คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 'INTRO ☂'
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
" แทจุน!!!!!!! " ฉันตะโกนเรียกชื่อเขาอย่างดังสุดเสียง หลังจากเห็นเขาเดินจับมือกับผู้หญิงคนหนึ่ง..
ที่ผ่านมาที่นายสัญญากับฉันว่าจะไม่หักหลังกัน ว่าจะไม่นอกใจกัน นั่นเป็นแค่คำพูดหรือไง? ฉันไม่น่าเชื่อคนอย่างนายเลย! ให้ตายสิ ที่เพื่อนๆฉันพูด ไม่ใช่สิ ที่ทุกคนเขาพูดกันว่า นายเจ้าชู้ มันคือความจริงใช่มั้ย? ฉันว่าเราน่าจะเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมดีกว่า ไม่น่าเลื่อนขั้นมาเป็นแฟนกันเลย!! เมื่อก่อนตอนนายเป็นเพื่อนกับฉัน นายไม่เห็นทำตัวแบบนี้เลยนี่ นายทำให้ฉันดูโง่ในสายตาคนอื่นรู้ไหม? ทุกคนเขาบอกฉันว่านายไปคุยหรือกอดกับผู้หญิงคนอื่น ฉันไม่เคยเชื่อคำพูดของคนพวกนั้นเลยสักครั้ง เพราะฉันไว้ใจนาย แต่นายกลับทำอย่างนี้กับฉัน ฉันรู้สึกว่าตาสว่างขึ้นเยอะเลยนะ! หลังจากที่ได้เห็นนายตอนนี้!
หลังจากที่ฉันตะโกนเรียกชื่อเขา เขาหยุดเดินและหันมาที่ฉัน ,,, ฉันเดินไปเข้าหาเขา
" นี่นายทำอย่างนี้กับฉันได้ยังไง ห๊ะ!! " ฉันถามเขาและกระชากมือของแทจุนออกจากผู้หญิงคนนั้น
" ..................... " เขาเงียบไป นี่ไม่คิดจะตอบฉันสักคำเลยหรือไงกันนะ!
" ที่นายสัญญากับฉัน ทุกสิ่งที่ทำรวมกันมันไม่มีความหมายเลยหรือไง? " ฉันถาม
" .......= =!......... " เขานิ่งไปสักพักใหญ่ แถมยังทำหน้านิ่งใส่ฉันอีก เขาทำซะขนาดนี้ไม่คิดจะขอโทษหรือทำอะไรสักอย่างเลยหรือไง ทำเป็นไม่รู้ร้อนรู้หนาวไปได้!!!
" ทุกครั้งที่มีใครมาพูดกับฉันว่านายไปทำอะไรกับผู้หญิงคนอื่น ฉันไม่เคยเชื่อคนพวกนั้นสักครั้ง เพราะฉันไว้ใจนาย แล้วนายรู้อะไรไหม ฉันยอมที่จะโง่เพื่อได้คบกับนายต่อไป ขอร้องเถอะนะอย่าทำอย่างนี้กับฉันได้มั้ย? " ฉันอ้อนวอนเขาและพลางเช็ดน้ำตาที่ไหลอาบหน้าฉันอยู่ตอนนี้
" นั้น ฉันก็ไม่อยากทำให้เธอลำบากในอีกต่อไป ... เธอคงไม่ต้องการทนอยู่กับคนอย่างฉันอีกแล้ว นั้น,,,,, เราเลิกกันเถอะ! " พอฉันได้ยินคำนี้ปุ๊บ ทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันเคยทำกับนายแทจุนมา มันกำลังวนอยู่ในหัวของฉัน ฉันทำอะไรถูกเลย มือไม้ก็อ่อนไปหมด ขาฉันดูเหมือนกันไม่มีแรงขึ้นมาทันที
" ขอร้องแหละนะ! ฉันไม่ได้ต้องการเลิกกับนายเลย เอางี้ไหม? นายจะมีใครก็ได้แต่อย่าเลิกกันเลยได้ไหม? ขอแค่ให้นายเห็นฉันอยู่ในสายตาบ้าง แค่นี้ฉันไม่ขออะไรมาก แค่นายยังเป็นห่วงฉันเหมือนเมื่อก่อน ยังเห็นฉันเป็นผู้หญิงที่นายรักอยู่ก็พอแล้ว " ฉันพูดกับเขาพลางจับมือเขาไว้แน่น
" ขอโทษนะจี้ ฉันว่าเราคงไปกันไม่ได้แล้ว หยุดมันไว้แค่นี้เหอะ " เขาแกะมือฉันออก นี่ฉันบ้าหรือเปล่านะ ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย ทำไมต้องมาอ้อนวอนเขาด้วย เขาต่างหากล่ะที่ต้องมาอ้อนวอนฉัน แต่ถึงยังไงฉันก็ไม่อยากเสียเขาไปอยู่ดี เพราะแทจุนเป็นรักครั้งแรกในชีวิตของฉันเลยนะ จะให้ฉันลืมเขาไปง่ายๆมันก็ไม่ได้หรอกนะ!
