คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Part 5 match-maker (100%)
แม่สื่อ
ก่อนเวลานัดหนึ่งชั่วโมง……
หน้าร้านเบเกอรี่ของซึงยอน
ร่างสูงในชุดสบายๆสำหรับออกมาข้างนอก แต่ก็เป็นที่ดึงดูดของสาวๆที่เดินผ่านไปมาที่นั่งอยู่ตรงเก้าอี้ซึ่งห่างจากร้านประมาณ แต่สายตาของร่างสูงไม่ได้สนใจสาวๆที่พยายามมองมาสักนิด สายตาเขาจดจ่ออยู่นาฬิกาบนข้อมืออยู่
อีก 3 นาที จะถึงเวลาเปิดร้านแล้ว…
“หืม? นั้น…” สายตาของเขาสังเกตเห็นร่างบางสะพายกระเป๋ากำลังเดินมาที่ประตูร้าน เขารีบลุกสาวเท้าไปหาในทันที
“ซอ…”
“อ้าว พี่ยูริ มีอะไรคะทำไมถึงมาก่อนร้านเปิดล่ะ?”ซอฮยอนเห็นว่าเป็นรุ่นพี่ที่เป็นลูกค้าประจำก็ถามอย่างสงสัย ดูเหมือนว่าเขาจะมารอตั้งนานแล้ว
“คือ ไม่มีอะไรหรอกแค่…ผ่านมาเฉยๆ”ยูริพูดก่อนยิ้มน้อยๆ ซอฮยอนยิ้มออกมา ทำไมถึงโกหกไม่เนียนเลยนะ…..
“เฮ้ๆอย่ายิ้มอย่างนั้นสิ ฉันไม่ได้โกหกนะ ฉันไม่ได้มารอก่อนเปิดร้านด้วย” เมื่อยูริพูดออกไปอย่างนั้น ซอฮยอนก็กอดอกยิ้มอย่างคนรู้ทัน ยูริเลยได้แต่หลบตาและจับที่ต้นคอเป็นการแก้เขิน
“เหรอคะ ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรนิ^.^” ซอฮยอนบอกและค้นกุญแจไขประตูร้านเข้ามา
“เข้ามาสิคะ” ซอฮยอนบอกเมื่ออีกฝ่ายทำหน้างงอยู่ ยูริพยักหน้าเบาๆก่อนจะเดินเข้าไป ยูรินั่งลงที่โต๊ะสำหรับสองที่นั่ง ร่างสูงนั่งลงก่อนที่ซอฮยอนจะมานั่งฝั่งตรงข้ามทีหลัง
“นี้คะ น้ำ” ซอฮยอนยื่นแก้วน้ำเปล่าให้ ยูริรับไว้แล้วยิ้มน้อยๆตอบเป็นการขอบคุณ
“ซอ…”
“คะ?” ยูริเรียกชื่อซอฮยอนเบาๆ เจ้าของชื่อก็ขานรับ ยูริอ้ำอึ้งเล็กน้อยที่จะถามถึงเรื่องส่วนตัวของคนตรงหน้าเพราะกลัวจะเสียมารยาทอยู่ไม่น้อยก็เธอยังไม่ได้สนิทกันขนาดคุยเรื่องส่วนตัวด้วยขนาดนั้น ยูริไม่พูดสักทีซอฮยอนก็เอียงคอมองอย่างงงๆเรียกแล้วทำไมไม่พูดล่ะคะ??
“พี่ยูริ เงียบทำไมคะ?” ซอฮยอนพูดขึ้นทำให้ยูริได้สติกลับมา
“เอ่อ พี่แค่อยากจะบอกว่า…เราจะเป็นเพื่อนกันได้มั้ย..แบบว่ารุ่นพี่รุ่นน้องที่สนิทกันน่ะ” ยูริบอกถึงความต้องการในใจที่จริงอยากจะขอถามอะไรที่มันเกี่ยวกับเรื่องหัวใจมากกว่าแต่ก็ต้องเริ่มสนิทกันไว้ก่อนถึงจะกล้าถามได้สะดวก
“อ้อ ได้สิคะ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ^^”
เมื่อซอฮยอนตอบมาเช่นนั้น ยูริก็ได้แต่ยิ้มตอบเท่านั้น
“พี่ยูริคะ”
“หืม?” ซอฮยอนเรียกคนตรงหน้า เจ้าของชื่อของขานรับ
“ฉันขอถามอย่างหนึ่งได้มั้ยคะ?”
