คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Part 6 แผนการสะกดรอย
ในวันต่อมา ที่โรงเรียน SM
“เอาล่ะนักเรียน อย่าลืมทำงานมาส่งครูด้วยนะจะสอบเดือนหน้าแล้ว เคลียร์งานกันให้ครบด้วย” ครูสาวกล่าวกับนักเรียนในห้องของเจสสิก้าและทิฟฟานี่พลางเก็บหนังสือที่เตรียมมาสอน
“ค่า/ครับ” เสียงนักเรียนขานตอบก่อนทั้งหมดจะทำความเคารพคุณครู
ออด~
เสียงออดพักเที่ยงดังขึ้นทันที ที่ครูสาวสวยออกจากห้องไป
และทิฟฟานี่กับเจสสิก้าก็กำลังเดินไปโรงอาหารด้วยกันเช่นทุกวัน
“เฮ้อ~”
“เป็นอะไรล่ะ สิก้า” ทิฟฟานี่เอ่ยถามเพราะเจสสิก้าถอนหายใจออกมาหลายรอบแล้ววันนี้
“เปล่า แค่เซ็งน่ะ เพราะรู้สึกว่าอะไรๆก็แปลกๆไปหมด”เจสสิก้าบอกอย่างเหนื่อยๆ
“อะไรที่แปลกล่ะ?”
“แทนที่ยูริมันจะต้องไปกับน้องซอแต่ไหงถึงให้ฉันไปแทนนะมันไม่กลัวเสียโอกาสเหรอไงกัน”เจสสิก้าพูดพลางกอดอกอย่างใช้ความคิด
“ฉันก็ไม่รู้นะ…ไม่อยากรับรู้เกี่ยวกับเด็กนั้นซักนิด”
ทิฟฟานี่พูดเสียงเบามากในประโยคท้ายซึ่งเหมือนพูดคนเดียวมากกว่า
ใครจะรู้ล่ะว่าตอนนี้เธอยอมรับว่าชอบคนข้างๆไปแล้ว…
“หืม? พูดอะไรอยู่คนเดียวน่ะ”เจสสิก้าหยุดเดินก่อนถามขึ้น
“อ๊ะ เปล่าหรอก รีบไปกันเถอะ หิวแล้วๆ” ทิฟฟานี่ลากให้เจสสิก้าเดินตาม
คนถูกลากก็งงนิดหน่อยแต่ก็เดินตามไป…
.
.
.
ที่โรงอาหาร
ทิฟฟานี่กำลังคิดหนักอยู่ในตอนนี้ เมื่อเธอคิดว่าจะทำอย่างไรดี หากซอฮยอนสารภาพรักกับเจสสิก้าในวันไปเที่ยว เพราะเห็นตั้งแต่แรกแล้วว่าซอฮยอนคิดอย่างไร
จะทำไงดีฟานี่ เธอจะปล่อยให้เจสสิก้าเป็นของซอฮยอนเหรอ…
“ยัยหมี ไม่กินข้าวล่ะ” เจสสิก้าถามเมื่อเห็นคนข้างนั่งเขี่ยข้าวอย่างเหม่อๆ
“ห๊ะ….อ้อ กินสิๆ” ทิฟฟานี่ยิ้มก่อนจะตักข้าวเข้าปากคำหนึ่งพลางในหัวก็ยังคงคิดไม่ตก
ใช่แล้ว…แอบตามไปก็สิ้นเรื่อง ว่าแต่….ใครจะร่วมกับฉันล่ะเนี่ย
“นี้ รู้มั้ย เมื่อวานฉันโดนญาติตัวดี โมโหใส่ล่ะ- -”ฮโยยอนเล่าถึงเหตุการณ์เมื่อวานหลังกลับจากร้านเบเกอรี่
“แทยอนนะเหรอ? แกกลัวด้วยอ่ะ” ยูริบอกขำๆ
“ยัยนั่นถึงตัวเล็ก แต่มือหนักจะตาย” ฮโยยอนพูดอย่างเซ็งๆทิฟฟานี่ที่ได้ชื่อแทยอนก็เกิดความคิดขึ้นมาทันที
ใช่….ใช่! แทยอน แทยอนนั่นไงล่ะ
“ฮโย ฉันขอเบอร์แทยอนหน่อยสิ” ทิฟฟานี่พูดขึ้นทันทีที่คิดได้
“เอาไปทำไมน่ะ”
“เถอะน่า~” ทิฟฟานี่ทำเสียงอ้อน ฮโยยอนเลยต้องบอกเบอร์ไป
.
