ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : การทดสอบ
\" เจ้าหญิง พอได้แล้วพะยะค่ะ ! “ เสียงของคนที่พูดจนเหนื่อยใจ
\" เดี๋ยวสิฮาคุ ขอเล่นกับมังกรตัวนั้นก่อนอ้ะ “
“ เจ้าหญิงเดี๋ยวจะไปเข้าเฝ้าเสด็จพ่อไม่ทันนะ พะยะค่ะ “
“ ช่างเด็ดพ่อจิ ไปช้าอีกแปบ ไม่ตายหรอกน่า “
“ แต่ ...ระวังเจ้าหญิง “
“ แหม ห่วงฉันด้วยหรอ “
“ ระวัง มังกรตาย พะยะค่ะ “
“ หึๆห่วง มังกรหรอ งั๊นเอาให้ตายเลย ฮาคุบ้า “
“ เดี๋ยวสิ เจ้าหญิง รอด้วย “
Dd !ฉัน ยูคิโยรุ ฮาโยมิ เจ้าหญิงองค์เดียวของเผ่าปีศาจ แล้วก็อีตาบ้านี่ องค์รักษ์ของฉันเอง ฮาคุ หนุ่มเผ่ามังกรที่ถูกเผ่าเราเก็บมาเลี้ยง
ด้วยเหตุผลอะไรซักอย่าง เป็นคนที่เก่งกาจการต่อสู้ แต่ที่สำคัญหมอนี่น่ะ สวยสุดๆ ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้โคตรสวยเลย แต่ถึงยังไง ฮาคุก็เป็นเ
พื่อนสนิทที่สุดของฉัน...
“ D เด็ดพ่อ “
“ Dจ้า เด็ดลูก คิดถึงจังเลย ไม่เจอกันตั้งสองวัน พ่ออ่ะคิดถึ๊ง คิดถึง “
“ เวอร์ป่ะเด็ดพ่อนี่ลูกก็โตแล้วนะ “
“ เออ มันก็จริงอ่ะนะ เอาเหอะ พรุ่งนี้เราก็จะสิบสามแล้วสินะ “
“ แล้วไง นี่เห็นว่าเป็นวันเกิดลูกก็เลยรีบกลับมาใช่มะ ไม่งั๊นก็คงจะเที่ยวต่อกับสาวๆล่ะจิ ใช่ม้า~~ แต่เอาเหอะ เด็ดพ่อมีรัยจาคุยกะลูก หรอ “
“ แหม เด็ด ลูกล่ะก็ รุ้ใจเด็ด พ่อ จริงๆเลยๆ... เอ๊ย ! จะบ้าเรอะ ฉันน่ะเป็นถึงราชาปีศาจนะ จะทำเรื่องแบบนั้นได้ไง ก็อ่านะ พรุ่งนี้เผ่าปีศาจเราจะทำการทดสอบเจ้า ในฐานะทายาทปีศาจ “
“ What the ? ไรเนี่ย “ จะทดสอบทำแป๊ะอะไรใน วันเกิดตู
“ เจ้าโตพอที่จะได้รับการทดสอบนี้แล้ว นี่ก็เพื่อเป็นการทดสอบวัดความสามารถและอำนาจเวทย์ของเจ้าเอง
และเพื่อทดสอบว่าเจ้าเป็นทายาทปีศาจที่แท้จริง “
“ แล้วทดสอบเนี่ย ให้ทำอะไร ที่ไหน อย่างไร กี่โมง แล้วมาบอกอะไรตอนนี้ มันจะพรุ่งนี้แล้วนะ “
“ ก็พ่อเพิ่งจำวันเกิดของเจ้าได้ ก็ตอนแรกนึกว่าเดือนหน้าอ้ะ -_-“ “
“ กรำ”
“ การทดสอบนี้เจ้าจะต้อง ตามหา itemของเผ่าเรา ไอเทมที่หายสาบสูญไป ไอเทมที่กุมพลังปีศาจไว้มหาศาล
ถ้าเจ้าหามันเจอ และสามารถใช้มันได้ จึงจะถือว่าเจ้าผ่านการทดสอบ “
“ โห ฟังแล้วโคตรเท่อ่ะ *_* “
“ นี่ๆ เด็ดลูดเอาจริงหน่อยเด่ นี่ซีเรียสนะ “
“ แต่มันก็ดูน่าเบื่อออก ให้คนอื่นไปทำไม่ได้หรอ “
“ ฉันมีลูกอยู่คนเดียว อยากจะบอก “
“ ช่วยไม่ได้นิ เด็ดพ่อก็ไปโทษเด็ดแม่ละกัน “
“ ... “
ความเงียบถาโถมปกคลุมทั่วทั้งห้อง เสียงที่เถียงกันมานานหยุดลง ด้วยคำๆนึง ที่เกี่ยวกับคนๆนั้น ...คนที่
รัก... คนที่สำคัญ...
