The Letter: จดหมายสั่งตาย

สวัสดีนักอ่าน นักเขียน หรือใครก็ตาม ขอต้อนรับเข้าสู่นิยาย The Letter: จดหมายสั่งตายครับ

ไม่จำเป็นต้องวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็น หากคุณไม่อยากทำ

แต่ถ้าต้องการวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็น ตามสบายครับ

หน้าที่ของผมคือนำความบันเทิงสู่ผู้ชม

เพื่อน 7 คน ประกอบด้วย มนัส ณุตา ไปศล วิไลวรรณ ฐานันทร์ นิตยา และสุวิทย์ ได้ถูกนัดมาเจอกันในงานเลี้ยงรุ่น คืนวันวานเก่าๆ หวนคืนกลับมา แต่พองานจะเลิก กลับมีจดหมายฉบับหนึ่งวางบนโต๊ะ ไม่มีใครยอมรับว่าเอามาวาง ในจดหมายกล่าวถึงความผิดของเพื่อนทั้ง 7 ตอนแรก ไม่มีใครเชื่อ และคิดว่ามีคนแกล้งเล่นๆ แต่พอมีศพแรก ตามมาด้วยศพที่สอง เพื่อนเริ่มถูกไล่ฆ่าไปทีละคน ทีละคน คนที่เหลืออยู่ต้องพยายามเอาชีวิตรอด ก่อนที่จะต้องกลายเป็นเหยื่อของฆาตกร

แนะนำตัวละคร

มนัส สิทธิเจริญกุล

"ผมเป็นคนธรรมดาจริงๆ นะครับ ไม่ได้สมบูรณ์แบบ แบบที่ใครๆ หลายคนคิด เป็นแค่คนเดินดินคนธรรมดาเท่านั้นจริงๆ นะ คนธรรมดาที่เดินหาทั่วไปตามท้องถนน"

ณุตา รัตนกิจจาวงศ์

"ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับฉันในแต่ละวัน มันเป็นสิ่งไม่ดี แต่ฉันไม่ขอร้องอ้อนวอนต่อสวรรค์ให้ดีขึ้นหรอก แต่มันก็สาสมแล้วที่ควรเป็นแบบนี้ เพราะฉันคือคนบาปหนา"

ไปศล วัฒนาวลัย

"ผมอาศัยอยู่ในครอบครัวที่ไม่มีใครรักผมเลย และไม่เข้าใจว่ารู้สึกอย่างไร พ่อก็ชิงชัง แม่ก็เกลียด พี่ชายก็ไม่ชอบหน้า สิ่งที่ผมต้องการตอนนี้ ก็แค่เพื่อนที่เข้าใจผมเท่านั้น"

วิไลวรรณ อาภาสกุล

"ใครกันกำหนดให้ผู้หญิงเป็นผู้ตามและผู้ชายเป็นผู้นำ? เดี๋ยวนี้สิทธิมันทัดเทียมกันแล้ว ฉันจะทำงานเพื่อความยุติธรรม ฉันจะไม่ยอมแพ้ต่ออำนาจมืดเด็ดขาด เพราะฉันน่ะ เกลียดคนเอาเปรียบคนอื่นมากที่สุดในชีวิต"

ฐานันทร์ ก้องเกียรติไกล

"เพราะธุรกิจการงาน ทำให้พ่อแม่ไม่มีเวลาให้ผมเลย ผมรู้สึกโดดเดี่ยวและเหงามาก สิ่งที่ผมต้องการก็ไม่มีอะไรมาก ก็แค่เพื่อนเท่านั้นเอง ผมคบคนที่ใจนะ ไม่เกี่ยงเรื่องฐานะอะไรทั้งนั้น"

นิตยา สุขุมพันธ์

"หากย้อนเวลากลับไปได้ ฉันจะพูดดีๆ จะทำดีๆ กับคุณมากกว่านี้ จะดูแลคุณ คอยอยู่เคียงข้างคุณในยามที่คุณกำลังป่วย แต่น่าเสียดาย ที่โอกาสนั้นไม่หวนกลับมาอีกแล้ว"

สุวิทย์ แซ่ถาง

"ผมเป็นคนมีความรับผิดชอบมาก และมีระเบียบ ผมเป็นลูกของพ่อและแม่ ผมจะทำในสิ่งที่ดีที่สุดในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง ผมเชื่อว่าไม่มีใครทำได้เท่าผมหรอก"

