คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ++ฉันจะเป็นคนปกป้องเธอเอง 100%++
50 % UPDATE
ฉันรีบเก็บของใส่ในกระเป๋าเพราะวันนี้แฟนต้าบอกจะพาฉันไปเที่ยวหลังเลิกเรียน ซึ่งฉันก็ไม่น่าจะดีใจขนาดนี้นี่นาแต่...เพราะอะไรไม่รู้สิถึงทำให้ฉันตื่นเต้นราวกับว่ากำลังจะไปดาวอังคาร
“แหม...รีบเก็บของเชียวนะแก” ฟอสซิวแซว พลางเอามือเท้าคางกับโต๊ะ
“ก็...รีบกลับบ้านไง”
“เหรอออออ ไม่ใช่ว่ารีบเก็บของเพื่อไปเที่ยวกับใครหรอกเหรอจ๊ะ” เฮ้ยยย O_O ยัยฟอสซิวรู้ได้เหรอเนี่ย แต่ เราต้องเนียนเข้าไว้เพื่อไม่ให้เสียฟอร์ม
“ใคร อาร้ายยยย ไม่มี้” เอ่อ...=.= เหมือนมันไม่ค่อยเนียนอ่ะ TT^TT
“อ่านะ ช่างเหอะ ขอให้เที่ยวให้สนุกนะจ๊ะ บ๊ายบาย” ฟอสซิวว่าพลางหยิบกระเป๋าแล้วเดินออกจากห้อง เดี๋ยวนี้จะทำอะไรยัยนี่ก็รู้ไปซะหมดขอให้ถึงตาแกบ้างเหอะ เชอะ เอ๊ะ เราต้องเสริมสวยก่อนสิ ฮิฮิ
หลังจากที่เสริมสวยในห้องน้ำเสร็จ ฉันที่กำลังจะเดินไปรอแฟนต้าอยู่หน้าโรงเรียนก็มีเสียง กุกๆ กักๆ ดังขึ้นมาซธก่อน เอ้ หรือว่าเขาต้องการความช่วยเหลือนะ
“ เอ่อ ... ต้องการความช่วยเหลือมั้ยคะ” แหะๆ ก่อนจะช่วยเราก็ต้องถามเขาก่อนสินะว่าต้องการให้ช่วยหรือเปล่าน่ะ
“...” เงียบซะงั้น
แว๊กกกกกก หรือ... หรือว่าเขาอาจจะลื่นล้มหัวฟาดพื้นห้องน้ำตายไปแล้วล่ะ งั้นก็เผ่นก่อนล่ะ เอ๊ะ ไม่สิเราต้องช่วยเขานี่นา เมื่อคิดได้ดังนั้นฉันจึงหมุนลูกบิดทันทีและพอดีว่ามันไม่ได้ล็กไว้ซะด้วยสิ
แอ๊ดดดด
เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็ต้องพบว่า มีชายหญิงคู่หนึ่งกำลังไซร้ซอกคอกันอยู่ อย่างไม่สนใจว่าสถานที่นั้นจะเป็นที่ไหน
“เอ่อ...ขอโทษที่รบกวนค่ะ” O_O ฉันเพิ่งเคยมีความรู้สึก อึ้ง โกรธ เสียใจ พร้อมๆกันในทีเดียว ฉันจะไม่รู้สึกแบบนี้ถ้าคนในนั้นไม่ใช่...แฟนต้ากับยัยมุก
ฉันรีบวิ่งออกมาทันที ไม่สิ ฉันไม่ควรรู้สึกแบบนี้ทำไมฉันถึงรู้สึกร้อนผ่าวๆที่ขอบตาแบบนี้นะ มันต้องไม่เป็นแบบนี้สิถึงจะบอกตัวเองยังไง แต่น้ำตามันก็ไหลออกมาจนได้
