ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
\"ไม่...ม่ม่ม่ม่ม่\" เสียงเด็กหนุ่มดังกึ้งก้องไปทั่งท้องทุ่ง
\"ไม่น่ะท่านอย่าจากข้าไป...ข้าอยู่คนเดียวไม่ได้ถ้าไม่มีท่าน\" เสียงนั้นพร่ำกับร่างของผู้เป็นพ่อ ที่นอนจมกองเลือดอยู่ตรงหน้า
\"เซอร์คอนไปเถอะนะ...เขาจากไปเเล้ว\" เสียงของผู้เป็นอาได้บอกให้เด็กหนุ่มนั้นตัดใจเเละหนีไป
\"ไปก่อนนะท่านพี่...ข้าจะดูเเลลูกท่านอย่างดี\" เขาบอกลาพี่ชายของตัวเองเเล้วจากไปด้วยคราบน้ำตา
\"หวังว่าพวกท่านคงจะช่วยกันสำเร็จนะ...ความหวังทั้งพวงอยู่ที่พวกท่านเเล้ว\" เขาพูดกับกลุ่มผู้กล้า เเละเเล้วพลังสีดำที่หน้ากลัวก็พุ่งเข้ามา
\"ทุกคนหลบ\" เสียงหัวหน้ากลุ่มนำพรรคพวกกระโดดไปหลังหินก้อนหนึ่ง เเต่ว่าพลังนั่นกลับทำลายทุกสิ่งทุกอย่างไปเกือบหมดรวมทั้งชิวิตของผู้เป็นพ่อของเด็กน้อยผู้นั้น
\"ไป...\" ทันใดนั้นกลุ่มผู้กล้าทั้กหลายก็กระโจนออกไปตั้งรับจอมมารนั้นทันที
\"อย่าให้มันทำลายไปมากกว่านี้\" คำสั่งถ่ายทอดออกมาจนเป็นที่หน้าเกรงขามอย่างมาก
\"โอ้ย...\" เสียงสาวเเม่นธนูร้องขึ้นเพราะเเรงรังสีของอาวุธชนเข้าอย่างจัง เธอลงไปนอนล้มอยู่ที่พื้น
\"เป็นอะไรมากไหม \" ชายถือดาบสีทองเเวววับถามพร้อบพยุงตัวเธอขึ้น
\"ไม่เป็นไรมาก\" เธอให้ตอบคำตอบที่ตรงข้ามกับสภาพร่างกายตอนนี้มาก
\"พาเธอไปพักก่อนเถอะ\" เสียงพวกพ้องให้พาเธอไปยังที่ปลอดภัย
\"เเก...\" รัสมีสีทองเเผ่ออกเป็นเส้นตรงไปข้างหน้าปะทะกับกองทัพทหารนับพันจนล้มตายเป็นจำนวนมาก
\"อ๊าก...กกกกกกกกกกกกกกก\" เสียงร้องโหยโหนดังขึ้นหลังจากเเสงสีชมพูจากธนูผู้ที่อยู่หลังก้อนหินใหญ่ พุ่งไปสู่เจ้าเเห่งความมืด เสียงนั้นทำให้ไพร่พลทหารปีศาจถอยทัพหนีเเตกไป วันนี้คงเป็นวันสุดท้ายที่โลกจะต้องมืดมิด
\"อ๊าก....กกกกกกกกกกกกกก\" เสียงนั่นดังขึ้นอีกครั้งเเต่คราวนี้เเฝงความเจ็บปวดไว้มากกว่าหลายเท่า เมื่อเเสงสีทองจู่โจมเข้าไปดังยูนิคอร์นโอบล้อมด้วยเหล่าเเสงสีอีกกลุ่มหนึ่ง จนร่างกายจนาดใหญ่สลายไป
\"จบสักที\" ทุกคนทั้งมนุษย์เเละปีศาจฝ่ายดีที่ยังรักเเสงสว่างอยู่ต่างกู่ร้องก้องทั้งเเผ่นดิน เเละเเยกย้ายกันไปปรับปรุงโลกให้น่าอยู่เพื่อรักษาให้ลูกหลานสืบไป