“ว่ามาสิ” หลายอย่างก็ได้น้องเอ๋ย…..
“พี่สิก้าเค้าเป็นคนยังไงเหรอ เวลาอยู่กับพวกพี่นะคะ” คนถามเปลี่ยนสีหน้าเป็นสงสัยเหมือนเด็กซื่อๆ
“อ้อ รายนั้นเหรอ เวลาอยู่กับพวกพี่น่ะนะ ก็…” ยูริเล่าวีรกรรมต่างๆที่เจสสิก้าเคยทำตั้งแต่เป็นเพื่อนกันมานาน ซอฮยอนที่นั่งฟังก็ยิ้มออกมา
“เหรอคะ พี่สิก้าเขาชอบกินชีสเค้กที่สุดในร้านนี้งั้นเหรอ”
“ใช่ๆ ขนมอันดับหนึ่งของยัยนั้นคือ ชีสเค้กล่ะ” ยูริตอบพลางพยักหน้าน้อยๆเพื่อจะบอกว่าที่พูดน่ะความจริง ซอฮยอนยิ้มก่อนจะเงียบไปมือที่ประสานอยู่บนโต๊ะบีบแน่นขึ้นจนยูริสังเกตเห็นได้ชัด
“ซอ….มีอะไรเปล่า จะพูดอะไรก็พูดสิ พี่รับฟังนะ” ยูริบอกคนตรงหน้าเลยเงยหน้าขึ้นมอง
“พี่จะฟังจริงๆเหรอคะ” ยูริไม่ตอบเพียงแต่พยักหน้า ลุ้นอยู่ในใจว่าคนๆนี้จะพูดถึงตัวเองรึเปล่า ซอฮยอนเมื่อได้ยินดังนั้นรอยยิ้มก็เกิดขึ้นบนใบหน้าทันที
“คือ ฉันอยากให้พี่ช่วยฉันหน่อยน่ะคะ”
“ได้สิ ว่ามา มีอะไรล่ะ”
“พี่อย่าไปบอกเรื่องนี้กับใครนะคะ” ซอฮยอนกำชับ ยูริพยักหน้าดูเหมือนจะเป็นเรื่องสำคัญนะ
“ฉันชอบพี่เจสสิก้าน่ะคะ เลยอยากให้พี่ช่วยแนะนำให้หน่อย” ซอฮยอนพูดออกมาด้วยสีหน้าที่มีความเขินอายซึ่งเห็นได้ชัด
“ฮ่าๆ ได้สิ”เอ๊ะ อะไรนะ เมื่อกี้ น้องเค้าชอบเจสสิก้าเหรอ เฮ้ย! O_o
“จริงนะคะพี่!” ซอฮยอนพูดออกมาพลางจับมือยูริขึ้นมาอย่างดีใจ แต่ตอนนี้คนที่ตอบตกลงไปแล้วกำลังอึ้งและงง
‘บ้า บ้าที่สุด นี้เราอกหักตั้งแต่แรกเลยเหรอ’
“พี่ยูริจะช่วยฉันจริงๆนะคะ” ซอฮยอนดีใจเป็นที่สุดเพราะอย่างน้อยก็มีคนที่คอยสนับสนุนเธอในความรักครั้งนี้
‘ยังไงซะ น้องเค้าก็คงไม่เคยคิดเกินพี่น้องกับเราเลยสินะ’
“พี่ยูริ พี่ยูริคะ” ซอฮยอนเรียก สติของยูริจึงกลับมา
“อ อื้ม” ยูริตอบพลางยิ้มออกมาบางๆ แต่ซอฮยอนคงไม่รู้หรอกว่าในเวลานี้หัวใจและสายตาของคนที่เธอขอร้องนั้นเจ็บปวดมากเท่าไหร่….
.
.
.
ทางด้าน เจสสิก้าและทิฟฟานี่
บนรถมินิคูเปอร์สีน้ำเงิน
“นี้ยัยหมี คิดว่าน้องซอฮยอนเป็นไงมั้ง?” เจสสิก้าเอ่ยถามคนที่นั่งอยู่ข้างๆขณะขับรถ
“หืม ถามทำไมชอบเหรอไง?” ทิฟฟานี่เอ่ยน้ำเสียงเรียบแต่แฝงไปด้วยความโกรธนิดๆ
“ก็ไม่รู้สิ น้องเค้าก็น่ารักดีนะ”เจสสิก้าพูดออกมาโดยไม่ได้รู้ว่าคนฟังหงุดหงิดไปถึงไหนๆแล้ว
เจสสิก้าเหลือบไปมองคนข้างๆที่เงียบไป
…เป็นอะไรของเค้าหว่า??...
