คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : HONEY [ 1 ] '♥' ผู้ชายไร้มารยาท!
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
จียอนคัท
หลังจากที่ขึ้นเครื่องบินมาได้สักพัก (3-4 ชั่วโมง)~ ขอบอกเลยว่าเมื่อยหลังมาก!!!
ในที่สุดก็ถึงฝรั่งเศสสักที!! ฉันก้าวลงมาจากเครื่องบิน ฝรั่งเศสเป็นเมืองที่สวยจริงๆเลยให้ตายสิ! ฉันรีบขึ้นรถแล้วก็มาที่บ้านทันที
พอดีคุณพ่อซื้อบ้านหลังเล็กๆไว้ที่นี่ แล้วก็จ้างคนรับใช้ไว้หนึ่งคนชื่อ คิม ยอนแจ เธอเป็นคนดีมากเลยล่ะ > [] <
ฉันก้าวลงจากรถ ยอนแจ ก็เดินมาเปิดประตูบ้านให้ ฉันขนของขึ้นบนห้อง จัดของอะไรเรียบร้อยแล้ว ฉันก็ไปอาบน้ำทันที เพราะเหงื่อเยอะมาก tt'
" เฮ้อ~ อาบแล้วสบายตัวชะมัด! " ฉันบ่นพึมพำ แล้วก็กระโดดขึ้นเตียงทันที
ฉันง่วงและเพลียมากเลยเผลอหลับไป
พอตื่นมาอีกทีก็ 9 โมงเช้าแล้ว มาฝรั่งเศลครั้งแรกทั้งทีก็ต้องไปช็อป แล้วที่ลืมไม่ได้คือต้องไป หอไอเฟล! พอนึกได้เสร็จฉันรีบอาบน้ำแต่งตัวทันที
ฉันเดินลงมาจากห้อง แล้วก็ไปนั่งที่โต๊ะอาหาร
" ยอนแจวันนี้ฉันจะไปเที่ยวน่ะ ไปด้วยกันนะ ฉันยังไม่ค่อยรู้ทางกลัวหลงน่ะ " ฉันพูดกับยอนแจที่กำลังจัดโต๊ะอาหารอยู่
" ได้ค่ะคุณหนู เดี๋ยวฉันไปด้วย ^ ^ " เธอกล่าว
" โอเคจ้า " พอฉันพูดเสร็จก้รีบทานข้าวทันที
พวกเราเดินลงจากรถ โอ้โห!! ทำไมปารีสมันสวยอย่างนี้หว่า!!
ฉันเดินช็อปสัก 2-3 ชั่วโมงแล้วก็ไปหอไอเฟล
ชีวิตของฉันในฝรั่งเศสก็มีแต่อะไรเดิมๆ
ตื่นเช้า อาบน้ำ กินข้าว นั่งรถไปมหาวิทยาลัย เรียน เรียน เรียน แล้วก็เรียน เลิกเรียนเสร็จไปช็อปไปเที่ยวเล่นกับเพื่อนๆ กลับบ้านมา ก็อาบน้ำนอน
ชีวตของฉันมีเป็นแบบนี้ตลอดไม่มีใครหรือผู้ชายคนไหนมาทำให้ฉันหัวใจเต้นแรงขึ้นเลย
หลังจากที่นายแทจุนทิ้งมา ฉันก็ไม่เคยอ่อนไหวให้ใครง่ายๆอีกเลย ฉันใช้ชีวิตแบบนี้ในฝรั่งเศสมา 3 ปีกว่าๆ จู่ๆวันนี้คุณพ่อก็โทรมาบอกให้ฉันรีบกลับไปที่โซลอย่างเร็ว ฉันก็ได้แต่รับปากพ่อไปว่าจะกลับ ถึงฉันจะไม่รู้เหตุผลก็เถอะ!
