คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3
20นาทีต่อมา
ที่ห้องรับแขก
“ไง”ชายกลางคนผู้เป็นพ่อของซูยองนั่งอยู่บนโซฟาตัวตรงข้ามกับที่ซูยองและ
แทยอนพูดขึ้นมา
“ค่ะพ่อ พ่อมาที่บ้านหนูมีอะไรเปล่าคะ”ซูยองพูดขึ้น ขึ้นชื่อว่าตระกูลชเวเข้ม
งวดมากขนาดแทยอนคิดว่าซูยองโหดแล้ว ยิ่งพ่อละก็ไม่เหลือหรอก
“มีแน่” ชายกลางคนพูดแล้วมองที่แทยอน
“เอ่อ.....แทจ้ะ ออกไปก่อนนะ”ซูยองจึงหันไปหาแทยอนเพื่อให้ออกไปก่อน
เพราะพ่อของเทอต้องมีเรื่องบางอย่างที่ไม่สามารถให้คนอื่นรู้ได้ แทยอนพยัก
หน้าก่อนจะโค้งตัวเดินออกไปจากห้อง
“ว่ามาสิค่ะ”ซูยองพูดเปิดประเด็น
“แกกับยัยเด็กนั้นเป็นแฟนกันจริงๆรึเปล่า”ชายกลางคนถาม
“ค่ะ”ซูยองตอบแบบไม่ลังเล
“ถ้าจะมีทำไมไม่หาตระกูลดีๆฐานะดีๆละอย่างหนูนิโคลเนี้ยแต่แกดันไปเอาเด็ก
จนๆไม่รู้ประสีประสา บ้านก็จน ฐานะก็ไม่ดีแกเอาไปได้ยังไง ชั้นอุส่าต์เลือกหนู
นิโคลเป็นคู่หมั้นแกแต่ก็ยังไปคว้าเด็กจนๆมา”พ่อของซูยองพูดถึงแทยอนด้วย
คำสบประมาทซูยองก็ถึงกับเลือดขึ้นหน้า
“คำก็จน สองคำก็จน พ่อไม่เข้าใจความรักของเด็กสมัยนี้เลยรึไง แล้วอีกอย่าง
สมัยนี้ยังมีอีกหรอไอ้การคลุมถุงชนเนี้ย พ่อเป็นพวกหน้าเลือดหรอ ถึงได้ดูที่
เงินอย่างเดียวนะ”ซูยองขึ้นเสียงใส่ผู้เป็นพ่อ ชายกลางคนเองก็รู้สึกหน้าเสียไม่
น้อย
“นี้แกว่าชั้นหรอ ไอ้ลูกไม่รักดี!!!”
เพี๊ยะ!!!!
ชายกลางคนสะบัดมือเข้าที่หน้าซูยองเต็มๆหน้าซูยองหันไปตามแรงปะทะเลือด
ออกจากมุมปากเล็กน้อยแต่มันก็ทำให้ซูยองเจ็บแสบมากทีเดียว
“หึ หนูนิโคลจะกลับจากเมืองนอกพรุ่งนี้ชั้นจะให้เค้าตรงมาที่บ้านแกอ้อชั้นยัง
ไม่ได้บอกนะว่าแกเป็นแฟนยัยเด็กนั้นเพราะชั้นไม่อยากตัดความสัมพันธ์ทางธรุ
กิจกับตระกูลนั้น แล้วก็ถ้าชั้นรู้ว่ายัยเด็กนั้นเป็นแฟนหลอกๆของแก ชั้นจะจับแก
กับหนูนิโคลแต่งงานทันที จำใส่หัวแกไว้ด้วย!” ชายกลางคนพูดแล้วเดินออก
จากห้องรับแขกและออกจากบ้านไป
ซูยองเดินเหนื่อยๆขึ้นมาบนห้องตัวเองพลางลูบแผลตัวเองที่มุมปาก
“โอ๊ย ให้ตายสิเจ็บชะมัดเลยแหะ” ซูยองเดินเปิดประตูเข้าไปในห้อง
“ซูยอง!” พอเปิดเข้ามาแทยอนก็กระโดดกอดคอซูยองเลย