เวลาต่อมาที่ร้านเบเกอรี่
“อ้าว พวกพี่มากันครบเลย” ซอฮยอนยืนต้อนรับอยู่หน้าประตูเห็นรุ่นพี่ที่เป็นขาประจำเดินมากันครบยกเว้นก็แต่ยูริที่ยังนั่งอยู่ในร้านหลังจากคุยกับซอฮยอนแล้ว
“อืม ไอ้ยูลมันนัดมากินหนมเค้กนะ มันบอกรึเปล่า?”เจสสิก้าถามเพราะมองเข้าไปในร้านก็เห็นคนที่ถามถึงโบกมือมาให้แล้ว
“อ้อ….ค่ะ” ซอฮยอนยิ้มบอก เจสสิก้าก็ยิ้มตอบไปตามมารยาท แต่ถึงจะรู้ว่าเป็นมารยาท คนข้างหลังเจสสิก้าก็ยังเคืองสุดๆ
“หวัดดีเพื่อนฝูง”ยูริทักเมื่อเพื่อนๆของเธอมากันพร้อมหน้า เจสสิก้านั่งลงข้างขวาของยูริ ส่วนฮโยยอนก็นั่งข้างซ้ายของยูริและทิฟฟานี่นั่งลงตรงข้ามกับทั้งสามคน
“หวัดดีจ้ะ แทยอน”แล้วยูริก็หันไปทักแทยอนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับฮโยยอนนั้นเพราะทิฟฟานี่เรียกให้ไปนั่งฝั่งเดียวกัน
“แกเป็นไรน่ะ ทำไมดูเศร้าๆ?” เจสสิก้าเอ่ยถามเพื่อนรักทันทีที่นั่งลงเก้าอี้เพราะสังเกตเห็นยูริดูซึมๆ
“หืม เปล่านี้ฉันสบายดี ^.^”ยูริยิ้มกว้างแต่ถึงอย่างนั้นเจสสิก้าก็ยังเห็นความเศร้าและเจ็บปวดในดวงตาของยูริอยู่ดี
“นี้ แกจะจ้องฉันทำไม ฉันไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ”เพราะยูริเห็นเจสสิก้าขมวดคิ้วอย่างไม่เชื่อในคำพูด เขาจึงเอ่ยออกไปเพื่อให้อีกฝ่ายเชื่อและดูเหมือนว่าเจสสิก้าจะเลิกสงสัยแล้ว
“พี่ๆรับอะไรดีคะ”ซอฮยอนเอ่ยถามหลังจากนำแก้วน้ำมาเสิร์ฟให้ทุกคนในโต๊ะแล้ว
“ฉันขอชีสเค้กนะ”เจสสิก้าบอก
“ฉันขอเป็นกาแฟ”ยูริพูด
“ฉันขอเค้กวานิลลาก้อนเล็กแล้วก็ชาเย็นนะ”ฮโยยอนสั่งสิ่งที่ตัวเองต้องการและไม่ลืมสั่งเค้กให้แทยอนด้วย
“ฉันขอเป็นโกโก้ร้อน”ทิฟฟานี่สั่งโดยตายังนั่งเท้าคางมองเจสสิก้าอย่างเหนื่อยๆ
“รอสักครู่นะคะ”ซอฮยอนยิ้มบอกก่อนจะเดินไปที่เคาน์เตอร์ ระหว่างนั้นซึงยอนก็เดินเข้ามาที่โต๊ะ
“ว่าไงจ้ะสาวๆ^o^”ซึงยอนยิ้มทัก แทยอนที่เพิ่งมาครั้งแรกก็สะดุดกับรอยยิ้มน่ารักๆนั้น
…ใครกันนะ ยิ้มน่ารักจัง พวกฮโยยอนรู้จักด้วยเหรอ?...
