คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1
สวนสาธารแห่หนึ่ในรุเทพมหานร มีสาวสวยนาหนึ่นาถมว่า ริมปายเป็นเ็สาวาเียใหม่ พ่อแม่มีิารทอผ้าไหมายส่ทั้ในไทยและ่าาิ เธอมาเรียน่อที่รุเทพพร้อมับเพื่อนสาวแสนสวยล้ายทอมนามว่าวิยะานั้นเอ
วันนี้วิยะาไม่สบายไม่สามารถออมานั่เล่นเป็นเพื่อนไ้ ทำให้ริมปาย้อออมานั่เล่นนเียวแทน ท่ามลาบรรยาาศเย็นสื่น หลัฝนลมาอย่าุ่ม่ำใยิ่นั ริมปายเหมอมอบนท้อฟ้า เห็นสายรุ้สวยามหลัฝน
และแล้ว็เหมือนมีใรมามออยู่ไลๆ ริมปายึหันหน้าไปมอูที่นั้นทันที ปราไม่เห็นใรเลย เลยิว่าสสัยัวเอท่าะเพี้ยนไปแล้วแน่นอนึลุแล้วเินาไป
ที่รนั้นมีายสอนแอบมอูริมปายอยู่ปลายพุ้มไม้ไลๆ ายสอนโทรไปรายานเ้านายทันที
“ฮัลโหล เ้านายรับ เหยื่อเินลับเ้าบ้านเรียบร้อยแล้วรับ”
“ีมาอบใ นายสอนเฝ้า่อไปเี๋ยวันะัารเอ” ายปริศนาลึลับไ้พูาสั่ลูน้อนเอให้ทำามำสั่
“รับเ้านาย” แล้วสอหนุ่ม็แอบมอูบ้านอริมปายับวิยะา่อไป ไม่ให้ลาสายา
น่าแปลที่่วนี้ริมปายเหมือนสัเุเห็นว่าเหมือนมีใรมาอยับามอนอยู่อย่าไม่ลาสายา วันนี้ริมปายับสายลนั่รถเมล์ไปเรียนหนัสือที่มหาวิทยาลัยรามำแหื่อั บัเอิเินนับหนุ่มหล่อนหนึ่เ้า เป็นายแุ่สูทสีเทาหน้าาหล่อยัับพระเอหนั ผิวาวสะอา
“อโทษะ/รับ” ทัู้่อโทษพร้อมันทันที
“เป็นไรบ้าหรือเปล่ารับ” หนุ่มนนั้นล่าว
“ไม่เป็นไรหรอะ อบุะ แล้วุละะเ็บรไหนหรือเปล่าะ” ริมปายถาม
“ไม่รับ แล้วพวุะไปเรียนันเหรอรับ” ายหนุ่มมอพิศใล้ๆ ริมปายเหยื่ออนอย่าไม่วาาพลาิว่า สวยแบบนี้นี้เอที่ทำให้นายสอน้อายนหลรัไ้ แถมหลหัวปัหัวปลำะ้วย แ่พอทราบว่ามีู่หมั้นแล้ว็เิอาารอหัถึนาิ่าัวาย แ่โยัเ้า้าเ้าเ้าไป่วยน้อายไว้ไ้ แล้วส่ไปเรียน่อเมือนอนั้นเอ
“ไม่ทราบว่าุสอนะรัเียไหมถ้าผมอไปส่พวุที่มหาวิทยาลัยเอ”
“ไม่รบวนีว่าะพวเราสอนไปันเอไ้” ริมปายล่าวพร้อมะวนวิยะาหนีไป
“อย่าเพิ่สิยัยปายไหนๆ ็ไหนๆ แล้วใหุ้เ้าไปส่เถอะ ะไม่ทันาบเ้าแล้วนะ” วิยะาบ่นทันที
“ันไม่อยาึ้นรถนแปลหน้านี้” ริมปายล่าวพร้อมะเินหนี ทันในั้นเอวิยะารีบผลัริมปายึ้นรถทันที
ความคิดเห็น