ภูธเนศ วิเวชชานนท์

"ผมเป็นคนไร้ค่า มักถูกเรียกว่า 'ไอ้ขี้แพ้' เสมอ ไม่มีเพื่อน ไม่มีใครรัก ไม่มีใครใส่ใจ เป็นคนไม่สำคัญ ไม่มีใครจะสนใจว่าวันนี้หรือพรุ่งนี้จะตาย และไม่มีค่าพอให้ใครมารัก"

แพรวพรรณ กุลเพชรประสิทธิ์

"ฉันมันเป็นนางร้าย และฉันก็ยอมรับข้อนี้ด้วย ฉันภูมิใจที่เป็นคนแบบนี้ หากคุณอยากประชันกับฉัน ก็เอาสิ ฉันชอบการต่อสู้อยู่แล้ว แต่คุณคิดผิดเองนะ ที่จะมาสู้กับฉัน"

อิทธิพล อมรวุฒิทรัพย์

"ผมคือคนที่คุณควรจะกลัวมากๆ ผมโหดเหี้ยม ร้ายกาจ ไม่มีใครอาจหาญมาสู้กับผมได้ บอกไว้ก่อนเดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน อย่ามายุ่งกับผมดีกว่า ไม่งั้นคุณจะรู้ว่า 'นรก' มันเป็นยังไง

อาคม ทองไพบูลย์

"ทุกๆ วันคือวันที่กดดัน มีแต่ความเครียด อึดอัด ไม่สบายใจ อยู่โรงเรียนก็โดนเพื่อนข่มเหง อยู่บ้านก็โดนด่า เมื่อไหร่หนาจะหลุดพ้นจากวงจรนี้เสียที อยากจะเป็นนกที่โบยบินไปบนท้องฟ้า อยากเป็นอิสระ และไม่ต้องมารับผิดชอบอะไรเลย"

ปิณฑิรา เกษมสุวรรณ

"ฉันมันเป็นคนสุดขั้ว ปากร้าย ขี้โมโห อยากได้อะไรก็ต้องได้ โดยไม่สนวิธีการอะไรทั้งนั้น ไม่ว่าใครก็ขวางฉันไม่ได้ แล้วฉันก็เป็นคนชอบแก้แค้นด้วย เพราะฉะนั้น อย่าทำให้ฉันไม่พอใจละกัน"

สุรัตนาวี พาณิชยาการ

"ฉันเป็นคนหน้าซื่อใจคด ไม่จริงใจกับใครหรอก ฉันเองก็เปรียบเหมือนดอกกุหลาบ ดูสวยงามก็จริงแต่ก็มีหนามแหลม สามารถแทงมือคุณได้ ฉันเองก็ร้ายกาจเหมือนกัน แต่ไม่ค่อยมีใครรู้หรอก"

กิตติ เกิดณพคุณ

"ถึงผมจะดูเป็นคนห่ามๆ ดูเหมือนนักเลงหัวไม้ แต่ผมก็เป็นสุภาพบุรุษนะครับ จะบอกให้ ผมให้เกียรติผู้หญิงเสมอ คนที่ผมรักน่ะโชคดีมากๆ เพราะผมจะปกป้องคนนั้นจนกว่าชีวิตจะหาไม่ ส่วนคนที่ทำให้ผมเกลียดก็แย่หน่อย เพราะชีวิตคงจะไม่เป็นสุขหรอก เพราะงั้น อย่าทำให้ผมเกลียดแล้วกัน"

ณุดี สว่างภพ

"ฉันเป็นคนมีความคิดสร้างสรรค์ แต่ก็เป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยพูดอะไรมากนัก แอบชอบใครก็ไม่กล้าบอก ได้แต่เฝ้ามองและเฝ้ามอง ไม่กล้าบอกความในใจไป เพราะกลัวจะเสียใจ จริงๆ ฉันก็อยากระบายให้ใครสักคนฟังนะ แต่ไม่มีใครมานั่งรับฟังหรอก"

วนิดา รัตนกิจจาวงศ์

"ตั้งแต่เสียคุณไป ชีวิตฉันก็เคว้งคว้าง ทำอะไรไม่ถูก ไม่รู้จะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร ฉันจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไรหากปราศจากคุณ ใช่ ฉันคือผู้สูญเสีย ทุกวันจึงเป็นวันที่ไม่ดี มีแต่ความเศร้าหมอง"

