ยัยบันนี่ตัวร้ายvsนายจอมซ่าส์

ลำดับตอนที่ #1 : รถไฟชนกัน

"บันนี่ วันนี้พี่สาวแสนสยคนนี้ไม่นอนกับเธอแล้วนะพี่จะกลับไปนอนเตียงพี่"
"พี่พูดซะเหมือนจะย้ายห้องเตียงเราสองคนแค่มีโคมไฟกั้นแค่นั้นเอง"
"นี่เธอว่าพี่คินเค้าน่ารักดีมั๊ยอะ"
"พี่จะถามฉันทำไม แนตอบว่าอะไรยังไงหูพี่ก็ต้องได้ยินว่า 'คินน่ารัก' อยุ่แล้วอะฉันไม่พูดให้เปลืองน้ำลายหรอกนะ"
"แล้วเธอว่าเค้าจะจริงใจกับพี่รึเปล่า"
"พี่ยังจะสนใจอะไรอีกหละคบกันมาตั้ง3เดือนแล้วแถมตอนเริ่มคบฉันก็พูดตั้งหลายครั้งว่าเค้าอาจจะมีกิ๊กแล้วทิ้งพี่พี่ก็ไม่เห้นสนใจแล้วมาสนใจอะไรตอนนี้เล่า"
"เออจริงด้วยสินะพี่ต้องไว้ใจแฟนพี่สิโฮะโฮะโฮะ"
พี่คินเค้าไม่หนักใจกับเสียงหัวเราะของพี่สาวฉันบ้างรึไงนะฉันได้ยินทีก็ขนลุกซู่ประท้วงหมดทุกรูขุมขนแล้วใครได้ยินก่อนนอนเป็นได้ฝันร้ายทุกรายแน่
~แฟนที่รักของฉันโทรมา รับสิรับสิ~
ดูพี่แกสิเสียงเรียกเข้าก็ตั้งไว้โดยเฉพาะเลยนะนั่น เธอชั่งกล้าจริงๆนับถือๆ
"ฮัลโหล!!ฮันนี่....อือคิดถึงเหมือนกัน....เอ๋ไปไม่ได้หรอ....โปรโมทผ้าอนามัยใหม่.....อือไม่เป้นไรเราไปวันอื่นก็ได้นี่เนอะ^^.....อือๆๆรักเหมือนกันบ๊ายบาย"
"มีไรอะพี่"ฉันถามอย่างอยากรู้อยากเห็นเมื่อพี่วางโทรศัพท์มือถือที่รักไปแล้ว
"ก็พี่คินหนะสิ...โทรมาเลื่อนว่าพรุ่งนี้ไปเที่ยวกับพี่ไม่ได้แล้วเพราะติดธุระโปรโมทผ้าอนามัยตัวใหม่ ทั้งที่พี่อุส่าห์ตั้งตารอวันพรุ่งนี้แทบตาย เฮ้อ!!!"
"พี่กำลังคิดมากหรอ"
"อือ กำลังคิด"
"พี่กำลังคิดอะไรอะ"
"พี่กำลงคิดว่า....พี่...หิวเป้นบ้าเลย!!!มีอะไรกินบ้างเนี่ยให้ตายสิฉันอยากกินข้าวมันไก่"
อะไรกันไอ้เราก็นึกว่าจะคิดแบบเดียวกับเราแบบเดียวกับฉันก็คือพี่คิดแอบมีกิ๊กแต่มันคงเป้นไปไม่ได้อะฮ่าฮ่าฮ่าฉันคิดมากไปและ แต่บันนี่ไม่รู้เลยว่าพี่สาวของเธอกำลังคิดแบบเธออยู่และกำลังเครียดมากกว่าที่เธอคิดไว้มากนัก

"บันนี่!!!ตื่นสิ!!!"
"อะไรกันพี่นี่วันเสาร์นะฉันจะนอน"
"ออกไปข้างนอกเป็นเพื่อนหน่อยพี่เบื่อจะตายอยู่แล้วนั่งอยู่แต่ไม่บ้าน"
"ไม่อ้าว!!!ฉันจะนอน(_ _)z"ฉันว่าพลางดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมหัว
"วันนี่พี่เลี้ยงฟูจิเธอก็ได้ไปกับพี่เหอะนะ น้า"
ขวับ!!!