.
.
เวลาเย็น
หน้าโรงเรียนของแทยอน
แทยอนได้รับโทรศัพท์จากทิฟฟานี่ ว่ามีเรื่องจะคุยตอนเย็นนี้ เลิกเรียนแล้วให้รอที่หน้าโรงเรียนเลย แทยอนเมื่อเดินออกมานอกโรงเรียนแล้วเธอก็เห็นทิฟฟานี่ยืนโบกมือให้เธออยู่
“ว่าไงเหรอทิฟฟานี่ มีอะไรจะคุยล่ะ”แทยอนเดินยิ้มเข้าไปหาทิฟฟานี่
“ไปหาที่นั่งคุยกันดีกว่านะแทยอน แถวโรงเรียนเธอมีที่ไหนน่านั่งคุยบ้างล่ะ”
“อ้อ มีสิ ตามมาเลยๆ^^”แทยอนพูดก่อนเดินนำไปร้านที่ทิฟฟานี่ต้องการ
………………..
ที่ร้านกาแฟแถวโรงเรียน
“หา เธอจะตามพวกเค้าไปเหรอ?”แทยอนตกใจทันทีที่ทิฟฟานี่พูดเรื่องที่ตัวเองคิดอยู่ทั้งวัน
“อืม ฉันอยากให้เธอไปด้วยนะ นะๆแทยอน~” ทิฟฟานี่บอกอย่างขอร้อง
“ก็ได้ๆ” แทยอนพยักหน้าบอก
“เย้ ขอบใจมากเลยนะแทยอน” ทิฟฟานี่จับมือแทยอนขึ้นมาและบอกอย่างดีใจแต่นั้นทำให้คนทั้งร้านหันมามองพวกเธอเป็นจุดๆเดียว
“ชู่~ทิฟฟานี่ พูดเบาๆก็ได้” เมื่อแทยอนบอกทิฟฟานี่รีบปิดปากตัวเองทันทีและกลอกตามองผู้คนในร้าน
“อุ๊บ ขอโทษที”
“นี่ เธอชอบเจสสิก้าเค้าแล้วใช่มั้ย ถึงได้ทำขนาดนี้” แทยอนถามคนตรงหน้า อีกคนก็นิ่งไปเล็กน้อยก่อนเปลี่ยนสีหน้าเศร้าโดยทันที
“ฉันยอมรับแล้วล่ะ ว่าฉันชอบเจสสิก้าจริงๆ ฉันไม่อยากเห็นเขายิ้มให้คนอื่น ไม่อยากให้ทำดีกับคนอื่น….แต่นั้นคงเป็นการเห็นแก่ตัว เพราะฉันคงห้ามเขาไม่ได้ในเมื่อ…เรายังเป็นแค่เพื่อนกัน” ทิฟฟานี่พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังขึ้นแตกต่างจากก่อนหน้านี้โดยสิ้นเชิง แทยอนรู้สึกทรมานแทนทิฟฟานี่ที่ต้องเก็บความรู้สึกชอบเอาไว้
“แล้วเธอน่ะ ที่ยอมช่วยฉันเป็นเพราะอยากตามดูฮโยกับพี่ซึงยอนใช่มั้ย?” ทิฟฟานี่ถามทำเอาแทยอนลุกลี้ลุกลน
“ก็…ไม่รู้สินะ ฉันยังไม่รู้ว่าฉันชอบฮโยยอนรึเปล่า เพราะเราสนิทกันมาตั้งแต่เด็ก เขาคงเห็นฉันเป็นเพื่อนแหละ” แทยอนถอนหายใจออกมาก่อนจะบอกถึงความรู้สึกตัวเอง
“เฮ้อ ทำไมความรักของเรามันต้องติดที่คำว่าเพื่อนด้วยนะ”ทิฟฟานี่ถอนหายใจออกมาบ้าง
“นั่นสินะ” แทยอนกล่าว
“เราเก็บเรื่องนี้เป็นความลับดีมั้ย รู้กันแค่สองคน”ทิฟฟานี่เสนอ
“เอาสิ^^”แทยอนตอบ ทิฟฟานี่ยื่นนิ้วก้อยไปหาแทยอน แทยอนก็ยื่นกลับมาเกี่ยวกันเป็นการสัญญา……
.