“อ้าวพี่ซึงยอน สวัสดีคะ”ยูริทักทายตอบ คนอื่นๆก็ทักทายเช่นกัน
“เอ๊ะ ใครเหรอ? แฟนฮโยเหรอ? O_o”ซึงยอนเพิ่งเห็นคนที่นั่งข้างทิฟฟานี่เลยถามขึ้น ฮโยยอนที่ถูกพูดถึงก็สะดุ้งก่อนจะลุกลี้ลุกลนตอบ
“ป เปล่านะคะ ยัยนี้ ญาติฉันคะ”
“สวัสดีคะ ฉันแทยอนคะ”แทยอนยิ้มตอบก่อนจะก้มหัวอย่างมีมารยาทเมื่อรู้ว่าคนตรงหน้าเป็นรุ่นพี่
“อ้อ ญาติฮโยเหรอ หวัดดีจ้ะ แทยอน พี่ชื่อ ซึงยอนเป็นเจ้าของร้านนะจ้ะ^^” ซึงยอนตอบแล้วยิ้มให้ตามสไตล์ของตัวเอง
“อ๊ะ เดี๋ยวพี่มานะ พี่ไปช่วยซอทำขนมก่อน” ซึงยอนพูดก่อนจะเดินกลับไปในครัว
“นี่ๆ แทยอน เธอรู้มั้ย พี่คนนี้นะ ฮโยยอนมันแอบชอบแหละ แอ้ก!”ยูริบอกก่อนจะร้องออกมาเพราะถูกฮโยยอนตีเข้าที่หลังเต็ม
“เหรอ….เธอชอบพี่เค้างั้นเหรอฮโย”แทยอนเอ่ยถามไม่เต็มเสียงสักเท่าไหร่ เพราะความเจ็บกำลังเกิดขึ้นในหัวใจ
“มันไม่เกี่ยวกับเธอสักหน่อย!-_-//” ฮโยยอนหน้าแดงขึ้นเล็กน้อย แทยอนถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยๆหลังจากรอลุ้นฟังคำตอบของคนตรงหน้า
“ที่สั่งได้แล้วคะ พี่ๆ”ซอฮยอนเดินมาพร้อมถือถาดก่อนจะวางสิ่งที่ทั้ง5ต้องการให้แต่ละคน
“ซอ…”
“ค่ะ?” ยูริเรียกซอฮยอนก่อนที่จะเดินกลับไป เจ้าของชื่อก็หันมามอง
“เอาถาดไปเก็บแล้ว มานั่งคุยกันหน่อยนะ”ยูริบอกพลางยิ้มบางๆไปให้ ซอฮยอนยิ้มเมื่อรู้ว่ายูริกำลังทำอะไร
“ได้คะ” ซอฮยอนบอกแล้วเดินเข้าไปหลังร้าน
“เฮ้ยๆ สนิทกะน้องเค้าเมื่อไรเนี่ยแก” เจสสิก้าพูดแซวๆพลางแทงศอกเข้าที่สีข้างของยูริ คนถูกสีก็ตีหน้ายุ่งใส่ เจสสิก้าเลยหันไปดูดหลอดในแก้วน้ำเปล่าเล่นเพราะกินขนมไปได้ครึ่งหนึ่งแล้ว
“มีอะไรเหรอคะ พี่ยูริ?” ซอฮยอนเดินเข้ามาหลังจากถอดชุดกันเปื้อนออกแล้ว
“นั่งก่อนสิ”ยูริบอกก่อนจะล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงหยิบสิ่งๆหนึ่งออกมาไว้ใต้โต๊ะ ร่างสูงมองสิ่งนั้นที่อยู่ใต้โต๊ะอย่างลังเล
‘เอาวะ อุส่าต์ซื้อมากะจะมาชวนน้องเค้าวันนี้ แต่…มันคงไม่มีประโยชน์กับเราแล้วล่ะ’
“พี่ให้” ยูริตัดสินใจยื่นของสิ่งนั้นไปให้ ซอฮยอนรับเอาไว้ เจสสิก้าที่นั่งดูดน้ำอยู่ก็แอบเหลือบมอง คนที่เหลือก็ทำเป็นสนใจอย่างอื่นทั้งที่จริงแอบฟังกันอยู่ทั้งโต๊ะ
…มันชวนเดทเลยเหรอเนี่ย ท่าทางจะจริงจังแฮะ…
“ตั๋วสวนสนุกเหรอคะ??” ซอฮยอนถามอย่างสงสัย เมื่อสิ่งที่ได้มาคือ ตั๋วสวนสนุกสองใบ
“อืม ที่จริงพี่ได้ฟรีมาน่ะ ไปจับรางวัลได้ มันใช้ได้ถึงอาทิตย์หน้าแต่พี่ไม่ว่าง ซอไปแทนพี่หน่อยล่ะกันนะ” ยูริอธิบาย ซอฮยอนพยักหน้าเข้าใจแต่คนอื่นๆที่นั่งอยู่กำลังสงสัยว่า แล้วอีกใบล่ะจะให้น้องเค้าไปคนเดียวเหรอ?