เมื่อได้สติว่าพูดอะไรออกไป เจ้าตัวดีก็พูดต่อ
“ เด็ดพ่อ ... น่าเบื่อออก ให้ไปหักคอมังกรยังง่ายกว่าเลย “ พูดจบเจ้าหญิงตัวดีก็หันไปมองหนุ่มเผ่ามังกร ที่ส่ง
สายตาไม่ค่อยสบอารมณ์นัก
“ ช่วยไม่ได้นิ เด็ดพ่อก็ไปโทษเด็ดแม่ละกัน “
“ ... “
ความเงียบถาโถมปกคลุมทั่วทั้งห้อง เสียงที่เถียงกันมานานหยุดลง ด้วยคำๆนึง ที่เกี่ยวกับคนๆนั้น ...คนที่
รัก... คนที่สำคัญ...
เมื่อได้สติว่าพูดอะไรออกไป เจ้าตัวดีก็พูดต่อ
“ เด็ดพ่อ ... น่าเบื่อออก ให้ไปหักคอมังกรยังง่ายกว่าเลย “ พูดจบเจ้าหญิงตัวดีก็หันไปมองหนุ่มเผ่ามังกร ที่ส่ง
สายตาไม่ค่อยสบอารมณ์นัก
นัก
“ ฮาโยมิ “
เสียงที่ดูจริงจัง...เยือกเย็น ได้ยินแล้วไม่อยากหันไปมอง... เด็กสาวหันไปมอง ใบหน้าซีด...เมื่อ ภาพเบื้อง หน้า...คนตรงหน้า ดวงตาสี
แดงคมกริบมองตรงมาที่เธอ ใบหน้าที่ดูนิ่งเฉยชาผิดกับเมื่อกี้ ความคิดนึงผุดขึ้นมา “ นี่น่ะหรอ คนที่ได้ชื่อว่าราชาปีศาจ “ เธอรู้สึกได้ถึง
พลังบางอย่างในตัวเค้า พลังที่มืดมิด... พลังปีศาจ...ตอนนี้เธออยากจะออกไปจากตรงนี้ อยากจะหนีดวงตาคู่นั้นที่จ้องมาที่เธอ ออกไปจาก
ที่นี่ ความกลัวผุดขึ้นมาในจิตใจ เธอไม่เคยรู้สึกถึงพลังที่มากมายขนาดนี้ พลังที่มาจากตัวเค้า จากตัวของพ่...