"รอแปปนึงฉันไปอาบน้ำก่อน ห้ามคืนคำนะพี่"ฉันพูดพลางวิ่งตรงไปเข้าห้องน้ำทนที
the mall
"พี่มาซื้ออะไรอะ"
"พี่มาดูเสื้อหนะสิพี่อยากได้เสื้อตัวใหม่ช่วยพี่เลือกด้วยนะบันนี่"
"อือๆๆ"
ฉันช่วยพี่หาเสื้ออย่างเพลิดเพลินจนได้เสื้อมาทั้งหมด5ตัวไม่อยากโม้ว่าฉันเลือกให้ทั้งหมด โฮะๆๆ(ติดเสียงหัวเราะพี่แล้ว)
"เฮ้!!!ยัยกระต่าย"
"อ๊ะ!!!นาย...นายชื่อไรนะ"
"แป่วเธอนี่หัดจำชื่อคนอื่นบ้างสิ!!"
"โอ๊ย!!!จะตะโกนทำไมเล่านายไม่เด่นเองนี่โทษฉันไม่ได้หรอกนะ แล้วจะบอกชื่อมั๊ยหละ"
"ชื่อไนซ์จำไว้ด้วยถ้าถามอีกคั้งนะเราได้เห็นดีกันแน่"
"โอ๊ะ!!!หนุ่มป็อปของโรงเรียนนี่ เธอรู้จักหรอบันนี่"พี่สาวตัวดียื่นหน้าเข้ามาอย่างสอดรู้สอดเห็นเต็มที่
"สวัสดีครับสาวป็อปของโรงเรียน ชื่อชีคสินะครับ"
"ใช่แล้วหละค่ะ^^"
"พี่เช็ดน้ำลายหน่อยดิ"
 โป๊ก!!!!
"โอ๊ยเจ็บนะพี่!!!"ฉันคลำหัวที่โดนพี่สาวตัวดีทุบป้อยๆด้วยความเจ็บปวด
"สมน้ำหน้า!!!"
"เฮ๊ะนาย!!!"นายไนซ์เข้ามาตอกย้ำฉันจนจมดินแบบสุดๆ
"นี่คินเป้อยากได้เสื้อตัวนี้แหละ"แล้วก็มีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นทำให้ฉันและนาย ไนซ์หยุดทะเลาะกันและหันไปสนใจเจ้าของเสียงออดอ้อนนั้น
"ก็เอาสิ"เสียงของชายหนุ่มที่ฉันเดาว่าคงเป็นแฟนของเป้(ที่เรียกตัวเองเมื่อกั้ฉันเลยจำได้)ตอบกลับมา แต่เสียงนี้มันคุ้นหูยังไงชอบกลแฮะ
ควับ!!
และแล้วเจ้าของเสียงีท่คุ้นหูก็หันหน้ามาะเอ๋กับฉันเข้าพอดี  นะ..นั่น..พี่คิน!!!! แย่แล้วจะให้พี่ชีคเห็นพี่คินอยู่กับคนอื่นไม่ได้ไม่งั้นพี่ต้องเป็นบ้าแน่ๆเลย รีบพาพี่ไปที่อื่นดีกว่าเมื่อคิดได้ดังนั้นฉันก็หันหลังและเดินหาพี่สาวทันทีแต่สายไปเสียแล้ว
"พี่คิน!!!"
"ชีค!!!O_O"
"เนี่ยหนะเหรอผ้าอนามัยที่พี่จะโปรโมท ที่ร้านขายเสื้อเนี่ยนะ!!!แล้วไหนหละผ้าอนามัยยัยนั่นหนะหรอยัยคนที่ถือเสื้อข้างๆพี่หนะหรอ!!!"
