คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 Relove รักเราเก่าไป
ผมบอกไม่ได้หรอกว่าตอนนี้มันเกิดอะไร...
�
บางทีรักของเรามันเริ่มจืดจางลงตั้งแต่ตอนนั้น...
�
และมันก็ไม่มีทีท่าว่าจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อีกแล้ว...
�
��� ��ผมรีบดื่มกาแฟอย่างรวดเร็ว� ทั้งที่มันเคยเป็นแก้วโปรดของผมแท้ๆแต่ทำไมกลับไม่มีความหอมกลมกล่อมหลงเหลือให้ผมได้จดจำและซาบซึ้งมันเลยล่ะ
����� �ผมได้แต่นั่งเงียบและส่ายหน้า� เส้นผมสีน้ำตาลแดงที่ไร้ระเบียบพริ้วไหวไปตามจังหวะของศีรษะ� มือใหญ่วางแก้วลงบนจานรองอย่างทะมัดทะแมง �ก่อนหันหน้าออกสู่ประตูบ้านและไม่แม้แต่จะหันไปจูบลาร่างบางที่ครั้งนึงเราเคยรักกันแบบเมื่อก่อน
"วันนี้กลับดึก�� ไม่ต้องรอนะ"
"...."
���� ผมพูดกับไนออล� ร่างเล็กไม่มีปฏิกิริยาโต้ตอบเค้ายังคงนั่งทานไข่ดาวพร้อมทั้งอ่านหนังสือพิมพ์ต่อไป� ผมว่างเปล่า...
��� ผมรีบขับรถออกมาจากตัวบ้านอย่างรวดเร็ว�� บ้านหลังนั้นผมเป็นคนออกแบบเองทั้งหมด� ผมตั้งใจมากที่จะสร้างบ้านสำหรับเราสองคน� 'บ้านของลูอิสและไนออล' แต่ตอนนี้บ้านหลังนั้นกลับเปลี่ยน เป็น 'บ้านของลูอิสหรือไนออล'
�
����� ครั้งนี้ก็เป็นอีกเช้าที่เราเริ่มต้นทักทายกันด้วยความเหินห่าง ผมบร็อนทองที่ผมรัก..� ดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลรับเสมอๆกับสันจมูกบางเป็นเส้นสวย..�� ปากสีแดงสดที่ครั้งนึงเราเคยมอบสัมผัสให้กันทุกเช้าก่อนไปทำงาน..�� มาตอนนี้มันตายไปแล้วล่ะ
��� ผมขับรถมาจอดที่ร้านกาแฟเล็กๆแห่งหนึ่งก่อนจะรีบคว้าเอกสารที่ตั้งใจนำมาเสนองานให้กันลูกค้าคนสำคัญเข้าไปในร้านซึ่งหอมฟุ้งไปด้วยกลิ่นกาแฟสดผสมกับกลิ่นขนมปังอบใหม่ๆ
กรุ้งง� กริ้งง
กระดิ่งเสียงหวานดังขึ้นพร้อมๆกับรอยยิ้มของเจ้าของร้านผู้ซึ่งเป็นลูกค้าคนสำคัญของผม� 'คุณแฮรี่ สไตล์'
"สวัสดีลูอิส� นายมาเร็วกว่าที่นัดตั้ง 20นาทีแหนะ ฮ่าๆ�� ท่าทางเช้านี้คงจะมีเรื่อง ดราม่าที่โต๊ะอาหารเกิดขึ้นอีกแล้วสิท่า"
เจ้าของดวงตาสีเขียวหัวเราะ� ผมยิ้มหน้าเจื่อนๆและวางเอกสารลงบนโต๊ะตัวเล็กตัวนึง
"หึๆ� ก็นิดหน่อยน่ะแฮรี่� แต่ที่รีบมาเนี่ยไม่เกี่ยวกับหมอนั้นหรอก.."