\"ไม่น่ะท่านอย่าจากข้าไป...ข้าอยู่คนเดียวไม่ได้ถ้าไม่มีท่าน\" เสียงนั้นพร่ำกับร่างของผู้เป็นพ่อ ที่นอนจมกองเลือดอยู่ตรงหน้า
\"เซอร์คอนไปเถอะนะ...เขาจากไปเเล้ว\" เสียงของผู้เป็นอาได้บอกให้เด็กหนุ่มนั้นตัดใจเเละหนีไป
\"ไปก่อนนะท่านพี่...ข้าจะดูเเลลูกท่านอย่างดี\" เขาบอกลาพี่ชายของตัวเองเเล้วจากไปด้วยคราบน้ำตา
\"หวังว่าพวกท่านคงจะช่วยกันสำเร็จนะ...ความหวังทั้งพวงอยู่ที่พวกท่านเเล้ว\" เขาพูดกับกลุ่มผู้กล้า เเละเเล้วพลังสีดำที่หน้ากลัวก็พุ่งเข้ามา
\"ทุกคนหลบ\" เสียงหัวหน้ากลุ่มนำพรรคพวกกระโดดไปหลังหินก้อนหนึ่ง เเต่ว่าพลังนั่นกลับทำลายทุกสิ่งทุกอย่างไปเกือบหมดรวมทั้งชิวิตของผู้เป็นพ่อของเด็กน้อยผู้นั้น
\"ไป...\" ทันใดนั้นกลุ่มผู้กล้าทั้กหลายก็กระโจนออกไปตั้งรับจอมมารนั้นทันที
\"อย่าให้มันทำลายไปมากกว่านี้\" คำสั่งถ่ายทอดออกมาจนเป็นที่หน้าเกรงขามอย่างมาก
\"โอ้ย...\" เสียงสาวเเม่นธนูร้องขึ้นเพราะเเรงรังสีของอาวุธชนเข้าอย่างจัง เธอลงไปนอนล้มอยู่ที่พื้น
\"เป็นอะไรมากไหม \" ชายถือดาบสีทองเเวววับถามพร้อบพยุงตัวเธอขึ้น
\"ไม่เป็นไรมาก\" เธอให้ตอบคำตอบที่ตรงข้ามกับสภาพร่างกายตอนนี้มาก
\"พาเธอไปพักก่อนเถอะ\" เสียงพวกพ้องให้พาเธอไปยังที่ปลอดภัย
\"เเก...\" รัสมีสีทองเเผ่ออกเป็นเส้นตรงไปข้างหน้าปะทะกับกองทัพทหารนับพันจนล้มตายเป็นจำนวนมาก
\"อ๊าก...กกกกกกกกกกกกกกก\" เสียงร้องโหยโหนดังขึ้นหลังจากเเสงสีชมพูจากธนูผู้ที่อยู่หลังก้อนหินใหญ่ พุ่งไปสู่เจ้าเเห่งความมืด เสียงนั้นทำให้ไพร่พลทหารปีศาจถอยทัพหนีเเตกไป วันนี้คงเป็นวันสุดท้ายที่โลกจะต้องมืดมิด
\"อ๊าก....กกกกกกกกกกกกกก\" เสียงนั่นดังขึ้นอีกครั้งเเต่คราวนี้เเฝงความเจ็บปวดไว้มากกว่าหลายเท่า เมื่อเเสงสีทองจู่โจมเข้าไปดังยูนิคอร์นโอบล้อมด้วยเหล่าเเสงสีอีกกลุ่มหนึ่ง จนร่างกายจนาดใหญ่สลายไป
\"จบสักที\" ทุกคนทั้งมนุษย์เเละปีศาจฝ่ายดีที่ยังรักเเสงสว่างอยู่ต่างกู่ร้องก้องทั้งเเผ่นดิน เเละเเยกย้ายกันไปปรับปรุงโลกให้น่าอยู่เพื่อรักษาให้ลูกหลานสืบไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น