ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    แม่มดหน้าใส กะ แวมไพร์สุดหล่อ Fic:ชินดง SJ

    ลำดับตอนที่ #2 : บังเอิญ...

    • อัปเดตล่าสุด 10 ก.พ. 51


    เอี๊ยดดด ด..

    "โอ้ย รถแกนั่งสบายจัง ชิโนะ ชั้นจะหลับอยุ่แล้วเนี่ย"

    "รีบๆลงมาเถอะ ยัยไวท์" เออจ๊ะ

    "เจ้าค่ะๆ คุณหนู" เห้อ ชั้นละเบื่อแกจริง จริ๊งงง

    "นี่เดินเร็วๆหน่อย ดองบังมากันแล้ว นั่นไง แจจุงๆ กริ๊ดๆๆๆๆ "

    "โอ้ย กริ๊ดเบาได้มั้ย หูชั้นจะแตกอยุ่แล้ว" ยัยนี่ท่าจะบ้า ชั่นเป็นเพื่อนกับมันได้ไงเนี้ย

    "ไวท์ เราไปใกล้อีกเถอะนะ นะนะนะ" โอ้โห คนเป็นหนอนอย่างนั้น ชั้นไม่ทนมุดไปหรอก

    "แกไปคนเดียวเถอะ ชั้นจะไปเดินเล่นแถวนี้ซะหน่อย"

    "ตามใจแกละกัน กริ๊ดๆๆๆ"  เห้อ ไปดีกว่า

    ชั้นเดินไปตามทางเรื่อยๆ เมื่อไหร่ชั้นจะมีแฟนกับเค้าบ้างซะทีน๊า

    เหงาจังเลยย เห้ออ 

    "โอ้ย ขอโทดค่ะ" มีคนเดินมาชนชั้นง่า

    ชั้นหันไปมองและก้ ..

    "ชินดง..."

    ชินดงอยุ่ตรงหน้าชั้น ชั้นเดินชนชินดง

    เค้ามองหน้าชั้น นานมาก ชั้นเลยยิ้มหั้ย แล้วบอกเค้าว่า

    "ขอโทดนะคะ ชั้นมองไม่เห็นคุณ เอิ่ม ชั้นไปแล้วนะคะ"

    กริ๊ดดดด อยากจะกริ๊ดหั้ยได้แบบชิโนะจังเล๊ยย แต่อายคนเค้าอ้ะ

    อยุ่ดีๆก็มีมือเย็นๆมาจับมือชั้น มือใครอ้ะ พอหันไปมอง

    "เอ่อ มีอะไรหรอคะ" ชั้นพยายามไม่แสดงออกถึงความเขิลลล.. แต่มันก้ทำไม่ได้

    "คุณ..คุณชื่ออะไรหรอครับ" กริ๊ดดด ชินดงอยากรู้ชื่อชั้น

    "ว..ไวท์   ชั้นชื่อไวท์ค่ะ" เขิลลล อ้ะ

    "ฮ๊าา า ใช่คุณจริงๆด้วย ผมตามหาคุณตั้งนาน รู้มั้ย" เอ๊ะ ตามหาชั้น ชัก งง แล้วสิ

    "เอ่อ คุณคงหาผิดคนล่ะมั้งคะ - -" ชั้นว่าคนที่คุณหาหน้าอาจจะคล้ายชั้นล่ะมั้งคะ"

    "ไม่ผิดหรอก แองเจลริกา ผมรักคุณนะ รู้มั้ยผมตามหาคุณมานานแค่ไหน ผมคิดถึงคุณมาตลอด"

    ทำไมเค้าพูดอะไรแปลกๆง่า สงสัยคงเต้นจนเพี้ยนไปแล้วละมั้ง อาจจะมาจีบเราก้ได้ ใครจาไปรู้เหอๆๆ

    "ผมคิดถึงคุณจัง" อ๊าก ชินดงกอดชั้น

    "นี่ ปล่อยชั้นนะ ไม่งั้นชั้นตะโกนนะ ช่วยยด้วยยย ค่ะ ใครก้ได้ " 

    อ๊ากกก กอดอันแสนอบอุ่น เอ้ย ไม่ใช่ เค้าเป็นอะไรไปอ้ะ เพิ่งรุจักกัแท้ๆ

    "ผมปล่อยก้ได้ คุณพักอยู่ที่ไหนหรอ" เง้ออ ถามบ้านคนอื่นอีก อ๊ะชิโนะมาแล้ว

    "เอิ่ม ไวท์บอกคุณไม่ได้หรอก ไปละค่ะ อันยอง" อ๊าก วิ่งเล๊ยยย ชิโนะช้านอยุ่นี่

    "ชิโนะรีบกลับกันเถอะ ชั้นอยากกลับบ้านนนน" แง้ๆๆ

    "โอเคๆ ทำไมรีบขนาดนั้นล่ะ"

    "ไม่ต้องถาม รีบๆกลับกันเถอะ" เร็วซียะ

    "รีบๆสตาร์ทรถสิชิโนะ เร็วๆๆ" อ๊ากก ชินดงเดินมาแล้ว

    ก๊อกๆๆ ง่า ทำไงดี เค้าเดินมาเคาะกระจกรถง่า

    "เอ่อ เปิดกระจกหน่อยได้มั้ยครับ" อย่านะชิโนะ

    "อ๋อได้ค่ะ นี่ยัยไวท์ แกปลื้มเค้าไม่ใช่หรอ" ชิโนะอ้ะ

    "ไวท์ คุณทำผ้าเช็ดหน้าหล่นไว้น่ะครับ คงหล่นตอนชนกัน" เค้ายื่นมันมาให้ชั้น

    "รับซียะยัยไวท์" จิงๆเล๊ย ชิโนะ เร่งทุกที

    "เอ่อ ขอบคุณนะคะ" กริ๊ดด ชินดงเก็บผ้าเช็ดหน้าให้ เอ๊ะ ใช่เวลาที่ชั้นจะมาดีใจมั้ยเนี่ย

    "ไวท์ ยังไม่ได้บอกที่อยู่ของไวท์หั้ยเรารู้เลยนะ ^^" พูดกับชั้นเหมือนสนิทกันเลยนะยะ

    "ก็ม่ายบอกอ้ะ งิงิ" ใครจะไปบอกกันล่ะ

    "เอิ่ม งั้นก้บ๊ายบายนะคับ คืนนี้ฝันดีนะคับ จุ๊บๆ" ชั้นหน้าแดงอัตโนมัติ 

    "บ-บา..บายค่ะ" รีบๆไปซะทีสิ ยัยชิโนะ

    _______________________________________________________________________

    ไว้ไปดูตอนต่อไปกันเลยนะคะ มีคำแนะนำอะไรก้บอกกันหน่อยนะคะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×