คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ต้อนรับน้องใหม่
สำหรับเรื่องนี้จะมีโรงเรียนอยู่โรงเรียนหนึ่ง เป็นโรงเรียนการสอนการใช้พลังอย่างถูกต้องซึ่งตัวละครในเรื่องนี้จะมีเยอะมากมีทั้ง วอร์เร็นเฟีย และ มาเรียน , คาน , แมน ฯลฯ แต่ว่าประธานนักเรียนจะเป็นนางโกงนะคอยอ่านตอนต่อไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็เจอเองแหละ
.........................................................................................................
ในเมื่อ วอร์เร็น เฟีย และ มาเรียน เกรียมตัวเสร็จ รถโรงเรียนก็ได้มาถึงบ้านของเขาพอดีพอเจอกับคนขับรถ คนขับรถโดยสารก็ถามว่าเขาชื่ออะไร เขาก็ตอบว่า วอเร็น เฟีย และ มาเรียน คนขับรถก็ได้บอกกับทุกนที่อยู่ในรถทั้งหมดว่า วอร์เรน เฟีย เป็นลูกของ ชิพซี่ และซีเนีย ซึ่งเป็นซุปเปอร์ฮีโร่โด่งดังของโลกมนุษย์ที่เคยได้ยินมา
"เอ้าๆ เธออ่ะลุกให้ วอร์เร็น เฟีย นั่งหน่อย เข้าไปเลยคุณ วอร์เร็น เฟีย " รอนสั่ง
"อ๋อ ไม่เป็นไรเจอที่นั่งแล้วขอบคุณ" วอร์เร็น เฟีย พูด
"อ่อ เพื่อนรัก ไม่ได้เจอซะนานเลยพลังของนายเป็นยังไงหรอ" วอร์เร็นถาม
"อ่อนะตอนนี้นะบ้านฉันไฟไหม้เลยอ่ะ ไม่รู้เป็นไรอยู่ดีๆมันก็ เปรี้ยง! เลย" คานพูด
"แล้วพลังไรอ่ะที่นายพูดมา"วอร์เร็นพูด
"เรืองแสงได้ วิเศษดีอ่ะ"คานพูด
"ดีจังแต่ว่า เราไม่รู้ว่าตัวเองมีพลังอะไร" วอร์เร็นพูด
"บางทีถ้าได้พลังจากพ่อแม่แต่จะเกิดผลช้าก็มีเป็นบางคน" คานบอก
"อื้ม วอร์เร็น ฉันลืมเอาแอปเปิ้ลมาให้เธอเลย" มาเรียนบอก
"ไม่เป็นไรเดี๋ยววันนี้เธอไปบ้านฉันใช่ไหมล่ะ เธอก็ไว้ให้ก็ได้" วอร์เร็นพูด
"เด็กๆ เกาะให้แน่นๆนะ และอย่ากรี๊ดด้วยล่ะ" รอนพูด
"วุหู้! วู๊! เยี่ยมไปเลย อย่างนี้แหละชอบ" คานพูด
"ใช่ๆ แต่ฉันไม่ชอบเลย" วอร์เร็นพูด
"ลงอย่าง ราบคราบ ตรึกๆ โทษที" รอนพูด
พอพวกเขาได้เข้าโรงเรียนก็มีกองเชียเต็มไปหมด
"ยินดีต้อนรับเด็กใหม่" ซีซ่า
"เริ่มสปีดได้เลย" วาน่าบอก
"ได้เลย จัดให้ ชิวๆๆๆๆๆๆ" นาว่าใช้สปีดรอบกลุ่มเด็กใหม่
"ในเมื่อฉัน 2 คนเป็นผู้ต้อนรับเด็กใหม่มันก็ต้องมีค่าจ้างสิ มาๆ" วาน่าพูด
