ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : หลงอดีต
เฟยีไ้เินฝ่าสายฝนมาเรื่อยทั้ๆ ที่ยัเมาๆ อยู่ และมันี่โมี่ยามแล้วนี้ เฮ้อ.....
บัเอิเหมือนหนีเสือปะระเ้ เฟยีไ้ไปเอับลุ่มอันพาลเ้าหมายะ่มืนเธอ เธอึวิ่หนีไม่ิีวิไปเรื่อยๆ ฝนแบบนี้ใระ่วยเหลือัวเธอไ้ันละ ็้อโยแนบ่อนนะสิ ว่าแล้ว็วิ่ไปยั้าหน้าายเป็นายละัน
เฟยีไ้วิ่มายัสะพานแห่หนึ่เมื่อพวอันพาลวิ่มาใล้แล้วึัสินใระโน้ำลไปทันทีเพื่อเอาัวรอ
"ูม...."
"เฮ้ยอะไรันวะ แม่นี้เล่นหนีแบบนี้เลยเหรอ โธ่เว้ย.....เ็มัเลยไปพวไปันีว่า"
แล้วลุ่มอันพาล็าไปทันที เฟยีนั้นมน้ำและหายไปทันที
อี้านที่วัหลว พระสนมเฟยีนั้นไ้เล่นน้ำอยู่ับนาำนัลรับใ้ในวัหลวอยู่ี เิเป็นะริวและมน้ำหายไป หาัวเมื่อไร่็ไม่พบ ทุน่าหมหวัว่าะหาเอแล้ว ู่ๆ พระสนมเฟยี็ทะลึ้พรวึ้นมาาน้ำและะเียะรายึ้นมาาน้ำและสลบไป
"พระสนม ทรเป็นอะไรมาหรือเปล่าเพะพระสนม" นาำนัลนสนิทหลัวหส์ล่าว ทหารไ้นำัวพระสนมมาที่ำหนัยัห้อบรรทมอพระนาเอและให้หลัวหส์เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ับพระนา
ไม่นานเินรอพระสนมเฟยี็ทรลืมาึ้นมาทันที หลัวหส์ถามพระสนมทันที
"พระอ์ฟื้นแล้ว พระอ์เป็นยัไบ้าเพะ"
พระอ์ พระอ์เหรอนี้อะไรันนะ เราเพี้ยนไปเหรอเปล่าเนียะ หรือว่าเราำลัอยู่อถ่ายอยู่ เฟยีมอไปรอบๆ มอูารแ่ัวอนเอ็แปลในี้มันุีนโบรานี้หน่า ใรเป็นนใส่ให้เราันนะ
"มอุเหรอเพะ หม่อมันเป็นเปลี่ยนให้ับพระอ์เอเพะ" หลัวหส์ล่าวพร้อมับนำน้ำมาให้เสวย
"นี้เพะน้ำาเพะทรเสวยแ้อแห้่อนเพะ"
"เธอเป็นใรันนะแล้วที่นี้มันที่ไหนัน อถ่ายละรเหรอบอันมาไ้ไหม"
ทุนมอพระสนมแบบแปลๆ นี้พระอ์สำลัน้ำนเพี้ยนเลยหรือไัน แล้วไหนภาษาที่พูอีแปลหูพิล
"นี้พระสนมมน้ำนเพี้ยนไปแล้วหรือเพะพระอ์" หลัวหส์ล่าวอย่าเสียใ
"อะไรนะพระสนมเหรอ ใรเป็นพระสนมันนะ ันเหรอพระสนม" เฟยีเธอี้ไปที่ัวเอทันที
"เพะพระสนมเฟยี พระอ์นะแหละพระสนมเฟยี"
เอ๊ะ.....นี้มัน็ื่อเรานี้หว่า ็ื่อเรานี้ไม่เพี้ยนหรอนะ แล้วทำไมถึเรียว่าพระสนมนะไม่เ้าใริๆ
"ใรพระสนมเหรอ หมายถึันเหรอ" เฟยีี้ไปที่ัวเอแบบ ทุนพยัหน้ารับแล้วมอพระสนมให่เลยทีเียว
"โธ่.....พระอ์เห็นันอยู่ีๆ ไม่น่าเลย"
พอีไทเฮาทรเส็มาถึที่นี้ทันที มาูพระสนมเฟยีว่าอาารเป็นยัไบ้า
