ความรักของเราสองคน - นิยาย ความรักของเราสองคน : Dek-D.com - Writer
×

    ความรักของเราสองคน

    ความรักมันมีทั้งสมหวังและไม่สมหวัง บางคู่สมหวังมาก บางคู่สมหวังน้อย แต่คู่นี้มาจากเรื่องจริงที่อยากให้ทุกๆคนลองติดตามดูนะคะ

    ผู้เข้าชมรวม

    750

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    750

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  28 มี.ค. 57 / 00:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เรื่องมันมีอยู่ว่า มีคู่รักอยู่คู่หนึ่งเค้ารักกันมาก คบกันมาประมาณปีกว่าๆแล้ว ตลอดระยะเวลาที่คบกับเค้าทั้งสองก็มีความสุขบ้างทุกข์บ้างเป็นธรรมดา ผู้หญิงชื่อ "แก้มยุ้ย" ผู้ชายชื่อ " มาร์ค"  แก้มยุ้ยเธอเป็นคนที่ค่อนข้างจะขี้งอนมากๆ งอนเรื่องเล็กๆน้อยๆเธอก็งอน ส่วนมาร์คก็ไปอีกทาง มาร์คจะเป็นคนที่ขี้หึงขี้หวง งี่เง่า เอาแต่ใจ ไร้สาระ ฯลฯ แต่ทั้งสองคนก็อยู่ด้วยกันเพราะความรักและความแตกต่างทำให้เค้าเติมเต็มกันและกันได้ แต่พ่อแม่ของแก้มยุ้ยนี่สิที่คอยแต่จะกีดกันขัดขวางความรักและความสุขของแก้มยุ้ยมาโดยตลอด จนกระทั่งอยู่มาวันนึง เป็นวันปีใหม่แก้มยุ้ยไปกินเลี้ยงที่บ้านเพื่อนและได้ชวนมาร์คไปด้วย แต่วันนั้นเป็นวันที่แก้มยุ้ยไม่สบาย มาร์คก็เลยถามแก้มยุ้ยว่า "ไปหาหมอมั้ย เดี๋ยวเค้าพาไป เค้าว่าเตงไม่ไหวแล้วนะ" แต่แก้มยุ้ยบอกว่า "ไม่เป็นไรหรอก ถ้าออกไปข้างนอกตอนนี้เค้ากลัวพ่อแม่เห็น เตงไปกินต่อเถอะ" แล้วมาร์คก็ไปสังสรรค์กับเพื่อนต่อ จนถึงบ่ายสองมาร์คเมาจากการกินเครื่องดื่มแอลกอฮอลล์มาก ทำให้แก้มยุ้ยต้องเป็นคนขับรถพามาร์คไปนอนพักที่รีสอร์ทแห่งหนึ่ง และพวกเค้าก็มีอะไรกันตามประสาวัยรุ่น พอถึงเวลาสี่โมง แก้มยุ้ยกะมาร์คก็มาที่โรงเรียนเพื่อที่จะมารอพ่อรับแก้มยุ้ยกลับบ้าน แต่ไม่นึกเลยว่าพ่อมารอรับแก้มยุ้ยตั้งนานแล้ว เลยทำให้พ่อได้เห็นแก้มยุ้ยมากับผู้ชาย หลังจากนั้นเราก็พากันกลับบ้าน แก้มยุ้ยรู้สึกผิดมากที่ต้องทำให้พ่อกับแม่เสียใจ แก้มยุ้ยก็เลยพูดว่า "หนูจะเลิกกับเค้าพ่อกับแม่จะทำอะไรหนูก็ได้ ลงโทษหนูก็ได้ หนูขอโทษ" พ่อกับแม่ก็ให้อภัยแก้มยุ้ย แต่แก้มยุ้ยเลิกกับมาร์คไม่ได้ แล้วจะเกิดอะไรต่อไป เดี๋ยวรอติดตามชมต่อตอนที่ 2 นะคะhttp://upic.me/i/ir/1193041146.gif

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น