"อืม ปล่อยให้เป็นหน้าที่ฉันเอง ไปได้แล้ว สวัสดีน้องใหม่ฉันเป็นประธานโรงเรียนนี้ ก็จะได้เล่าให้ทุกคนฟังว่ากฎในโรงเรียนนี้มีอะไรบ้าง ไม่แสดงพลังนอกโรงยิม และไม่ใช้พลังทำร้ายกันเอง รู้กันแล้วก็นำไปปฏิบัติกันเองนะค่ะบ๊ายๆ" ซาเนียนพูด
หลังจากที่ประธานโรงเรียนบอกกฎไปแล้ว วอร์เร็น เฟีย ก็หลงเสน่ห์ของเขา
"เราเข้าห้องเรียนกันดีกว่านะ"วอร์เร็นเฟียพูด
เขาก็ได้เข้ามาในห้องที่พวกเขาจะเรียนกันในวันนี้
"ยินดีต้อนรับทุกคนนะ ฉันชื่อนารานยินดีที่รู้จัก" ครูแนะนำตัวเอง
"ยินดีที่รู้จัก" นักเรียนพูด
"เรามาเริ่มที่วิชาคณิตรกันเลยนะ" ครูบอก
พวกเขาก็ได้เรียนกันจนหมดชั่วโมงของคณิต
พักกลางวัน
เขา วอร์เร็น เฟีย ก้อไปนำอาหารจากแม่ค้า แต่มีคนคิดร้ายกับเขาก็เลยมีคนไปสกัดขาของ วอร์เร็น ก็เลยไปโดนพีทเข้า พีทก็เลยโมโหคิดว่าวอร์เร็น ทำอะไรได้ตามใจชอบในเมื่อ วอร์เร็น มีนามสกุลเป็นของฮีโร่ เขาก็ได้ทำการต่อสู้กันในโรงอาหารขึ้นมา
"นี่นายคิดหรอว่าแค่นายมีนามสกุลของฮีโร่แล้วจะทำให้ฉันกลัวนายอ่ะ" พีทบอก
"นี่ฉันขอโทษนะที่พ่อแม่ฉันส่งพ่อแม่นายเข้าคุก" วอร์เร็นขอโทษ
"ฮึ่ย ปากมากจริงนะนายเนี่ย" พีทบอก
หลังจากนั้น พีท ก็ปล่อยไฟออกจากมือของเขาไปจัง วอร์เร็น แต่ว่าวอร์เร็นใช้ถาดบังไว้ได้ เขาก็ปล่อยไปอีกแต่ วอร์เร็นหลบทันจึงไม่มีบาดแผล
"นี่คุยกันดีๆก็ได้ไม่จำเป็นต้องใช้กำลัง" วอร์เร็นเตือน พีท
"นายอย่าเอาใจฉันน่า ฉันไม่เชื่อนายหรอกนะเจ้าโง่เอ๋ย" พีทไม่เชื่อฟัง
พอ พีท โมโหก็เล่งไฟแร็งขึ้น วอร์เร็นก็เข้าไปหลบในโต๊ะอาหาร แล้วพีทก็ขึ้นไปข้างบนไล่ปลอยไฟใส่ วอร์เร็น พอไปถึงท้ายโต๊ะ วอร์เร็น ไปไหนไม่ได้ก็เลยต้องใช้วิธีอื่นดูโดยการยกโต๊ะขึ้น
"เยี่ยมมากเพื่อน นายเยี่ยมมาก" คานพูด
"แค่นี้นึกว่าฉันจะกลัวหรือไง ฮะ! ไอ้เง่า" พีทว่า
"ตามใจนายแล้วกัน ฮึ่ย! " วอร์เร็นพูด
พีทโดนขว้างไปโดนเสาปูนจนพัง แต่ว่าเขาก็ไม่ยอมใครอยู่แล้ว
"มาแล้วเพื่อน" คานบอก
"เห่อนักนะนายอ่ะ แค่นี้ฉันไม่เป็นไรหรอกนะ" พีทอวด
พีทโมโหสุดๆ เล่งไฟแรงสุดจนไอขึ้น
"ครู! ทำไรหน่อยสิ" มาเรียนบอก
"ฮึ่ย! ได้จัดให้ อาจารย์ใหญ่ซีเวอร์! อาจารใหญ่ซีเวอร์! อาจารใหญ่ซีเวอร์!" ครูทำตาม
หลังจากครูไปตามอาจารย์ใหญ่มาพีทก็ไปอยู่ที่บลายเท้าของอาจารย์ใหญ่ อาจารย์ใหญ่ก็นำ พีท และวอร์เร็น เข้าห้องกักพลังทันที เขาอยู่กันจนเลิกเรียน