"เ้าเป็นอะไรไปเหรอพระสนมเฟยีไ้่าวว่ามน้ำไปอาารเป็นยัไบ้า"
"ันไม่ใ่พระสนมเฟยีนะ นี้มันเิอะไรันึ้นแน่เนียะ"
เธอิไปิมาเห็นารแ่ายอทุน ็นึสสัยึ้นมาและถามอย่าอยารู้ทันที
"นี้มันปีพ.ศ.อะไรันแน่นะ"
"นี้เ้าลืมไปแล้วเหรอว่านี้ือสมัย้าหมินะอะไรันมน้ำเลยเพี้ยนไปสิ้นแล้วหรือ"
"อะไรนะสมัย้าหมิเหรอ นี้ันหลมาในสมัย้าหมิหรอเหรอไันเนียะ เป็นไปไม่ไ้นะไม่ริ"
เธอร้อรี้ึ้นมาทันทีและวิ่ะหนีไปยั้านอ พวนาำนัล่าไล่ับัวนาแทบไม่ทัน
"พระสนมอย่าหนีสิเพะ อย่าวิ่หนีสิ"
"ไม่.....อย่าเ้ามานะ ันไม่อยาอยู่ที่นี้ ันอยาลับบ้าน" เฟยียัวิ่หนี่อไปอยู่อย่านั้น ไทเฮาทรวียนหัวะเป็นลมเพราะเฟยีนั้นไม่ยอมหยุะที
"หยุไ้แล้วเ้านะพระสนมเฟยี หยุไ้แล้วะหนีไปไหนันนะ"
เฟยีวิ่นเหนื่อยึไ้หยุอยู่รนั้นนาำนัลทุน่านั่เหนื่อยหอบไปามๆ ันเลยทีเียว
เฟยีร้อไห้ออมาทันทีเพราะิถึบ้านอยาลับบ้านใแทบา
"เ้าะี้แไปไยันเหล่า ปิเ้าไม่เยเป็นแบบนี้นี้หน่า ทำไมวันนี้ถึไ้แปลไป หรือว่ามีผีสิเ้าันแน่ ้าะไ้ทำพิธีปัรัวาให้ับเ้าเอาไหมละ" พอไทเฮาทรบอเรื่อทำพิธีปัรัวา เฟยีึหยุร้อไห้ทันที เพราะพอะทราบว่าพิธีปัรัวานั้น้อโนเียนีนั้นเอ ใรอยาะโนเียนีันละ
"ไม่นะัน ้าไม่อยาทำพิธีปัรัวา สสัย้าหลลืมสิ้นแล้วนะสิ ินน้ำมาไปหน่อยเลยวามำเสื่อมไปนะ เี๋ยวอีหน่อย็ีึ้นเอแหละ"
เฟยีแล้ปิเสธเพราะลัวารโนเียนีนั้นเอ มันไม่น่าอภิรมย์เท่าไรหรอนะโนเียนีนะ
"ั้นเ้า็พัผ่อนะทีเถอะ หลัวหส์ูแลพระสนมให้ีละ อย่าไ้ไปเล่นน้ำอีเป็นอันา ไม่ั้นพวเ้าเรียมโนประหารันทั้หมทุนเลย"
"เพะไทเฮา หม่อมันะไม่ให้พระสนมเล่นน้ำอีแล้วเพะ"
"ี ้าไปละ เี๋ยวอีสัพัฮ่อเ้็ทรมาหาเ้าแล้วนะ พัผ่อนให้หายีแล้วันละ"
"เพะไทเฮา" เฟยีำ้อพูอบลับไปอย่าเสียไม่ไ้ นายัไม่อยาถูประหารเสียั้แ่อนนี้หรอนะ เี๋ยวอสวยๆ อนาะ่อันไม่ิะเปล่าๆ มีเรื่อับไทเฮามันไม่เป็นผลีนัหรอนะ
บัเอิเหมือนหนีเสือปะระเ้ เฟยีไ้ไปเอับลุ่มอันพาลเ้าหมายะ่มืนเธอ เธอึวิ่หนีไม่ิีวิไปเรื่อยๆ ฝนแบบนี้ใระ่วยเหลือัวเธอไ้ันละ ็้อโยแนบ่อนนะสิ ว่าแล้ว็วิ่ไปยั้าหน้าายเป็นายละัน
เฟยีไ้วิ่มายัสะพานแห่หนึ่เมื่อพวอันพาลวิ่มาใล้แล้วึัสินใระโน้ำลไปทันทีเพื่อเอาัวรอ
"ูม...."
