คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 1 : กูไม่ได้ชอบมึงไอ้แว่น
" พี่ดรีมครับ ผมชอบพี่ครับ "
ดอกกุหลาบสีแดงสดในมือบางยื่นมาอยู่ต่อหน้าร่างสูง ที่ค่อยๆกลับมาตามเสียงเรียก ท่ามกลางเสียงหัวเราะ
ของบรรดาเพื่อนๆ
" ฮ่าๆๆๆ ไอ้เด็กแว่น มันมาสารภาพความในใจกับมึงว่ะ ไอ้ดรีม "
พลั่กก!!!
ร่างบางถูกผลักไห้นอนลงกับพื้นดิน กลีบดอกกุหลาบสีแดงสดที่ถูกขย้ำจนซ้ำจากมือของร่างสูงค่อยๆ
ร่วงลงมาอย่างช้าๆ
..... " กู ไม่ ได้ ชอบ มึง ว่ะ ไอ้เด็กแว่นหน้าสิว ".....
แฮกๆๆ!! " ฝันถึงผู้ชายคนนั้นอีกแล้วเรา เฮ้อ" ร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงถอนหายใจแล้วพลิกตัวนอน
ต่ออย่างไม่ใส่ใจ
Tru Tru Trrrr
แม่งใครโทรมาวะ คนจะหลับจะนอน เอื้อมมือควานหาต้นเสียงที่รบกวนในการนอนแต่ยังไม่ยอมลืมตา
--->>>> ฟิว <<<---
" มีอะไรว่ามา ถ้าไม่สำคัญแม่งจะไปตบกบาลให้คว่ำเลย "
[ " ไอ้สัสไทม์ มึงจะเข้ามอป่าววันนี้ มึงอย่าลืมว่าวันนี้รุ่นพี่ปีห้าเรียกประชุมคณะนะโว้ยไอ้สัส " ]
"เออๆ แม่ง "
ใช่แล้วครับ ไทม์ เป็นชื่อของผม ไทม์ ที่แปลว่าเวลานะครับ ตอนนี้ผมอายุ 21 ปี เป็นนักศึกษาคณะ
วิศวะปีสาม และไอ้ตัวที่โทรมารบกวนการหลับกานนอนของผมคือ ไอ้ฟิวครับ มันเป็นเพื่อนรักผมเองครับ
เอาล่ะครับแนะนำตัวเองพอเป็นพิธีก็พอแล้ว
รถมอไซค์ชาลีสีขาวคันคู่ใจของผมเคลื่อนเข้ามาสู่รั้วมหาวิทยาลัยชื่อดังก่อนที่จะหาที่จอดในที่จอดรถ
ของคณะและเดินเข้าไปหาไอ้บรรดาเพื่อนๆที่น่ารักของผม
" กว่าจะเสด็จมาได้ นี่กูนึกว่าจะต้องเอาเสลี่ยงไปรับที่หน้าพระราชบ้านมึงสะอีก " เสียงไอ้เซียเพื่อนตัว
เล็กใจใหญ่ร้องทักขึ้นทันที่เห็นหน้าหล่อๆของผม
" มึงก็ไปว่ามัน บางที่มันอาจจะตื่นสาย " ไอ้นี่พูดดีเสียแต่ประโยคต่อไป
" และอาจขี้แตกต่อในห้องน้ำก็ได้ "
" ฮ่าๆๆๆๆ " เพื่อนในกลุ่มหัวเราะขึ้นทันทีที่เดย์เพื่อนในกลุ่มอีกคนพูดขึ้น
" ไอ้พวกห่านี่ แขวะกูอยู่ได้ "
" เออ นั่นสิพวกมึงนิแขวะมันอยู่ได้ไปๆ ขึ้นเรียนกัน " ฟิวเอ่ยขึ้นหลังจากที่นั่งเงียบมานาน
จากนั้นกลุ่มของพวกผมก็เดินขึ้นไปเรียนกันอย่าเรียกว่าเรียนครับดูแต่ละตัวแม่งโคตรตั้งใจเรียน
ดูนั่นไอ้เซียนั่งตั้งหน้าตั้งตาจิ้มโทรศัพท์อย่างบ้าคลั่ง(?) ถัดไปไอ้เดย์ตัวดีไม่รู้ไปอดหลับอดนอนที่ไหนหลับ
ปางตาย ต่อมาคือไอ้ฟิวไอ้นี่ก็กินไม่หยุดขนาดอาจารย์แหกปากตะโกนอยู่หน้าคลาสปาวๆ แม่งยังแอบเอา
m&m เข้าปาก เป็นไงครับแต่ละตัวบอกแล้วเด็ดๆทั้งนั้น
.
.
" .
โป๊ก !!!