พอวันต่อมา
"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน" มาเรียนพูด
"ฉันไม่ได้เป็นครูนิฉันจะไปรู้ได้ไง" มาเรียนพูด
"อืมๆ" วอร์เร็นพูด
"ฉันว่านะที่เขาให้คัดสรรค์พลังก็เพราะว่าเขากลัวฮีโร่จะไม่มีผู้ช่วย" คานพูด
"ไม่! ไม่! ไม่! ฮีโร่ไม่จำเป็นต้องมีผู้ช่วยหรอก" วอร์เร็นพูด
"หยุดเถียงกันได้แล้วถึงโรงเรียนแล้ว" มาเรียนพูด
พอวอร์เร็นเข้าห้องเรียนของเขาครูก็นำจดหมายมาให้วอร์เร็นอ่าน
"ไปเถอะ ไว้เจอกันตอนพักก็ได้" มาเรียนพูด
"ก๊อก ๆ " วอร์เร็นเคาะ
"อ่อ ฉันรู้ว่าเธอจะมางั้นนั่งกับประธานก็แล้วกันนะ" ซีพูด
"ขอบคุณครับ" วอร์เร็นพูด
"นี่มันคือไรหรอ" วอร์เร็นพูด
"ปืนรังสีน่ะ มันจะทำให้ผู้ถูกยองแข็งได้" ประธานพูด
"แล้วมันประกอบอย่างไรหรอครับเนี่ย?" วอร์เร็นพูด
"นี่นะจะทำอะไรให้ดู" ประธานพูด
"ทำได้ไงเนี่ย สุดยอด" วอร์เร็นถาม
"มันเป็นพลังความคิดน่ะ" ประธานพูด
"หรอ เราอยากมีพลังอย่างนี้มั่งจังเลย" วอร์เร็นพูด
"มันแล้วแต่อ่ะ" ประธานพูด
"อืม จริงด้วยเธอยังไม่มีพลังอย่างเราเลย" วอร์เร็นพูด
"ใช่เราไม่มีพลังเหมือนเธอ เธอไม่มีพลังเหมือนฉัน" ประธานพูด
"ได้เวลาพักแล้ว" ครูซาเลียพูด
"ขอนั่งด้วยได้ไหม" คานถาม
"ที่เต็มแล้วย่ะ" กองเชียพูด
"ไม่เป็นไรพอดีเห็นที่ว่างอยู่โต๊ะนึงอ่ะ ไปเหอะ" มาเรียนพูด
"มาเรียน!" วอร์เร็นเรียก
"อย่าไปสนใจหรอกนะ" ประธานพูด
"ฉันไปห้องน้ำแปปนะ" วอร์เร็นพูด
"ได้" ประธานนักเรียนพูด
"นี่มาเรียนฉันขอโทษนะที่ไม่ได้ชวนเธออ่ะ" วอร์เร็นพูด
"ไม่เป็นไรหรอกนะฉันไม่ว่าอะไร ไปเหอะเดี๋ยวแฟนคุณจะรอนาน" มาเรียนพูด
"นี่นาย นายไปหลงรักเขาได้ไงเขาไม่ได้พวกเดียวกับเรานะ แย่จริง" คานพูด
"ใช่ๆ" แมน
"ไม่รู้สิ" วอร์เร็นพูด
หลังจากนั้น วอร์เร็น ก็ได้กลับไปหาประธานนักเรียนอย่างความเศร้า
"ทำไมนานจังล่ะ" ประธานพูด
"อ๋อปวดท้องอ่ะโทษที" วอร์เร็นพูด
"แปปนะเดี๋ยวมา" วอร์เร็นพูด
"จะไปไหนอ่ะ" ประธานพูด
"ไปหาของอ่ะ" วอร์เร็นพูด
เขาได้ไปถึงตู้เก็บของของเขาแล้วเลยเห็นแมนถูกแกล้ง
"นี่ๆ คุยกันดีๆก็ได้นะ" วอร์เร็นพูด
"ก็ไอ้นี่เนี่ยมันบอกว่าฉันเป็นไอ้กระจอก" วาน่าพูด
"อืมๆ เอาน่า" วอร์เร็นพูด