ฉันวิ่งมาถึงสวนหลังโรงเรียนที่ที่ไม่มีผู้คน ทำไมกันนะถึงรู้สึกเจ็บแปล๊บๆที่หน้าอกข้างซ้ายอย่างบอกไม่ถูก...นี่สินะที่เขาเรียกว่าความรัก เฮอะใช่แล้วล่ะฉันคงชอบอีตาบ้านั่นไปแล้วแน่ๆ ใช่สิหมอนั่นคงจะมีแต่ผู้หญิงรุมล้อมคงไม่มาสนใจผู้หญิงเรียบๆบ้านๆอย่างฉันหรอก ทั้งๆที่คิดว่าเขาต้องวิ่งตามมาแต่ทำไมกัน ทำไมไม่ตามมาล่ะ ไอ้บ้า
“นี่...มาทำอะไรในที่แบบนี้คนเดียวล่ะสบู่” ฉันรีบปาดน้ำตาทันทีที่ได้ยินเสียงของใครสักคนดังมาจากด้านหลัง
“เอ่อ...ฉัน...ฉันมาอ่านหนังสือน่ะ” ฉันบอกเหตุผลบอกเวฟไปแบบมั่วๆ
“แน่ใจเหรอ...แล้วถ้าอ่านหนังสือทำไมต้องตาแดงด้วยล่ะ” เวฟถาม
“เอ่อ...ก็เมื่อกี้ฝุ่นเข้าตาน่ะฉันก็เลยขยี้ตาแรงไปหน่อยมันก็เลยแดง” ฉันโกหก
“อ่อ...ฉันก็นึกว่าเธอร้องไห้ซะอีก”
“มะ...ไม่ใช่ซักหน่อย” นายอย่ามาหัดรู้ทันฉันเหมือนยัยฟอสซิวเลยน้า > <!~
“โอเคๆไม่ใช่ก็ไม่ใช่ เอ่อ...เย็นนี้เธอว่างป่ะ ไปเที่ยวด้วยกันมั้ย”
“อื้ม”
“^_^” อย่ายิ้มแบบนี้สิ ฉันใจอ่อนทุกทีเลยนะยะ =.=
ห้างสรรพสินค้า G
“นี่...ไปกินไอติมกันป่ะ” *O* มีเหรอสบู่จะพลาด
“โอเคเลยจ้า”
“สบู่ ถามไรหน่อยดิ”
“อื้ม ว่ามาดิ” ฉันพูดพลางเลียไอติมไปทีนึง แหมก็ของเขาอร่อยจริงๆนี่นา –3 -
“เธอ...มีแฟนยังอ่ะ” อืม...รสสตรอเบอร์รี่นี่แหละที่ฉันคิดว่าอริ่ยที่สุด รองมาก็...เฮ้ย...เมื่อกี้นายถามว่าไงนะเวฟ
“เอ่อ...ยังไม่มีจ้ะ ถามทำไมเหรอ” คำถามนี้จี้ใจดำสุด เชอะ ใช่ซี้
“งั้นเราจีบได้ใช่ป่ะ” เวฟพึมพำๆอะไรไม่รู้อยู่คนเดียวซึ่งมันก็แน่นอนอยู่แล้วว่าฉันไม่ได้ยินหรอก
“เมื่อกี้นายว่าไงนะ” ฉันถามอีกรอบเพราะไม่แน่ใจว่าหมอนั่นจะแอบนินทาฉันหรือเปล่า
“อ้อ...เปล่าๆ ” เวฟพูดพร้อมกับยกมือสองข้างสะบัดไปมา
“แน่ใจนะ ว่าไม่ได้นินทาอะไรฉันอ่ะ” ฉันถามไปด้วยชี้หน้าเขาอย่างจับผิดไปด้วย
“จริงๆ สาบานเลยเอ้า” เวฟพูดพร้อมกับทำท่าเหมือนกันลูกเสือสำรองที่เรียนสมัยตอนประถม
“อ่านะ ฉันก็แค่ล้อเล่นไปเท่านั้นแหละ”
“ฮ่า ๆ ๆ ๆๆๆ ๆ” แล้วเราทั้งสองคนก็นั่นมองสบตากันจากนั้นก็ระเบิดหัวเราะออกมาพร้อมๆกัน น่าแปลกนะปกติจะมีแค่คนในครอบครัวฉันเท่านั้นแหละที่จะมองหน้ากันแล้วหัวเราะออกมาพร้อมๆกันน่ะ เอ๊ะ หรือว่า...หรือว่า...หรือว่าอะไรอ่ะTT^TT (?)
