ปริศนารักข้ามขอบฟ้า

       เมื่อนาฬิกาบอกเวลาเที่ยงคืน   หญิงสาวปริศนาปรากฎกายพร้อมกับแอบเปิ้ลหนึ่งลูก เเอบเปิ้ลลูกนั้นถูกส่งมาให้เขา

  เสียงของนาฬิกาบอกเวลาสิ้นสุดลง หลังจากนั้นเถาวัลก็คลายออก สายลมอ่อนๆผัดผ่านประตู แล้วพลันทุกอย่างก็หายไป...

             ฝัน!! ฝันหรอ!!   เขาสะตุ้งตัวโยนและลุกขึ้นมานั่ง ตัวของเขาท่วมไปด้วยเหงื่อทั้งๆที่อากาศตอนนั้นเย็นสบาย ผ้าม้านตรงประตูบานเลื่อนที่ระเบียงห้องพริ้วไหวตามแรงลมที่พัดเข้ามาภายในห้องราวกับกำลังเต้นระบำ มันดูสวยเมื่อต้องแสงสว่างในยาวเช้า  เขาหยิบผ้าเช็ดหน้าหัวเตียงมาซับเหงื่อแล้วพลันดวงตาเขาก็สะดุดเข้ากับของสิ่งหนึ่งที่วางอยู่บนโต๊ะตรงระเบียง เมื่อผ้าม้านพัดเปิดออก