คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : 7 : งานนี้มีเอาคืน
“ ไอ้ดรีม ”
“ กูกะเซียกลับและ ไปนะไอ้ไทม์ ขอไห้คุณโชคดี ป่ะเซีย ” ว่าแล้วไอ้เพื่อนทรยศก็ทิ้งผมไป
“ หึ ที่นี้ก็เหลือแค่กูกับมึงสองคนแล้ว เอาไงดี”
“ อิอิ เราไปต่อกันดีกว่าเนอะ คอนโดผมป่ะ” แกล้งพูดไป
“ เอาสิ ป่ะ”
“หืม พี่ไม่จ่ายตังค์ก่อนหรอ”
“จ่ายทำใม กูเป็นเจ้าของที่นี่ ”
จากนั้นเราก็ออกจากริทึ่มไปต่อยังคอนโดผม ระหว่างทางผมจึงขอร่างสูงแวะลงซื้อเครื่องดื่มกระป๋องแก้
แฮงค์สักหน่อย โดยให้ร่างสูงนั่งรออยุ่ในรถและที่สำคัญผมต้องเอาพระเอกของคืนนี้ไปด้วย
“อ่ะๆ พี่ผมซื้อมาเผื่อ แก้แฮงค์ได้ดีนะเนี่ย” ผมยื่นเครื่องดื่มไห้ร่างสูงเขารับมันมาก่อนที่จะเปิดและดื่ม
มันลงไป
หึ หึ หึ เหยื่อติดกับแล้ว มึงเสร็จกูแน่
...................................................................................
Dream Part
แชะ แชะ แชะ
ผมตื่นขึ้นมาเพราะเสียงไอ้ที่ว่า กล้อง ถ่ายรูปรึเปล่าไม่รู้ แต่ที่รู้ๆคือ ปวดหัวเพราะอาการแฮงค์เล็กน้อย
ว่าแต่ทำใมทุกคนมองผมด้วยสายตาแบบนั้น แล้วตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน ผมลุกขึ้นมานั่งท่ามกลางผู้คนที่หลาก
หลายแล้วๆค่อยๆ ก้มมองตัวเอง ผมเห็นตัวเองใส่กระโปรงสีขาว อา มันคงไม่ใช่ความจริง ผมเงยหน้าขึ้น
ค่อยๆหลับตาลงอีกครั้งแล้วลืมตาขึ้นมาใหม่ ปรากฏว่าผมยังคงใส่กระโปรงเหมือนเดิม
What the fuck!!
นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับตัวผมกันแน่ ผมรีบลุกขึ้นแล้วสำรวจตัวเองอีกครั้ง กระเป๋าตังค์หาย โทรศัพท์กูก็
หายแล้วกูจะกลับบ้านยังไงว่ะ
“ วร้ายยยย พี่ขา พี่ช่างเป็นคนเปิดเผยเสียจริง อิอิ” เสียงของผู้ชายใจหญิง (?) มั้งหนึ่งคนดังขึ้นอยู่
ข้างหลังผม
เปิดเผย บ้านมึงสิ กูโดนแกล้ง ผมได้แต่กู้ร้องในใจ
อ้อ รู้แล้วที่นี่ที่ไหน มันคือ ป้ายรถเมล์นี่เอง อืม ถ้าจำไม่ผิดถัดไปอีกหนึ่งป้ายรถเมล์ จะเป็นคอนโดผมนี่
หว่า คิดได้ดังนั้นผมก็รีบเดินไปโบกแท็กซี่ แต่ไม่มีรถคันไหนที่รับผมขึ้นรถเลย ดูจากสภาพเหอะ
......“ แม่งอย่าให้กูเจอน่ะ กูคิดคืนทั้งต้นทั้งดอกแน่ ”....
คงต้องเดินกลับแน่ คิดแล้วยังเจ็บใจไม่หายว่าแต่ทำใมมันเป็นอย่างนี้ไปได้ว่ะ เมื่อคืนผมดื่มเครื่อง
ดื่มแก้แฮงค์ของไอ้เด็กนั่น แล้วก็หลับไปตอนไหนไม่รู้ รึว่า มันมียานอนหลับว่ะ เป็นไปได้ยังไง ก็กูเป็นคน
เปิดกระป๋องเอง
.
