเพลง หรือไปนั่งส่องสาวครับคุณจงอิน" เสียงของเทาพูดขึ้นลอยๆอย่างรู้ทันเพื่อนของตน แน่นอนว่าพวกเขาสนิทกันมาที่สุด พวกเขาไม่มีเคยมีความลับต่อกัน และถ้าหากเพื่อนคนในคนหนึ่งในกลุ่มมีปัญหา เพื่อนอีกสองคนพร้อมจะช่วยเหลือทันที
"รู้ทันกูจริงนะครับไอ้คุณเทาแพนด้ากังฟู แห่งจีนแผ่นดินใหญ่" จงอินไม่พูดเปล่า แถมว่าเอาหน้ามาคลอเคลียกับเทาอีกด้วย
"อยากโดนกังฟูแพนด้าเตะมั้ยครับเพื่อน?" เทาถามจงอินพร้อมกับยิ้มอย่างสดใสไปให้จงอิน
"โหดจังเลยครับที่รัก กลัวแล้วๆ" จงอินพูด และถอยห่างจากเทาทันที
"กัดกันทุกวันนะพวกมึงน่ะ ระวังได้เสียกันเองนะโว๊ย ฮ่าๆๆ" อยู่ๆเซฮุนก็แซวเพื่อนทั้งสองทันที เพราะทุกครั้งที่จงอินกับเทาเถียงกันเซฮุนจะนั่งดูเพื่อนอย่างเงียบๆ เวลาที่เขาอยู่กับเพื่อนของเขาทั้งสอง เซฮุนจะเป็นตัวของตัวเองมากที่สุด เขาจะยิ้ม หัวเราะออกมากได้อย่างง่ายๆ ซึ้งเสียงหัวเราะ และรอยยิ้มพวกนั้น แทบไม่มีใครได้เห็นมันอีกเลยนับตั้งแต่แม่ของเขาเสียไป6ปี
...คาราโอเกะ...
นา อือรือรอง อือรือรอง อือรือรองแด~
Hey ฮวัก มูรอ กือ ดารึม มักมัก ฮึนดือรอ จองชีนัลเก~
เพลงแล้วเพลงเล่าถูกขับร้องออกมากจากเด็กหนุ่มทั้งสาม ถ้าจะให้พูดจริงๆส่วนใหญ่น่าจะเป็นจงอินที่ได้ร้องมันคนเดียวซะมากกว่า เทาก็ได้แต่ร้องตามๆจงอินพอเป็นพิธี ส่วนเซฮุนเขาไม่ชอบที่จะร้องเพลงซะเท่าไหร่
"เอ่อ มึงสองคนรู้กันหรือยังว่าวันจันทร์หน้าพวกเราต้องไปดูวิธีการทำงานเบื้องหลังของการสร้างภาพยนตร์ที่มหาลัยโซล ถึงโรงเรียนเจ็ดโมงเช้า ไปพร้อมกับโรงเรียนสายไม่รอ" เซฮุนพูดขึ้นทันทีที่นึกออก เพราะถ้างานนี้ใครไม่ไปจะไม่มีสิทธิ์สอบเด็ดขาด เขาเลยต้องเตือนเพื่อนรักทั้งสองคน เห็นแบบนี้ต้องกลุ่มของเซฮุนก็รับผิดชอบเรื่องเรียนกันมากๆ คะแนนของพวกเขาทั้งสามสูงพอที่จะยืนของมหาลัยต่างๆได้อย่างง่ายได้โดยที่ไม่ต้องสอบเข้ากันเลย
"โอ๊ยยย ต้องไปจริงๆอ่อว่ะ กูไม่อยากไปเลยอ่ะมึง" เทาร้องขึ้นทันทีที่ได้ยินเซฮุนบอกกับพวกเขาแบบนั้น แน่นอนว่าเทาเป็นคนขี้เซาแค่ตื่นไปโรงเรียนตอนเ้ช้าก็ลำบากจะตายอยู่แล้ว นี้ต้องตื่นเช้ากว่าเดิมอีก เขาคงไม่ตื่นง่ายๆแน่
"ไปดิมึง น่าสนุกออกสาวมหาลัยจัดว่าเด็ดนะโว๊ย" จงอินรีบพูดแทรกขึ้นทันที ก็แน่นอนล่ะในกลุ่มของพวกเขาทั้งสามคนจงอินเป็นคนที่เจ้าชู้ที่สุดในกลุ่มแล้ว ยิ่งถ้าพูดเรื่องสาวๆจงอินคนนี้ไม่เคยพลาด
"พวกมึงจะอยากไป หรือไม่อยากไปยังไงก็ต้องไปครับ เพราะงานนี้อาจารย์คังอินเป็นคนคุม"
เท่านั้นแหละ พอบอกชื่อาิจารย์ผู้นำทีมไปทั้งจงอิน และเทาต่างก็คอตกก้มหน้ายอมรับความจริง เพราะถ้าขึ้นชื่อว่าอาจารย์คังอินแล้วไม่มีใครกล้าแหกกฎที่แกกำหนด เพราะอะไรน่ะหรอ ก็แกได้ชื่อว่าเป็นอาจารย์ที่โหดของโรงเรียนน่ะสิ
