ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ Yaoi ] Bad Love แว่นตัวร้ายกับคุณชายเจ้าเลห์

    ลำดับตอนที่ #10 : 9 : คนที่เคย ( ไม่ได้ )รักเก่า

    • อัปเดตล่าสุด 29 เม.ย. 57


     

                        





                     
    Tru   Tru Trrrrrr                         

             >>>ไนท์<<<

     
        " ว่า " 


     " ไทม์มีคนอยากเจอ "


     "   ใคร ? " 

     

                               ......................................................................






       " หวัดดีครับพี่ๆ "   ผมยกมือไหว้พี่ทีมงานถ่ายแบบ


     " อ้าวแทนมาแล้วหรอ ?  "  เอิ่ม ถ้ากูยังไม่มาจะเห็นกูยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้ไหมไอ้ไนท์


      " อืม มีไรว่ามา "


       " ประธานอยากคุยด้วย  "   ประธานไหนอีก ?  อย่าบอกนะว่าท่านประทานสาขาแห่งคณะวิศวะกรรม

    ศาสตร์ ไม่เอานะเว้ย กูยังไม่อยากเจอในตอนนี้



        "  ประธานอะไรว่ะ " 


       " ก็คุณกายนะ เขาบอกว่าอยากคุยกับแกน่ะ  มาๆ เดินตามพี่มา  "






        ก๊อก ๆ เดินตามไนท์มาเรื่อยๆจนมาถึงหน้าห้องหนึ่ง ไอ้ไนท์ยกมือขึ้นเคาะประตูสามทีเป็นจังหวะ

    คลาสสิค




       " เข้ามาได้   " ผมและไอ้ไนท์เปิดประตูเข้าไปก็พบผู้ชายคนหนึ่งนั่งก้มหน้ามองอะไรสักอย่างที่อยู่ในมือ


      " มาแล้วครับท่านประธาน "  ท่านประธานของไอ้ไนท์เงยหน้าขึ้นมา แล้วระบายยิ้มออ่นๆออกมมา


       " ดีใจที่ได้พบเธออีกครั้งนะ " 


     " นี่รู้จักกันมาก่อนรึครับ ? " 


     " อา ขอโทษเธอด้วยนะไนท์ ผมเองก็เพิ่งรู้ว่าตัวจริงของแทนไทก็คือ เทียร์    "


    ใช่แล้วครับ เทียร์ ก็คือผมในอตีด ผมตอนที่ยังเป็นไอ้เด็กแว่นหน้าสิวของใครบางคน



    " ครับ ไม่เจอกันซะนาน พี่ดูเปลี่ยนไปเยอะนะครับ " 


    " เอ่อ  ผมขอตัวก่อนนะครับคุณกาย " ไนท์เอ่ยขึ้นเพราะคงดูออกว่าพี่กายอยากคุยกับผมแค่สองคน


     " ครับ   "  แล้วไอ้ไนท์ก็ดินออกไปพร้อมปิดประตู  ผมเดินไปยืนที่หน้าต่าง มองท้องฟ้าที่เปลี่ยนเป็นสี

    ส้มเพราะดวงอาทิตย์กำลังจะเคลื่อนตัวลงไปเปลี่ยนให้พระจันทร์ขึ้นมาทำหน้าที่แทน



    " ไม่เจอกันตั้งนานคิดถึงพี่รึเปล่า ? หืม " แขนของพี่กายที่ไม่รู้ว่าเดินมาตอนไหนสวมกอดเอวจากด้าน

    หลังเอาคางเกยไหล่ของผมไว้



     " พี่มีธุระอะไรกับผม ? "


     " พี่ไม่ได้มีธุระอะไรกับเทีรย์หรอก พี่มีธุระกับแทนไทต่างหาก ? " 


     " พี่กายครับ ตอนนี้ผมไม่ได้ชื่อเทียร์แล้วนะครับ  " 


    " หืม ทำใมล่ะ ชื่อเทียร์เพราะออกพี่ชอบ " 


     " ก็เพราะ ผมไม่ชอบ ไม่ชอบความหมายของมัน"   ผมหันหน้ามาสบตากับอีกฝ่าย


     " แล้วจะไห้พี่เรียกว่าอะไรล่ะ "


    " เรียกผมว่าไทม์  ส่วนแทนไทคือชื่อในวงการที่ไอ้ไนท์มันตั้งไห้ " 


    " ไทม์ หรอ อืม ก็ดีนะ พี่จะได้มีเวลาเป็นของตัวเองแล้วเรารู้จักกับไนท์ได้ยังไงหรอ  " 