.
.
.
อา ในที่สุดก็มาถึงสักที เหนียวตัวไปหมด อาบน้ำหน่อยดีกว่า
เฮ้ย ตัวอะไรว่ะ อยู่ในกระจก อึ้ง ครับ อึ้งแดก ชั่วคราว
“ นี่กูจริงๆ หรอเนี่ย ” อึ้งสิครับผมเมื่อเห็นภาพที่กระจกสะท้อนออกมา ขอบตาที่ดำยิ่งกว่าแพนด้า ปาก
แม่งก็ดูน่ากลัวเกิน แล้วอะไรเนี่ยที่อยู่บนอกของผม มันทำอะไรไว้ว่ะ ไอ้ลายที่อยู่บนหน้าอกและท้องของ
ผมไม่ได้ซีเรียสเท่าไหร่หรอก แต่ไอ้ขอบตาดำๆนิสิ จะตอบเขายังไงดี (?) คิดแล้วเจ็บใจครับ
“ อย่าไห้กูเจอนะ จะกดแม่งไห้ขยับไม่ได้ทั้งอาทิตย์เลย แม่ง ”
“จริงอ่ะ เฮีย” เสียงน้องชายผมเองครับ มันไม่ค่อยอยู่บ้านหรอกไปกกอยู่คอนโดเพื่อน
“ จริงอะไรของมึงว่ะ ไอ้เดย์ เพื่อนมึงทำกู แสบ มาก ” ใช่แล้วครับไอ้เดย์น้องไอ้ดรีม
“หืม นี่ฝีมือไอ้ไทม์ งั้นหรอ ? ” ทำหน้าเหมือนไม่ค่อยเชื่อ
“ ชื่อไทม์ หรอ ไทม์ หรือ เทียร์ ”
“ไทม์สิเฮีย ผมไปแหละ อ้อ เฮีย ไอ้ที่เขียนว่า กู เป็น เกย์ อยู่บนหลังเฮียน่ะ ตกลงเรื่องจริงไช่ไหม ฮ่าๆๆ”
ไปแล้วครับน้องผมไปพร้อมเสียงหัวเราะที่โคตรสะใจ
“กู เป็น เกย์ หรอ มิน่า” ภาพของผู้ชายที่มีใจเป็นหญิงลอยขึ้นมาทันทีครับ ลอยขึ้นมาพร้อม
ประโยคที่ว่า
“ วร้ายยย พี่ขา พี่ช่างเป็นคนกล้าเปิดเผยเสียจริง ” เข้าใจแล้วครับ ที่นี้ เข้าใจอย่าสุดซึ้งเลย
ฝากไว้ก่อนเถอะมึง เจอกูแน่ แต่ตอนนี้ขอไปลบไอ้คำว่า กู เป็น เกย์ ออกก่อนนะ คิดแล้วเศร้าแปป จะ
ออกไหมเนี่ย [ TT __TT ]
End
Time part
อา เช้านี้ช่างสดใส ผมตื่นขึ้นมาด้วยอาการที่แฮงค์เล็กน้อย ทำใมน่ะเหรอ แค่วิสกี้ที่กินไปเมื่อคืนมันให้ผม
แค่มึนๆเท่านั้นแหละ แต่อีกคนนี่สิ ไม่รู้ตอนนี้จะรู้สึกตัวรึยัง อยากรู้ใช่ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่พี่
ดรีมดื่มเครื่องดื่มแก้แฮงค์อะไรนั่น ถ้าอยากรู้ล่ะก็ผมบอกไห้ก็ได้...
......................................................................................................
ขอขัดจังหวะเเปปนุง อิอิ
น้องไทม์แกใช้วิธีไหนน่ะ ที่ทำไห้พี่ดรีมของเราหลับได้ แกช่างอัจฉริยะจริงๆ
ที่สามารถเอายานอนหลับใส่ไปในกระป๋องเครื่องดื่มแก้แฮงค์ โดยไม่ต้องเปิดฝาได้ O[]O
อยากรู้ใช่ไหม ? ถ้าอยากรู้น้องไทม์แกจะมาเฉลยไห้ฟังในตอนหน้านะค่ะ
" โ ป ร ด ติ ด ต า ม ต อ น ต่ อ ไ ป "
ความคิดเห็น