"กลับบ้านกัน ดึกล่ะเดี๋ยวหารถกลับยาก" เทาพูดขึ้นเมื่อเห็นเวลาตอนนี้มันจะสามทุ่มแล้ว เพราะเทาเป็นคนเดียวที่บ้านอยู่ไกลที่สุดถ้าเทียบกับเพื่อนทั้งสองคน
"เออๆ ไปดิๆกูลืมไปเลยบ้านมึงอยู่ไกล ฮ่าๆๆ" จงอินพูดเสร็จก็ลากคอเทาออกจากร้านคาราโอเกะออกไปทันที โดยมีเซฮุนเดินมาพวกเขามาติดๆ แต่ที่ทั้งสามจะย้ายแยกกันกลับบ้านของตนเอง
"เฮ้ย! ไอ้ฮุนมาแล้วสงสัยทะเลาะกับพ่อมาอีกแน่ๆเลยว่ะ" เสียงของจงอินดังขึ้นขณะที่เห็นหน้าของเพื่อนรักของตน หลังจากที่นั่งรอมานานเกือบชั่วโมง
"อย่าทำหน้าเครียดดิไอ้ฮุน ทะเลาะกับพ่อทุกวันยังไม่ชินอีกไงว่ะ?" เทาเพื่อนในกลุ่มของพวกเขาอีกหนึ่งคน ซึ้งเป็นคนจีนเพียงแค่คนเดียวในกลุ่ม เทามาอยู่เกาหลีได้3-4ปีแล้วทำให้ภาษาเกาหลีของเขาไม่ค่อยมีปัญหาในการสื่อสารกับพวกเพื่อนๆเท่าไหร่หนัก
"เซ็งว่ะ เข้าเรียนกันมึงสายล่ะคาบแรกของอาจารย์คังอินด้วย" เซฮุนพูดขึ้นก่อนจะเดินนำเพื่อนทั้งสองของเขาไปยังห้องเรียน
...โรงอาหาร ตอนพักลางวัน....
"เฮ้ย! พวกมึงเลิกเรียนแล้วไปคาราโอเกะกัน อยากปลดปล่อยว่ะ อีกอย่างวันนี้วันศุกร์ด้วยช่วงหลังๆน่าเบื่อไม่มีเรื่องลงไม้ลงมือให้กูทำแล้วมันรู้สึกแปลกๆ" จงอินชวนเพื่อนในกลุ่มของเขาก่อนจะหาไปคุยกับนักเรียนหญิงกลุ่มหนึ่งที่เดินมาขนมมาให้เขา ไม่แปลกหรอกเพราะในโรงเรียนกลุ่มของพวกเขาจัดว่าเป็นดาวเด่นของโรงเรียน เรื่องที่มีสาวๆตามกรี๊ดถือเป็นเรื่องปกติ
"ไปร้องเพลง หรือไปนั่งส่องสาวครับคุณจงอิน" เสียงของเทาพูดขึ้นลอยๆอย่างรู้ทันเพื่อนของตน แน่นอนว่าพวกเขาสนิทกันมาที่สุด พวกเขาไม่มีเคยมีความลับต่อกัน และถ้าหากเพื่อนคนในคนหนึ่งในกลุ่มมีปัญหา เพื่อนอีกสองคนพร้อมจะช่วยเหลือทันที
"รู้ทันกูจริงนะครับไอ้คุณเทาแพนด้ากังฟู แห่งจีนแผ่นดินใหญ่" จงอินไม่พูดเปล่า แถมว่าเอาหน้ามาคลอเคลียกับเทาอีกด้วย
"อยากโดนกังฟูแพนด้าเตะมั้ยครับเพื่อน?" เทาถามจงอินพร้อมกับยิ้มอย่างสดใสไปให้จงอิน
"โหดจังเลยครับที่รัก กลัวแล้วๆ" จงอินพูด และถอยห่างจากเทาทันที
"กัดกันทุกวันนะพวกมึงน่ะ ระวังได้เสียกันเองนะโว๊ย ฮ่าๆๆ" อยู่ๆเซฮุนก็แซวเพื่อนทั้งสองทันที เพราะทุกครั้งที่จงอินกับเทาเถียงกันเซฮุนจะนั่งดูเพื่อนอย่างเงียบๆ เวลาที่เขาอยู่กับเพื่อนของเขาทั้งสอง เซฮุนจะเป็นตัวของตัวเองมากที่สุด เขาจะยิ้ม หัวเราะออกมากได้อย่างง่ายๆ ซึ้งเสียงหัวเราะ และรอยยิ้มพวกนั้น แทบไม่มีใครได้เห็นมันอีกเลยนับตั้งแต่แม่ของเขาเสียไป6ปี
...คาราโอเกะ...
