คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2
“จะไปไหน!” ซูยองพูดเสียงดังพร้อมจับแขนของร่างเล็กที่ทำท่าจะเดินหนีเอา
ไว้ทำเอาแทยอนหน้าเจื่อน
“ปะ ไปห้องเทอ งะ ไง”แทยอนส่งยิ้มแหยๆไปให้ซูยองที่ทำหน้าเหมือนอยาก
ฆ่าใครบางคน
“หึ ถ้าเทอเรียกชั้นแบบนี้อีกเทอไม่รอดหรอกแต่ตอนนี้พ่อกำลังจะมารีบๆไป
เก็บของในห้องไป๊” ซูยองที่ดูเหมือนจะอารมณ์เย็นพูดขึ้นแล้วไล่แทยอนไป
แทยอนรีบวิ่งไปทันทีซูยองก็เดินตามไป
ในห้อง
“ชิ ไล่อย่างกะหมูกะหมา ยัยแททำนู้น ยัยแททำนี้ พอพ่อกับแม่มาก็แทจ้ะ แท
จ๋า” แทยอนบ่นขณะที่ทำความสะอาดพื้นห้องโดยมีซูยองยืนคุมอยู่
“เอ้า เสร็จแล้วยัย.....ซูยอง” แทยอนเกือบหลุดปากพูดประโยคที่ร่างสูงเพิ่งสั่ง
ห้าม ซูยองยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย
“ดีมาก เอาละเมื่อกี้นี้ไม่ได้เคลียร์เลย ตอนนี้....มาให้จัดการสะดีๆยัยรั่ว!!!” ว่า
แล้วแทยอนกับซูยองก็วิ่งไล่กันทั่วห้อง
“จนมุมแล้วนะ ยัยรั่ว”ซูยองพูดขึ้นเมื่อเห็นแทยอนหยุดอยู่ที่เตียงใหญ่แล้วเดิน
เข้าไปใกล้ร่างเล็ก แทยอนก็ถอยห่างจนติดเตียงแล้ว
ร่างสูงก็ยังขยับเข้ามาใกล้มากขึ้น คราวนี้แทยอนถอยจนตัวเองล้มไปนั่งอยู่บน
เตียง ซูยองก็ยังขึ้นเตียงตามมาเรื่อยๆจนแทยอนติดกับหัวเตียงแล้ว
‘ซวยแล้วแทไม่มีทางหนีแล้ว’ แทยอนมองตาของร่างสูงทำไมนะดวงตานั้นถึง
น่าค้นหานัก แววตาที่มองแล้วชวนให้หลงใหล เอ๊ะทำไมหัวใจถึงได้เต้นแรง
ขนาดนี้นะ ร่างสูงเลื่อนใบหน้ามาใกล้ร่างเล็กยิ่งขึ้น แทยอนหลับตาปี๋เพราะด้วย
ความกลัวว่าร่างสูงจะทำอะไรตนเอง
“หึๆ555+” ซูยองหัวเราะในลำคอก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา
“ขะ ขำอะไรของเทอ”แทยอนที่ตอนนี้ใบหน้ายังมีสีแดงระเรื่อขึ้นอยู่ถามด้วย
ความสงสัย
“ก็ชั้นไม่เคยเห็นใครทำหน้าตาตลกเหมือนเทอมาก่อนเลยนะสิ5555” ซูยองยิ่ง
พูดยิ่งหัวเราะหนักเข้าไปใหญ่ใบหน้าของแทยอนยิ่งแดงขึ้นเพราะความอาย
พลางเม้มริมฝีปากบางแน่น
“หน่อย ยัย....ฮึ่ย! นี้แน่ะ”แทยอนไม่กล้าที่จะว่าซูยองแต่กลับกระหน่ำตีที่แขน
ซูยองแทน
“โอ๊ยยย ยัยรั่ว นี้ เจ็บนะ หยุด……”ซูยองรวบข้อมือของแทยอนไว้ได้ทั้ง2ข้าง
แต่แทยอนก็ยังจะดิ้นให้ร่างสูงปล่อยแขนตนเอง ซูยองจึงกระชากเข้ามาทำให้
ทั้งคู่ล้มลงไปทับกันบนเตียงและผลคือ แทยอนอยู่ด้านบนและซูยองอยู่ด้านล่าง
‘อะ อีกแล้ว หัวใจมันเต้นแรงอีกแล้ว’
‘อะไรกันยัยรั่ว ทำไมเทอถึงทำให้หัวใจของชั้นเต้นแปลกๆละ’
ทั้งคู่สบตากันเนิ่นนาน จนกระทั่ง...........
กริ๊งงงงง
เสียงโทรศัพท์ของซูยองดังขึ้นทำให้ทั้งคู่หลุดจากภวังค์และผละจากกัน ซูยอง
ล้วงกระเป๋าหยิบโทรศัทพ์ที่ดังอยู่ขึ้นมาแนบหู
“ฮัลโหลค่ะ....พ่อหรอ........อื้ม” ซูยองคุยโทรศัพท์ไม่กี่นาทีก็เก็บมันใส่กระเป๋า
เหมือนเดิม
“พ่อเทอจะถึงแล้วหรอ...งั้นชั้นไปเตรียมของว่างให้นะ” แทยอนบอกซูยองใบ
หน้ายังมีสีแดงอยู่ก่อนจะก้าวเร็วๆเดินออกไป ซูยองมองแทยอนที่เดินออกไป
แล้ว ก่อนจะจับที่หน้าอกข้างซ้ายของตัวเอง
“ยัยรั่ว....หรือว่าชั้นจะชอบเทอเข้าแล้วนะ”
ความคิดเห็น