“ บางที... “ เสียงที่อ่อนโยนดังขึ้น
เธอเงยหน้าขึ้น มองหน้าเค้า
“ บางที...ถ้าเจ้าได้พลังนั้น ได้ไอเทมนั้น เจ้าอาจจะ...อาจจะ ...ช่วยแม่ของเจ้าได้ก็ได้... “ คนพูดก้มหน้าลงไม่กล้าสบตาคนตรงหน้าอีก
ต่อไป
ครู่นึงความหวัง ความรู้สึกนึง ที่รู้สึดว่าคนๆนั้นจะกลับมาผุดขึ้นในใจ
ใช่ ท่านแม่...เราไม่ได้พูดคำๆนี้มากี่ปีแล้วนะ ราชีนีแห่งเผ่าปีศาจ ที่ต้องคำสาปบางอย่าง ที่ทำให้เธอต้องหลับใหลมาตลอดสิบสองปี
\" เดี๋ยวสิฮาคุ ขอเล่นกับมังกรตัวนั้นก่อนอ้ะ “
“ เจ้าหญิงเดี๋ยวจะไปเข้าเฝ้าเสด็จพ่อไม่ทันนะ พะยะค่ะ “
“ ช่างเด็ดพ่อจิ ไปช้าอีกแปบ ไม่ตายหรอกน่า “
“ แต่ ...ระวังเจ้าหญิง “
“ แหม ห่วงฉันด้วยหรอ “
“ ระวัง มังกรตาย พะยะค่ะ “
“ หึๆห่วง มังกรหรอ งั๊นเอาให้ตายเลย ฮาคุบ้า “
“ เดี๋ยวสิ เจ้าหญิง รอด้วย “
Dd !ฉัน ยูคิโยรุ ฮาโยมิ เจ้าหญิงองค์เดียวของเผ่าปีศาจ แล้วก็อีตาบ้านี่ องค์รักษ์ของฉันเอง ฮาคุ หนุ่มเผ่ามังกรที่ถูกเผ่าเราเก็บมาเลี้ยง
ด้วยเหตุผลอะไรซักอย่าง เป็นคนที่เก่งกาจการต่อสู้ แต่ที่สำคัญหมอนี่น่ะ สวยสุดๆ ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้โคตรสวยเลย แต่ถึงยังไง ฮาคุก็เป็นเ
พื่อนสนิทที่สุดของฉัน...
“ D เด็ดพ่อ “
“ Dจ้า เด็ดลูก คิดถึงจังเลย ไม่เจอกันตั้งสองวัน พ่ออ่ะคิดถึ๊ง คิดถึง “
“ เวอร์ป่ะเด็ดพ่อนี่ลูกก็โตแล้วนะ “
“ เออ มันก็จริงอ่ะนะ เอาเหอะ พรุ่งนี้เราก็จะสิบสามแล้วสินะ “
“ แล้วไง นี่เห็นว่าเป็นวันเกิดลูกก็เลยรีบกลับมาใช่มะ ไม่งั๊นก็คงจะเที่ยวต่อกับสาวๆล่ะจิ ใช่ม้า~~ แต่เอาเหอะ เด็ดพ่อมีรัยจาคุยกะลูก หรอ “
“ แหม เด็ด ลูกล่ะก็ รุ้ใจเด็ด พ่อ จริงๆเลยๆ... เอ๊ย ! จะบ้าเรอะ ฉันน่ะเป็นถึงราชาปีศาจนะ จะทำเรื่องแบบนั้นได้ไง ก็อ่านะ พรุ่งนี้เผ่าปีศาจเราจะทำการทดสอบเจ้า ในฐานะทายาทปีศาจ “
“ What the ? ไรเนี่ย “ จะทดสอบทำแป๊ะอะไรใน วันเกิดตู
“ เจ้าโตพอที่จะได้รับการทดสอบนี้แล้ว นี่ก็เพื่อเป็นการทดสอบวัดความสามารถและอำนาจเวทย์ของเจ้าเอง
และเพื่อทดสอบว่าเจ้าเป็นทายาทปีศาจที่แท้จริง “
“ แล้วทดสอบเนี่ย ให้ทำอะไร ที่ไหน อย่างไร กี่โมง แล้วมาบอกอะไรตอนนี้ มันจะพรุ่งนี้แล้วนะ “
“ ก็พ่อเพิ่งจำวันเกิดของเจ้าได้ ก็ตอนแรกนึกว่าเดือนหน้าอ้ะ -_-“ “
“ กรำ”
“ การทดสอบนี้เจ้าจะต้อง ตามหา itemของเผ่าเรา ไอเทมที่หายสาบสูญไป ไอเทมที่กุมพลังปีศาจไว้มหาศาล
ถ้าเจ้าหามันเจอ และสามารถใช้มันได้ จึงจะถือว่าเจ้าผ่านการทดสอบ “
“ โห ฟังแล้วโคตรเท่อ่ะ *_* “
“ นี่ๆ เด็ดลูดเอาจริงหน่อยเด่ นี่ซีเรียสนะ “
“ แต่มันก็ดูน่าเบื่อออก ให้คนอื่นไปทำไม่ได้หรอ “
“ ฉันมีลูกอยู่คนเดียว อยากจะบอก “
“ ช่วยไม่ได้นิ เด็ดพ่อก็ไปโทษเด็ดแม่ละกัน “
“ ... “
ความเงียบถาโถมปกคลุมทั่วทั้งห้อง เสียงที่เถียงกันมานานหยุดลง ด้วยคำๆนึง ที่เกี่ยวกับคนๆนั้น ...คนที่
รัก... คนที่สำคัญ...
