ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ฟิค (Nouis) Dying Love รักเกือบ(ตาย) คือนายรึป่าว

    ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 Dying me ตายครั้งเดียว เขียวลูกพ่อ

    • อัปเดตล่าสุด 10 พ.ย. 56


    รถสิบล้อคันใหญ่  พุ่งเข้าชนกับรถBMWของผมไม่ต่างอะไรกับกระป๋องน้ำอัดลมที่ถูกบี้ 

    โครม!!!

    ความเจ็บปวดกระแทกเข้าสู่ทุกอณูของร่างกาย เสียงกระดูกหักดังอยู่ในโสตประสาทสมองชั้นต่ำสุด  ความเจ็บปวดครั้งนี้มากมายกว่าครั้งไหนๆ ช่วงล่างไร้ความรู้สึกแล้ว ภาพที่เห็นในตอนนี้คือ เลือดสีแดงสดสาดกระจายไปทั่วก่อนที่ผมจะเห็นแสงสีขาวสว่างจ้าอยู่รอบตัว

     

    ผมกำลังจะตาย

     

     

    ชีวิตเรามันไม่มีอะไรแน่นอน   บางทีผมอาจมาได้แค่นี้  ไม่มีคำว่าลูอิส ทอมลินสันอีกต่อไป   เมื่อร่างกายถูกบดขยี้จนน่ากลัว  ผมมาได้แค่นี้สินะ    ..ไม่

     

     

    "ฉันยังตายไม่ได้!"

     

     

    "โว้วๆๆ  ใจเย็นๆพวก  นายตายไปแล้ว"

    หนุ่มร่างใหญ่ หล่อเหลาราวกับเทพบุตร ถึงผมจะจัดอยู่ในผู้ชายที่หล่อไม่แพ้ใคร  แต่เมื่อเทียบกับหมอนี้   ผมชิดซ้ายครับ

    "เฮ้ยยย นายคือใคร  เดี่ยวที่นี่ที่ไหน  ไม่ใช่ในรถนิ"

    เมื่อสังเกตุสิ่งรอบตัวผมก็พบว่าผมอยู่ที่ไหนสักแห่ง  บอกไม่ถูกครับรู้แค่ที่นี่สว่างจนแสบตาแล้วก็หนาวไปถึงกระดูกดำเลยล่ะ แปลกจริงร่างกายของผมยังอยู่ดี อยู่ครบทั้ง32เลยนิ

    "นายกำลังอยู่บนคอนโดสวรรค์ชั้น G   อ่อ ลืมแนะนำตัว ฉันเลียม เจมส์  เพนน์   เป็นเทวดาอารักษ์ประจำตัวนาย  ยินดีที่ได้รู้จักนะ"

    ผมจับมือกับเทวดาที่ชื่อเลียม  เฮอะ  บ้าไปแล้ว เทวดาประจำตัวหรา  ของอย่างนั้นมันมีที่ไหนเล่า  ถ้ามีจริงผมคงไม่โดนรถสิบล้อบี้แบบเมื่อกี้หรอก  เอ้เดี่ยวนะ  ถ้าโดนรถทับ  ทำไมผมยังไม่ตายล่ะ

    "ตายไปแล้วจริงๆ"

    "เฮ้ย  นายได้ยินที่ฉันคิดหรา"

    "ได้ยินดิ  แล้วที่ฉันช่วยนายไม่ได้เพราะก่อนหน้านี้นายนอกใจคนรักไปจูบกับคนอื่น   ตามกฏของเทวดาอารักษ์(ถ้าเป็นผญ จะเรียกว่านางฟ้าแม่ทูนหัว  ชื่อแก่ชะมัด) ถ้าคนที่เราต้องปกป้อง ทำบาป เทวดาอย่างเราจะโดนสั่งห้าม ไม่ให้ดูแลเป็นระยะเวลาแล้วแต่ความหนักเบาของบาปที่เจ้าตัวได้ทำ"

    "แล้วกรณีฉัน.."

    "อ่อ  นายนะลูอิส  ซวยจริงๆ ดันมาตายในช่วงที่ฉันถูกสั่งห้ามพอดี  เหอะ ไม่เป็นไรนะเพื่อน   เลวๆชอบนอกใจอย่างนาย  อย่างมากก็แค่ตกขุมนรกไฟ 300000000000 ล้านปีเอง"

    "เดี่ยว นายชื่ออะไรนะ เลียมใช่ไหม  ขออีกทีดิ  อย่างฉันต้องโดยไฟนรกเผากี่ปีนะ"

    "300000000000 ล้านปี"

    "แบ่งลูกน้ำด้วยดิ  มันอ่านยากนะ"

    "300,000,000,000 ล้านปี พอใจยัง"

    "เออดี  ค่อยเข้าใจง่ายๆหน่อย  เฮ้ย! 300,000,000,000 ล้านปี"

    "อะไร  ก็ตัวเองทำอะไรไว้ก็รับเคราะห์ไปสิ  ฉันมีหน้าที่แค่มาส่งนาย เดี่ยวเดินเข้าไปรับบัตรคิวนะ  ไปแล้วนะ บะบาย"