ฉันรีบไปทำเรื่องลาออกจากมหาวิทยาลัยทันที แล้วก็จองตั๋วกลับโซล
" เฮ้อ~ พรุ่งนี้ก็ต้องกลับโซลแล้ว ลาก่อนนะปารีส ): " ฉันบ่นพึมพำ แล้วก็เดินไปอาบน้ำหลังที่จัดข้าวของสร็จแล้ว ฉันอาบน้ำแต่งตัวได้สักพัก ก็กระโดดขึ้นเตียงทันที วันนี้เหนื่อยมามากพอแล้วได้เวลาพักผ่อนสักที ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วตั้งนาฬิกาปลุกทันที เสร็จแล้วฉันก็ข่มตาหลับไป
" B Bring the boys out~~~~ เสียงนาฬิกาดังขึ้น ไอนาฬิกาปลุกบ้าเอ๊ย ยังนอนไม่เต็มอิ่มเลย (ตกลงนาฬิกาผิดใช่มั้ยเนี่ย!) ถึงจะไม่อยากตื่นก็ต้องตื่น ฉันลุกออกจากที่นอน อาบน้ำแต่งตัว ตรวจสอบสิ่งของว่าขาดเหลืออะไรหรือเปล่า พอตรวจเสร็จอะไรเสร็จ ก็ยกกระเป๋าลงมาด้านล่างทันที
" ยอนแจ ทำอาหารให้ฉันที "~ ฉันตะโกนบอกยอนแจ
" ค่ะ คุณหนู ดิฉันทำให้แล้ว วางอยู่บนโต๊ะ " เธอตะโกนกลับ
ฉันนั่งลงที่โต๊ะ แล้วพูดว่า
" ยอนแจ วันนี้ฉันจะกลับโซลแล้วนะ "
" ค่ะ คุณหนู " เธอตอบ
" ฝากดูแลบ้านหลังนี้ด้วยนะค่ะ "
" ได้ค่ะ คุณหนูแล้วเจอกันใหม่นะค่ะ "
ฉันนั่งทานอาหารได้สักพัก ก็เดินออกไปนอกบ้าน ยอนแจก็เดินตามหลังฉันมาด้วย
ยอนแจนำกระเป๋าฉันใส่หลังรถ ฉันก้าวขึ้นรถทันที
"คุณหนูเดินทางกลับดีๆนะค่ะ แล้วเจอกันใหม่นะค่ะ " ยอนแจตะโกน
" ค่ะ ลาก่อนแล้วเจอกันใหม่นะค่ะ " ฉันตะโกนกลับไป นั่งรถไปสักพักก็ถึงหน้าสนามบิน
ฉันก้าวเท้าลงจากรถ แล้วเดินไปหาที่นั่งทันที ระหว่างเดินฉันก็หยิบโทรศัทพ์สุดหรูของฉันแล้วกดไปที่เบอร์ยัยคิวริทันที
" ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด~ ฮัลโหลยัยจี้ คิดยังไงถึงโทรมาย่ะ? " เหตุผลที่ยัยนี่ถามแบบนี้น่ะเหรอเพราะว่าหลังจากที่ฉันมาอยู่ฝรั่งเศสก็ได้คุยกับยัยนั่นน้อยมาก เพราะว่าไม่ค่อยมีเวลา ถ้ามีเวลานิดหน่อยก็แชทกันบ้างบางครั้ง
" อ่อ วันนี้ฉันจะกลับโซลน่ะ เลยโทรมาบอก " ฉันกล่าว
" จริงดิ! มาถึงเมื่อไหร่แล้วโทรมาบอกนะ! เดี๋ยวฉันไปรับ "
" จ้าๆ ที่รักเดี๋ยวโทรไปบอกนะ " ฉันพูดกวนๆ
" ค่ะสุดสวยของคิวริเดี๋ยวเค้าไปรับนะ แค่นี้ล่ะ ติ๊ด ติ๊ด~" พอเธอพูดเสร็จก็วางไปเลย
" โอ๊ะ!!~ ขอโทษนะค่ะ " จู่ๆฉันก็เดินไปชนใครก็ไม่รู้ แต่ที่รู้ก็คือนายนั่นหล่อมาก!! แถมหน้าหวานเหมือนกับผู้หญิงเลยอ่ะ > [] <
" เดินไม่ดูบ้างเลยหรือไง? มีตาไว้เพื่ออะไรห๊ะ เดินหัดดูบ้างดิ เสื้อฉันเปื้อนไปหมด ยัยบ้าเอ๊ย!! " นายเป็นใครมาด่าฉันวะเนี่ย รู้จักปาร์ค จียอน น้อยไปซะแล้ว!
