ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ความฝันที่ใกล้เป็นจริง
พ่อแม่บุธรรมอพาฝัน ไ้ให้พาฝันมาเป็นเฟให้ที่ร้านอาหารนานาาิอนเอ
พาฝันึไ้โอาสเรียนรู้าเฟอาย เฟทำอาหารสไล์่าๆ ที่มีเล็ลับหลาหลายที่ะทำให้อาหารนั้นพิเศษึ้นทุาน ทั้รสาิและารัาน นับว่าเป็นเฟที่เป็นัวอย่าอพาฝันเลยทีเียว และวันนี้พาฝัน็ไ้มาเรียนรู้าเฟอายเป็นวันแร
"เฟอายะ ่วยสอนฝันทำอาหาร้วยนะะ ถ้าหาฝันทำไม่ี็บอไ้เลยนะะฝันยินีปรับปรุแ้ไ้อผิพลาทุอย่าเลย่ะ"
"ไ้สิ เี๋ยวเฟะสอนฝันเอนะ หนูอยาะเรียนเรื่ออะไรละ เฟว่าะไ้สอนให้"
"ทุอย่าเลย่ะ ไ้ไหมะ" พาฝันล่าว
"ไม่่อยโลภเลยนะฝัน ั้น่อยๆ เรียนแล้วันนะ เริ่มาอาหารไทย่อนแล้วันนะเอาไหม....."
"่ะ ี่ะ หนูพร้อมแล้ว่ะ" แล้วเฟอาย็สอนหลัารทำอาหารไทยให้ับพาฝัน่อนเป็นอย่าแร พร้อมับทำอาหารให้ลู้าไป้วย พาฝันมีวามสุเป็นอย่ามาิอยาแ่ันเป็นเฟมือหนึ่ให้ไ้
้านเฟอายมีลูศิษย์นหนึ่ือมานพหนุ่มหล่อที่ฝันอยาเป็นเฟเหมือนันที่เฟอายสอนให้ มานพนั้นเพราะมานพเป็นลูายอเพื่อนสนิทอนเอที่ฝาฝัเอาไว้่อนายว่าอยาให้ลูายนเอนั้นเฟให้ไ้ เฟอายึไ้สัาว่าะสอนให้ีที่สุนั้นเอ
วันนี้เฟอายไ้นัให้มานพมาที่ร้านและทำให้มานพเอับพาฝันเป็นรั้แร พาฝันเห็นมานพทำท่าทาลับๆ ล่อๆ ที่ห้อรัวึสสัยว่าะเป็นโระับเ้าแ่พอีเฟอายมาห้ามเอาไว้ทัน
"ฝันนี้มานพศิษย์เฟอีนหนึ่เอ ไม่ใ่โรที่ไหนหรอนะ" เฟอายบอทันที ทำให้มือพาฝันที่ำลัเอาถามาีหัวมานพนั้นหยุลทันที
"อะไรนะะเฟอาย มานพศิษย์อเฟอายเหรอะ" พาฝันมอหน้ามานพทันทีอย่าไม่รอ้า
"็ใ่นะสิ ุเป็นใรมาีผมเอาผมเอานี้" มานพล่าวพรามอหน้าพาฝันเ่นเียวัน
มานพเห็นพาฝัน็ะลึในวามามอพาฝันไม่ไ้ เ้าพึ่เยเห็นหน้าเธอแ่เหมือนับมอเห็นหน้าใรอีนหนึ่นั้นเอ มันล้ายๆ ับใรันแน่นะ เ้านึไม่ออนะสิ ทำไมันถึนึไม่ออนะ
พาฝันเห็นมานพมอนอย่าับรู้ัันมา่อน็แปลใึ้นมา
"ุมอหน้าันมีปัหาอะไรเหรอะ ุมานพ" พาฝันล่าวอย่าไม่พอใมานั ที่หน้าหล่อๆ อเ้านั้นทำท่าทีับว่าเห็นผียัไยัั้นนะสิ
"เปล่ารับ.....ือว่า ผมุ้นๆ หน้าุนะรับ แ่นึไม่ออว่าเยเห็นที่ไหนมา่อนนะ"
"หน้าาันโหลมานานั้นเลยเหรอะเนียะ"
"ไม่หรอรับ ุออะสวยออไม่โหลหรอนะ" มานพรีบแ้ัวทันที่อนที่ะทำให้พาฝันโรธนเอไปมาว่านี้
"เหรอะ ะีใีไหมเนียะ" พาฝันล่าวิหัวเราะออมา
"มานพพอีเลยมา เี๋ยวน้าะสอนทั้นพและฝันพร้อมันเลยนะ มาสิ............"
