ยายเฉิ่ม เขย่าบัลลังก์ เจ้าพ่อคอมดอม

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4 หย่อนเหยื่อ ให้ติดกับ

ห้อง V 35 

หลังจากที่เดินตาม ลูเซียโน่มาถึงหน้าห้องวี ฌัฐชาถึงกับขาไม่มีแรงขึ้นมา ใจเย็นๆ ทำใจให้นิ่งทุกอย่างจะต้องผ่านพ้นไป วันนี้วันเดียวเท่านั้นที่ฉันจะต้องเปลืองตัว หลังจากนี้จะไม่มีอีกแล้ว ใจเย็นๆ หายใจเข้าลึกๆ ฌัฐชาแกต้องทำได้เพื่อลูก ท่องเอาไว้เพื่อลูก แกจะพลาดไม่ได้เด็ดขาด

"วิ ฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ เดียวจะตามเข้าไป" 

ถึงจะทำใจมาบ้างแล้วกับเรื่องอย่างว่า แต่มันก็ไม่เติมร้อย จะให้ทำไงได้ฉันยังไม่เคยทำเรื่องแบบนี่กับใคร เลยจะให้ไม่ต้องคิดก็คงเป็นไปไม่ได้

"อืม แล้วมาเร็วๆนะแก" กล่าวจบกวิตาก็เดินเข้าห้องไปพร้อมกับลูเซียโน่ ฌัฐชารีบเดินแยกออกไปตรงที่ห้องน้ำทันที 

"ฌัฐชา แกจะต้องทำได้ จะถอยไม่ได้เด็ดขาด ท่องเอาไว้ เพื่อลูกๆ"หลังจากที่เรียกความกล้าของตัวเองออกมาฌัฐชาก็ตรงกลับไปที่ V 35 อีกครั้ง เปิดประตู้เข้าไปด้วยความมั่นใจ ภายในห้องที่มีแค่ ฉัน ยายวิ ลูเซียโน่ และว่าพ่อพันธุ์ของฉัน ที่ยังไม่รู้ชื่อ

"ฌัฐชาทำไมแกมาช้าจัง มาเร็วๆ เราคุยกันสนุกมากเลย" กวิตาเห็นเพื่อนไปเข้าห้องน้ำนานก็รีบเดินไปจุงมือเพื่อนรักมานั้งโดยเร็ว และที่นั่งของฉันก็ดันเป็นที่ข้างๆ พ่อพัธุ์ของฉันอีกด้วย ดูเหมือนเพื่อนรักของฉันจะรู้งานเพราะก่อนที่หล่อนจะกลับไปนั่งที่ของตัวเอง มีหันมาขยิบตาให้ทีนึง แกมันวายร้าย

"นี่ ชาร์ลอท ดอทสัน เพื่อนของผมเองครับ และนี่คุณณัฐชา " ลูเซียโน่ บอกด้วยรอยยิ้มของเจ้าบ้าน

"ยินดีที่ได้รู้จักคะคุณชาร์ลอท" ฌัฐชาหันไปทำความรู้จักกับเจ้าของน้ำเชื้อของเธอ ด้วยรอยยิ้มที่ปั้นสุดๆ

"ยินดีเช่นกันครับคุณฌัฐชา" หลังจากที่ทำความรู้จักกันเรียบร้อยชาร์ลอท ก็สำรวจแม่เสือน้อยตรงหน้าอย่างถี่ถ้วย ไม่ว่าจะเป็นทรวงอกอันอวบอิ่มที่แทบจะล้นทะลักออกมาจากเกาะอก และยังเอวที่คอดที่เล็กมากๆ สะโพกผายกลมกลึงน่าขย้ำ นั้นอีก

ทำให้ลูกชายของชาร์ลอท ตื่นตัวพร้อมที่จะออกทำงานเติมที่

เอาไงดีจะเริ่มอ่อยดีไหม อย่างแรกต้องชวนคุยและค่อยขยับเข้าไปแนบชิดสินะ หายใจเข้าลึกๆ.เอาวะ ขอเรียกความมั่นใจหน่อยก็แล้วกัน ด้วยการหยิบแก้วที่มีน้ำสีอำพัน กระดกเข้าปากรวดเดียวหมดเเก้ว ให้น้ำเปลี่ยนนิสัยเป็นตัวนำพาก็แล้วกัน

"ฌัฐชานั้นแก้วของคุณชาร์ลอท และในนั้นมันวอทก้าเพรียวๆด้วยนะแก"กวิตาที่เห็นเพื่อนรักหยิบแก้วผิดก็พอจะเดาได้ ว่าเพื่อนรักของเธอตื่นเต้นแค่ไหน

