คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Part 2 Love Begin
ตอนบ่าย
“เอาล่ะ พวกครึ่งแรกพักก่อน ครึ่งหลังเข้ามาประจำที่” ครูพละเป่านกหวีดเป็นสัญญาณพักของนักเรียนกลุ่มแรกที่ไปเล่นก่อน สถานที่ที่เจสสิก้ากับทิฟฟานี่อยู่ในตอนนี้คือ โรงยิมของโรงเรียน และสิ่งที่ครูให้ทำก็คือ เล่นวอลเล่ย์บอล
“ยัยหมี เล่นระวังๆด้วยละ เดี๋ยวลูกบอลก็โดนหน้าเข้า”เจสสิก้าสั่ง ทิฟฟานี่ยิ้มบางๆก่อนพยักหน้าเบาๆเป็นคำตอบเพราะตอนนี้ในใจเธอยังคิดแต่เรื่องคำพูดของยูริ
“ทำไมทำหน้าแบบนั้น อ้อ ที่ยัยลิงดำมันพูดสินะ อย่าไปใส่ใจเลย ยัยนี้ชอบพูดแกล้งชาวบ้านไปทั่ว”เมื่อร่างบางพูดไปแบบนั้น ทิฟฟานี่ก็ยิ้มกว้างแล้วลงไปที่สนาม
ปรี๊ดด! เมื่อสัญญาณให้แข่งของครูดังขึ้น ทั้งสองฝั่งต่างเล่นนำคะแนนอย่างสูสี เจสสิก้ามักเป็นฝ่ายทำคะแนนเพราะอาจเป็นว่าเธอนั้นตัวเบาก็เป็นได้ ทิฟฟานี่แทบจะไม่ได้ทำคะแนนเลย เพราะเจสสิก้ามักจะไม่ยอมให้เธอเป็นคนตบลูก และนั้นทำให้เธอเหม่อมองคนนี้ๆบางครั้ง
“ทิฟฟานี่ ระวัง” เสียงของเพื่อนคนหนึ่งในทีมของทิฟฟานี่เรียก ทิฟฟานี่ที่กำลังมองเจสสิก้าอยู่ก็ได้สติก่อนมองไปยังต้นเสียง แต่แล้ว….
พลั่ก!
“โอ๊ย” เป็นดั่งที่ใครๆคาดคิดว่า ลูกวอลเล่ย์จะต้องกระแทกเข้าที่หน้าของทิฟฟานี่อย่างจัง
“ฟานี่!” และแน่นอนว่าคนที่วิ่งมาก่อนใครก็คือ เจสสิก้า เธอรุดไปดูอาการทิฟฟานี่เป็นคนแรก ร่างบางค่อยๆพยุงคนที่นอนกุมจมูกตัวเองอยู่ขึ้นมาช้าๆ
“เธอเป็นอะไรรึเปล่า?”
“ม…ไม่หรอก ฉันไม่เป็นไร” ทิฟฟานี่พูดพลางปล่อยมือที่กุมจมูกตัวเองออก แล้วตาสวยของเจสสิก้าก็เบิกกว้างอย่างตกใจ
“ฟะ ฟานี่….เลือด” เจสสิก้าเอ่ยเบาๆ ทิฟฟานี่ขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนใช้มือปาดไปที่จมูกตัวเอง ร่างบางรู้สึกได้ถึงของเหลวๆจึงหลุบตามองที่มือของตน
“ละ เลือด เลือดไหล อ๊ะ อ๋อย@~@”เมื่อรู้ว่าของเหลวๆสีแดงไหลออกมาจากจมูก เธอที่เป็นพวกกลัวเลือดอยู่แล้ว เลยสลบเป็นลมไปตามระเบียบ
“อะ อ้าว ฟานี่! เป็นลมซะแล้ว ช่วยหน่อยสิ!” เจสสิก้าพูดกับคนที่สลบไป ก่อนหันไปพูดกับเพื่อนที่มุงดูอยู่ แล้วก็ช่วยกันพยุงทิฟฟานี่ไปห้องพยาบาล
ณ ห้องพยาบาล
“โอ๊ย” ทิฟฟานี่ร้องเบาๆเมื่อครูห้องพยาบาลเอาพลาสเตอร์ปิดจมูกตัวเองเพื่อห้ามเลือดตรงบริเวณนั้น