.
.
.
วันอาทิตย์ วันนัดหมาย
ฝั่งตรงข้ามหน้าสวนสนุกLotte World
แทยอนโผล่หัวมากจากเสาต้นหนึ่ง มองส่ายมองขวาเพื่อหาคนที่ต้องการ
“ทางขวา 2 นาฬิกา” แทยอนบอกทันทีเมื่อเห็นเป้าหมาย ทิฟฟานี่โผล่หัวออกมาจากเสาอยู่เหนือหัวแทยอนทันที
“แล้วฮโยกับพี่สาวคนนั้นล่ะ?”แทยอนเงยหน้าถามอีกคนที่หน้าอยู่เหนือหัวเธอ
“อ๊ะ นั่นไงๆสองคนนั้นเพิ่งมา เขาไปรับพี่ซึงยอนงั้นเหรอ?” ทิฟฟานี่เห็นฮโยยอนเดินลงมาเปิดประตูรถให้กับซึงยอน
“พวกเขาเข้าไปแล้ว ไปซื้อตั๋วกันเถอะ”ทิฟฟานี่บอกก่อนจะลากแทยอนไปเมื่อเห็นว่าทั้งสี่เดินเข้าประตูไปแล้ว
.....................
ภายในสวนสนุก
“ออนนี่ค่ะ ไปเล่นรถไฟเหาะกันเถอะคะ^o^”ซอฮยอนชี้ไปที่เครื่องเล่นน่าหวาดเสียวที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล
“ไปสิ^^” เจสสิก้ายิ้มไปให้ทำเอาคนถามหน้าแดงทันที
“เอ่อ ซอพี่ไม่เล่นนะ พี่กลัวซอก็รู้นิ”ซึงยอนบอกทันทีเมื่อเห็นเครื่องเล่นตรงหน้า
“ฉันก็ไม่นะ ฉันก็กลัว”ฮโยยอนบอกเหมือนกัน
“ถ้างั้นเราสี่คนแยกกันมั้ยค่ะ พวกพี่สองคนไปด้วยกัน ดีมั้ยคะ?”ซอฮยอนถามซึงยอนกับฮโยยอน
“ก็ดีนะ พวกเธอจะได้เล่นอะไรก็ได้โดยไม่มีเราถ่วง งั้นฮโย เราไปเดินเล่นกันเถอะ^^”ซึงยอนบอกกับซอฮยอนก่อนจะหันไปจับมือฮโยยอน คนถูกจับมือก็เกร็งขึ้นมาทันที
“ค คะ”ฮโยยอนตอบไม่เต็มเสียง ซึงยอนก็ได้แต่ยิ้มแล้วเดินไปกับฮโยยอนอีกทาง
ทางด้าน แทยอนและทิฟฟานี่
สองสาวแอบตาทั้งสี่คนอยู่ระยะไม่ห่างกันเท่าไหร่นัก
“เราคงต้องแยกกันแล้วล่ะ แทยอน”ทิฟฟานี่บอกแทยอนจึงพยักหน้าแล้วตามไป ส่วนทิฟฟานี่ยังยืนตรงนั้นเพื่อรอดูเจสสิก้ากับซอฮยอนต่อไป
“ทำไมสิก้าไม่รั้งฮโยไว้นะ” ทิฟฟานี่พูดกับตัวเอง ถ้าเจสสิก้ารั้งฮโยยอนไว้เขากับซอฮยอนก็ไม่ต้องอยู่ด้วยกันสองต่อสองหรอก
“เอาล่ะ เข้าไปกันแล้ว งั้นเราคงต้องรอสินะ” ทิฟฟานี่เห็นเจสสิก้าและซอฮยอนเดินเข้าไปแล้วเธอก็ออกมาจากเสาเพื่อเดินไปหยุดรอดูที่หน้าเครื่องเล่น
.