    เลียมตั้งท่าจะบิน  แต่ผมก็ดึงแขนเค้าไว้สะก่อน

    "ฉันยังไปไหนไม่ได้   ฉันต้องกลับไปเคลียร์เรื่องที่มันค้างคาใจฉันสะก่อน  นายช่วยฉันได้ไหม"

    เลียมทำหน้าเครียด

    "นะเลียม  ช่วยฉันครั้งเดียวจริงๆ แล้วหลังจากนี้ฉันจะไปนอนในนรกสมใจนายเลย"

    "เฮอะ  นายจะทำอะไร"

    เลียมทำหน้าเหนื่อยใจแต่ก็ยอมรับคำขอร้อง

    "ฉัน  ฉันอยากกลับไปทำให้ไนออลหลงรักอีกครั้ง"

    "ว้าว  ฟังดูโรแมนติกนะ"

    เลียมทำตาโต

    "แต่  อย่าเลย  ตายเปล่าน่า"

    "นี่ก็ตายอยู่นะ"

    "....ไม่รู้สิ"

    เทวดาร่างยักษ์เกาหัวอย่างช่วยไม่ได้

    "ได้โปรดครั้งเดียวเลียม ช่วยฉัน "

    "โอเค"

    "นายยอมช่วยแล้ว เย้  "

    "แต่.."

    "แต่?"

    "ฉันมีโปรโมชั่นให้นายเลือกแค่ 2 ทางนะ เลือกเอาเองว่าอยากได้ข้อเสนอแบบไหนแล้วเซ็นสัญญานี่ด้วย"

    เลียมส่งเอกสารให้ผมซึ่งมันมาอยู่ที่มือผมตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ รายเอียดมีดังนี้

     ตัวเลือก1.เวลาจำกัด มีชีวิตแค่ 2เดือน แต่เมื่อกลับมารับโทษในนรกจะได้รับการอภัยโทษเหลือแค่1ใน3ของโทษที่ได้รับ

     

     

    ตัวเลือกที่2. เวลาไม่จำกัด  แต่ถ้าไม่สามารถทำตามสิ่งที่คิดว่าจะทำสำเร็จ  ต้องรับโทษในนรกชั่วกาลปาวสาน

     

    "ฮู้วว  ฟังดูน่าสนใจทั้ง 2ข้อเลยนะ  ข้อนึงเวลาจำกัด  ข้อนึงก็อยู่นรกนิรันดร"

    ผมพูดจาเหน็บแนม

    "เร็วๆได้ไหม  อีก 10 นาทีแมนยูจะแข่งแล้ว  เดี่ยวก็ไปไม่ทันหรอก เซ็นๆไปเหอะ เอาสักข้อ"
    = = มีเทวดาแบบนี้  ชีวิตของผมก่อนหน้านี้ รอดมาได้ยังไงว่ะ 

    "เออๆ  งั้นเอาข้อ2.ล่ะกัน  เซ็นตรงนี้ใช่ไหม"

    ทันทีที่ผมเซ็น   สัญญาก็เปลี่ยนเป็นแสงสว่างรูปโซ่  ก่อนจะแทงทะลุร่างกายผมเข้าไปผูกตรวนกับหัวใจ  มันให้ความรู้สึกราวกับกำลังจะจมน้ำ ผมดิ้นรนด้วยความทรมานเพียงไม่นานความเจ็บปวดนั้นก็หายไป

    "สัญญามันเข้าไปผูกตรวนกับหัวใจนายแล้ว  ถ้าทำตามสัญญาไม่ได้ ก็จบเห่  โชคดีนะลูอิส  ทอมลินสัน"

     

     

    "เดี่ยวๆ  แล้วฉันต้องทำยังไงต่อ  ว๊ากกกก ก"

    พูดไม่ทันจบประโยค

    ภาพเหตุการณ์ต่างๆผ่านตัวผมไปราวกับกระแสน้ำจำนวนมหาศาล  ร่างกายของผมถูกแรงปริศนาลากด้วยความรุนแรง 


    "อั๊ก"

    จนในที่สุดมันก็หยุด  ผมนอนนิ่งไร้เรี่ยวแรงแม้แต่จะยกเปลือกตาขึ้นมา   เสียงรอบข้างดังโหกวแหวกน่ารำคาญ

     

     

    "ลูอิสๆ"

    เด็กที่ไหนมาตะโกนเรียกผมเนี่ย

    "ลูอิสๆ   นายเป็นอะไรไหม"

    ผมจำเสียงนี้ได้แล้ว  ไม่ใช่เสียงใครที่ไหนหรอก  แต่เสียงหวานๆนี่คือ




    เสียงของไนออล!!

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     
    --------------------------------------------
    มาต่อกันด้วยตอนที่ 2  อิอิ

     
    เอ้  แล้วเซนน้อยหอยสังข์ของเราหายไปไหนล่ะเนี่ย  นี่มันตอนที่2แล้วนะคูนน  ออกมาได้แล้ว

    อดใจรอหน่อยนะค่ะ ตอนที่3   มาแน่นอน  อย่าลืมนะ ไปทักทายกันได้ในทวิต กิกิ  จะมาโพสว่าไรท์สวยงุงิๆก็ได้

    @KhaminKmin


    *อดใจรอ  เดือนหน้าอัพแน่

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×