“เสร็จแล้ว ระวังอย่าให้ช้ำกว่าเก่าล่ะ”ครูพยาบาลสาวสวยเอ่ยบอก ทิฟฟานี่พยักหน้าเบาๆเป็นคำตอบ แล้วครูพยาบาลก็ออกไปแต่ก่อนไปก็ยังแอบส่งยิ้มให้เจสสิก้าอีกต่างหาก
“ไงล่ะ บอกให้ระวังก็ไม่เชื่อ” เจสสิก้าเอ่ยกับคนที่นั่งจับจมูกตัวเองบนเตียงห้องพยาบาล
“ฉันก็ระวังแล้วนะ”
“ถ้าระวัง มันจะได้แผลแบบนี้มั้ย?”เจสสิก้าพูดพลางใช้มือบีบจมูกทิฟฟานี่ จนเจ้าของจมูกร้องออกมาอย่างเจ็บปวด
“เจ็บนะTT”
“หึๆการแกล้งเธอแบบนี้ก็ดีเหมือนกันแฮะ” ร่างบางเอ่ย ก่อนจะ โน้มใบหน้าอยู่ในระดับเดียวกับหน้าของทิฟฟานี่ ทำให้ทิฟฟานี่สบตากับเจสสิก้าอย่างจัง คนถูกมองก็เกิดอาการแปลกๆอาการที่ไม่ควรเกิดกับเพื่อนด้วยกันก็คือ อาการหัวใจเต้นแรง
“อะ เอ่อ มะ มี อะ ไร ต ติดที่หน้าฉันรึเปล่า?” แถมยังคำพูดที่ตะกุกตะกักอีก ที่ทำให้ทิฟฟานี่ไม่เข้าใจตัวเอง และคำพูดของยูริก็ดังขึ้นมาภายในใจ
‘พวกแกเป็นแฟนกัน’ คำๆนี้ เป็นเพราะคำของยูริคนเดียวที่ทำให้เธอทั้งเหม่อมองคนตรงหน้า ทั้งยังใจเต้นกับการแค่เพื่อนมองคนนี้มองหน้า……เพื่อน…..หรือว่า เธอจะคิดเกินกับเพื่อนตรงหน้าไปแล้ว
“ไม่มีอ่ะ มองเฉยๆไปเหอะ” พูดจบเจสสิก้าก็ดึงมือทิฟฟานี่ให้ลุกเดินตามตนเองไป คราวนี้เธอกลับอบอุ่นแปลกๆ ทั้งๆที่ปกติเธอก็เคยจับมือกับคนนี้ๆอยู่แล้วก็ไม่เห็นรู้สึกอะไร ทิฟฟานี่ถอนหายใจเบาๆแล้วแอบยิ้มกับมือที่ดึงมือเธออยู่
สงสัย…ฉันคงไม่อยากเป็นเพื่อนเธอแล้วมั้ง เจสสิก้า
ตอนเย็น เวลาเลิกเรียน
“อ๊ะ หมีน้อย ยัยเป็ด มาแล้วเหรอ” ยูริกับฮโยยอนที่ยืนอยู่ก็ทักขึ้นเมื่อเห็น เจสสิก้ากับทิฟฟานี่เดินมา
“ไม่มาจะเห็นรึไง?”เจสสิก้าตอบหลังจาก ทิฟฟานี่พยักหน้าให้ยูริ
“เออ เห็นแล้ว ไปกันเถอะ อยากกินเค้กแล้ว” ยูริตอบเจสสิก้าเซ็งๆก่อนจะดึงฮโยยอนที่ยืนพิงเสาอยู่ให้เดินไปด้วยกันส่วนอีกข้างก็ดันหลังเจสสิก้ากับทิฟฟานี่อยู่
ร้านเบเกอรี่
กรุงกริ๊ง เสียงประตูหน้าร้านเบเกอรี่ดังขึ้น ตามด้วยเสียงหวานของพนักงานต้อนรับ
“ยินดีต้อนรับค่า^^” ทั้ง 4 คนเดินเข้ามา และได้พบกับพนักงานต้อนรับในชุดนักเรียนมัธยมปลายปี 1 ทิฟฟานี่กับเจสสิก้ายิ้มเล็กน้อย ส่วนฮโยยอนก็ยิ้มบางๆ มีแต่ยูริที่มองอย่างงงๆปนอึ้งๆ
‘พนักงานใหม่เหรอ น่ารักดีแฮะ’
“จะรับอะไรดีคะ?” เมื่อทั้ง4เลือกนั่งที่ติดกะจกแล้ว พนักงานก็หยิบกระดาษสำหรับจดออร์เดอร์ เจสสิก้าสั่งโกโก้ร้อนกับเจสสิก้า ส่วนทิฟฟานี่ก็นมเย็นและยูริกับฮโยยอนก็สั่งลาเต้อาร์ต