“ส่วนอีกใบนั้น…” ยูริพูดเว้นไว้ ซอฮยอนกำลังสงสัยว่ายูริจะช่วยเธอยังไง
“ให้เจสสิก้าไปแทนพี่นะ” เมื่อยูริพูดไปแบบนั้น ทิฟฟานี่ที่ทำเป็นสนใจมองไปข้างนอกก็หันมาโดยแทบจะทันที ส่วนคนถูกพาดพิงนั้น…
“แค่กๆ>~< พูดว่าอะไรนะ??” เจสสิก้าที่กำลังนั่งดูดน้ำอยู่เฉยๆก็เกิดอาการสำลักกะทันหันตอนที่ยูริพูดออกไป
“ฉันบอกให้แกไปกับน้องซอเค้า เอาไอ้ฮโยยอนไปด้วย”
“ห๊ะ?” ฮโยยอนก็ตกใจเช่นเดียวกับเจสสิก้า ยังตกใจเรื่องเจสสิก้าไม่หายมาตกใจเรื่องตัวเองอีก
“จะให้ฮโยไปกับใครล่ะ?”เจสสิก้ากระซิบถาม ยูริหลับตาคิด ขอใช้สมองซักหน่อยนึง
“สาวๆคุยอะไรกันอยู่เหรอ” ซึงยอนเดินเข้ามาที่โต๊ะเพราะเห็นคุยกันนานแล้วแถมยังเรียกลูกพี่ลูกน้องเธอไปนั่งคุยอีกต่างหาก
“นึกออกแล้ว”ยูริหันไปมองซึงยอนทันทีที่พูดจบ คนที่เหลือก็หันไปมองตาม
“หือ? อะไรเหรอ(. .)”ซึงยอนถามเมื่อสายตาทั้ง6มองมาที่ตน
“เปล่าคะ พี่ซึงยอนเสาร์นี้พี่ว่างมั้ยคะ?”
“อืมม เสาร์นี่เหรอ ว่างสิ” ซึงยอนตอบก่อนยิ้มเล็กๆไปให้ ฮโยยอนก้มหน้าหงุดทำเป็นฟังเพลงเพราะรู้ว่าเพื่อนกำลังจะทำอะไร ส่วนแทยอนนั่งตักเค้กเข้าปากแต่น่าแปลกที่เธอกินเหมือนจะไม่ได้รับรู้รสชาติของมันเลยสักนิดตั้งแต่รู้ว่าฮโยยอนแอบชอบซึงยอนอยู่….
…ยูริมันเป็นอะไรนะ แปลกๆไปแหะ แทนที่ตัวเองจะต้องไปเที่ยวแต่ไหงถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้…>>> เจสสิก้า
…ขอโทษนะ ฟานี่ เจส แทยอน ฮโยยอน ฉันทำให้พวกเธอลำบากซะแล้ว…>>> ยูริ
…ถ้าสิก้าไปกับซอฮยอน แล้วสองคนนั้นเกิดชอบกันขึ้นมา ฉันก็ต้องเจ็บงั้นเหรอ?…>>> ทิฟฟานี่
…ทำไมมันหงุดหงิดเป็นบ้าเลยนะ…>>> แทยอน
…โอกาสของฉันแท้ๆ แต่ไหงในใจมันไม่ค่อยดีใจเลยนะ…>>> ฮโยยอน
…ได้ไปเที่ยวกับพี่เจสสองคน ดีใจจัง>< ถึงจะมีพี่ฮโยยอนกับพี่ซึงยอนไปด้วยก็เหอะนะ…>>> ซอฮยอน
…อะไรกันอ่ะ เด็กพวกนี้ งง?…>>> ซึงยอน
To be continue……
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น