"แล้วนายเป็นใครมาตะคอกใส่ฉันย่ะ ขอโทษก็ขอโทษไปแล้วจะต้องการอะไรอีกเล่า!! นายนั่นละบ้า ปัญญาอ่อนรึไง แค่นี้ก็ทำตะคอก! "
แค่เสื้อเปื้อนแค่นี้ทำบ่นเป็นคนแก่ไปได้ กลัวไม่หล่อรึไง โถ่!
" เธอกล้าดียังไงมาด่าฉันห๊ะ " เขากระชากข้อมือฉัน
" โอ๊ย! จะทำอะไรน่ะ ฉันเจ็บนะย่ะ " ฉันกล่าว
" ก็เธอกล้าดียังไงมาด่าฉันล่ะ? " ทำหน้าตากวนอีกไอบ้านี่
" ก็ขอโทษไปแล้วต้องการอะไรอีก หรือต้องการเงิน เอ้าเอาไป! " ฉันพูดพลางหยิบเงินออกจากกระเป๋า
" เธอนึกว่าฉันอยากได้เศษเงินนี่หรือไง? "
" เอ้า เงินก็ไม่เอา ขอโทษก็ขอโทษแล้วจะเอาอะไรอีกหล่ะ? " ฉันถาม
" .... " เขาเงียบไปสักพัก และเอนตัวมาใกล้ฉันเรื่อยๆ ไม่ใช่แค่ตัวนะหน้าเขาก็เข้ามาใกล้เรื่อยๆด้วย จะทำอะไรอ่ะเขินนะ >//< ฉันข่มตาทันที เพราะไม่อยากเห็นภาพทุเรศนี้
จู่ๆ เขาก็หัวเราะ?
" นี่เธอ นึกว่าฉันจะทำอะไรเธอเหรอ! บ้าชะมัด! นึกว่าฉันจะจูบเธอหรือไง หน้าอย่างเธอไม่มีวันได้มาแตะริมฝีปากอมชมพูของฉันหรอก! " นายนี่มันจะมากไปแล้วนะเว้ย ตั้งแต่ฉันเกิดมาตั้งแต่เด็กจนโตไม่เคยมีใครมาว่าฉันแบบนี้ มีแต่คนชมวาฉันน่ารัก ฉันสวย นายสายตาเสียหรือไงย่ะ!
" นายกล้าดียังไงมาด่าฉันห๊ะ ฉันอาจไม่มีวันได้แตะริมฝีปากนาย แต่ถ้าเตะน่ะไม่แน่ " ฉันตะคอกใส่เขา
" โอ๊ย~ " เสียงนี้เสียงร้องของใครไม่น่าถาม ก็เสียงร้องของเจ้าบ้านั่นไง! ฉันเดินเข้าไปเหยียบเท้าของนายนั่น แล้วก็เตะจุดศูนย์กลาง(คงจะรู้นะว่าอะไร)ทันที
แทมิน คัท
เสียงร้องของผม คงไม่ต้องบอกว่ามันปวดแค่ไหน TT' เหยียบเท้าไม่ว่า แต่มาทำแทมินน้อยของผมอย่างนี้ได้ไงครับ? ว่าแต่ยัยนั่นเอาแรงมาจากไหนเยอะแยะเนี่ย! เกือบทำให้ผมเป็นหมันได้เลยอ่ะ !
" นี่เธอ " ผมตะโกนเรียกยัยนั่น แต่เธอทำเป็นไม่สนใจแล้วก็เดินจากไปอย่างหน้าตาเฉย
ผมยืนกุมแทมินน้อยจนไปถึงหน้าห้องน้ำ ผมเอาน้ำลูบเสื้อผ้าที่เปื้อนของผม แล้วรีบเดินออกมานั่งรอที่เก้าอี้ทันที เพื่อรอขึ้นเครื่อง
" เที่ยวบินจาก ปารีส ไป โซล ได้เวลาขึ้นเครื่องแล้วค่ะ " เสียงประกาศดังขึ้นผมรีบเดินไปที่เครื่องทันที ผมขึ้นเครื่องเป็นคนสุดท้าย แล้วก็รีบเดินไปตรงที่นั่งทันที
มีผู้หญิงนั่งใกล้ผมด้วยอ่ะ = ,, = เอ๊ะทำไมมันคุ้นๆวะ? ใช่ยัยคนเมื่อกี้หรือเปล่า?