“รอสักครู่นะคะ^^” พนักงานคนเดิมกล่าวพลางยิ้มหวานแล้วเดินไป มีเพียงยูริที่มองตามด้วยความที่ละสายตาไม่ได้
“แหนะ แอบมองเด็กมัธยมปี 1 รึไงไอ้ลิง- -” เจสสิก้าเอ่ยถามเมื่อเห็นเพื่อนมองตามพนักงานเด็กตาละห้อย
“ไม่ได้มองซะหน่อย-*-” ยูริเถียง
“เอาให้จริง” เจสสิก้าตอบอีกครั้ง
“ไงจ้ะ มาแล้วเหรอ ขาประจำ^^” เสียงหนึ่งเอ่ยข้างๆโต๊ะของทั้งสี่ เมื่อหันไปมองทั้งสี่จึงเห็นร่างบางเจ้าของใบหน้าแสนน่ารัก
“พี่ซึงยอน” ทั้งสี่ยิ้มรับให้ผู้มาเยือน คงมีแต่ฮโยยอนเท่านั้นที่ที่ยังหลบตาอยู่
“พี่ซึงยอน เด็กที่ใส่ชุดมัธยมปี1น่ะเด็กใหม่เหรอคะ?” เจสสิก้าเอ่ยถามพลางเหลือบตามองยูริ
“อ๋อ ใช่จ้ะ เป็นญาติพี่น่ะ เค้าบริการดีรึเปล่าล่ะ^o^” ซึงยอนพูดพลางยิ้มหวาน
“ก็ดีนะคะ” ยูริเป็นฝ่ายตอบ
“ขอถามอะไรหน่อยสิคะพี่ซึงยอน”
“ว่ามาจ้ะ เจสสิก้า”
“เด็กคนนั้น มีแฟนรึยังคะ?” เจสสิก้าถามออกไปตรงๆ ทำเอายูริที่นั่งฝั่งตรงข้ามถึงกับร้อนร้นขึ้นมาทันทีเลย
“หืม? เจสถามยังงี้ สนใจญาติพี่เหรอO_o” ซึงยอนตกใจกับคำถามของเจสสิก้าเล็กน้อย แต่คนที่รู้สึกเหมือนใจหายมากที่สุดคงจะเป็นทิฟฟานี่ที่นั่งข้างเธออยู่ล่ะ
“เปล่าหรอกคะ แต่ว่า...”
“ออร์เดอร์ที่สั่งมาแล้วคะ” เจสสิก้ายังพูดไม่จบก็มีเสียงขัดขึ้นมาก่อน เด็กสาวในชุดมัธยมก็ถือถาดเสิร์ฟที่มีของที่ทั้งสี่สั่งอยู่บนถาด
“คนแถวนี้เค้าแอบชอบนะ^^” เจสสิก้าพูดพลางยิ้มหวาน ทำให้ซอฮยอนที่กำลังยกแก้วโกโก้ส่งให้เธอถึงกับหน้าร้อนเมื่อได้มองรอยยิ้มนั้น ซึงยอนแอบเหลือบมองไปที่ยูริที่ตอนนี้หน้าแดงอยู่ไม่น้อย
“อ้อ จ้ะ เอิ่ม งั้นซอฮยอนไปถอดผ้ากันเปื้อนแล้วมานั่งคุยกับเพื่อนพี่หน่อยนะ” ซึงยอนตอบเจสสิก้า ก่อนหันไปหาซอฮยอนที่ยืนเอ๋ออยู่ข้างๆ
“อ เอ่อ คะ”.ซอฮยอนตอบก่อนจะเดินไปหลังเคาน์เตอร์โดยมีซึงยอนตามไปด้วย
หลังเคาน์เตอร์
“พี่ซึงยอนคะ ฉันต้องไปนั่งกับพวกพี่เค้าเหรอ?” ซอฮยอนเอ่ยถาม
“มีคนเค้าอยากรู้จักเธอนะ ไปนั่งคุยก็ไม่เป็นไรหรอกโรงเรียนเดียวกันนี้น่า” เมื่อซึงยอนตอบ คำว่ามี ‘มีคนอยากรู้จัก’ของซึงยอน ทำให้สมองของซอฮยอนตีความหมายว่า คนที่อยากรู้จักเธอก็คือ รุ่นพี่เจสสิก้าที่สวยในบรรดา ม.ปลายชั้นปีสาม แค่เธอคิดถึงตอนที่เจสสิก้ายิ้มมาหน้าเธอก็ร้อนซะแล้ว
“ซอ...ซอฮยอน!”