"คิดหรอว่าฉันจะกลัวนายอ่ะ" วาน่าพูด
"ฉันรู้ว่านายไม่กลัวฉันอ่ะ แต่เรื่องแค่นี้มันไม่จำเป็นต้องใช้กำลัง" วอร์เร็นพูด
"งั้นได้ เจอกันชั่วโมงพละ" นาว่าพูด
"งั้นได้" แมนพูด
"นี่ฉันไม่เคยเห็นเด็กใหม่ชนะเลยซักครั้ง" วอร์เร็นพูด
"ไม่แน่นะ ถ้านายชนะได้นายอาจดังเลยทีเดียว" แมนพูด
"อืมๆ ตามใจแล้วกัน" วอร์เร็นพูด
"นายรีบไปเหอะ" แมนพูด
"อืม" วอร์เร็นพูด
"ไหนของของเธออ่ะ ที่เธอบอกจะเอามา" ประธานพูด
"ฮึ้ย ลืมเอามาน่ะมัวแต่คุยกับเพื่อน" วอร์เร็นพูด
"ขี้ลืมนะเธอเนี่ย" ประธานพูด
"ไม่เป็นไรเดี๋ยวค่อยไปเอาได้น่ะมันไม่หนีไปไหนหรอก" วอร์เร็นพูด
"เธอนี่ตลกจริงๆนะ" วอร์เร็นพูด
"ใช่เราตลก" วอร์เร็นพูด
เขาก็ได้กลับไปบ้านของเขาอย่างสดใส
"เป็นไงจ๊ะลูกวันนี้มีอะไรสนุกไหม" แม่ถาม
"มีสิครับแม่" วอร์เร็นพูด
"ผมได้เป็นฮีโร่แล้วครับแม่" วอร์เร็นพูด
"เหรอจ๊ะ แต่ว่าลูกทำมาเรียนเขางอนลูดนะ นี่ลูกไม่รู้ตัวเลยหรอ" วอร์เร็นพูด
"หรอครับผมขอโทษ" วอร์เร็นพูด
"เข้าไปหาพ่อสิ พ่อเขามีอะไรจะให้ลูกดู" แม่บอก
"ลูกรักมาแล้วหรอ มาดูอะไรสิมันเป็นสิ่งที่พ่อกับแม่เคยทำมา" ชิพพูด
"โห พ่อนี่มันคืออะไรครับเนี่ย" วอร์เร็นถาม
"ห้องลับไงลูกรักมานี่ม่ะพ่อขอกอดทีนะ" ชิพพูด
"นี่พ่อไม่โกรธผมเลยหรอ" วอร์เร็นพูด
"ไม่เลยพ่อไม่เคยโกรธลูกเลย" ชิพพูด
"พ่อมีอะไรจะให้ด้วยล่ะ" ชิพพูด
เข้าเรียนวิชาพละวาน่ากับนาว่าก็ได้เรียกพีทกับวอร์เร็นลงสนามช่วยชาวบ้าน ซึ่งเกมส์นี้พีทและวอร์เร็นจะต้องไปช่วยชาวบ้านจากเครื่องจักรลงมาให้ได้ทันเวลาใน5นาที
"ฉันขอเลือกนาย พีท และ วอร์เร็น" วาน่าพูด
"ได้เลย" วอร์เร็นพูด
พอเขาสองคนลงสนามวาน่าก็ได้ยืดแขนไปจับเสาอีกเสาหนึ่งเพื่อให้นาว่าสปีดได้แรงขึ้นกว่าเดิม
"นี่นาย ตั้งใจหน่อยสิ" พีทพูด
"อืม" วอร์เร็นพูด
แต่ว่านาว่ามันสปีดรอบๆของตัวพีทจึงทำให้พีทหายใจไม่ออก
วอร์เร็นจึงเข้าไปจับตัวของนาว่ามาแล้วให้เขาวิ่งไปชนชาวบ้านพีทและวอร์เร็นจึงชนะไป
"สะใจไหมล่ะ" วอร์เร็นพูด
"โคตรเลยแหละว่ะ" วาน่าพูด
"คราวหน้าไม่ยอมแน่ไอ้หนู" วาน่าพูด
และแล้วเรื่องราวของตอนที่หนึ่งก็ได้จบลงแล้วติดตามชม ตอนที่ 2 ตอน ผู้ช่วยแล้วมันผิดตรงไหน
ซัก 90 % นะครับเพราะผมคิดไม่ค่อยออก อิอิ
ความคิดเห็น