.
.
ทางด้าน ฮโยยอนและซึงยอน
“ฮโย เราไปเล่นปาลูกดอกกันมั้ย?”ซึงยอนบอกเมื่อเธอเห็นซุ้มปาลูกดอกอยู่ข้างทางเดิน
“อ่า เอาสิค่ะ ถ้าพี่อยากเล่น” ฮโยยอนบอกพลางยิ้มไปให้ ซึงยอนจึงเดินนำไปโดยลากฮโยยอนไปด้วย
…………..
“เล่นปาลูกดอกกันเหรอเนี่ย?”แทยอนแอบอยู่ข้างสองซุ้มถัดไปจากที่ฮโยยอนและซึงยอนอยู่
“แล้วเราจะได้ยินเค้าคุยกันมั้ยเนี่ย”เมื่อคิดได้ดังนั้นแทยอนก็มองซ้ายมองขวา แล้วเจอสิ่งที่ต้องการก็หยิบมาทันที
……………
“เธอเล่นเก่งรึเปล่า ฮโย”ซึงยอนถามขณะจ่ายเงินค่าเล่นแล้ว
“ไม่เก่งหรอกคะ ฉันพลาดออกบ่อย^^” ฮโยยอนยิ้มบอก
“งั้นลองเล่นให้ดูหน่อยสิ พลาดบ่อยของเธอมันแค่ไหน” ซึงยอนแบ่งลูกดอกในมือที่มีอยู่6อันยื่นให้ฮโยยอน3ดอก
“อ่า คะ” ฮโยยอนรับมาแล้วไปยืนตรงแท่นยืนสำหรับปาลูกดอก
ฟิ้ว~ โป๊ะ!
“ว้าว~ถูกด้วยแฮะ”ซึงยอนร้องบอกทันทีที่ลูกดอกโดนลูกโป่งแตก
“แค่บังเอิญต่างหากคะพี่^^” ฮโยยอนยิ้มก่อนจะเล็งลูกดอกเตรียมขว้าง
ฟิ้ว~ โป๊ะ!
“โดนอีกแล้วนะ” ซึงยอนบอกอีกครั้ง
“ฟลุ๊คนะคะ”
ฟิ้ว~ โป๊ะ!
“คราวนี้จะบอกว่าอะไรล่ะเนี่ย- -”
“แฮะๆ”ฮโยยอนหัวเราะอย่างเขินๆ สักพักหนึ่งก็มีคนเดินเข้ามาตรงข้างๆทั้งสองยืน เพียงแต่คนๆนั้นเป็นผู้หญิงร่างเล็กที่ใส่หน้ากากเซล่ามูนมีเด็กๆรายล้อมมาเล่นด้วยเท่านั้น
“คนนั้นเค้าแปลกดีนะ สงสัยเป็นคนของส่วนสนุก”ซึงยอนบอกพลางมองกลุ่มข้างๆอย่างยิ้มๆ
“พี่ซึงยอนคะ”ฮโยยอนเรียกร่างเล็กที่สนใจคนใส่หน้ากากอยู่ให้หันมา
“หืม? อะไรเหรอ”
“คือ……ฉันมีเรื่องอยากจะพูด” เอาว่ะฮโยยอน โอกาสมาถึงแล้วนะ…….