“อ คะO_o” ซอฮยอนสะดุ้งหลังจากที่เสียงเรียกดังๆของซึงยอนทำให้สติ
“เหม่อทำไมนะ พี่เรียกหลายครั้งเลยนะ”
“อ้อ ขอโทษคะ เดี๋ยวไปนั่งแล้วคะ แหะๆ^^;” ว่าแล้วซอฮยอนก็รีบเดินไปเก็บผ้ากันเปื้อนทันที
(กลับมาที่โต๊ะ)
“เดี๋ยวฉันมานะ ไปซื้อเค้กกลับบ้านก่อน”ฮโยยอนพูดแล้วลุกขึ้นยืน
“ซื้อให้ญาติที่แกชอบทะเลาะด้วยกันนะเหรอ”เจสสิก้าพูดขึ้น ฮโยยอนไม่พูดอะไรนอกจากพยักหน้าตอบ ก่อนจะเดินไปส่วนที่ซื้อเค้กกลับบ้านของร้าน
หน้าตู้เค้ก
‘ยัยหมาแท จะกินรึเปล่าล่ะเนี้ยถ้าซื้อไป’ ฮโยยอนเดินดูเค้กพลางนึกถึงญาติตัวเล็กที่บ้านของเธอ
“ไงจ้ะ ฮโย^^” เสียงหวานเอ่ยขึ้นทำให้ฮโยยอนเงยหน้าและพบกับเจ้าของใบหน้าแสนน่ารักที่ตั้งแต่แรกที่เธอมาที่นี่ก็ครองใจเธอไปแล้ว
“อะ เอ่อ ค่ะ? พี่ซึงยอน” ฮโยยอนตอบด้วยใจที่เต้นอยู่น้อยๆ
“วันนี้จะซื้อรสไหนล่ะจ้ะ ซื้อบ่อยจนจะครบรสแล้วมั้ง^o^”ซึงยอนเอ่ยยิ้มๆ
“ข ขอเป็นช็อคโกแลตเหมือนเดิมแล้วกันคะ” ฮโยยอนบอก ซึงยอนยิ้มก่อนคีบเค้กช็อคโกแลตมาหนึ่งก้อน แล้วจัดใส่กล่องเล็กๆพร้อมถุง
“อ่ะ ได้แล้วจ้ะ”ซึงยอนยื่นถุงเค้กให้ฮโยยอน ฮโยยอนรีบไว้แล้วยื่นเงินให้เป็นค่าเค้ก ฮโยยอนยิ้มก่อนเดินออกจากร้านโดยไม่แวะกลับไปที่โต๊ะ???
(กลับมาที่โต๊ะ(อีกรอบ))
“แกพูดอะไรออกไปนะ ห๊ะ!”ยูริพูดลอดผ่านฟันที่กัดแน่น
“เอาน่าๆ” เจสสิก้าบอก ยูริทำเสียงจิ๊จ๊ะเล็กน้อย ในตอนนี้ทิฟฟานี่ที่ยังนั่งอยู่เงียบๆรู้สึกโล่งใจมาบ้างเมื่อรู้ว่าคนที่เจสสิก้าชอบไม่ใช่ซอฮยอน ว่าแต่….