เมื่อได้สติว่าพูดอะไรออกไป เจ้าตัวดีก็พูดต่อ
“ เด็ดพ่อ ... น่าเบื่อออก ให้ไปหักคอมังกรยังง่ายกว่าเลย “ พูดจบเจ้าหญิงตัวดีก็หันไปมองหนุ่มเผ่ามังกร ที่ส่ง
สายตาไม่ค่อยสบอารมณ์นัก
“ ช่วยไม่ได้นิ เด็ดพ่อก็ไปโทษเด็ดแม่ละกัน “
“ ... “
ความเงียบถาโถมปกคลุมทั่วทั้งห้อง เสียงที่เถียงกันมานานหยุดลง ด้วยคำๆนึง ที่เกี่ยวกับคนๆนั้น ...คนที่
รัก... คนที่สำคัญ...
เมื่อได้สติว่าพูดอะไรออกไป เจ้าตัวดีก็พูดต่อ
“ เด็ดพ่อ ... น่าเบื่อออก ให้ไปหักคอมังกรยังง่ายกว่าเลย “ พูดจบเจ้าหญิงตัวดีก็หันไปมองหนุ่มเผ่ามังกร ที่ส่ง
สายตาไม่ค่อยสบอารมณ์นัก
นัก
“ ฮาโยมิ “
เสียงที่ดูจริงจัง...เยือกเย็น ได้ยินแล้วไม่อยากหันไปมอง... เด็กสาวหันไปมอง ใบหน้าซีด...เมื่อ ภาพเบื้อง หน้า...คนตรงหน้า ดวงตาสี
แดงคมกริบมองตรงมาที่เธอ ใบหน้าที่ดูนิ่งเฉยชาผิดกับเมื่อกี้ ความคิดนึงผุดขึ้นมา “ นี่น่ะหรอ คนที่ได้ชื่อว่าราชาปีศาจ “ เธอรู้สึกได้ถึง
พลังบางอย่างในตัวเค้า พลังที่มืดมิด... พลังปีศาจ...ตอนนี้เธออยากจะออกไปจากตรงนี้ อยากจะหนีดวงตาคู่นั้นที่จ้องมาที่เธอ ออกไปจาก
ที่นี่ ความกลัวผุดขึ้นมาในจิตใจ เธอไม่เคยรู้สึกถึงพลังที่มากมายขนาดนี้ พลังที่มาจากตัวเค้า จากตัวของพ่...
“ บางที... “ เสียงที่อ่อนโยนดังขึ้น
เธอเงยหน้าขึ้น มองหน้าเค้า
“ บางที...ถ้าเจ้าได้พลังนั้น ได้ไอเทมนั้น เจ้าอาจจะ...อาจจะ ...ช่วยแม่ของเจ้าได้ก็ได้... “ คนพูดก้มหน้าลงไม่กล้าสบตาคนตรงหน้าอีก
ต่อไป
ครู่นึงความหวัง ความรู้สึกนึง ที่รู้สึดว่าคนๆนั้นจะกลับมาผุดขึ้นในใจ
ใช่ ท่านแม่...เราไม่ได้พูดคำๆนี้มากี่ปีแล้วนะ ราชีนีแห่งเผ่าปีศาจ ที่ต้องคำสาปบางอย่าง ที่ทำให้เธอต้องหลับใหลมาตลอดสิบสองปี
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น