“อะ อะไรของเทอนะยัยรั่ว”ทำเอาซูยองปรับตัวตามไม่ทัน
“ก็ชั้นห่วงเทอนะสิ อ๊ะ ปากเทอเลือดออกนี้”แทยอนเลือบไปเห็นแผลที่มุมปาก
จึงเอามือไปแตะ
“โอ๊ย”ซูยองร้องด้วยความเจ็บแสบแทยอนก็ชักมือออกทันที
“ขะ ขอโทษนะ มานี้สิชั้นจะทำแผลให้”แทยอนไม่พูดเปล่าดึงซูยองไปที่เตียง
และเดินไปหากล่องยาก่อนเดินมานั่งที่เตียงเหมือนเดิม
“อยู่นิ่งๆนะเจ็บนิดเดียว” แทยอนใช้สำลีชุบแอลกอลฮอล์เช็ดที่มุมปากซูยอง
ซูยองรู้สึกแสบมากแต่ก็กัดฟันแน่นแทยอนพยายามทำให้มือเบาที่สุดซูยองจ้อง
มองใบหน้าหวานที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากหน้าตัวเอง
‘ทำไมถึงรู้สึกอบอุ่นแปลกๆนะ’
“เอ้าเสร็จแล้ว ยัยเสาไฟฟ้า อุ๊บ โทดที” แทยอนเผลอพูดชื่อเรียกที่เจ้าตัวห้าม
สะแล้วเลยปิดปากตัวเองทันทีและคิดว่าร่างสูงต้องโกรธแน่ๆ
“เรียกชั้นแบบนี้ได้มั้ย”
“ห๊ะ??”แต่ร่างสูงกลับไม่โกรธสักนิดซึ่งทำให้แทยอนแปลกใจ
“เรียกชั้นว่ายัยเสาไฟฟ้าได้รึเปล่า”ร่างสูงพูดยิ้มๆทำให้แทยอนงงไปเลย
‘เมื่อเช้ายังจะไล่ฆ่าอยู่เลยคราวนี้จะให้เรียกสะแล้ว’
“กะ ก็เทอไม่ชอบไม่ใช่หรอชื่อนี้นะ” แทยอนบอกงงๆ
“ตอนแรกนะไม่....แต่ตอนนี้ชั้นชอบแล้ว”ซูยองบอกเมื่อเห็นอีกฝ่ายทำหน้าไม่
เข้าใจ
“อ้อ ขอบใจที่ทำแผลให้ นี้.......” ซูยองพูดค้างไว้ทำให้แทยอนทำหน้าสงสัย
ซูยองยิ้มเล็กๆก่อนดึงร่างเล็กเข้ามาพร้อมกับประทับจูบบนริมฝีปากเล็กเบาๆ
แทยอนถึงกลับเบิกตาโพลง ซูยองถอนจูบออกก่อนมองตาคนตรงหน้า
“ของตอบแทนเล็กๆน้อยๆ” ซุยองพูดก่อนเดินไปหยิบผ้าแล้วเข้าห้องน้ำไปทิ้ง
ให้แทยอนยังอึ้งอยู่
“ยะ ยัยบ้า!!!”
-
-
-
-
คืนนั้น
“โอ๊ยยยยยยย นอนไม่หลับเว้ยยยยยย”แทยอนผุดลุกผุดนั่งแบบนี้เป็นสิบๆรอบ
จนเวลาล่วงเลยไปถึงเที่ยงคืนเทอก็นอนไม่หลับสะที
“ยัยเสาไฟฟ้า เป็นเพราะเทอคนเดียวเล้ยยยยย”แทยอนพูดไปก็ทึ้งหัวตัวเองไป
ด้วย
‘แต่จะว่าไปแล้ว......มันก็รู้สึกดีแปลกๆนะ’
แทยอนคิดพลางจับที่ริมฝีปากตน และในหัวก็มีภาพที่ซูยองจูบเทอเข้ามา
“ว้ากกก ชั้นคิดอะไรเนี้ยยยยยย”
แทยอนพูดจบก็ล้มตัวนอนอีกครั้งแถมนอนคลุมโปงด้วย
---------------------------------------
อ่า
จะให้ปรับปรุงตรงไหนกะบอกนะค่ะ
มือใหม่อ่าค่ะ ^^
ความคิดเห็น