[SF] หนึ่งวันของมิกกี้ฮันบิน ‪#‎DoubleB‬ - [SF] หนึ่งวันของมิกกี้ฮันบิน ‪#‎DoubleB‬ นิยาย [SF] หนึ่งวันของมิกกี้ฮันบิน ‪#‎DoubleB‬ : Dek-D.com - Writer

    [SF] หนึ่งวันของมิกกี้ฮันบิน ‪#‎DoubleB‬

    ไดอารี่ที่ไม่เคยเปิดเผย ' หนึ่งว่ันของมิกกี้ฮันบิน ' อยากให้คิมบับได้รู้.. ฮันบินเขียนถึงคิมบับทุกวันเลย ! เรื่องแรกเลยฝากติดตามด้วยน้า ;w;

    ผู้เข้าชมรวม

    543

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    9

    ผู้เข้าชมรวม


    543

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    8
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  20 ก.พ. 59 / 02:35 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น

    1 . 01 . 16 ll วันที่ 1 เดือน 1 ปี คศ. 2016

    13 : 15 น.

    ' เทศกาลวันขึ้นปีใหม่ '





    " ฮันบิน !! " เสียงแหลมเล็กเรียกชื่อของบุคคลหนึ่งในชุดมิกกี้เมาส์


    " อ้าว.. จินฮวาน " เด็กชายร่างขาวในชุดมิกกี้เมาส์ที่เป็นชุดใส่คู่ตัวในเวลาทำงาน เอ่ยเรียกชื่อเพื่อนของตน หลังจากได้ยินเสียงของจินฮวานเรียกชื่อตัวเอง


    " ฉันว่าฉันเห็นจีวอนนะเดินผ่านแถวนี้นะ .. รีบใส่หัวมิกกี้เถอะ "


    " ห๊ะ! แต่นี่เพิ่งบ่ายโมงเองนะ ฉันนัดคิมบับไว้ตั้ง บ่าย 3 เลยนะ ทำไมมาไวจังล่ะ "


                           ' คิมบับ ' หรือ ' จีวอน ' ชายหนุ่มหวานใจฮันบินที่วันนี้เช้ามาก็เอาแต่ควานหาฮันบินบนเตียง เพื่อจะกอดคลายความหนาวจากแอร์ที่เปิดภายในห้องทั้งๆที่ตนก็นอนหลับตา น้ำลายยืดอยู่แท้ๆ แต่กลับพบเพียงโพสอิตเล็กๆบนขวดน้ำหัวเตียงด้วยคข้อความสั้นๆแค่ว่า ' บ่าย 3.15 เจอกันที่สวนสนุกนะ อย่าลืมมาดูละครสั้ตว์ล่ะ ' 
    เจ้าตัวก็ได้แต่ลืมตาขึ้นมา เช็ดน้ำลายงงๆว่าหวานใจฮันบินของเค้าหายไปไหนแต่เช้าตรู่แบบนี้
    แต่ก็ยังคงรีบอาบน้ำแต่งตัว กินข้าว และตรงดิ่งมาสวนสนุกตั้งแต่บ่ายโมง เพื่อมาตามหาตัวฮันบิน ว่าถ้าเจอเจ้าตัวคงจะต้องจับขึ้นห้องมาตีก้นแรงๆซักทีที่หายตัวไปดื้อๆ ทิ้งเพียงแค่โพสอิตเล็กๆให้เค้าได้งงเล่นๆแบบนี้แน่ๆ ไม่ใช่แค่โมโหหรอกนะ แต่เพราะเป็นห่วงเจ้าฮันบินตัวแสบมากกว่า กลัวจะไปเล่นซนแล้วหลงทางที่ไหน สวนสนุกก็ไม่ใช่เล็กๆแถมยังใหญ่โตมโหฬารขนาดนี้



    เขาเป็นห่วงฮันบินจริงๆนะ



    ว่าถ้าเจอจะกลับมาตีก้นให้เข็ดเลยทีเดียว 




    อีโมติคอน smile

    -




    14 : 04 น.