" ไอ้เชี่ย มึงตบหัวกูทำใม " เดย์โวยวาย
" กู ชื่อ เซีย ไม่ไช่เชี่ย ไอ้เดย์ อาจารย์เขาเลิกคลาสนานแล้ว มีแต่มึงนั่นแหละนอนฝันหวานอยู่นั่นแหละ
มึง " เซียโวยวายตอบ
" แหมๆ ยั่งมึงตั้งใจเรียนตายล่ะ เห็นแต่เพ้อหาไอ้หน้าปลาจวด " เดย์ยังแขวะไม่เลิก
" ไอ้แดน นี่มึงกล้าว่าพี่ไนท์ กูหรอ มึงตาย!! " เซียวิ่งไล่แดนออกจากคลาสไป
" อะไรของสองคนนั้นว่ะ " ผมบ่นขึ้นอย่างงงๆ
" นั่นน่ะสิ แม่งเห็นทะเลาะกันอยู่ แปปเดียวหายไปแหละ " ฟิวบ่นตาม
" มันคงไปรอ เราที่ศูนย์อาหารล่ะมั้ง มึงก็รู้ว่าตอนเที่ยงคนแม่งเยอะชิบ เออ ไอ้ฟิวไหนมึงบอกรุ่นพี่ปีห้า
เรียกประชุมสาขาไงว่ะ " ผมถามอย่างพึ่งนึกขึ้นได้
" อ๋อ คงเป็นตอนเย็นล่ะมั้ง นี่มึงรู้ไหมประธานสาขามาเองเลยนะเว้ย กูล่ะตื่นเต้น พี่เขาโคตรหาตัวยาก แถม
หล่อเหี้ยๆ แม่งกูชอบ " ฟิวยิ้มทำท่าเฟ้อฝันถึงประธานสาขา
"ขนาดนั้น ? " เห็นหน้าไอ้ฟิวแม่งแทบไม่อยากเชื่อ
" เออว่าไงพวกมึง เห็นทะเลาะกันแปปเดียว แม่งหนีตามกันมาเลยหรอวะ " ผมพูดขึ้นทันทีที่เดินมาถึง
ศูนย์อาหารแล้วนั่งลงที่โต๊ะที่ตรงข้ามกับเซียและแดน
" ทำไงได้ว่ะ ไอ้เซียมันหนีตามกูมาเอง ฮ่าๆๆ " เดย์พูดอย่างไม่ได้คิดอะไรมาก
พลั่ก !!
" ปากเสีย ไอ้ห่าเดย์ "
" เจ็บนะเว้ย คนแม่งอะไรตัวเล็กยังกะมด แรงยังกะช้าง " เดย์บ่น
" หาไรกินเถอะ มึงกูหิวแล้ว " ฟิวพูดพลางทำสีหน้าจิรงจัง
" ตลอดแหละมึง เห็นแม่งแดกตลอด " เอาอีกแล้วไอ้นี่ตอนอยู่ในคลาสยังเห็นเคี้ยว m&m อยู่แม่งหิวอีก
แล้วใจคอมึงจะไม่ยอมไห้ปากว่างเลยใช่ไหม ไอ้นี่
" เรื่องกินกูจริงจังนะ " ฟิวย้ำ
" เออๆๆๆ " เดย์พูดอย่างยอมๆ
ครืด
เสียงประตูบานเลื่อนอัตโนมัตทำงานเอง ร่างสูงร่างหนึ่งเดินเข้าภายศูนย์อาหาร เพียงแต่ร่างสูงย่างกายเข้า
มาภายในโรงอาหารเงียบก็กริบ ราวกลับป่าช้า มีแต่เสียงนาฬิกาที่ทำงานได้อย่างดีทุกสายตามองผู้มาใหม่
อย่างไม่กระพริบตา
" เชี่ยยยยยยยย " ฟิวอุทานตาค้าง
" โอ้มายก็อดดดดดด " เซียอุทานลากเสียงยาวทำหน้าเหวอเหมือนกับไม่อยากเชื่อในสายตาของตนเอง
" พระเจ้าจอร์ด มันแย่มาก " เสียงไอ้เดย์อุทานทำหน้ายังกะเห็นผี
" อะไรของพวกมึงวะ " เห็นสีหน้าของเพื่อนแต่ละตัวทำหน้ายังกะเห็นผี คิดได้ดังนั้นจึงหันหลังกลับไป
ยังทางที่ไอ้บรรดาก๊วนของผมมองกัน
ตึก ตึก ตึก
อิอิอิ เปิดเรื่องยังไม่มีอะไรมากนะค่ะ
มาดู ในความร้ายของนายเอก ว่าเธอจะร้ายได้แค่ แสบ ไหน
ตอนหน้าพระเอกของเรื่องจะมาปรากฏตัวแล้วนะค่ะ ^ ^
ความคิดเห็น