คนผมหยิกยกกาแฟสดที่เพิ่งชงเสร็จมาวางที่โต๊ะ� บรรยากาศต้นไม้เล็กภายในร้านทำให้สมองผมคลายเครียดได้มาก
"งั้นคงรีบมาเสนองานให้เสร็จๆล่ะสิ"
ผมส่งสายตาอย่างมีเสศนัย� ร่างเล็กเข้าใจสายตานั้นดี�� เค้าไม่ได้ซื่อถึงขนาดแปลความสิ่งที่ผมส่งไม่ถูก
"..นายรู้ดีแฮรี่�� ที่ฉันรีบมาเพราะต้องการสิ่งเดียวกับนาย"
ผมขยับเข้าไปใกล้ร่างบาง� ลมหายใจของเราห่างกันเพียงเส้นไหม
"ละ..ลูอิส"
���� ผมประกบริมฝีปากลงกับเค้า� แฮรี่เปิดทางให้ผมได้ลิ้มรสชาติหวานเข้มจากปากของเค้า� ลิ้นเจ้ากรรมกวัดเกี่ยวเข้ากับลิ้นเล็ก� เราจูบกันอย่างหื่นกระหาย� เต็มไปด้วยความต้องการ
� แม้รู้ว่ามันไม่ถูกต้องแต่ผมก็ไม่ได้หยุดจูบสะทีเดียว �มือบางขยำเรือนผมสีน้ำตาลแดงของผมอย่างเผลอไผลก่อนจะตามมาด้วยเสียงครางหนักๆของผม� ผมจูบแรงๆไปที่แฮรี่ก่อนจะรีบถอนตัวออกมาจากเรียวปากบาง��� �เราหอบหนักๆหลังจากแยกตัว
"ฮะ.. .�� ฉันว่าเรา...� มาพูด..� เรื่องงานกันก่อนดีกว่า"
"อืม"
����� แฮรี่ดูเหมือนจะไม่ค่อยพอใจที่ถูกขัดจังหวะแบบนี้แต่ช่วยไม่ได้� แวปนึงของความคิดหน้าของไนออลกลับลอยขึ้นมา� มันทำให้อารมณ์ผมค้างและไม่คิดที่จะจูบต่อ�
��� ผมรีบกางเอกสารต่างๆที่ได้เตรียมมา�� โดยหลักก็เป็นแปลนบ้าน ตัวอาคารที่ผมออกแบบไว้ให้สำหรับร้านกาแฟที่แฮรี่มีแผนกำลังจะเปิดสาขาใหม่�� ภาพการตกแต่งภายในรูปแบบต่างๆถูกกางให้ร่างเล็กได้เลือกอย่างเต็มที่ คนผมหยองมองทีละแปลนด้วยความพอใจ
� "ฉันชอบมากๆเลย� ขอบคุณมากนะลู"
�� "ลองเลือกที่ถูกใจจริงๆก่อนนะ� ถ้าหากต้องการแบบไหนฉันจะได้แก้ให้นายได้"
หลังจากนั้นผมก็อธิบายแบบแปลนต่างๆให้ฟังอย่างละเอียด� พูดถึงข้อดีของรูปทรงอาคารและงบประมาณของการสร้าง ผมก็ขอตัวกลับก่อน
"ฉันยังมีงานต่อน่ะแฮรี่� มีปัญหาอะไรให้ฉีนแก้ไขก็บอกได้นะ ไปล่ะ บะบาย"
"เดี่ยวลูอิส.."
ผมหันหน้ามาเผชิญกับเค้า� ดวงตาสีมิ้นมีแววจริงจัง
"เลิกกับเค้าได้ไหมลูอิส�� เลิกกับไนออลแล้วเรามาเริ่มต้นจริงๆจังๆกันสักที"
ผมอึ้ง� ไม่คิดว่าแฮรี่จะกล้าพูดในสิ่งที่ผมพยายามเบี่ยงเบนมาตลอด� ผมก้มหน้า ยิ้มอย่างเพรียๆ ก่อนจะหันมาสบตา
"แฮซ� ฉันว่า.."