"ฮ่าๆๆๆ คุณฌัฐชานี่ตลกจังเลยนะครับสงสัยเพื่อนผมคงจะหล่อเกินไป ฮ่าๆๆ"ลูเซียโน่ หัวเราะออกมาอย่างไม่รักษาหน้าตาตัวเองเลย ส่วนชาร์ลอทที่นั้งมองดูอย่างเงีบยๆถึงกับยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย กับการกระทำของแม่เสือน้อยที่นั้งอยู่ข้างๆ พรางเทวอทก้าลงไปในแก้วที่พึ่งจะหมดไปเมื่อกี่

นี่ฉันทำอะไรลงไป ปล่อยไก่ออกมาเป็นเล้าเลย ถึงว่าทำไมมันขมคอมาก ไม่ได้ต้องเดินตามเกมที่วางเอาไว้ต่อ 

"ฮ่าๆ สงสัยฉันคงจะมึนๆนะคะก็เลยมองแก้วผิด ต้องขอโทดคุณชาร์ลอทด้วยนะคะ" ฌัฐชาตีเนียนหัวเราะกลบเกลื่อน ความอายของตัวเองและหันไปขอโทดชาร์ลอทด้วยสายตาทอดสะพานสุดๆ 

"ไม่เป็นไรครับ นี่ครับแก้วของคุณ" ชาร์ลอทพูดพร้อมกับยื่นแก้วน้ำพั้นซ์สีสวยให้ฌัฐชา 

"ขอบคุณคะ" โอกาสนี้แหละ จังหวะที่ชาร์ลอทยื่นแก้วพั้นซ์สีสวยบาดใจมาให้ จึงฉวยโอกาสนี้จับมือชาร์ลอท ไปพร้อมๆกับสบสายตาอันหวานช่ำที่ชาร์ลอทเห็นแล้ว ถึงกับกระตุกยิ้มเล็กน้อย

"ครับ" 

"คุณชาร์ลอท คงมาเที่ยวบ่อยสินะคะ" ฌัฐชาพยามชวนชาร์ลอทคุย และขยับเข้าไปใกล้ๆ พร้อมทั้งช้อนดวงตากลมโตที่แต่งมาอย่างดี สบเข้ากับดวงตาสีอำพันของชาร์ลอท แบบยั่วยวนสุดๆที่ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยทำ 

"ไม่เท่าไหร่หลอกครับ"ชาร์ลอทเห็นแม่เสือน้อยขยับเจ้ามาใกล้ และทำตาหวานหวานฉ่ำ แบบนี้มีหรือพ่อเสื้ออย่างชาร์ลอทจะยอม อ่อยมาอ่อยกลับ

จึงโนมลงหัวลงมาให้ปากอยู่ข้างๆใบหูของหล่อนและกระซิบที่ข้างใบหู จึงทำให้ฌัฐชาถึงกับขนลุกไปทั้งตัว 

"เหลอคะ" มีหรือที่เธอจะยอมแพ้ เกมนี้เธอต้องชนะ

หล่อนจึงช้อนตาขึ้นจองมองตาสีอำพันอย่างท้าทาย

พร้อมกับรอยยิ้มน้อยๆแต่เต็มไปด้วยเสน่ห์เหลือร้าย

"สงสัยเราสองคนคงจะเป็นส่วนเกินหรือเปล่า วิ"ลูเซียโน่พูดติดตลกแล้งหันไปหากวิตา ที่คุยกันถูกคอ

เพาระต่างคนต่างคุยกันเก่งทั้งคู่ไม่แปลกที่จะสนิดกันเร็ว

"นั้นสิคะ อิอิ"กวิตาหันไปหัวเราะต่อกระซิบกับลูเซียโน่อย่างสนิด จนคนถูกแซวอย่างฌัฐชา ถึงกับหน้าแดง ส่วนชาร์ลอทส่งสายตาอาฆาต มาให้เพื่อนรักเพราะกำลังจะเข้าคลุกวงในแม่เสือน้อยของเค้าอยู่แล้ว ดันมาขัดจังหวะ

ฌัฐชาหยิบแก้วน้ำพั้นซ์ ขึ้นมาดื่มแก้เขิมกับคำแซว ทำให้ยิ่งดื่มก็ยิ่งมึนๆ หรือจะเพราะวอทก้าแก้วเมื่อกี่ เอาวะมึนๆแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน จะได้ไม่ต้องมารู้สึกผิดกับสิ่งที่กำลังจะทำ ว่าแล้วก็ยกขึ้นดื่มอีก แก้วและเริ่มที่จะหมด ความอิงอายที่มีอยู่ก่อนหน้านี้ก็เริ่มที่จะหมดลง เหลือเอาไว้แค่สันดานดิบที่ซ่อนอยู่ข้างใน

