หัวใจในรอยดิน

ตอนที่1

ลลิตาหญิงสาวสวยนิสัยดีเดินออกมาจากร้านหนังสือในร้านสรรพสินค้าใหญ่แห่งหนึ่งในกรุงเทพเธอเดินไปในร้านหนังสือพลางเหลือบสายตามองว่าจะเลือกหนังสือชนิดใดไปให้คุณพ่อของเธอ เพราะคุณพ่อชอบอ่านหนังสือมาก คุณพ่อของเธอชอบอ่านหนังสือธรรมะแล้วเธอก็เจอหนังสือเล่มหนึ่งซึ่งเป็นธรรมะเธอจึงเลือกที่จะหยิบเล่มนั้น

"เท่าไรค่ะ" ลลิตาถามพนักงานอย่างเรียบๆ

"950 บาทค่ะ เรื่องนี้ดีมากๆเลยนะคะประชากรส่วนใหญ่ชอบอ่านแบบนี้ค่ะ"  พนักงานพูดเสียงแจ่มใสอารมณ์ดี

"นี่ค่ะเงินไม่ต้องทอนนะคะเพราะรีบไปให้คุณพ่อค่ะ" ท่าทางเธอกระวนกระวายใจเป็นห่วงคุณพ่อ

"ค่ะ ขอบคุณที่มาใช้บริการค่ะ" แล้วพนักงานก็ไปพูดกับลูกค้ารายต่อไปโดยไม่หันมามองลลิตาอีกเลย

ลลิตาคิดได้ว่าบ้านณภินเพื่อนสาวคนสนิทอยู่แถวนี้เลยจะไปซื้อขนมไปฝาก

"จริงสิ บ้านภินอยู่นี่ซื้อขนมไปฝากหลานและคุณวสินด้วย" ว่าแล้วเธอก็เดินไปตรงร้านขนมแห่งหนึ่ง หลังจากที่ซื้อเสร็จเธอก็รีบออกเดินไปหาเพื่อนสาวทันที

"กริ๊ง!ๆ" เสียงกดกริ่งหน้าบ้านทำให้ณภินต้องมารับแทนในขณะที่ลูกของเธอกำลังเล่นซนในบ้าน

"อ้าว ดีจ๊ะลิลเพื่อนรัก"  ณภินทักทายตามประสาเพื่อน

"จ๊ะ วันนี้คุณวสินไปไหนแล้วล่ะแล้วหลานล่ะจ๊ะ" ลลิตาถามณภินด้วยความสงสัย

"หลานอยู่ในบ้าน ส่วนคุณวสินไปทำงานจ๊ะเห็นว่างานในบริษัทขัดข้องนิดหน่อยเลยขอตัวไปทำงานแต่เช้า" เพื่อนสาวบอกพลางหน้ามุ่ย

"จ๊ะ วันนี้ชั้นซื้อขนมมาฝากเธอคุณวสินรอให้เขากลับมานะแล้วของหลานอันนี้" ว่าแล้วเธอก็ชูขนมให้ณภิน

"ขอบใจมากนะ" ว่าแล้วณภินก็รับขนมจากลลิตาทันทีแล้วเพื่อนสาวก็ถามต่อ

"ว่าไปแล้วเธออยู่ด้านนอกนานไปแล้วเราไปคุยกันด้านในก่อนดีไหมล่ะจ๊ะ"

"ไม่เป็นไรจ๊ะลิลต้องไปดูแลคุณพ่อมาซื้อหนังสือธรรมะให้จ๊ะท่านชอบเรื่องแบบนี้" เธอตอบ

"จ๊ะ ถ้าจะกลับก็ขับรถดีๆนะจ๊ะ เดินทางปลอดภัย อ้อ" เพื่อนสาวลืมพูดอีกอย่างหนึ่ง

"มีอะไรหรือเปล่า" ลลิตาถามเพื่อนสาวด้วยความสงสัย

"ขอบคุณสำหรับขนมจ๊ะ แล้วระวังตัวด้วยนะชั้นแอบสังเกตเห็นมีคนแอบจ้องเธออยู่อ่ะ"

คำพูดนี้ทำให้ลลิตาถึงกับขนลุกซู่ทันทีเธอแอบระวังเล็กน้อยก่อนจะตอบเพื่อนไปว่า

"จร้า จะระวังนะไปนะรีบจ๊ะ" เธอตัดบทพูดบอกลาเพื่อนสาว

"จร้า บายนะครั้งหน้าเจอกันใหม่" ลลิตายิ้มๆแต่ไม่ได้พูดอะไรแล้วเธอก็รีบจ้ำวิ่งขึ้นรถทันที
ในขณะที่เธอขับรถลลิตาแอบคิดเรื่องในอดีตที่ซ้ำรอยทำให้เธอเจ็บช้ำมาตลอดว่าใครเป็นคนที่ทำให้พ่อของผู้ชายคนนั้นตายโดยที่เธอและพ่อของเธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรเลย
แต่เธอกำลังรับโชคชะตาต่อไปนี้และเริ่มกังวลใจมันเป็นเรื่องที่ทำให้พ่อของเธอต้องหนีตำรวจทั้งที่ไม่มีความผิดอะไรเลย

ลลิตาเศร้าๆแต่ไม่ทันได้สังเกตรถเก๋งที่อยู่ตรงหน้า ลลิตาเริ่มเหม่อลอยออกไปโดยไม่สังเกตรถเก๋งและแล้ว....รถคันนั้นเริ่มเคลื่อนไหวมาทางรถของเธอด้วยความเร็ว...

โปรดติดตามครั้งหน้าถ้าเวลาจะอำนวยจร้า