"เฮ้ยอะไรันวะ แม่นี้เล่นหนีแบบนี้เลยเหรอ โธ่เว้ย.....เ็มัเลยไปพวไปันีว่า"
แล้วลุ่มอันพาล็าไปทันที เฟยีนั้นมน้ำและหายไปทันที
อี้านที่วัหลว พระสนมเฟยีนั้นไ้เล่นน้ำอยู่ับนาำนัลรับใ้ในวัหลวอยู่ี เิเป็นะริวและมน้ำหายไป หาัวเมื่อไร่็ไม่พบ ทุน่าหมหวัว่าะหาเอแล้ว ู่ๆ พระสนมเฟยี็ทะลึ้พรวึ้นมาาน้ำและะเียะรายึ้นมาาน้ำและสลบไป
"พระสนม ทรเป็นอะไรมาหรือเปล่าเพะพระสนม" นาำนัลนสนิทหลัวหส์ล่าว ทหารไ้นำัวพระสนมมาที่ำหนัยัห้อบรรทมอพระนาเอและให้หลัวหส์เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ับพระนา
ไม่นานเินรอพระสนมเฟยี็ทรลืมาึ้นมาทันที หลัวหส์ถามพระสนมทันที
"พระอ์ฟื้นแล้ว พระอ์เป็นยัไบ้าเพะ"
พระอ์ พระอ์เหรอนี้อะไรันนะ เราเพี้ยนไปเหรอเปล่าเนียะ หรือว่าเราำลัอยู่อถ่ายอยู่ เฟยีมอไปรอบๆ มอูารแ่ัวอนเอ็แปลในี้มันุีนโบรานี้หน่า ใรเป็นนใส่ให้เราันนะ
"มอุเหรอเพะ หม่อมันเป็นเปลี่ยนให้ับพระอ์เอเพะ" หลัวหส์ล่าวพร้อมับนำน้ำมาให้เสวย
"นี้เพะน้ำาเพะทรเสวยแ้อแห้่อนเพะ"
"เธอเป็นใรันนะแล้วที่นี้มันที่ไหนัน อถ่ายละรเหรอบอันมาไ้ไหม"
ทุนมอพระสนมแบบแปลๆ นี้พระอ์สำลัน้ำนเพี้ยนเลยหรือไัน แล้วไหนภาษาที่พูอีแปลหูพิล
"นี้พระสนมมน้ำนเพี้ยนไปแล้วหรือเพะพระอ์" หลัวหส์ล่าวอย่าเสียใ
"อะไรนะพระสนมเหรอ ใรเป็นพระสนมันนะ ันเหรอพระสนม" เฟยีเธอี้ไปที่ัวเอทันที
"เพะพระสนมเฟยี พระอ์นะแหละพระสนมเฟยี"
เอ๊ะ.....นี้มัน็ื่อเรานี้หว่า ็ื่อเรานี้ไม่เพี้ยนหรอนะ แล้วทำไมถึเรียว่าพระสนมนะไม่เ้าใริๆ
"ใรพระสนมเหรอ หมายถึันเหรอ" เฟยีี้ไปที่ัวเอแบบ ทุนพยัหน้ารับแล้วมอพระสนมให่เลยทีเียว
"โธ่.....พระอ์เห็นันอยู่ีๆ ไม่น่าเลย"
พอีไทเฮาทรเส็มาถึที่นี้ทันที มาูพระสนมเฟยีว่าอาารเป็นยัไบ้า
"เ้าเป็นอะไรไปเหรอพระสนมเฟยีไ้่าวว่ามน้ำไปอาารเป็นยัไบ้า"
