ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    {Fic EXO} My angel `HunHan´

    ลำดับตอนที่ #1 : Into 'my angel

    • อัปเดตล่าสุด 22 ต.ค. 56




              "ไม่นะ อย่าทำอะไรฉันกับลูกเลย" เสียงอ้อนวอนของหญิงสาวพูดขึ้น ขณะที่ตนเองและลูกชายสุดที่รักเพียงคนเดียวของเธอกำลังโดน กลุ่มคนร้ายรุมทำร้ายร่างกาย และหวังจะเอาชีวิตของลูกชายของเธอ

              "คุณพ่ออยู่ไหนช่วยพวกเราด้วย อย่าทำอะไรแม่ของฉันนะ ปล่อยแม่ฉันสิ ไอ้พวกสารเลว!" เสียงของเด็กหนุ่มวัยสิบสองปีพูดขึ้นอย่างไม่มี
    ความหวาดกลัวเลยสักนิด เพียงเพราะเห็นแม่ของตนเองกำลังถูกรุมทำร้าย

              "เฮ้ย! พวกมึงไอ้เด็กนี้ปากมันร้ายดีจริงๆว่ะ รักแม่ของแกมากใช่มั้ยห่ะ?!" คนร้ายคนหนึ่งพูดขึ้นในขณะที่โดนเด็กผู้ชายคนนั้นด่าใส่ และเข้าไปประชิดตัวเด็ดชายคนนั้น พร้อมกับบีบค้างของเด็กผู้ชายคนั้นอย่างรุนแรงจนทำให้เด็กชายคนนั้นต้องร้องไห้ออกมา เพราะความเจ็บปวด


              "โอ๊ย! ปล่อยฉันนะ"

              "อย่าทำอะไรลูกของฉันนะ พวกแกต้องการชีวิตฉันไม่ใช่เหรอ ทำร้ายแค่ฉันก็พออย่าไปทำอะไรลูกชายฉันเลย ฮึก.." เสียงของคนเป็นแม่
    พูดขึ้นเมื่อเห็นลูกชายของตนเองโดนพวกคนร้ายทำร้ายอย่างหนัก


              "ได้! แกอย่างได้แบบนั้นใช่มั้ยคุณนายโอ งั้นพวกผมก็จะสังเคราะห์ให้สมใจ แต่ก่อนตายมีอะไรบอกพูดกับลูกชายสุดที่รักเพียงคนเดียวของคุณนายก่อนมั้ยล่ะ?"  คนร้ายถามขึ้นเหมือนเป็นการให้โอกาสสุดท้ายก่อนที่จะไม่มีชีวิตได้อยู่บนโลกในนี้อีกต่อไป


              "เซฮุนลูกรักของแม่ หนูต้องเข้มแข็งนะ ถ้าแม่ไม่อยู่แล้วหนูต้องดูแลตัวเองให้ดีๆอย่าให้ใครมาทำร้ายอะไรลูกได้นะ แล้วก็อีกอย่างที่แม่จะขอถ้าพ่อมาช่วยเราไม่ทัน ลูกห้ามเกลียดพ่อนะ พ่อกับแม่รักลูกมากนะเซฮุน"


              ปัง!


              "คุณแม่! ไม่นะคุณแม่ต้องไม่ตายสิฮะ ฮึก.. แล้วเซฮุนจะอยู่กับใคร แม่ครับ ฮะ..ฮืออ" เสียงของเด็กผูชายคนนั้นร้องดังขึ้น และกอดร่างของคนเป็นแม่เมื่อเห็นแม่ของตนเองโดนยิงต่อหน้าของตนเองด้วยวัยแค่สิบสองปี....

              





            
                  หลังจากเหตุการณ์นั้นที่แสนโหดร้ายนั้นจบลง เจ้าหน้าที่ตำรวจก็มาลงพื้นที่ตรวจสอบ



             



               "ทำไมพ่อไม่มาช่วยแม่กับผม ทำไมพ่อมาช้า พ่อไม่รักผมกับแม่เลยสักนิดไม่เลย ผมเกลียดพ่อ พ่อได้ยินมั้ยว่าผมเกลียดพ่อ!" เสียงของเด็กผู้ชายคนนั้นที่ชื่อว่าเซฮุน พูดขึ้นทันทีที่เห็นหน้าของคนเป็นพ่อของตนเอง ก่อนที่จะวิ่งหนีไปทิ้งให้พ่อของตนจ่มอยู่กับความรู้สึกผิดที่มันมากกมายจนไม่สามารถให้อภัยได้

     
                   "เซฮุนพ่อขอโทษ.." ชายหนุ่มวัยกลางคนพูดขึ้น พร้อมกับจับบาลแผลของตนเองที่มีความรู้สึกเจ็บหนักขึ้นมากกว่าเดิม ถึงแม้ว่าลูกชายของตนจะวิ่งหนีออกไปแล้วก็ตาม โดยไม่สังเกตุเห็นเลยว่าตนเองนั้นก็ได้รับบาดเจ็บเช่นกัน...


                  

    Minor!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×