ณัฐพล รัตนกิจจาวงศ์

"ผมมันเป็นเด็กอ่อนแอ ไม่เข้มแข็ง ไม่ค่อยมีเพื่อน ไม่แก่นแก้ว ไม่เหมือนพี่สาวของผมเลย ผมเป็นเด็กเรียบร้อย อยู่ในโอวาทของพ่อแม่ ไม่ชอบการลุย ไม่ชอบการทะเลาะเบาะแว้ง วันๆ ก็เอาแต่เล่นคนเดียว ผมมีพี่สาวอยู่หนึ่งคน ผมแอบชื่นชมเธอนะ เห็นเธอเป็นแบบอย่างด้วย ถึงแม้เธอจะไม่เคยรู้เลยก็ตาม"

กฤต วัฒนาวลัย

"ผมมีน้องชายคนหนึ่ง แต่มันไม่ใช่น้องชายแท้ๆ ของผมหรอก ผมเกลียดมัน การกลั่นแกล้งมันคือความสุขของผม เวลาที่ผมเห็นมันเป็นทุกข์ ผมดีใจเป็นบ้า ผมภาวนา ให้มันตายไปซะได้ก็ดี"

บรรทัด สุขุมพันธ์

"ถึงแม้ความสัมพันธ์ของเราจะเกิดจากความผิดพลาด แต่ผมจะรักคุณคนเดียวตลอดไป ไม่ว่าจะนานแค่ไหน ผมก็จะไม่ลืมคุณ ผมจะจดจำทุกๆ อย่างในวันคืนของเราที่ผ่านมาด้วยกัน ผมหวังว่าตอนนี้คุณคงอยู่สบายที่ไหนสักแห่งหนึ่ง"

กัญญา รัชตะภูมิกร

"ฉันมันเป็นคนแก่นแก้ว นิสัยก็ห่ามๆ คล้ายผู้ชาย ฉันเป็นหัวหน้าแก๊ง ใครที่คิดจะสู้กับฉัน ขอเตือนไว้ก่อนนะ ก่อนที่จะเสียใจ แต่ฉันไม่ใช่คนที่ยอมใครง่ายๆ หรอก ใครลองมาขวางฉันดูสิ ฉันไม่ยอมแน่"

เมธัส ประชาสันติสุข

"ต้องตกเป็นเบี้ยล่าง ต้องตกเป็นทาสรับใช้มันตลอด มันไม่ยุติธรรมเลย แค่มันเกิดมาก่อนแค่ปีเดียว มันก็เอาทุกอย่างจากผมไป หนทางที่ผมจะทำได้ ก็คือการกำจัดมันซะ"

อุทุมพร นิเวศ์วงศา

"แม่ไม่เคยลืมพ่อ แม่ไม่เคยลืมลูก แม่จะจดจำทั้งสองคนตลอดไป จะไม่มีวันลืมแม้แต่วินาที แต่ว่ามันถึงเวลาแล้ว ที่แม่จะเริ่มต้นใหม่กับใครสักคน"

เจริญชัย สุวรรณพงษ์

"ผมอยากให้ลูกสาวผมมีอนาคตที่ดี ได้แต่งงานกับคนที่ดี แต่ทุกอย่างก็ล่มสลาย เมื่อลูกสาวผมดันไปแต่งงานกับคนไม่มีหัวนอนปลายเท้า ผมเกลียด ผมชิงชังมัน ผมจะทำให้ลูกผมตาสว่างให้ได้ สักวันหนึ่ง"

วรรณณา แซ่ถาง

"ฉันโชคดีที่สุดที่ได้คุณมาเป็นสามี ต่อจากนี้ ไม่ว่าพ่อจะว่าอย่างไร หรือมีการแต่งงานใหม่ ฉันก็จะไม่หักหลังคุณเด็ดขาด ฉันจะเป็นภรรยาที่ดี และจะรักคุณตลอดไป"

กรพล สุขจินดา

"ผมเป็นผู้รับผิดชอบคดีฆาตกรรมต่อเนื่อง ไม่ว่าคดีจะซับซ้อนแค่ไหน ผมก็จะไขปริศนาให้ได้ ผมจะแก้ต่างให้คุณมนัสและคุณณุตา และจะจับคนร้ายตัวจริงมาให้ได้"

หากใครต้องการติดต่อนักเขียนให้เมลล์มาที่นี่

p_ketsrimake@hotmail.co.th