“แฟนต้าคะเรานั่งโต๊ะนี้กันดีกว่านะ” =.= ทั้งฉันและเวฟหยุดกึกกันทันทีที่ได้ยินเสียงแหลมปรี๊ด ของยัยมุกมาแต่คงจะไม่มีอะไรหรอกถ้าคนที่ยัยนั่นเรียกเมื่อกี้ไม่ใช่เขา... ‘แฟนต้า’ เฮอะ ทำอะไรกันอยู่ในห้องน้ำแล้วยังไม่พอใจกันอีกหรือไง แล้วทำไมฉันต้องไปสนหมอนี่ด้วยเนี่ย ชิ แค่หมั่นไส้เท่านั้นแหละย่ะ
“อุ้ย สบู่มาเที่ยวกับแฟนเหรอคะ” ยัยมุกถามพร้อมกับมองหน้าฉันสลับกับเวฟไปมา
“แล้วเธอล่ะ สวีทกันถึงในห้องน้ำหญิงยังไม่พอกันอีกหรือไง” ฉันถามด้วยน้ำเสียงพร้อมกับแทรกความกระแทกแดกดันลงไปด้วย
“ฉันไม่ได้...” เหมือนแฟนต้าจะพูดอะไรขึ้นมาซักอย่าง หากแต่ว่า
“อุ้ย ขอโทษนะพอดีว่าคนเขารักกันจน ‘ห้ามไม่ไหวน่ะจ้ะ’ ช่วยไม่ได้อ่านะ” ยัยมุกพูดพร้อมกับเอามือเกาะแขนของแฟนต้าซะแน่น
“นี่...” คล้ายกับว่าแฟนต้าจะเอ่ยปากพูดออกมาเป็นรอบที่สอง หากแต่
“เวฟคะ...มามะเดี๋ยวสบู่ป้อน” พูดยังไม่พอฉันยังตักไอศกรีมรสสตรอเบอร์รี่ที่ใกล้จะละลายเต็มทีแล้วใส่ปากของเวฟ...แต่มันไม่เป็นแบบนั่นน่ะสิเพราะแฟนต้ายื่นหน้าพร้อมกับปากเข้าหาไอศกรีมแล้ว...อ้ำ เข้าไปเต็มๆปากของเขาเลย
“ว้า...อะไรจังเลยหว๊าน หวาน” แฟนต้าพูดพร้อมกับหันหน้าไปยักคิ้วให้เวฟอีกหนึ่ง...สอง...และสามที
“เธอ...ตามฉันมา” แฟนต้าพูดไม่สิแบบนี้ต้องเรียกว่ากระชากถึงจะถูก ข้อมือช้านนนนน
“กรี๊ดดดดดดดด >O< แฟนต้า ” ถึงแม้ว่าฉันจะวิ่งออกมาไกลจากร้านนั้นแล้วแต่ เสียงกรีดร้องของยัยมุกก็ยังตามมาโดยที่เจ้าตัวอยู่นู้นนนน กล่องเสียงของเธอช่างมีพลังอะไรแบบนี้(ประชด = = )
ปึง แฟนต้าปิดประตูรถทันทีที่ฉันขึ้นไปนั่งเรียบร้อยแล้ว คราวนี้เขาไม่ได้มาด้วยมอเตอร์ไซต์คันเดิมแต่เป็น รถ bmw สีดำ เฮอะฉันอิจฉาคนรวยก็ตรงนี้นี่แหละ อยากได้อะไรก็ได้
แต่ว่า...ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่ต้องมาชื่นชมความรวยของหมอนี่นะ ฉันกำลังโกรธเขาอยู่พอนึกถึงเรื่องนี้ปุ๊บ ภาพตอนที่ฉันอยู่ในห้องน้ำ ก็ปรากฏขึ้นมาทันที
“นี่...ฉันไม่ได้ทำอย่างที่เธอคิดนะ” แฟนต้าพูดพร้อมกับน้ำเสียงนุ่มทุ้ม
“...” ฉันได้แต่นั่งมองตักของตัวเองแล้วเงียบแทนคำตอบ
“พูดอะไรหน่อยสิ จะด่าอะไรก็ได้เลยเอ้า” แฟนต้าพูดพร้อมกับยกมือขึ้นสองข้างแล้วเอากุมท้ายทอยไว้
“ไอ้คนไม่รักษาสัญญา พูดอะไรไม่ทำอย่างนั้น ปากตัวเหม็น คิ้วบาง ศอกดำ ตูดใหญ่ ตดเหม็น แล้วก็ไอ้หน้าหื่น”