"กรี๊ด!!!!"ยัยเป้นั่นหวีดเสียงทันทีที่พี่ฉันบอกว่ายัยนั่นเป็นผ้าอนามัยกร๊ากๆๆๆ
"พี่โกหกฉัน เพราะอะไรฉันทำอะไร ได้ตกลงพี่จะคบกับยัยผ้าอนามัยนั่นก็ตามใจตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เราเลิกกัน!!!"พี่ประกาศลั่นพร้อมกับวิ่งหนีไปในทันที
"พี่!!!"บ้าจริงวิ่งไปไหนเนี่ยว่าแล้วว่าพี่คินต้องมีกิ๊กสงสัยต้องไปทำอาชีพหมอดูซะและฉันกร๊ากๆๆๆ(ไม่ใช่เวลาหัวเราะนี่หว่า)
     ฉันรีบวิ่งตามพี่มาทันทีแล้วคว้าตัวพี่ได้ในที่สุดพี่กำลังร้องไห้อย่างบ้าคลั่งไม่อยากจะยอมรับเลยว่าตอนพี่ร้องไห้โคตรสวยเลย
"บันนี่ T_T"
"ไม่เป็นไรพี่ไม่ต้องร้องนะฉันยังอยู่กับพี่นะ"ฉันว่าพลางกอดพี่ไว้
"กลับบ้าน...อยากกลับบ้านแล้ว"
"อือป่ะกลับบ้านกัน"
"นี่ยัยกระต่ายกลับยังไงหนะ ให้ฉันไปส่งมั๊ย"
อะไรฟะนี่นายวิ่งตามมาเหรอเนี่ย แต่ช่างเหอะไม่มีอารมณ์จัทะเลาะด้วยแล้วรีบพาพี่กลับบ้านดีกว่า
"ฉันเอารถมา บาย"
    บ้าน
"พี่ไม่กินข้าวจริงๆหรอ"
"ไม่อยากกินอะไรทั้งนั้นแหละ"พี่ว่าพลางดึงผ้าห่มขึ้นคลุมหัว
 ให้ตายสิพี่คินถ้ารู้ตั้งแต่แรกว่าจะมีกิ๊กหละก็ฉันไม่ให้พี่ฉันคบด้วยหรอกเดี๋ยวฉันจะไปคิดบัญชีกับพี่คอยดูสิพี่คิน
~แฟนที่รักของฉันโทรมา รับสิรับสิ~
"ปิดโทรศัพท์ให้พี่หน่อยบันนี่"
"อือได้"ฉันตอบรับและทำตามแต่โดยดี
"นี่...บันนี่...เธอว่านั่นแฟนใหม่ของเขารึเปล่า"
"คงไม่ใช่หรอกอย่าคิดมากไปเลยนะพี่"
"อือ"นั่นเป็นคำสุดท้ายที่พี่พูดกับฉันหลังจากนั้นพี่ก็ไม่พูดอะไรอีกเลย
~ปิ๊งป่อง~ปิ๊งป่องปิ๊งป่อง~
  โอ๊ยใครฟะกดอยู่นั่นแหละกดครั้งเดียวฉันก็รู้แล้วว่ามีคนมาจะกดหาอะไรนักหนานะ ฉันเปิดประตูออกไปดูว่าใครกันที่กดออดวะกวนตีนได้ขนาดนี้และก็พบพี่คิน!!!
"มาหาใครคะ"ฉันถามหน้าตายสุดๆ
"บันนี่ชีคหละ"
"ไม่อยู่"
"ให้ฉันเข้าไปได้มั๊ย"
"ไม่ต้อนรับ บาย"พูดจบฉันก็ปิดประตูบ้านทันที
"บันนี่!!!เธอกับพี่เธอกำลังเข้าใจผิดนะเป้เป็นแค่คนรู้จัก!!!ไม่ใช่แฟนใหม่หรอกนะ!!!"
"แล้วจะยกเลอกนัดพี่ฉันทำไมหละ!!!"
"ก็ชีคหนะเป็นคนคิดมากถ้าบอกว่าไปกับคนรู้จักต้องคิดเลยไปมากกว่านั้นแน่ๆ!!!"
 เออที่พี่คินพูดมันก้จริงนะอือแต่ว่าฉันเห็นยัยเป้นั่นอ้อนเค้าจะตายช่างเหอะไม่สนใจเสียงนกเสียงกาและไปนอนดีกว่า

"บันนี่!!!"
"อะไรเนี่ยพี่!!เมื่อวานยังซึมอยู่เลย"ฉันถามอย่างตกใจเมื่อเห้นว่าพี่ของฉันกำลังยิ้มแป้นให้ฉันอยู่ตรงขอบเตียง
"ฉันได้ยินที่เธอคุยกับพี่คินเมื่อวานแล้วแหะๆ"
"ไหนๆก็ดีขึ้นแล้ว แล้วฟูจิของฉันหละ"
"ฉันล้อเล่นหนะ"
"พี่บ้า!!!"ฉันตะโกนอย่างเดือดดาน ไม่นะฟูจิฉันคงไม่ได้ไปกินเธอแล้วหละT_Tแงงง
(ตอนนี้นี้พี่เด่นงั้นสิ(บันนี่))(ช่ายโฮธๆๆๆ(ชีค))