    " ฮันบินเรามีเวลาซ้อมไม่มากแล้วนะ ตั้งใจหน่อยสิ "


    " ก็ตั้งใจแล้วจริงๆนะ .. "


    " ตั้งใจอะไรของแกเนี่ย ฉันเห็นแกยืนเหม่อลอยโบกไม้โบกมือเป็นซอมบี้ไหวๆอยู่ อย่างงั้นเรียกเต้นหรอห๊ะ "


    " โห่ จินฮวานอ่าาาา ก็ฉันคิดถึงคิมบับนี่ " ฮันบินพองปากอย่าหงอนๆ เมื่อเพื่อนของสนิทเอาแต่ตำหนิเรื่องเหม่อลอยของเขาตลอดช่วงซ้อมแสดงหลังเวทีทุกครั้ง ก็ทำไงได้เขาคิดถึงคิมบับนี่ ป่านนี้ไม่รู้จะเดินไปเหล่สาวแถวไหนหรือเปล่า หรือจะหิวโซไม่มีเงินกินข้าวอยู่ร้านอาหาร ตอนนี้เขาสับสนและมึนงงไปหมดแล้ว พอตั้งแต่จินฮวานบอกเห็นคิมบับของเขาอยู่ที่สวนสนุก เจ้าตัวก็ได้แต่เหม่อลอยตลอดเพราะเป็นห่วงแฟนตัวเอง



    จินฮวานล่ะหมั่นไส้ ! - _ -




    -




    15 : 30 น.


                    ในโรงละครสัตว์ภายในสวนสนุก ผู้คนมากมายที่จองตั๋วซื้อบัตรต่างก็เข้ามาภายในโรงละครเพื่อมาดูการแสดงของสัตว์น้อย สัตว์ใหญ่ด้วยความตื่นเต้น
                     หนึ่งในนั้นมี จีวอน ที่่เข้ามาตามนัดบนใบโพสอิต พร้อมกับตั๋วโรงละครสัตว์ แต่ใบหน้ากลับต่างจากผู้คนที่เข้ามา กลับไร้ความรู้สึกตื่นเต้นที่จะได้มาดูการแสดงสัตว์เลยซักนิด .. จีวอนเป็นห่วงฮันบินมากกว่า


    " ไปไหนของเค้าเนี่ย เป็นห่วงจะแย่แล้วนะ "


    (.....)


    " โทรศัพท์ก็ไม่รับ .. " ฮันบินเล่นอะไรน่ะ คิมบับชักเริ่มโกรธแล้วนะ -*-


                     ผ่านมาเป็นเวลาซักพักหนึ่งได้แล้วที่คนเริ่มทยอยเข้ามาภายในโรงละคร โรงใหญ่จนที่นั่งเต็มไปด้วผู้คนจนหมด 
    ม่านผืนใหญ่แหวกเปิดขึ้น เผยให้เห็นคนพากษ์โรงละครสัตว์ตรงกลางเวที


    " สวัสดีครับผู้ชมทุกๆท่านทั้งชาย และหญิง ขอต้อนรับสู่โรงละครสัตว์สวนสนุกแห่งนี้ หวังว่าทุกท่านจะได้รับความสุข สนุก ตื่นเต้นที่ได้เข้ามารับชมการแสดงของสัตว์เหล่านี้นะครับ ขอบพระคุณมากครับ.. (!!) "


