ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ Yaoi ] Bad Love แว่นตัวร้ายกับคุณชายเจ้าเลห์

    ลำดับตอนที่ #9 : 8 : สาววายโคตรอัจฉริยะ

    • อัปเดตล่าสุด 24 เม.ย. 57










               Time part


     

               อา  เช้านี้ช่างสดใส ผมตื่นขึ้นมาด้วยอาการที่แฮงค์เล็กน้อย ทำใมน่ะเหรอ แค่วิสกี้ที่กินไปเมื่อคืนมัน

    ให้ผมแค่มึนๆเท่านั้นแหละ  แต่อีกคนนี่สิ ไม่รู้ตอนนี้จะรู้สึกตัวรึยัง  อยากรู้ใช่ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่

    พี่ดรีมดื่มเครื่องดื่มแก้แฮงค์อะไรนั่น  ถ้าอยากรู้ล่ะก็ผมบอกไห้ก็ได้


       
              ในตอนที่ผมเข้าไปซื้อ ผมแอบเอากระบอกฉีดยาที่อยู่กระเป๋ากางเกงออกมาดูดเอายานอนหลับที่อยู่กับ

    แหวนของผมไง  มันเป็นแหวนที่มีรูอยู่ตรงกลางที่ภายในผมเอายานอนหลับใส่เข้าไปรูปดอกกุหลาบไง แล้ว

    ก็เอาไปไห้ร่างสูงดื่มสักพักเขาก็หลับไป จากนั้นผมก็เริ่มออกปฏิบัติการ ?  ดังนี้  ขั้นตอนแรก  ถอดเสื้อผ้า

    ร่างสูงออกให้หมด  อ่ะ เหลือชั้นในหนึ่งตัวก็ได้ แล้วจากนั้นก็เอาตัวที่ผมเตรียมมาจากบ้านใส่ให้แทน แล้วก็

    เริ่มลงมือแต่งหน้าให้ร่างสูงด้วย ปากกาไวท์บอร์ดชนิดเข้มข้นมากทำเป็นแว่นตาไห้  ต่อด้วยลิปสติกสีแดง

    แป๊ดที่ริมฝีปากแถมทาไห้ใหญ่กว่าริมฝีปากเกินจริงนีสนึง เกือบลืม ผมไง ว่าแล้วก็เอาหนังยางมามัดจุกไห้

    โอ้ ได้หลายจุกอยู่เด้อ
     ^   ^

     

            ยัง มันยังเท่ห์ไม่พอ ว่าแล้วผมก็หยิบปากกาไวท์บอร์ดขึ้นมาวาดลวดลายที่คิดว่ามันไม่น่าจะมีอยู่บน

    โลกใบนี้ไห้ร่างสูง  แถมอีก แถมอีก คำว่า  กู เป็น เกย์ อยู่บนหลังของร่างสูงผู้ที่หลับไม่รู้อีโหน่อีแหน่  อา 

    เสร็จแล้วงานศิลปะของผมช่างเป็นงานศิลปะที่หาดูได้ยากมากเป็นผู้ชายที่มีร่างกายกำยำสมส่วนใส่

    กระโปรงสีขาวที่ผมเตรียมออกมาจากบ้าน ที่หน้าหน้าท้องและอกมีลายที่หาดูได้ยากมากประดับอยู่

    นอกจากนั้นเขายังมีใบหน้าที่ขาวใสแต่มีขอบตาที่ดำยิ่งกว่าหมีแพนด้าซะอีก ริมฝีปากบางๆที่เคยใช้ทำร้าย

    ผมด้วยการพูดตอนนี้มันช่างบวมและใหญ่ อีกอย่างทรงผมที่เคยดูดีตอนนี้มันเหมือนกับต้นไม้ที่เกิดเป็น

    หย่อมๆ ด้วยหนังยางและฝีมือของไทม์คนนี้นี่ไง  แล้วก็มีประโยคสั้นๆ แต่ได้ใจความ ติดอยู่บนหลังว่า


       กู  เป็น  เกย์    ครบแล้วเสร็จสรรพทุกขั้นตอน จากนั้นผมก็ค่อยๆออกรถไปยังป้ายรถเมล์ที่คิดว่าคนเยอะ

    ที่สุดในตอนเช้า แล้วก็ค่อยๆ ปล่อยร่างสูงลงจากรถไป  เสร็จแล้วเสร็จอย่างสมบูรณ์พอผมไปส่งร่างสูงที่ป้าย

    รถเมล์เผื่อที่จะไห้เขากลับบ้านเอง ผมก็กลับไปนอนอย่างสบายใจ ป่านนี้สุดที่(เคย)รัก ของผม(?)  จะเป็นยัง

    ไงบ้างน๊า  ตื่นหรือยังเอ่ย

                                                                                                               

     



                ตายแล้ว  กูลืมเอาของไปส่งคืนเขา  ผมเพิ่งคิดได้


     ไอ้ของที่ว่านี่คือ โทรศัพท์และกระเป๋าตังค์ของพี่ดรีมนั่นแหละครับ  จ่าหน้าซองจากมหาลัยไปยังที่อยู่ที่ได้

    จากบัตรประชาชนครับ  เป็นไงครับผมบอกแล้ว ผมน่ะ  ทาม ใส ใส 







    อาจจะสั้นไปนิดนึงนะ อิอิ


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×