"ันไม่ใ่พระสนมเฟยีนะ นี้มันเิอะไรันึ้นแน่เนียะ"
เธอิไปิมาเห็นารแ่ายอทุน ็นึสสัยึ้นมาและถามอย่าอยารู้ทันที
"นี้มันปีพ.ศ.อะไรันแน่นะ"
"นี้เ้าลืมไปแล้วเหรอว่านี้ือสมัย้าหมินะอะไรันมน้ำเลยเพี้ยนไปสิ้นแล้วหรือ"
"อะไรนะสมัย้าหมิเหรอ นี้ันหลมาในสมัย้าหมิหรอเหรอไันเนียะ เป็นไปไม่ไ้นะไม่ริ"
เธอร้อรี้ึ้นมาทันทีและวิ่ะหนีไปยั้านอ พวนาำนัล่าไล่ับัวนาแทบไม่ทัน
"พระสนมอย่าหนีสิเพะ อย่าวิ่หนีสิ"
"ไม่.....อย่าเ้ามานะ ันไม่อยาอยู่ที่นี้ ันอยาลับบ้าน" เฟยียัวิ่หนี่อไปอยู่อย่านั้น ไทเฮาทรวียนหัวะเป็นลมเพราะเฟยีนั้นไม่ยอมหยุะที
"หยุไ้แล้วเ้านะพระสนมเฟยี หยุไ้แล้วะหนีไปไหนันนะ"
เฟยีวิ่นเหนื่อยึไ้หยุอยู่รนั้นนาำนัลทุน่านั่เหนื่อยหอบไปามๆ ันเลยทีเียว
เฟยีร้อไห้ออมาทันทีเพราะิถึบ้านอยาลับบ้านใแทบา
"เ้าะี้แไปไยันเหล่า ปิเ้าไม่เยเป็นแบบนี้นี้หน่า ทำไมวันนี้ถึไ้แปลไป หรือว่ามีผีสิเ้าันแน่ ้าะไ้ทำพิธีปัรัวาให้ับเ้าเอาไหมละ" พอไทเฮาทรบอเรื่อทำพิธีปัรัวา เฟยีึหยุร้อไห้ทันที เพราะพอะทราบว่าพิธีปัรัวานั้น้อโนเียนีนั้นเอ ใรอยาะโนเียนีันละ
"ไม่นะัน ้าไม่อยาทำพิธีปัรัวา สสัย้าหลลืมสิ้นแล้วนะสิ ินน้ำมาไปหน่อยเลยวามำเสื่อมไปนะ เี๋ยวอีหน่อย็ีึ้นเอแหละ"
เฟยีแล้ปิเสธเพราะลัวารโนเียนีนั้นเอ มันไม่น่าอภิรมย์เท่าไรหรอนะโนเียนีนะ
"ั้นเ้า็พัผ่อนะทีเถอะ หลัวหส์ูแลพระสนมให้ีละ อย่าไ้ไปเล่นน้ำอีเป็นอันา ไม่ั้นพวเ้าเรียมโนประหารันทั้หมทุนเลย"
"เพะไทเฮา หม่อมันะไม่ให้พระสนมเล่นน้ำอีแล้วเพะ"
"ี ้าไปละ เี๋ยวอีสัพัฮ่อเ้็ทรมาหาเ้าแล้วนะ พัผ่อนให้หายีแล้วันละ"
"เพะไทเฮา" เฟยีำ้อพูอบลับไปอย่าเสียไม่ไ้ นายัไม่อยาถูประหารเสียั้แ่อนนี้หรอนะ เี๋ยวอสวยๆ อนาะ่อันไม่ิะเปล่าๆ มีเรื่อับไทเฮามันไม่เป็นผลีนัหรอนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น