Vatican's Exorcist (รับสมัครตัวละคร)

Vatican's Exorcist (รับสมัครตัวละคร)

เหล่าความชั่วที่เริ่มก่อตัวขึ้น ที่มาในรูปแบบต่างๆซึ่งเหล่าเทพแห่งสวรรค์ได้แบ่งพวกมันอยู่2ประเภท

ทั้งปีศาจที่มีทั้งกายเนื้อและไม่มีกายเนื้อ ปีศาจที่มีกายเนื้อคือ ตัวตนแห่งความชั่วร้ายที่มีอยู่จริงๆสามารถฆ่าฟันและทำร้ายคนได้ด้วยตนเอง เป็นตัวตนแห่งความชั่วร้ายและมลทิน

ปีศาจที่ไม่มีกายเนื้อคือ จิตใจของมนุษย์ที่เป็นสัตว์ประเสริฐกลับมีจิตใจเยี่ยงปีศาจ เป็นจิตของความชั่วร้ายและความสิ้นหวังที่สามารถเปลี่ยนให้มนุษย์กลายเป็นเช่นเดียกันกับพวกปีศาจได้ 

เหตุนี้เหล่าฑูตสวรรค์ต่างเกิดการจัดตั้งชุมนุมกัน 

"เอ็กโซซิส" หรือ นักปราบผี ทั้งหลายจึงกำหนดชะตากรรมไม่ว่าจะเป็นสตรีหรือบุรุษต่างก็ถูกเหล่าเทพเจ้าชี้ให้เป็น เอ็กโซซิส โดยไม่มีข้อกังขา ทว่าพิธีกรรมไม่สําเร็จ ถูกขัดขวางโดยกลุ่ม "แห่งความมืด" ทำให้ผู้ที่ถูกเลือกมีเพียงหยิบมือบ้างก็ถูกกระขายชิ้นส่วนแห่งความทรงจำออกบ้างก็ได้รับมากเกินไปแม้จะต้องสูญเสียบางสิ่งบางอย่างในร่างกาย เหล่าเบื้องบจจึงตัดสินใจแบ่งชิ้นส่วนต่างๆลงไปให้เหล่าผู้ถูกเลือก

1.ชื้นส่วนแห่งความหวัง

 

2.ชื้นส่วนแห่งความยุติธรรม

3.ชื้นส่วนแห่งความศรัทธา

4.ชื้นส่วนแห่งความเมตตา

5.ชื้นส่วนแห่งความซื่อสัตย์

6.ชื้นส่วนแห่งความอ่อนโยน

7.ชิ้นส่วนแห่งความสร้างสรรค์

8.ชิ้นส่วนแห่งความรัก

9.ชิ้นส่วนแห่งความอิสระ

แม้เหล่าเทพเจ้าส่งชิ้นส่วนลงมาให้แต่ก็ได้เพียงแค่8ชิ้น เหล่าเอ็กโซซิสผู้ถือครองต่างมีพลังที่แตกต่างกันออกไป ผู้ถือครองชิ้นส่วนต่างมีเพียงหยิบมือ เหล่าปีศาจ จึงเรียกผู้คนเหล่านี้ว่า "ของหายาก" เล่ากันว่าเนื้อของพวกเอ็กโซซิสนั้นอร่อยมาก หากได้กินเนื้อของพวกมัน จะได้รับพลังที่มหาศาลเรียกได้ว่าไร้เทียมทาน พวกปีศาจ ต่างเริ่มออกล่า "ของหายาก"กัน

เซรัส มิคารอส (17) 

ผู้ถือครองชิ้นส่วนแห่งความอิสระ 

"แม้ตัวข้านั้นจะถูกเรียกขานว่า เป็นมือปราบปีศาจ และผู้ถือครองชิ้นส่วนแห่งเหล่าทวยเทพ เรียกได้ว่าเหมือนเช่นกับองครักษ์ที่คอยปกป้อง

ประชาชน ฟังดูดีใช่ไหม? ใช่มันดูดีและต่างมีคนเคารพนับถือมากมาย แต่ทว่าหากใครได้รู้ตัวตนที่แท้จริงของข้าคงจะพลาดหวังเป็นแน่ ตัวข้านั้นไม่ต่างจากคนขลาด ข้าทำทุกอย่างเพื่อปกป้องตัวเองไม่ใช่ความสันติสุขของผู้คน ข้านั้นเห็นแก่ตัวคอยหลบซ่อนอยู่ในเงาผู้อื่น"

เด็กชายเม้มปากแน่นเข้าหากัน ดวงตาสีเขียวมรกตที่กำลังสั่นไหวเพราความกลัว ใบหน้าที่มีเม็ดเหงื่อไหลซึมออกมาออกมาหยดลงที่ปลาย

คางหยดลงสู่พื้นดินที่มีซากศพนับร้อย เสียงหอบหายใจดัง ในมือที่ถือร่มสีแดงที่เปรอะเปื้อนไปด้วยโลหิตสีสด เซรัสมองภาพเบื้องหน้า

อย่างตื่นตระหนก เด็กชายกลืนของเหลวที่เหนียวลงคอไปอย่างยากลำบาก กลิ่นเหม็นที่ลอยคละคลุ้งมากระทบที่โสตจมูกของเขา

"พรวด!!"

ไม่ทันไรของเหลวที่ถูกกักเก็บเอาไว้พุ่งทะลักออกมาอย่างเก็บไว้ไม่อยู่ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาเห็นภาพของพวก ชาวบ้าน ที่ให้ที่พักซุกหัวนอนของเขาต้องมานอนตายเกลื่อนกลาดในระหว่างที่ ตัวของเขากำลังเดินออกไปตรวจตรา ถึงจะบอกว่าตรวจตราหากแต่ไปหาที่สงบๆและแหล่งกบดานเพื่อหนทางเอาชีวิตรอดเพียงคนเดียว 

"ม....ไม่"

นํ้าสีใสที่ไหลหยดลงมาจากดวงตามรกตทั้ง2ข้างด้วยความหวาดกลัว 2เท้าที่ทำหน้าที่หยัดกายเพื่อวิ่งหนี

 

"เจ้าพวกนั้นมันกำลังตามฆ่าข้าอยู่"

"เจ้าพวกนั้นมันกำลังตามฆ่าข้าอยู่"

"เจ้าพวกนั้นมันกำลังตามฆ่าข้าอยู่"

"เจ้าพวกนั้นมันกำลังตามฆ่าข้าอยู่"

"เจ้าพวกนั้นมันกำลังตามฆ่าข้าอยู่"

สองเท้าวิ่ง ปากพลางพูด เซรัสนึกว่าเขาจะได้ใช้ชีวิตที่สงบสุขที่หมู่บ้านแห่งนี้แล้วเสียอีก 

"ข้าไม่เคยถูก ข้าไม่เคยถูก"

เซรัสที่วิ่งไปเรื่อยๆอย่างไร้จุดหมาย อาการสติแตกที่วิ่งไม่คิดหน้าคิดหลัง จนไปเจอกับหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ใครจะไปรู้เล่าว่าสถานที่แห่งนั้นเป็นตัวเปลี่ยนชีวิตของเด็กหนุ่มขี้ขลาดไปตลอดกาล

..................

THEME

?

?THEORA

? ??