     " ก็มันเป็นลูกพี่ลูกน้องกับผมนิ ว่าแต่พี่เถอะ มีธุระอะไรหรอ  ? " 


    " ไทม์สนใจจะมาเป็นนายแบบในสังกัดของพี่หรือป่าวล่ะ ? "   พี่กายใช้มือที่คล้องเอวขึ้นมาลูบที่แก้ม

    ของผม



    " สนสิ ทำใมจะไม่สน "  เขย่งเท้าขึ้นไปกระซิบที่ข้างหูพร้อมกับกับหายใจรดต้นคอเบาๆ


    " แล้วพี่ล่ะสนใจผม  ....  เป็นนายแบบในสังกัดพี่รึเปล่า  " 


    " สนใจสิพี่สนใจไทม์ ....   ที่จะไห้มาเป็นนายแบบในสังกัดพี่อยู่แล้ว "  พี่กายโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้



    อีกนิด



    อีกนิด



    ริมฝีปากของอีกฝ่ายกดย้ำลงมาที่ริมฝีปากของผมแล้วค่อยถอนออกอย่างออ้ยอิ่ง


                 อย่าว่าผมร่านอย่างพี่ดรีมนะ แค่ผมยังบอกเรื่องราวระหว่างที่ผมกับพี่ดรีมและพี่กายยังไม่หมด

    เท่านั้นเอง ?

     

     



    " กาย  กะ   อ้อ ขอโทษทีไม่นึกว่ามีแขก  "   เสียงของผู้มาไหม่ที่เปิดประตูเข้ามาอย่างวิสาสะพร้อมแทรก

    กายเข้ามาในห้อง  ผมรีบผละออกจากพี่กายทันทีแล้วหันหน้ามองออกไปนอกหน้าต่าง

     

     " มีอะไรดรีม "


     " กูว่าจะมาขอยืมตัวนายแบบในสังกัดมึงไปเดินแบบว่ะ   มีนำเสนอสักคนไหม ? "


    " อ้อ นี่ไงแทนไท นายแบบหน้าไหม่กู  ว่าไงล่ะเราหืม "


    ผมหันมายิ้มให้พี่ดรีม  " ตกลงครับ  " สบตากับคนที่ยืนอยู่ฝั่งตรงข้าม



         ตึก ตึก ตึก 



              เอาอีกแล้วหัวใจนี่หนอจะเต้นแรงทำใมไม่รู้  ไม่เจอหน้ากันนานรอยดำใต้รอบดวงตาที่มาจากฝีมือ

    ผมหายไปแล้วคำที่อยู่ข้างหลังคงจะหายไปเหมือนกัน





    คิดถึง




    อยากพูดคำๆนี้จัง






    .......................................................................................................................

     

     " แล้วแกล่ะว่าไงดรีม แทนไท เขาตกลงแล้วนะ "   พี่กายพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าผมกับอีกฝ่ายเราต่างคน


    ต่างเงียบ

     

    " ตกลงเช่นกันครับ "

     

    ^ _________^

     

    พี่ดรีมส่งยิ้มมาไห้ผมอย่างเป็นมิตรและจริงใจที่สุดที่ได้จากเขา   ถ้าหากวันนั้นเขาไม่พูดอะไรทำร้าย

    จิตใจ
    ผม แค่เขาทำร้ายร่างกายผมนั่นมันก็มากพอแล้วตลอดเวลาที่ไม่ได้เจอเขาผมคิดว่าผมเข้มแข็งพอที่

    จะทำให้เขาเสียใจให้เหมือนที่เขาทำกับผมแต่สุดท้ายผมก็ใจอ่อนอยู่ดี  ทำใมน่ะหรอ  เพียง


    แค่เห็นใบหน้าที่เปื้อนยิ้มส่งยิ้มมาไห้ผมแค่นี้ ผมก็ลืมความร้ายกาจที่เขาทำกับผมทั้งหมดแล้วล่ะ

     

     


    ทำใมไทม์  กับ เทียร์ ไม่เคยได้รับรอยยิ้มที่ดูเป็นมิตรและจริงใจแบบนี้บ้างเลย  ?

     



    คงไม่ชอบสินะ ไอ้เด็กแว่นหน้าสิวของพี่ ไม่ชอบสินะคนปากจัด ทำตัวร่านๆแรดๆ ใส่พี่ คงไม่ชอบ

    จริงๆ




                           ..........................................................................................



    มาแล้ว มาแล้ว หลังจากที่หายไป  อิอิ
           
                        อย่าเพิ่งเบื่อกันไปก่อนน่ะคร่ะ
                          
                                      โ ป ร ด ติ ด ต า ม ต อ น ต่ อ ไ ป เน้อ 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×