นา อือรือรอง อือรือรอง อือรือรองแด~
Hey ฮวัก มูรอ กือ ดารึม มักมัก ฮึนดือรอ จองชีนัลเก~
เพลงแล้วเพลงเล่าถูกขับร้องออกมากจากเด็กหนุ่มทั้งสาม ถ้าจะให้พูดจริงๆส่วนใหญ่น่าจะเป็นจงอินที่ได้ร้องมันคนเดียวซะมากกว่า เทาก็ได้แต่ร้องตามๆจงอินพอเป็นพิธี ส่วนเซฮุนเขาไม่ชอบที่จะร้องเพลงซะเท่าไหร่
"เอ่อ มึงสองคนรู้กันหรือยังว่าวันจันทร์หน้าพวกเราต้องไปดูวิธีการทำงานเบื้องหลังของการสร้างภาพยนตร์ที่มหาลัยโซล ถึงโรงเรียนเจ็ดโมงเช้า ไปพร้อมกับโรงเรียนสายไม่รอ" เซฮุนพูดขึ้นทันทีที่นึกออก เพราะถ้างานนี้ใครไม่ไปจะไม่มีสิทธิ์สอบเด็ดขาด เขาเลยต้องเตือนเพื่อนรักทั้งสองคน เห็นแบบนี้ต้องกลุ่มของเซฮุนก็รับผิดชอบเรื่องเรียนกันมากๆ คะแนนของพวกเขาทั้งสามสูงพอที่จะยืนของมหาลัยต่างๆได้อย่างง่ายได้โดยที่ไม่ต้องสอบเข้ากันเลย
"โอ๊ยยย ต้องไปจริงๆอ่อว่ะ กูไม่อยากไปเลยอ่ะมึง" เทาร้องขึ้นทันทีที่ได้ยินเซฮุนบอกกับพวกเขาแบบนั้น แน่นอนว่าเทาเป็นคนขี้เซาแค่ตื่นไปโรงเรียนตอนเ้ช้าก็ลำบากจะตายอยู่แล้ว นี้ต้องตื่นเช้ากว่าเดิมอีก เขาคงไม่ตื่นง่ายๆแน่
"ไปดิมึง น่าสนุกออกสาวมหาลัยจัดว่าเด็ดนะโว๊ย" จงอินรีบพูดแทรกขึ้นทันที ก็แน่นอนล่ะในกลุ่มของพวกเขาทั้งสามคนจงอินเป็นคนที่เจ้าชู้ที่สุดในกลุ่มแล้ว ยิ่งถ้าพูดเรื่องสาวๆจงอินคนนี้ไม่เคยพลาด
"พวกมึงจะอยากไป หรือไม่อยากไปยังไงก็ต้องไปครับ เพราะงานนี้อาจารย์คังอินเป็นคนคุม"
เท่านั้นแหละ พอบอกชื่อาิจารย์ผู้นำทีมไปทั้งจงอิน และเทาต่างก็คอตกก้มหน้ายอมรับความจริง เพราะถ้าขึ้นชื่อว่าอาจารย์คังอินแล้วไม่มีใครกล้าแหกกฎที่แกกำหนด เพราะอะไรน่ะหรอ ก็แกได้ชื่อว่าเป็นอาจารย์ที่โหดของโรงเรียนน่ะสิ
"กลับบ้านกัน ดึกล่ะเดี๋ยวหารถกลับยาก" เทาพูดขึ้นเมื่อเห็นเวลาตอนนี้มันจะสามทุ่มแล้ว เพราะเทาเป็นคนเดียวที่บ้านอยู่ไกลที่สุดถ้าเทียบกับเพื่อนทั้งสองคน
"เออๆ ไปดิๆกูลืมไปเลยบ้านมึงอยู่ไกล ฮ่าๆๆ" จงอินพูดเสร็จก็ลากคอเทาออกจากร้านคาราโอเกะออกไปทันที โดยมีเซฮุนเดินมาพวกเขามาติดๆ แต่ที่ทั้งสามจะย้ายแยกกันกลับบ้านของตนเอง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น