" นี่ เธอ " " นี่ นาย " เมื่อเธอหันมา พวกเราก็ตะโกนพร้อมกันทันที จนคนทั้งเครื่องหันมามอง ผมเดินไปยังที่นั่งอย่างช้าๆ
" นี่นายตามฉันมาเหรอ? " ยัยนั่นถาม
" ใครว่าฉันตามเธอ หลงตัวเองไปหน่อยแล้ว ถ้าฉันรู้ว่าเธอนั่งตรงนี้ฉันก็คงไม่นั่งหรอก! "
" แล้วนึกว่าฉันอยากนั่งใกล้นายรึไง! " เธอตอบผมพร้อมทำหน้ากวนๆ!
พวกเรานั่งเงียบกันไปสักพัก เธอก็นั่งก็เล่นโทรศัพท์ของเธอ ผมก็นั่งเล่น i pad ของผม จนคนทั้งเครื่องหลับกันหมดรวมถึงยัยนั่นด้วย จู่ๆนึกอะไรไม่รู้ถึงหันไปปะกับหน้ายัยนั่นพอดี
ผมจ้องเธอสักพัก ยัยนี่มันก็น่ารักดี แถมยังสวยอีกด้วย แต่ไม่น่านิสัยแย่เลย ถ้าเงียบๆเหมือนตอนหลับก็คงดี! ผมจ้องเธอได้สักพักก็เผลอหลับไป
" คุณค่ะ ถึงโซลแล้วค่ะ " มีคนมาสะกิดผม
" อ่อๆ ครับ " ผมตอบกลับไปแล้วก็หยิบกระเป๋ากำลังลุกออกจากที่นั่ง หันไปหายัยนั่นยังไม่ตื่นเลยก็กะจะปลุกอยู่อ่ะน่ะแต่ต้องหาทางแก้แค้นที่ทำแทมนิน้อยของผมก่อนแล้วค่อยปลุก
หลังจากที่ผมแก้แค้นยัยนั่นเสร็จ อยากรู้ใช่มั้ยว่าผมแก้แค้นเธอยังไง เดี๋ยวก็รู้เองนั่นแหละ >//< พอผมแก้แค้นเสร็จผมก็ปลุกเธอ
" เธอๆ ถึงโซลแล้ว ตื่นได้แล้ว " ผมเอามือตบแก้มเธอเบาๆ
" อ่อ เหรอ" เธอตื่นขึ้นแล้วหยิบกระเป๋าเดินลงเครื่องไปเลย ยัยบ้านี่ไม่คิดจะขอบคุณที่ปลุกเลยหรือไง
จียอน คัท
หลังจากที่ลงมาจากเครื่อง ฉันก็เดินไปที่ห้องน้ำระหว่างเดินก็โทรหายัยคิวริไปด้วย
" คิวริ ฉันถึงโซลแล้วนะ " ฉันกล่าว
" จ้าๆ เดี๋ยวรีบไปรับนะ รอก่อน! " เธอวางสายไปฉันเดินไปยังห้องน้ำสักพัก เอ๊ะทำไมมีแต่คนมองฉันอ่ะ หน้าฉันมีอะไรติดหรือไง? ทำไมมองแล้วต้องขำอะ? tt' หน้าฉันมีอะไรติดงั้นเหรอ? พอมาถึงห้องน้ำฉันรีบเดินส่องกระจกทันที
" อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย " เสียงกริ๊ดของฉันดังลั่นห้องน้ำ!
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
อยากรู้ว่าแทมแก้แค้นจี้ยังไง รอดูตอนต่อไปนะค่ะ ตอนต่อไปจะอยู่โซล แล้วก็เริ่มมีบทคิวริ กับ แทจุนเพิ่มขึ้นนิดนึง > [] <
อ่านแล้วเม้น คือคนมีมารยาท! แล้วคุณล่ะ มีมารยาทไหม?
ความคิดเห็น