“ฉันชอบพี่ซึงยอนมาตั้งนานแล้ว…..คบกับฉันได้มั้ยคะ”ฮโยยอนก้มหน้างุดไม่กล้าสบตาของคนตรงหน้าเนื่องจากทั้งอายและกลัวที่จะถูกปฏิเสธ
“……….”ไม่มีเสียงของคนตรงหน้าตอบกลับมามันยิ่งทำให้ฮโยยอนกลัว
“เงยหน้าสิ”แล้วเสียงก็ออกมาจากปากซึงยอน ฮโยยอนเลยเงยหน้าขึ้นมองอย่างว่าง่าย ซึงยอนยิ้มออกมาก่อนพูดขึ้นว่า
“แววตาดูจริงใจดีนี้….งั้นเราลองคบกันดูดีมั้ย^^”
เมื่อซึงยอนกล่าวออกมาแบบนั้น ฮโยยอนก็ยิ้มอย่างดีใจ ก่อนโผกอดร่างเล็กทันที
“ฉันดีใจจังที่พี่ไม่ปฏิเสธ” ฮโยยอนกล่าวขณะใบหน้าอยู่บนบ่าเล็กๆของคนตรงหน้า
“อ้าว พี่เซล่ามูนไปแล้วหยอ~”เสียงของเด็กคนหนึ่งเรียกให้ทั้งสองหันไปมอง ทั้งสองเห็นผู้หญิงคนเมื่อกี้ที่เล่นอยู่กับเด็กๆข้างๆพวกเธอกำลังวิ่งไปไกลแล้ว……
.
.
…….เวลา 12.00 นาฬิกา ……..
.
.
ด้านเจสสิก้ากับซอฮยอน
“ออนนี่ค่ะ ไปเล่นต่อกันเถอะคะ^O^” ซอฮยอนยิ้มบอกอย่างมีความสุขที่สุดในวันนี้
“เอ่อ ซอเราไปหาอะไรกินก่อนเถอะนะ เราเล่นมาตั้งแต่เช้าแล้ว” เจสสิก้าบอกพลางยิ้มอย่างฝืนๆ เพราะเธอไม่ได้หยุดพักเลย เขากับซอฮยอนแทบจะเที่ยวกันทั่วสวนสนุกแล้ว
‘ทำไมน้องเค้า ไม่เหนื่อยบ้างเนี่ย- -^’
“งั้นก็ได้คะ งั้นเราไปหาอะไรกินกัน^^” ซอฮยอนพูดจบก็ถือวิสาสะจับมือเจสสิก้าไปทันที โดยไม่รู้ว่าใครบางคนที่ตามพวกเขาอยู่นั้นหงุดหงิดมากทีเดียว….
.
.
.
ร้านขนมในสวนสนุก
“ขอน้ำเปล่า2ขวดค่ะ”ซอฮยอนบอกกับพนักงานขายของ ก่อนจะรับขวดน้ำเปล่ามาสองขวดยื่นให้กับเจสสิก้า
“นี้ค่ะ ออนนี่^^”ซอฮยอนพูดพลางยิ้มหวาน เจสสิก้าก็ยิ้มตอบเป็นการขอบคุณ
“เดี๋ยวซอ มานะคะ” ซอฮยอนต้องขอตัวก่อน เพราะต้องการจะเข้าห้องน้ำ
“อืมๆ”
เมื่อซอฮยอนไปเข้าห้องน้ำ เจสสิก้าก็นั่งอยู่คนเดียว และเธอก็รู้สึกเหมือนใครแอบมองอยู่จากซอกตัวร้านอาหาร เขามองอยู่นานก่อนจะหันกลับมาเมื่อไม่เห็นอะไร
“อ้าว ฮโยพี่ซึงยอน” เจสสิก้าทักสองคนที่เดินเข้ามาทางร้าน
“อ้าว เจส แล้วซอล่ะ” ซึงยอนถามถึงลูกพี่ลูกน้องของตัวเองที่ไม่อยู่แถวนี้
“ว้าย!” และจู่ๆก็มีเสียงร้องออกมาที่ซอกร้านอาหารที่เจสสิก้ามองเข้าไปหลังจากที่ซึงยอนพูดจบไม่นานเท่าไหร่ ทำให้ทั้งสามหันไปมองพร้อมๆกัน เจสสิก้าเป็นคนลุกขึ้นก้าวเท้าไปเพื่อจะดูว่าใครที่อยู่ตรงนั้น…
…………….