                        หลังจากเสียงประกาศจากคนพากษ์จบไป ม่านที่เปิดอยู่แล้ว ก็แหวกเปิดมากขึ้นไปอีกเผยให้เห็นสัตว์น้อย สัตว์ใหญ่ภานในกรงขัง และมาสคอตตัวการ์ตูนมากมายเรียกเสียงเฮจากผู้ชมจำนวนมากอย่างดัง
                          การแสดงมากมายจากสัตว์เริ่มขึ้น มีผู้เชียวชาญมาเปิดกรงและทำการแสดง ทั้งนำศรีษะเข้าไปในปากจระเข้ ทั้งขี่กระทิงใหญ่วิ่งไปมาอย่างชำนาญ มีการฝึกกระต่ายให้กระโดดนำแครอทไปให้ผู้ชมได้ป้อนถึงที่ การป้อนนนมแพะ การฝึกลิงเก็บกล้วย และคิดเลข นอกจากนั้นยังมีมายากลที่จะนำสัตว์ตัวใหญ่ให้หายไปจากที่เพียงแค่นำผ้าบางๆมาคลุม สร้างความตื่นเต้นประทับใจ หวาดเสียวให้แก่ผู้ชม ถึงกระนั้นอาจจะมีผิดพลาดอย่างเนียนๆไปบ้างแต่ก็ถือว่าได้รับเสียงตอบรับที่ดีจากผู้ชมอย่างล้นหลามเลยทีเดียว ถือว่าการแสดงโรงละครสัตว์เป็นไปด้วยดี ..




    -




    20 : 15 น.


                     สุดท้ายก่อนที่จะเลิกการแสดง และผู้ชมเดินออกไปจากโรงละครอย่างอิ่มเอมใจทางผู้จัดก็ใจดีฝากขนม และของที่ระลึกฝากติดไม้ติดมือไปด้วยโดยให้เจ้าพวกมาสคอตตัวการ์ตูนเป็นคนแจกให้เด็กๆ และผู้ใหญ่พร้อมกับถ่ายรูปคู่เป็นที่ระลึกอีกด้วย


                      แต่มีเจ้ามาสคอตมิกกี้ตัวนึงที่ดูจะเป็นกังวล ฮันบินคิดว่าคิมบับคงเดินกลับออกไปจากโรงละครก่อน เพราะเจ้าตัวไม่กินขนม และคงไม่ถ่ายรูปกับมาสคอตปัญญาอ่อนพวกนี้เป็นแน่ ฮันบินหาจนพบคนที่กำลังตามหาอยู่กำลังเดินไหวๆตรงไปทางออกโรงละคร พอเห็นอย่างนั้นก็ไม่รอช้ารีบวิ่งเบียดฝูงคนเข้าไปหาคิมบับของเขาอย่างรวดเร็ว


    " ฮันบิน! ทำไมเบียดคนไปอย่างนั้นน่ะ เจ้าเด็กนี่ ! " เสียงผู้จัดการที่เห็นเหตุการ์ณเจ้ามาสคอตมิกกี้วิ่งเบียดฝูงคนไปอย่างนั้นก็ตะโกนขึ้นใส่ไมค์อย่างดัง



    ' ฮันบิน!? '


    ' ฮันบิน .. อยู่ไหนน่ะ !? ' จีวอนที่ได้ยินเสียงจากไมค์ก็รีบหยุดเดินและหันไปมาเพื่อหาเจ้าตัวแสบที่หนีเค้ามา ต้องใช้แน่ๆชื่อฮันบินมีไม่กี่คนหรอกที่ตั้งแบบนี้ ก่อนจะพบบุคคลที่เขามองหา หัวมาสคอตมิกกี้กลิ้งมาจรดปลายรองเท้าของเขา พอมองไปก็มองเห็นเจ้าตัวแสบหน้าคว่ำหัวทิ่มพื้นเพราะรีบวิ่งเกินจนไปสดุดกับฝูงคนที่เดินขวักไขว่จนล้มคว่ำหน้าทิ่มพื้นแบบนี้




    ใช่.. ต้องใช่แน่ๆ ซุ่มซ่ามไม่มีใครเหมือนแบบนี้




    " ฮันบินๆ ! " ถึงจะได้แต่แอบบ่นในใจอย่างงี้ก็ไม่รอช้านะ มุ่งตรงเข้าไปหาเจ้าตัวแสบทันที


    " คิมบับอ่า.. ขอโทษนะ "


    " ไม่เป็นไรน่า ตอนนี้ไม่ต้องพูดอะไรมาก เดินไปทำแผลไหวไหม "


    พอได้ยินเจ้าตัวแสบพูดขอโทษอย่างนั้นก็อดสงสารไม่ได้ตลอดสินะ



    (... หมับ !!)