" ขอร้องล่ะ! เห็นใจฉันสักครั้งเถอะ ขอร้องเถอะนะ " ฉันอ้อนวอนเขาอีกครั้ง และฉันก็ทรุดตัวลงไปกับพื้น ขาฉันมันไม่มีแรงเลยเมื่อเจอเหตุการณ์แบบนี้ เขาทิ้งฉันและเดินไปกลับผู้หญิงคนนั้น จนสุดสายตา ฉันยังคงทรุดตัวนั่งอยู่สักพักและฉันลุกขึ้นอีกครั้ง ฉันเดินไปที่ร้านกาแฟแถวละแวกนั้น เพื่อทบทวนทุกอย่าง เรียบเรียงเหตุการณ์ทั้งหมด ฉันไม่น่าร้องไห้ หรือ เสียน้ำตาให้นายนั่นเลยว่ามั้ย? เขาก็แค่ผู้ชายเฮงซวยคนหนึ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิตฉันและก็หายไป เขาไม่มีค่าพอให้ฉันมานั่งเสียใจหรอกนะ พอนึกขึ้นได้ฉันก็หยิบโทรศัพท์ และโทรไปที่คุณพ่อทันที
" ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ฮัลโหล มีอะไรจ๊ะลูกสาวของพ่อ " เสียงคุณพ่อดังขึ้น
" เอ่อ,,คือเรื่องที่คุณพ่ออยากให้หนูไปเรียนที่ฝรั่งเศส หนูกลับมานั่งทบทวนดูแล้ว หนูคิดว่าหนูจะไปเรียนต่อที่นั่น ตามที่คุณพ่อบอกค่ะ " ฉันกล่าว
" หนูคิดดีแล้วใช่มั้ย? นั้นพรุ่งนี้เก็บข้าวของให้เรียบร้อยนะ "
" ค่ะๆ แค่นี้นะค่ะ รักคุณพ่อที่สุดเลย! ♥ " ฉันกล่าวเสร็จ ก็เดินออกจากร้านกาแฟทันที ฉันเดินไปเรื่อยๆจนถึงหน้าบ้านฉัน
" ฮเยมี เปิดประตูที " ฉันกดกริ่งและเรียกให้ฮเยมีสาวใช้ของฉันมาเปิดประตู
" คุณหนูกลับมาแล้วเหรอค่ะ เชิญค่ะ " ฮเยมีถามฉัน พลางเปิดประตูบ้านบานใหญ่ของฉัน ฉันเดินขึ้นมาบนห้องและทรุดตัวลงบนเตียงแสนนุ่มของฉันมันทำให้ฉันผ่อนคลายขึ้น และลืมเรื่องราวเลวร้ายต่างๆที่เกิดขึ้นในวันนี้,,,
" นา นึน โย โอ ป้า กา จอฮ อึนกอล~ ออ ตอกเค! " เสียงนาฬิกาปลุกฉันดังขึ้น เป็นสัญาณว่าเข้าสู่เช้าวันใหม่ที่ดีกว่าเดิม ฉันลุกขึ้นจากเตียงนอนและมุ่งหน้าไปที่ห้องน้ำทันที
หลังจากอาบน้ำเสร็จฉันก็หยิบกระเป๋าที่จะใช้เดินทาง และเก็บข้าวของทั้งหมด หลังจากเก็บข้าวของทั้งหมดแล้ว ฉันก็เดินลงมาด้านล่าง
" ฮเยมี ไปยกกระเป๋าของฉันลงมาแล้วเอาไปไว้ที่รถเลยนะ " ฉันบอกฮเยมี และมุ่งหน้าไปที่คุณพ่อและคุณแม่
" พ่อค่ะ แม่ค่ะ หนูจะไปแล้วนะ จะไม่ไปส่งหนูที่สนามบินเหรอค่ะ??" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนนิดๆ
" ไม่อะจ้า หนูไปเถอะนะ เดี๋ยวพ่อจะส่งเงินไปให้ " คุณพ่อบอกกับฉัน
" ค่ะ นั้นหนูไปแล้วนะค่ะ " ฉันหอมคุณพ่อและคุณแม่ หลังจากนั้นก็เดินขึ้นรถ
" หนูไปแล้วนะค่ะ "~ ฉันพูดพลางโบกมือ
ฉันก้าวลงมาจากรถและเดินเข้าไปที่สนามบิน ฉันจองตั๋วบินเรียบร้อยแล้วที่เหลือก็นั่งรอจนถึงเวลาขึ้นเครื่อง
" เที่ยวบินที่โซล ไป ฝรั่งเศส เชิญขึ้นเครื่องได้ค่ะ~ " เสียงประกาศดังขึ้น และแล้วเวลาที่ฉันรอก็มาถึง ได้เวลาเริ่มต้นชีวิตใหม่แล้ว ,,,
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
ไรเตอร์อัพเสร็จแล้วนะค่ะ ถ้าไม่มีใครอ่าน ไรเตอร์จะอ่านเอง = =" 5555555.
คอมเม้นแสดงความคิดเห็นด้วยนะค่ะ ,,,, > []<~~
ความคิดเห็น