"ไนออลไม่ได้รักนายแล้วไม่ใช่หรา"
คำพูดกรีดแทงเข้าสู้จิตใจของผมราวกับโดนคมเฉือนจนแผลขาดหวิ้น
�� "ลูอิสยอมรับเถอะนายเองก็เบื่อหมอนั้นเต็มทนแล้วเหมือนกัน� ไม่อย่างนั้นนายคงไม่นอกใจเค้ามาหาฉันแบบนี้หรอก"
"ไม่แฮรี่� นายไม่เข้าใจ.."
"ฉันเข้าใจลูอิส� ฉันเข้าใจสถานการณ์ทุกอย่าง� คนที่ไม่เข้าใจคือนายต่างหาก� แค่หัวใจของนาย"
"....."
ผมแทบไม่อยากจะพูดอะไรออกไป� มันเหมือนมีก้อนแข็งจุกอยู่ในลำคอเมื่อตระหนักในความจริงข้อที่ไนออลไม่เหลือใจให้ผมสักนิด
"บ้างที� เราทั้งสามคนอาจต้องการเวลาและพื้นที่สำหรับคิด� โชคดีลูอิส� ฉันจะรอคอยคำตอบของนาย� ส่วนคำตอบของฉันน่ะมันชัดเจนอยู่แล้ว"
ผมพยักหน้าก่อนจะก้าวขึ้นรถและขับออกไปอย่างรวดเร็ว
�
จริงของแฮรี่� ผมไม่เคยคิดเรื่องเลิกกับไนออลอย่างจริงๆจังๆ� บางครั้งเวลาและพื้นที่ที่ผมจะได้คิดอย่างดีที่สุดในตอนนี้ก็คือในรถนี่ และตอนนี้
ทำไมผมถึงไม่เลิกกับไนออล ในเมื่อคำว่าเรามันตายไปตั้งนานแล้ว?
...เพราะฉันยังรักเค้าไง� แม้ว่าเค้าจะเกลียดฉันไปแล้วก็ตาม
ถ้านายรักไนออลจริงนายคงไม่มีแฮรี่อย่างนี้หรอก ยอมรับเถอะลู� �นายเองก็หมดรักไนออลไปแล้วเหมือนกัน..
�
ไม่� ไม่จริง� นี่มันคนล่ะเรื่องกัน� ที่ฉันนอกใจไปมีแฮรี่ฉันแค่ต้องการเรียกร้องความสนใจจากไนออลต่างหาก..
�
ทั้งหมดที่ทำ� เพราะต้องการความรัก...
�
ที่ทำไปเพราะไม่อยากสูญเสียความรัก...
�
"ใช่แล้วที่ฉันทำไปเพราะ...� ��เฮ้ยย!!� ��อ่ะ� อั๊กก."
�
ปี้นนๆๆ ๆปี้นนนนน น
�
รถสิบล้อคันใหญ่� พุ่งเข้าชนกับรถBMWของผมไม่ต่างอะไรกับกระป๋องน้ำอัดลมที่ถูกบี้�
โครม!!!
�
------------------------------------------
สวัสดีค่ะทุกคน �เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องยาวเรื่องที่3ของไรท์นะค่ะ
เป็นเรื่องเกี่ยวกับลูอิสซึ่ง บร้าๆๆ �..555 ไม่เล่าหรอก อิอิ�ไรท์จะให้ทุกคนติดตามเอง แต่ขอบอกไว้เลยนะ �ว่าเรื่องนี้ดราม่ามากมาย �น้ำตาแทบจะเช็ดหัวเข่า �มีคอมเมดี้ด้วย �ก็อยากให้ทุกคนชอบคู่ Nouis� แบบที่ไรท์ชอบ
นี่ๆ �ว่างๆก็ทวิตมาหาไรท์ได้นะ �มาด่ากันก็ได้ จะเอาแบบ �ไร์บ้า ไม่มาอัพสักที 55 โพสมาเลยค่ะลูก โพสมา เดี่ยวเจ้จัดให้ทุกคน�
@KhaminKmin
แล้วก็อย่าลืมติดตามเรื่องอื่นด้วยนะค่ะ ^^
ความคิดเห็น