"ฌัฐชา เดียวฉันมานะ ไปเข้าห้องน้ำแปป ลูเซียโน่คะไปเป็นเพื่อนวิหน่อยได้ไหมคะ วิคิดว่าวิเริ่มมึนๆแล้วอะคะ " กวิตาเห็นเพื่อนรักกำลังอ่อยอย่างสุดฤทธิ์ ก็เลยอยากเปิดโอกาสให้เพื่อนรัก และไม่ลืมที่จะลากลูเซียโน่ไปด้วย 

"ได้ครับเดียวผมไปเป็นเพื่อน" 

หลังจากที่ทั้งสองคนออกไปจากห้อง ก็เกิดความเงียบขึ้นมาทันที โอกาศมาแล้ว ณัฐชารีบจัดการซะ

"อีกแก้วไหมคะคุณชาร์ลอท เดียวณัฐชาเทให้คะ"มาถึงขั้นนี้แล้วไม่มีแล้วยางอาย  ณัฐชาถามพร้อมกับกรีดปลายเล็บลงบนแขนของชาร์ลอทและจองมองด้วยดวงตาหวานฉ่ำ ก่อนจะไล่ปลาบเล็บขึ้นลง  

"ได้ครับ" ชาร์ลอทก็ไม่น้อยหน้า อีกฝ่ายลุกมาเค้าก็พร้อมที่จะลุกกลับด้วยการ กระซิบ ไปที่ข้างหูและขบเม้มไปที่ติ่งหู ของแม่เสือน้อยขี้ยั่วตรงหน้านี้ทำให้เจ้าหล่อนสะดุงน้อยๆ หึ 

"นี่คะ แก้วของคุณ ให้ฌัฐชาป้อนไหมคะ" มาแบบนี้ใช่ไหม เจอกันหน่อย 

"ได้สิ" ชาร์ลอทไม่ปฏิเสธเพราะอยากรู้เหมือนกันว่าแม่เสือน้อยตรงหน้าจะเดินเกมต่ออย่างไร

"ได้คะ ถ้างั้นณัฐชาจะป้อนด้วยวิธีของณัฐชานะคะ"

พูดจบ ฌัฐชาก็กระดกวอทก้าเข้าปาก และเอาสองแขนคล้องคอชาร์ลอท แล้วเอาปากที่ข้างให้มีวอดก้าประกบและทำการป้อมด้วยปาก วอดก้าในปากณัฐชา ค่อยๆไหลเข้าสู่ปากชาร์ลอทจนครบทุกหยด 

วิธีนี้เรียกว่า หย่อนเหยื่อให้ติดกับ ถ้าไม่ไดผลก็ให้มันรู้ไปข้าง แต่มีหรือที่ชาร์ลอท จะปล่อยโอกาสให้หลุดลอยไป ก่อนที่แม่เสือสาวจะผละออก เค้าก็รั้งท้ายทอย และบทรสจูบอันแสนเร่าร้อนกับริมฝีปากบาง ทำให้รู้ว่าแม่เสือตัวร้ายจูบไม่เป็นประสา ทำให้ชาร์ลอทต้องเป็นเทรนเนอร์ให้ 

"อื่ม! อืม! จ๊วบ! อื่ม! จ๊วบ!!!" ฌัฐชาที่ตอนเเรกเหมือนจะหายใจไม่ออก แต่ก็ยอมให้ชาร์ลอทนำทางไปให้ ก่อนจะเข้าใจจังหวะเล่นเอาเหนื่อยิยู่เหมือนกัน

"เราไปต่อกันนะคะชาร์ลอท" นี่คงจะเป็นเพราะฤทธิ์ วอดก้า ที่ดื่มเข้าไปเยอะพอสมควร ทำให้ณัฐชาเอ๋ยปากชวน ชาร์ลอทแบบนี้ 

"ได้สิ ฌัฐชา" ชาร์ลอทตอบตกลงทันที ถึงแม่เสือน้อยไม่ชวนเค้าก็มีวิธีที่จะทำให้แม่เสือน้อยที่ยั่วยวนหลุดลอดไปเด็ดขาด ในเมื่อกล้าที่จะเดินเกมแบบนี้เค้าก็พร้อมที่จะเล่นตามเกม และไม่มีทางปล่อยให้หล่อนหยุดเกมนี้กลางคันแน่ ไม่มีทาง

เกมนี้สรุปเสมอกันนะคะ รอลุ้นต่อไปคะ