แล้วมานพับพาฝัน็เรียนทำอาหารับเฟอาย ทัู้่ั้ใเรียนันเป็นอย่ามา วันนี้เฟอายสอนทัู้่ทำแเหลือปัษ์ใ้ัน เมื่อทั้หม่าทำันเสร็็มาลอให้เฟอายิมัน เฟอายเห็นว่าพาฝันนั้นทำอาหารไ้อร่อยว่ามานพ็มพาฝันทันที
"ฝันหนูทำแเหลือปัษ์ใ้อร่อยว่ามานพอีนะเนียะ นพ้อเรียนรู้อีมาเลยนะ แเหลืออนพนะเ็มไปหน่อยนะ ้อูฝันเป็นัวอย่านะ ทำออมาลมล่อมไม่เ็มไปไม่หวานไปเผ็ำลัีเลยทีเียวนะ" เฟอายมพาฝันทันที
"แหมน้าอายมแ่พาฝันผมเลยเป็นส่วนเินนะสิ มีศิษย์นใหม่แล้วนี้" มานพทำอน เฟอายเลยีแนมานพหนึ่ทีเบาๆ
"นี้แนะ...ทำเป็นอนไปไ้ นพ็ยันเรียนรู้ให้มาว่านี้สิ เี๋ยว็ีเอนะแหละ"
"ั้นผมให้ฝัน่วยสอนให้ีว่าีว่าน้าเยอะเลย" มานพล่าวทำให้เฟอายทำหน้าบึ้ทันที
"แหมผมล้อเล่น น้า็สอนผม่อนะีแล้วนะ อย่าลืมสิว่าน้าสัาแล้วว่าะสอนผมนะ"
"้ะพ่อรูปหล่อ ฝันหนูอย่าไปสนนแบบนี้นะ ไม่ีหรอ" ไ้ทีเฟอายรีบยุให้พาฝันไม่อบมานพ
"นี้น้า ผมิะีบพาฝันอยู่นะ อย่านินทาผมเผานันแบบนี้สิ" มานพทำเป็นพูเล่นพูริ ทำให้เฟอายับพาฝันอยาเะมานพเป็นอย่ามา
"เอาละๆ พัันไ้แล้วนี้็ึมาแล้ว ลับบ้านันไ้แล้ว เี๋ยวพรุ่นี้ื่นสายมาทำานไม่ทันันพอี" เฟอายล่าว
"ั้นให้ผมไปส่นะน้า พาฝันให้ผมไปส่ไ้หรือเปล่า"
"อืมไ้สิ นี้็ึแล้ว เี๋ยวพ่อแม่ะเป็นห่วเอานะ ท่านเพิ่ะลับมาาทำธุระที่ฮ่อนะ"
"พ่อแมุ่เหรอที่เป็นเ้าอร้านอาหารนี้ใ่มั้ย"
"อืม ท่านเป็นเ้าอร้านนี้นะ บัเอิท่านเพิ่ไปทำานที่ฮ่อนะ เลยไม่ไ้มาที่นี้นะ เี๋ยวไม่ี่วันท่าน็มาูานที่ร้านแล้วละ"
"ไปันเถอะน้า พาฝันเี๋ยวะึมาว่านี้นะ"
แล้วทุน็่าพาันมานั่รถอมานพและมานพไปส่เฟอายที่บ้าน่อนและไปส่พาฝันทีหลั พาฝันเ้ามาในบ้านและล่าวลามานพที่มาส่เธอทันที มานพนั้นเห็นบ้านพาฝันแล้วั้ใะแวะมาไหว้พ่อแม่พาฝันทีหลั ็ะะีบลูสาวเ้า็้อมาให้ถูทาือเ้าหาผู้ให่นั้นเอ พาฝันะว่าอะไรเ้าหรือเปล่านะที่เ้าอยาึบพาฝันนะ
ิแล้วมานพ็นึยิ้มและมีวามสุในใ ไ้เอนที่อบแล้ว ่อไป้อศึษาูนิสัยันให้มาึ้นไปอี เ้าถึแม้ว่าะผ่านผู้หิมามามายแล้ว็าม แ่ลับพาฝัน เ้าประทับใในัวเธอั้แ่แรเห็นเลยทีเียว เ่ ลาและสวยอี่าหา ูเป็นนริใไม่แสแสร้ใๆ พูริทำริเ้าถึไ้อยาีบเธอ และอยาเป็นแฟนพาฝันให้ไ้
พาฝันึไ้โอาสเรียนรู้าเฟอาย เฟทำอาหารสไล์่าๆ ที่มีเล็ลับหลาหลายที่ะทำให้อาหารนั้นพิเศษึ้นทุาน ทั้รสาิและารัาน นับว่าเป็นเฟที่เป็นัวอย่าอพาฝันเลยทีเียว และวันนี้พาฝัน็ไ้มาเรียนรู้าเฟอายเป็นวันแร
"เฟอายะ ่วยสอนฝันทำอาหาร้วยนะะ ถ้าหาฝันทำไม่ี็บอไ้เลยนะะฝันยินีปรับปรุแ้ไ้อผิพลาทุอย่าเลย่ะ"
"ไ้สิ เี๋ยวเฟะสอนฝันเอนะ หนูอยาะเรียนเรื่ออะไรละ เฟว่าะไ้สอนให้"
"ทุอย่าเลย่ะ ไ้ไหมะ" พาฝันล่าว
"ไม่่อยโลภเลยนะฝัน ั้น่อยๆ เรียนแล้วันนะ เริ่มาอาหารไทย่อนแล้วันนะเอาไหม....."