ทำไมเธอต้องโล่งใจ…ที่เจสสิก้าไม่ชอบซอฮยอนด้วยล่ะ! OO
“เอ่อ ขอโทษที่ให้รอนะคะ”เสียงของซอฮยอนเอ่ยขึ้นมา ทำให้ยูริหันไปมองด้วยอาการตื่นเต้น
“ไม่เป็นไรหรอก นั่งสิ” เจสสิก้าบอก ซอฮยอนก็นั่งตามคำโดยเธอนั่งตรงกลางที่หัวมุมโต๊ะข้างยูริที่ติดกับฮโยยอน
“ฉันเจสสิก้านะ รู้จักรึเปล่า? ฉันอยู่ม.ปลายปีสาม โรงเรียนเดียวกับเธอน่ะ” เจสสิก้าเอ่ยแล้วยิ้มไปให้ซอฮยอน คนถูกถามก็เกิดอาการประหม่า
“ร รู้จักสิคะ ก็พี่ออกจะดังในปีสามเลยนี่น่า”ซอฮยอนเอ่ยพลางก้มหน้างุดเพราะเธอไม่กล้าสบตาเจสสิก้าตรงๆ
“งั้นก็ยินดีที่ได้รู้จักนะ^^ เธอชื่อซอฮยอนงั้นเหรอ”
“คะ ฉัน ซอจูฮยอน ม.ปลายปีหนึ่งคะ”ซอฮยอนตอบแต่เธอก็ไม่ยอมสบตากับเจสสิก้าสักที
“งั้นเราคงได้เจอกันบ่อยๆนะ” เจสสิก้าพูดพลางยื่นมือไป ซอฮยอนตกใจนิดหน่อยแต่ก็ยื่นมือไปโดยดี เจสสิก้าเขย่ามือนั้นเบาๆเป็นการเช็คแฮนด์ ท่ามกลางสายตาที่ดูไม่พอใจน้อยๆของทิฟฟานี่และยูริ
“อ้อ นี้คือ ควอน ยูริ ปีสามห้องบีนะ” เจสสิก้าหันไปแนะนำยูริให้ซอฮยอน เจ้าของชื่อก็สะดุ้งนิดหน่อย
“อ อืม”
“ยินดีที่ได้รู้จักคะพี่ยูริ^^”ซอฮยอนพูดพลางก้มหัวเล็กน้อยเป็นการทักทาย
“นี้ทิฟฟานี่และนั้นก็ฮโยยอนนะ” เจสสิก้าหันไปแนะนำฮโยยอนกับทิฟฟานี่ต่อ ซอฮยอนก็ก้มหัวโค้งเป็นการเคารพเล็กน้อย ทิฟฟานี่แอบมองเจสสิก้าด้วยสายตาที่ไม่สามารถบ่งบอกได้เพราะเธอเคืองๆอย่างบอกไม่ถูก
“ฟานี่…ฟานี่”
“ห ห๊ะ” ทิฟฟานี่สะดุ้งเล็กน้อยเมื่อไอร้อนที่ออกจากปากของคนข้างเธอกระทบเข้าที่หู ทิฟฟานี่ไม่ได้หันหน้าไปหาเพราะเจสสิก้ากำลังทำท่าเหมือนจะกระซิบบอกอะไรสักอย่างและด้วยที่ใบหน้าสวยอยู่ใกล้จึงทำให้เธอไม่กล้าหันไปตรงๆเช่นกัน
“เราหนีกันเถอะ”
“อะไรนะ”ทิฟฟานี่ถามย้ำเพราะเธอยังไม่เข้าใจถึงการกระทำของเจสสิก้า
“หนีไงล่ะ ไอ้ลิงดำมันจะได้อยู่กันสองคนกับน้องซอฮยอนให้สนิทๆกันไว้นะ” เจสสิก้าอธิบาย ทิฟฟานี่พยักหน้าในตอนนี้หากเธอหันหน้าไปปากคงได้โดนกับปากของคนข้างๆแหง
“อื้ม โอเค” ทิฟฟานี่พยักหน้าน้อยๆ
“เฮ้ย ลิงดำ ฉันกลับก่อนนะ ฟานี่อยากกลับแล้ว ไปล่ะ” พูดจบก็ลากทิฟฟานี่ออกไปจากร้านโดยทันที
“อะ เอ่อ พี่ยูริไม่กลับหรอคะ?”ซอฮยอนถามร่างสูงที่ถูกทิ้งให้นั่งกันอยู่สองคน
“กลับนะกลับได้” ยูริตอบพลางถอนหายใจหนักๆ
“แล้วทำไมไม่กลับล่ะคะ”
“ก็พี่ต้องเป็นคนจ่ายที่พวกนั้นมันกินนะสิ แล้วปัญหาคือพี่มีตังค์ไม่พอ - -”
มาอัพแล้วคร้า~~~
ขออภัยอย่างสูงที่อัพช้าเกิน โรงเรียนเพิ่งปิดTT
และก็ขออภัยนะคะถ้ามันสั้นหรือวกวนไปบ้าง
เพราะไม่ค่อยได้แต่งลงเด็กดีอ่าคะ
ขอบคุณสำหรับเม้นนะคะ^/\^
ความคิดเห็น