                   จีวอนสดุ้งทันทีเมื่อรู้สึกได้ถึงมือที่คว้าแขนของเขาเอาไว้ พอหันมาก็เห็นคนที่ตัวเองรักกำลังยืนขึ้นพาเขาเดินไปตรงกลางโซนโรงละครสัตว์ พอมองไปรอบๆตัวอีกทีก็เห็นผู้คนที่เขาคิดว่าเข้ามาชมการแสดงสัตว์ที่น่าจะเดินออกไปจากโรงละครไปแล้ว เดินเข้ามากรูที่ตัวเขาพร้อมกับยื่นดอกไม้ช่อใหญ่ให้ทันที
                    ที่ดึงประทัดถูกเปิดขึ้น เสียงดังเปาะ แปะออกมาดังไปทั่วโรงละคร


    " ฮันบิ.. (!!?) "


    " คิมบับอ่า ขอโทษที่หนีมานะ แต่เพราะอยากเซอร์ไพรส์จริงๆอ่ะ "


    " นี่มันอะไรอ่ะ ? "


    " ฮิ_ฮิ ... " มือที่เคยจับแขนจีวอนเอาไว้ถูกปล่อยออกแล้วล้วงเข้าไปในกระเป๋าข้างเสื้อมาสคอตมิกกี้


    หยิบบางอยากออกมา


    .
    .
    .
    .
    .


    กำสิ่งๆนั้นไว้ เอื้อมมาใส่ฝ่ามือจีวอน


    .
    .
    .
    .
    .


    อุ้งมือนิ่มกำมันไว้แน่นพร้อมมือของจีวอน


    .
    .
    .
    .
    .


    สัมผัสเย็นๆทำให้จีวอนรู้ว่ามันคืออะไร ... ' แหวน '



    "หมั้นไว้ก่อน .. หวง "


    " อะไรเนี่ย.. นี่มันสิ่งที่พี่ควรให้ฮันบินไม่ใช่หรือไง "


    " ก็คนมันหวงอ่าา ไว้คิมบับแต่งงานกับฮันบินเมื่อไรค่อยซื้อมาแลกกันวันนั้นนะ 555 "



    จีวอนได้แต่คิดว่า ' ยังงี้ก็ได้ด้วยหรอ ? '
    โดนฮันบินหึงอีกแล้วสินะ ...



    " จีวอนอ่า ! หันมาทางนี้เร็ว !! " เสียงจินฮวานที่ตะโกนเรียนชื่อของจีวอนจนก้องทั่วโรงละคร ทำให้จีวอนหันกลับมา

                                                       สิ่งแรกที่ได้ยินคือเสียงเพลงที่เปิดตามมา
                                                       สิ่งที่สองที่เห็นคือแฟนตัวเองเต้น
                                                       ท่าทีเงอะงะมาก
                                                        ดูตลก


    แต่น่ารักให้อภัย ..



    กลับมามองแหวนเหล็กของเล่นในมือแล้วยิ้ม " ขอบคุณนะฮันบิน .. "






    ...ไดอารี่คิม ฮันบิน


    1 . 01 . 16 ll วันที่ 1 เดือน 1 ปี คศ. 2016 


    เป็นวันเฉลิมฉลองวันขึ้นปีใหม่ของใครหลายๆคน


    วันที่คิมบับขอฮันบินเป็นแฟน


    วันครอบรอบ 2 ปี


    วันเซอร์ไพรส์


    ขอบคุณนะ



    ขอบคุณจินฮวานที่หาครูฝึกเต้น
    ขอบคุณพี่จินอูที่หาซื้อแหวนเหล็กมาให้
    ขอบคุณเจ้าของโรงละครที่หาหน้าม้ามาชมการแสดง

    ขอบคุณคิมบับที่รักกันมาตลอด 2 ปีนี้
    # anniversary 2 year with KIMBAB อีโมติคอน heart รักนะพี่จอบ




    The end ...





    ขอบคุณธีม ..

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×