ในซอกมุมร้าน ขณะนั้น
“เบาๆสิ ทิฟ เธอจะร้องทำไมเนี่ย- -”
“ก็เธอมาไม่ให้ซุ่มให้เสียงนี้ แทยอน” ทิฟฟานี่บ่นทันทีที่มือแทยอนออกจากปากของเธอ
“โอเคๆฉันขอโทษ” ตอนนี้แทยอนยืนชิดตัวทิฟฟานี่อยู่แต่ไม่ได้ชิดมากถึงขนาดชิดจนอึดอัดหายใจไม่ออกเพราะมือข้างหนึ่งของแทยอนยังคงยันผนังเอาไว้ตั้งแต่ตอนที่ปิดปากทิฟฟานี่
“พวกเธอสองคนทำอะไรกัน!” เสียงหนึ่งดังขึ้นตอนทั้งคู่ถอนหายใจออกมา ทิฟฟานี่จำเสียงนี้ได้ดีว่าเป็นใคร
“ส สิก้า” ทิฟฟานี่พูดอย่างลนลานเมื่อรู้ว่าโดนจับได้แน่ๆ
“คิมแท” ฮโยยอนที่เดินตามมาเมื่อเห็นญาติตัวเองก็ตกใจ
“ฮ ฮโย” น้ำเสียงของแทยอนก็ไม่ต่างจากทิฟฟานี่เท่าไหร่นัก
“แทยอน เธอพาทิฟฟานี่มาทำอะไรตรงนี้”เจสสิก้าเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิดเป็นที่สุดเมื่อเห็นแทยอนทำท่าเหมือนจะจูบทิฟฟานี่เพราะมือที่ยันพนังนั้นไว้มันก็แสดงออกชัดเจนในสายตาของเขาแล้ว
“ฉ ฉันเปล่านะ ไม่ได้ทำอะไรเลย” แทยอนรีบพละออกจากตัวทิฟฟานี่ทันที
“ยัยหมี เธอตามฉันมางั้นเหรอ” เจสสิก้ายังคงน้ำเสียงเดิมไว้ ทิฟฟานี่อ้ำอึ้งๆจะตอบเพราะถ้าบอกไป เจสสิก้าก็อาจโกรธเธอ แต่ถ้าไม่บอกก็ยังต้องโดนว่าอยู่ดี
“มานี่เลย กลับเดี๋ยวนี้”เจสสิก้าบอกก่อนเดินมาดึงข้อมือทิฟฟานี่ออกไปจากตรงนั้นทันที
“ด เดี๋ยวสิก้า ฉ ฉันเจ็บ” ทิฟฟานี่บอกพลางจับข้อมือตนเองที่อีกคนจับแน่นไม่ปล่อย เจสสิก้าพาทิฟฟานี่เดินไปทางที่จอดรถโดยไม่ได้สนใจซอฮยอนที่เดินสวนมาเลย
“อ๊ะ พี่เจส จะกลับแล้วเหรอค…อ อ้าวไปซะแล้ว พี่ซึงยอนคะ เกิดอะไรขึ้นนะ แล้วพี่ทิฟฟานี่มาได้ยังไง?” ซอฮยอนก้าวๆเร็วเดินเข้าไปหาซึงยอนเพื่อถามไถ่
“เอ่อ เดี๋ยวพี่ค่อยเล่าให้ฟังนะ”ซึงยอนบอก
“พี่ซึงยอนค่ะ ฉันขอตัวก่อนนะ”ฮโยยอนบอกพลางลากแทยอนด้วย
“จ้ะๆ งั้นเราค่อยคุยกันทางโทรศัพท์นะ” ซึงยอนบอก ฮโยยอนพยักหน้าก่อนจะพาแทยอนเดินไปที่จอดรถทางเดียวกับเจสสิก้าทันที……..
To be continue……
ความคิดเห็น