“O[]0” ฉันพูดพร้อมกับจะเปิดประตูลงจากรถแต่ก็ถูกแฟนต้าดึงเอาไว้ก่อน
“จะไปไหนครับ”
“ก็...อุ๊บ :X” ยังพูดไม่จบประโยคริมฝีปากบางของฉันก็ถูกประกบด้วยริมฝีปากของแฟนต้าทันที สัมผัสนั้นรู้สึกได้ถึงความอ่อนโยนและค่อยๆหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ สิ่งที่รับรู้ตอนนี้มีเพียงเสียงหัวใจของทั้งฉันและเขาเต้นระรัวยิ่งกว่าคนมาตีกลองในอก ทำไมกันนะที่บางครั้งเขาอาจจะดูเป็นคนขี้เล่น แต่บางครั้งเขากลับกลายเป็นคนจริงๆขึ้นมา แต่ฉันขอยอมรับเลยว่าฉันไม่สามารถปฏิเสธสัมผัสนั้นได้เลย
“-////-” หน้าเขา
“-////-” และ...หน้าฉันเอง
“คือว่า...เอ่อ เป็นแฟนกับฉัน...จะได้มั้ย”
“o[]O”
“ถึงฉันจะ...เจ้าชู้ไปบ้าง” เขาพูดและหยุดเว้นวรรค “แต่ลองคบกับฉันสักครั้ง...จะได้มั้ย”
“o[]O”
“นะครับ น้าๆๆๆๆ นะๆๆๆๆ นะครับบบ” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความทะเล้น ไอ้บ้า ฉันเขินเป็นนะยะ เมื่อกี้เพิ่งไปจู๋จี๋กับใครไม่รู้ในห้องน้ำ แต่ตอนนี้กลับมาขอคบกับฉัน เชอะ คิดว่าฉันใจง่ายขนาดนั้นเลยหรือไงยะ ถึงได้มาจูบๆๆๆๆได้น่ะ
“...”
“นี่ ฉันไม่เข้าใจเธอเลยจริงๆนะสบู่”
“ฉันก็ไม่ได้ขอให้เธอมาเข้าใจนี่” ฉันพูดพร้อมกับตั้งหน้าตั้งตากินอาหารจานโปรดที่อยู่ตรงหน้า
“โด่ เป็นฉันนะฉันยอมตั้งแต่แรกเห็นแล้ว”
“นี่เธอเห็นฉันเป็นคนยังไงห๊ะ ฉันไม่ได้เป็นคนใจง่ายแบบนั้นนะ”
“แง่ม ขอโทษๆ” ฟอสซิวพูดหลังจากที่กินข้างได้คำหนึ่งแล้ว “แล้วเธอจะทำยังไงต่อไปล่ะ”
“ก็ไม่ทำไงหร๊อก ปล่อยไปแบบนี้น่ะดีแล้ว”
“ได้ไงอ่ะ เดี๋ยวเย็นนี้เธอก็ต้องไปถูโรงยิมเธอก็ต้องเจอหน้าเขาอยู่ดีนี่นา”
“เออ จริงด้วย แต่...เดี๋ยวฉันก็มีวิธีของฉันเองแหละน่า”
“งั้น...ถามจริงเธอรู้สึกยังไงกับเขาล่ะ”
“...”
“เธอยอมรับมาเถอะ ว่าเธอก็หวั่นไหวกับเขาเหมือนกันน่ะ”
“อือ บางทีอาจจะเป็นแบบนั้นก็ได้ เฮ้ย...ไม่ใช่ๆๆๆๆ”
“อันแน่...ใช่มั้ยล่ะบอกแล้วว่ายังไงก็ต้องหวั่นไหว”
“เปล่าซะหน่อย”
“เหอะ ปากแข็ง” พูดจบยัยฟอสซิวก็เดินไปทางร้านน้ำซึ่งไม่เข้าใจเหมือนกันว่าไปทำไมในเมื่อฉันเพิ่งไปซื้อมาแล้วตั้ง2แก้ว
‘ประกาศสำหรับนักเรียน ทุกคน เนื่องจากวันพรุ่งนี้เป็นวันวาเลนไทน์ซึ่งโรงเรียนของเราก็จะได้มีกิจกรรม ก็เลยไม่มีการเรียนการสอนแต่ขอให้นักเรียนมาโรงเรียนตามปกติและร่วมกิจกรรมสนุกๆค่ะ จบประกาศจากทางโรงเรียนขอบคุณค่ะ’
ความคิดเห็น