"่ะ ี่ะ หนูพร้อมแล้ว่ะ" แล้วเฟอาย็สอนหลัารทำอาหารไทยให้ับพาฝัน่อนเป็นอย่าแร พร้อมับทำอาหารให้ลู้าไป้วย พาฝันมีวามสุเป็นอย่ามาิอยาแ่ันเป็นเฟมือหนึ่ให้ไ้
้านเฟอายมีลูศิษย์นหนึ่ือมานพหนุ่มหล่อที่ฝันอยาเป็นเฟเหมือนันที่เฟอายสอนให้ มานพนั้นเพราะมานพเป็นลูายอเพื่อนสนิทอนเอที่ฝาฝัเอาไว้่อนายว่าอยาให้ลูายนเอนั้นเฟให้ไ้ เฟอายึไ้สัาว่าะสอนให้ีที่สุนั้นเอ
วันนี้เฟอายไ้นัให้มานพมาที่ร้านและทำให้มานพเอับพาฝันเป็นรั้แร พาฝันเห็นมานพทำท่าทาลับๆ ล่อๆ ที่ห้อรัวึสสัยว่าะเป็นโระับเ้าแ่พอีเฟอายมาห้ามเอาไว้ทัน
"ฝันนี้มานพศิษย์เฟอีนหนึ่เอ ไม่ใ่โรที่ไหนหรอนะ" เฟอายบอทันที ทำให้มือพาฝันที่ำลัเอาถามาีหัวมานพนั้นหยุลทันที
"อะไรนะะเฟอาย มานพศิษย์อเฟอายเหรอะ" พาฝันมอหน้ามานพทันทีอย่าไม่รอ้า
"็ใ่นะสิ ุเป็นใรมาีผมเอาผมเอานี้" มานพล่าวพรามอหน้าพาฝันเ่นเียวัน
มานพเห็นพาฝัน็ะลึในวามามอพาฝันไม่ไ้ เ้าพึ่เยเห็นหน้าเธอแ่เหมือนับมอเห็นหน้าใรอีนหนึ่นั้นเอ มันล้ายๆ ับใรันแน่นะ เ้านึไม่ออนะสิ ทำไมันถึนึไม่ออนะ
พาฝันเห็นมานพมอนอย่าับรู้ัันมา่อน็แปลใึ้นมา
"ุมอหน้าันมีปัหาอะไรเหรอะ ุมานพ" พาฝันล่าวอย่าไม่พอใมานั ที่หน้าหล่อๆ อเ้านั้นทำท่าทีับว่าเห็นผียัไยัั้นนะสิ
"เปล่ารับ.....ือว่า ผมุ้นๆ หน้าุนะรับ แ่นึไม่ออว่าเยเห็นที่ไหนมา่อนนะ"
"หน้าาันโหลมานานั้นเลยเหรอะเนียะ"
"ไม่หรอรับ ุออะสวยออไม่โหลหรอนะ" มานพรีบแ้ัวทันที่อนที่ะทำให้พาฝันโรธนเอไปมาว่านี้
"เหรอะ ะีใีไหมเนียะ" พาฝันล่าวิหัวเราะออมา
"มานพพอีเลยมา เี๋ยวน้าะสอนทั้นพและฝันพร้อมันเลยนะ มาสิ............"
