คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 8
ห้อส่วนัวท็อป
๊อๆๆๆๆ
“.....”
๊อๆๆๆๆ
“.........”
๊อๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!
“็เ้ามาสิ!! เาะหลายทีทำไม หนวหู!!!”ท็อปะโนบอบมที่เาะประูอยู่้านอ
“็นายเียบทำไมล่ะ?” พับมถามวนประสาทท็อป
“....”
“ให้ัน่วยไหม?” บมพูลอยๆ
“่วยอะไร?” ท็อปมอพับมแล้วทำหน้าสสัย
“ทำแผลอยู่ไม่ใ่หรอ? ันว่าอ่ะ ไม่มีไรทำ” บมพูแล้วหยิบยาแ้ฟ้ำที่อยู่ในระเป๋าัวเอมาทาให้ท็อป
“นี่ทำไรอเธอเนี่ย โอ๊ยยยย!!!” ท็อปะโนเสียั
“อยู่เยๆๆ เหอะน่า!! ันทำให้ไม่ายหรอ” บมทารแนอท็อปที่มีุเียว
“.....” ท็อปยันิ่
10นาทีผ่านไป
“นี่!!” บมมอหน้าท็อป
“....” ท็อป็มอหน้าบอม ทั้สอนสบาัน
“เอาไปทาหน้าะ” บมยื่นหลอยาให้ท็อป
“ไม่อ่ะ” แ่ท็อปปิเสธ
“นายำลัทำร้ายน้ำใันอยู่นะ” บมพูทำเสียเย็นาใส่ท็อป
“....เอามาๆๆๆๆ!!! พูเป็นเ็” ท็อปยื่นมือรับหลอยาาบม
“็แ่นี้แหละ เี๋ยวันนั่รอนะ” ว่าแล้วบม็นั่รโฟาแถวๆนั้น
12:55 น.
“ทาเสร็รึยั?” พับมถามท็อปหลัาที่เวลาผ่านไปนานมา
“เสร็แล้ว เอายาเธอืนไป” ท็อปยื่นหลอยาที่เือบหมแล้วให้บม
“โห!! นาย็เป็นเยอะเหมือนันนะเนี่ย ยาอันเือบหมหลอเลย รับรอ พรุ่นี้หายัวร์!!!”
“มาวอร์มไ้แล้ว นี่ะบ่ายแล้วนะ” ท็อปับทอีแล้ว
“อะไรเนี่ย!!” บมโนับทแบบๆ
“อยาแรยืแนา่อน ปิบัิ!!” ท็อปสั่แล้ว็เป่านหวี
“ย๊าาาาา!! ใหมเลย ไปเอานหวีมาาไหนเนี่ย” บมบ่น
“ปะ...ิ...บั!!!!!” ท็อปสั่บมเน้นอย่าัำ
....
.......
............
บ่าย3โม
“พั่อน 15นาที” ท็อปเป่นหวีบอมบมที่ำลัยเวทอยู่
“เย่!!” พับมไ้ยินที่ท็อปบอถึับีใ แ่ไม่มีแร
“เหนื่อยไหม?” ท็อปย่อัวลไปถามบม
“เหนื่อย” บมอบแบบสั้น ไม่มีแระเถียแล้ว
“ะินอีไหม?”ท็อปถามอีรั้
“ิน!!”แ่พับมบออย่าหนัแน่น
“ินอีใ่ไหม? ั้นไปวิ่ 15 นาที ปิบัิ!!!” ท็อปบอพับมพร้อมับเป่านหวี
“อารัยเนี่ยยยย?” บมสสัยว่าเวลาพั15นาทีเมื่อี๊มันหมเร็วั แ่็้อวิ่ามที่ท็อปบอ
........
..........
..............
6:40 น.
“วันนี้พอแ่นี้แหละ เี๋ยวพรุ่นี้ไม่มีแร” ท็อปเป่านหวี
“ันเหนื่อยะายอยู่แล้ว!” บมทรุนั่ับพื้น
“วอร์มร่าายะ ่อนลับบ้าน” ท็อปยื่นมือให้บมับเพื่อยืนึ้น
“อบุ” บมบอท็อปที่ยืน้ำหัวเธออยู่
1 ทุ่ม
“โอเ พรุ่นี้เอันนะ” ท็อปพูับบม
“เลือไ้ัน็ไม่อยาเอนายอีหรอ” บมัพ้อท็อป แ่ท็อปไม่สนใ
“แล้ว็...อบใสำหรับยา ถ้าพรุ่นี้ันไม่หาย เธอโนทำโทษแน่!” ท็อปพูทิ้ท้าย่อนะเินออไป
ลาอรถ Heaven Fitness
“ียอ่ะ มารอนานรึยั?”พับมลมาลานอรถ เห็นีรา้อนรออยู่พอี
“ไม่หรอ ผม็เพิ่มาเมื่อี้แหละ” ีรา้อนยิ้มให้พับม่อนะเปิประูให้เธอึ้นรถ
“ไปันเถอะ วันนี้ันเหนื่อยมาเลย” พับมึ้นไปอยู่บนรถ
“แล้ว...วันนี้เทรนเนอร์ทำอะไรนูนารึป่าว?” ีรา้อนถามะับรถอยู่
“็ป่าวอ่ะ วันนี้ันทำแผลให้เา เาไปโนอะไรัมา็ไม่รู้ ้ำเ็มัวไปหมเลย”
“เาไม่ไ้ทำอะไรนูนา็ีแล้วแหละ”
“.....” บมเียบไป
“หลับะแล้ว สสัยล้าั ินีนัแล้ว็้อมาเหนื่อยทีหลั 555บมนูนา” ีรา้อนุยนเียว (พับมหลับไปแล้ว)
หอพั 2NE1
“นูนา ถึแล้ว” ีรา้อนปลุบมที่หลับเป็นายอยู่้าๆ
“.....” แ่พับมยันิ่อยู่
“นี่นูนา ผมไม่อุ้มไปหรอนะ หนั!!” ีรา้อนแหย่พับม
“.....” แ่บม็ยันิ่อยู่
“ไฟไหม้!!!!!!!”
“ฮะ!!” พับมื่นมาเพราะใเสียะโน ไม่ไ้ใที่ไฟไหม้
“55555หลับอย่าี้ นึว่าเป็นอะไรไปแล้วะอี ถึแล้วนูนา เี๋ยวพรุ่นี้ผมมารับนะ เวลาเิมๆ”
“ถึแล้วหรอ?” บมยัประมวผลสมออยู่ แล้ว่อยๆลารถ
“อ่าๆ ับรถลับีๆนะ”หลัาประมวผลเสร็ บอลาีรา้อนแล้ว็เินเ้าที่พัไป
“ลับมาแล้วววววว” บมเปิประูมา
“อ้าว บม?วันนี้เป็นไบ้า?5555เหนื่อยล่ะสิ ันมีีสเ้นะินไหม?” าร่าวนบมินีสเ้อโปร
“ไม่อ่ะ ันะไม่ินมันแล้ว ันไปนอน่อนนะ เ็บัวไปหมเลย” ว่าแล้วพับม็เ้าห้ออัวเอไป
ความคิดเห็น