แล้วมานพับพาฝัน็เรียนทำอาหารับเฟอาย ทัู้่ั้ใเรียนันเป็นอย่ามา วันนี้เฟอายสอนทัู้่ทำแเหลือปัษ์ใ้ัน เมื่อทั้หม่าทำันเสร็็มาลอให้เฟอายิมัน เฟอายเห็นว่าพาฝันนั้นทำอาหารไ้อร่อยว่ามานพ็มพาฝันทันที
"ฝันหนูทำแเหลือปัษ์ใ้อร่อยว่ามานพอีนะเนียะ นพ้อเรียนรู้อีมาเลยนะ แเหลืออนพนะเ็มไปหน่อยนะ ้อูฝันเป็นัวอย่านะ ทำออมาลมล่อมไม่เ็มไปไม่หวานไปเผ็ำลัีเลยทีเียวนะ" เฟอายมพาฝันทันที
"แหมน้าอายมแ่พาฝันผมเลยเป็นส่วนเินนะสิ มีศิษย์นใหม่แล้วนี้" มานพทำอน เฟอายเลยีแนมานพหนึ่ทีเบาๆ
"นี้แนะ...ทำเป็นอนไปไ้ นพ็ยันเรียนรู้ให้มาว่านี้สิ เี๋ยว็ีเอนะแหละ"
"ั้นผมให้ฝัน่วยสอนให้ีว่าีว่าน้าเยอะเลย" มานพล่าวทำให้เฟอายทำหน้าบึ้ทันที
"แหมผมล้อเล่น น้า็สอนผม่อนะีแล้วนะ อย่าลืมสิว่าน้าสัาแล้วว่าะสอนผมนะ"
"้ะพ่อรูปหล่อ ฝันหนูอย่าไปสนนแบบนี้นะ ไม่ีหรอ" ไ้ทีเฟอายรีบยุให้พาฝันไม่อบมานพ
"นี้น้า ผมิะีบพาฝันอยู่นะ อย่านินทาผมเผานันแบบนี้สิ" มานพทำเป็นพูเล่นพูริ ทำให้เฟอายับพาฝันอยาเะมานพเป็นอย่ามา
"เอาละๆ พัันไ้แล้วนี้็ึมาแล้ว ลับบ้านันไ้แล้ว เี๋ยวพรุ่นี้ื่นสายมาทำานไม่ทันันพอี" เฟอายล่าว
"ั้นให้ผมไปส่นะน้า พาฝันให้ผมไปส่ไ้หรือเปล่า"
"อืมไ้สิ นี้็ึแล้ว เี๋ยวพ่อแม่ะเป็นห่วเอานะ ท่านเพิ่ะลับมาาทำธุระที่ฮ่อนะ"
"พ่อแมุ่เหรอที่เป็นเ้าอร้านอาหารนี้ใ่มั้ย"
"อืม ท่านเป็นเ้าอร้านนี้นะ บัเอิท่านเพิ่ไปทำานที่ฮ่อนะ เลยไม่ไ้มาที่นี้นะ เี๋ยวไม่ี่วันท่าน็มาูานที่ร้านแล้วละ"
"ไปันเถอะน้า พาฝันเี๋ยวะึมาว่านี้นะ"
แล้วทุน็่าพาันมานั่รถอมานพและมานพไปส่เฟอายที่บ้าน่อนและไปส่พาฝันทีหลั พาฝันเ้ามาในบ้านและล่าวลามานพที่มาส่เธอทันที มานพนั้นเห็นบ้านพาฝันแล้วั้ใะแวะมาไหว้พ่อแม่พาฝันทีหลั ็ะะีบลูสาวเ้า็้อมาให้ถูทาือเ้าหาผู้ให่นั้นเอ พาฝันะว่าอะไรเ้าหรือเปล่านะที่เ้าอยาึบพาฝันนะ
ิแล้วมานพ็นึยิ้มและมีวามสุในใ ไ้เอนที่อบแล้ว ่อไป้อศึษาูนิสัยันให้มาึ้นไปอี เ้าถึแม้ว่าะผ่านผู้หิมามามายแล้ว็าม แ่ลับพาฝัน เ้าประทับใในัวเธอั้แ่แรเห็นเลยทีเียว เ่ ลาและสวยอี่าหา ูเป็นนริใไม่แสแสร้ใๆ พูริทำริเ้าถึไ้อยาีบเธอ และอยาเป็นแฟนพาฝันให้ไ้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น